Vísir - 14.10.1916, Síða 3
VISIR
verðnr haldinn í Bárnhúsinu laugardaginn 14. þ. m. kl. 8V2 síðd.
(i kvöld), að tilhlntun kosningaskrifetofn Sjalfetæðismanna.
Umræðnefni:
Enski samningurinn.
Á fundinum verða ráðherra og frambjóðendurnir Magnús
Blöndahl og Sveinn Björnsson.
Allir kjósendur velkomnir á fundinn meðan húsrúm Ieyfir.
F ramkvæmdanefndin.
ilmennur kjósendafundur
leimastjómarmanna
verðnr haldinn í Templarahúsinu laugardaginn 14. þ. m. kl.
8y9 síðdegis.
Jón Magnússon og K. Zimsen tala.
Auglýsing
nm
mjólkurverð.
*■■ ■ ■ • ---
Stjórnarráðið hefir í gær skýrt mér frá því til frekari birtingar.
að Verðlagsnefndin hafi á fundi sínnm p. d. „ákveðið há-
marksútsölnverð á Dýmjólk hér í bænum 32 aura fyrir
líter".
Þetta er hérmeð kunnngt gjört.
Bæjarfógetinn i Reykjavik, 14. október 1916.
Jón Magnússon.
Sængurfatapoka
tapaði ég, með „Ceres“ siðnstu
ferð, á leið frá Seyðisfirði til
Reykjavíkur. Pokinn var merkt-
ur Jón Sveinsson Seyðisfirði.
Finnandi beðinn að láta mig
vita hið fyrsta.
Jón Sveinsson
Skólavörðustíg 18
Ungur maðnr
ó»kar eftir atvinnn við afgreiðslu
eða skriftir.
Meðmæli fyrir hendi. — A.v. á
Biblíatyrírlestur
í BETEL
(Ingólfsstræti og Spitalastíg)
Sunnndaginn 15. okt. kl. 7 síðd.
EFNI: AUSTU RLANDA-
M Á LIÐ í Ijósi heilagrar ritning-
ar. Hvað teknr við er Tyrkir
hverfa úr Norðnrálfunni ? Um hvað
er barist í þeirri styrjöld, sem nú
stendnr yfir? Er langvarandi frið-
nr í vændnm á eftir?
Allir eru velkomnir.
0. J. Olsen.
Bæjarfréttir.
1 ^
h
dunnl. Classen
læknir kom heim með íslandi
í gær.
Knattspyrnan.
Siðasti knattspymukappleikur-
inn á þessu ári, verðnr að líkind-
Um háðnr á íþróttavellinum á
sunnndaginn kemnr. Þar eiga fé-
lögin „Valur“ og Knattsp.fél.Rvík-
keppa um Reykjavíkurhornið.
•^au hafa bæði unnið sigur á
»h'ram“ 1 kappleikjum um það,
Rjúpnahyssur
og tilheyrandi skotfæri til söln í
Þingholtsstræt 15.
og hlýtnr því það þeirra hornið,
sem nú verður yfirsterkara. —
íslandsbikarinn vann „Fram“ í
snmar, eins og menn mnna.
Jón Bergsveiflsson
síldarmatsmaðn? fer með Goða-
foss til Ameriku, hefir honnm verið
falin umsjón með sölu og atbend-
ingu á síldinni sem skipið flytur
vestur.
Ctnilfoss
kom hingað í gærkveldi eins
og gert var rúð fyrir. Ferðin
hafði gengið afbragðsvel í alla
staði* aí farþegum, sem vestur
fóru með skipinu komn aftur kanp-
mennirnir Árni Eiríksson, Har-
aldur Árnason, Lndv. Lárusson
og Jón Björnsson og Emil Niel-
sen framkvæmdarstjóri og kona
hana. Meðal farþega að vestan
voru síra Bjarni Þórarinsson, síra
Friðrik Friðriksson, Gnnnar Berg-
þórsson, Kristján Jónsson (Brynj-
ólfssonar), Sveinbjörn Hjaltested
og Þoibjörn Sveinbjarnarson.
„Enski samningurinn"
er nú aðalumtalsefni bæjar-
manna. í kvöld verðnr haldinn
fnndnr í Báruhúsinn, til að ræða
um hann og eru allir kjósendur
velkomnir meðan húsrúm leyfir.
Verður væntanlega fjölment.
Goðafoss
á að leggja af stað til Amer-
íku nm kl. 2 i dag. Farþegar
eru fáir.
Messað
á morgnn: Fríkkirkjan í Rvík
á hád. Síra Ó!. Ól. (ferming).
Með íslandi
komn til bæjarins í fyrradag frá
útlöndnm: Arreboe Clausen, Gnnnl.
Claesen Iæknir, N. B. Nielseu
kaupmaður, H. Bartels, Guðlaug
Arason og María Þorvarðsdóttir.
Erlend mynt.
Khöfn 13. okt.
Sterlingspnnd kr. 17,55
100 frankar — 63,50
Dollar — 3,68
Fermingar- og brúðkaupskort,
með ísl. erindum, margar teg.,
fást hjá Helga Árnasyni í Safna-
húsinn.
Gnla dýrið.
[Framh.]
Svo hljóp hann yfir borðið sem
Wu Ling sat við og stökk á hann.
Þeir féllu báðir niður og veltnst
um á gólfinn. Bleik vissi að tim-
inn var naumnr. Eftir nokkrar
mínútur mnndn allir skipverjar
veitast að honum og hann gat
ekki treyst þvi, að Bóremong yrði
honnm liðsinni. Hann varð því
að eiga alt nndir sjálfam sér.
Um leið og Wn Ling féll, reyndi
hann að ná einhverju í barmisín-
nm. Bleik fann fremnr en sá
hreyfingu hans og stakk hendinni
skjótlega í barm prinsins. Hann
rak hendina strax í sfcóra marg-
hleypu sem hann kipti enögglega
npp og rak hana þegar í stað af
efli miklu i höfuð prinsinum.
Höggið var of þungt tii þess að
nokknr mensknr maðnr gæti þol-
að það enda lá prinsinn hreyfing-
arlans eftir, eins og hann væri
skotinn.
Bleik stökk þegar á fætnr og
sá að Bóremong ætlaði að ráðast
á hann. Bleik krepti hnefann nm
byssnhlaupið en rak skaftið af al-
efli í enni barónsins. Hann stóð
svolitla stund með nppglent augn
og féll svo meðvitundarlaus yfir
Wu Ling.
Bieik hljóp siðan út úr salnnm
og hljóp npp á þilfar. Hann leit
í kringnm sig. Bátnr hékk j ann-
ari hlið ; skipsins. Hann hljóp
þangað. Nú var auðséð að skip-
verja var ferið að gruna að ekki
mnndi alt með feldn, en Bleik
skeytti því engn, heldur hafði all-
an hngann við það sem hann ætl-
aði að gera. Hann leysti böndin
sem bátnrinn var bnndinn með
og lét hann falla niðnr. í sama
bili ruddist annar Kinverjinn sem,
bann bafði slegið niður, npp á
þilfar og æpti eitthvað á kinversku.
Hvað sem það þýddi, þá var það
nóg til þess að gera alla skipverja
óða, svo þeir komu með brngðn-
nm hnífum í áttina til Bleik.
Bleik snerist við þeim, hóf npp
marghleypuna og skaut á þá
hjerjn skotinu á fætur öðru. Kín-
verjarnir féllu hver nm annan
þveran en það hindraði samt ekki
áhlaup þeirra sem ósærðir voru.
Bleib hafði engin akot í byssuna
svo hann sá þann kostinn vænst-
an að halda nndan.
Hann skaut síðasta skotinn á
þann sem næstur var og brá sér
síðan yfir borðstokkinn og rendi
sér á kaðalspotta niður í bátinn.
Hann losaði bátinn og ýtti hon-
nm frá og rann hann aftnr með
skipshliðinni.
Um leið og báturinn rann aftnr
með skipinu leit Bleik upp og sá
að margir af skipverjnm höfðn
hnífana á lofti til þess að kasta
þeim að honnm. Hann hljóp til
hliðar eða beygði sig eftir því
hvert hnífarnir stefndn, og komst
þannig ósærðnr úr kastlengd frá
skipinu. En hann vissi að þar
með var hdnum ekki til hvíldar
boðið því að strax og Wu Ling
vaknaði úr rotinu mundi hann
gefa skipun um að veita honum
eftirför. í opnum bát á ókunnuum
Ieiðum voru lítil likindi til að
Bleik tækist að komast undan.
En þótt illar væru horfurnar þá
ákvað hann samt að berjast til
þrautar. Hann settist á einaþóft-
una og tók til áranna. Hann
hugsaði ekkert um í hvaða átt
hann fór, hann hafði allan hng-
ann við að fjarlægjast kinverska
dallinn sem mesfc hann mátti. En
nm leið og hann settist nndir ár-
ar sá hann að skipinu var snúið
við og prinsinn stóð út í annari
hlið þess.
Hann reri, reri af öllnm mætti
Hann hafði róið meira en mílu
vegar, þegar fór að draga saman
með þeim og hann fór að sjá hvað
gerðist á skipinu. Háifnr tngnr
Kínverja stóðn út í annari hiið
skipsins og miðuðn byssnm á
hann.
„Verði þeim að góðn", sagði
hann við sjálfan sig oghéltáfram
að róa eftir sem áðnr. „Lifandi
sknln þeir aldrei ná mér. Þeir
sknlu ekki taka mig fyrr en högl-
in hafa rekið hvern lífsneista
úr Iikamanum“. [Frh.]