Vísir - 10.11.1916, Blaðsíða 3

VISIR
Þeir hífa — eftir því sem margir
segja — selt kg. í kjöti og mör
10 an. dýrara en Sláturfél., og
slátur jafnvel með enn rneiri mis-
mun. Bn svo á félagið eitt
óð þiggja þakkirnar hjá Herði og
hans likum.
Útlendingar borga kjötið að öllu
leyti þegar það er komið á skipa-
fjöl, og væntanlega, eftir samn-
ingum, þó það komist aldrei
þangað. Niðurl.
Vigfús Guðmundsson.
Frá Svíþjóð.
Svíar hafa nýlega bannað út-
flutning á sykri. Ennfremur hef-
ir verið bannað að nota hveiti,
rúg, sykurrófur og melónur til
brennivínsgerðar þar í landi.
Sagt er ennfremur að stjórnin
hafi bannað að búa til meira en
2 miljónir lítra af brennivini úr
kartöfium.
Þýskir kafbátar
nndir breskum fána?
í norskum blöðum er þess get-
ið til, að þýsku kafbátarnir í ls-
bafinu sigli undir bresku flaggi.
— Nýlega var gufuskipið „Prank-
lin“ stöðvað af tveim kafbátum á
leiðinni frá Arkangel til Vardö.
Annar kafbáturinn var þýskur en
hinn sigldi undir breskum fána.
En skipshöfnin á Franklín helt
að þeir hefðu báðir verið þýskir.
— Svíi nokkur, sem unnið hefir í
námum á Murmansströndunum og
verið hefir í haldi um hríð í Al-
exaudroffak vegna þess að álitið
var að hann væri þýskur njósnari
hefir nýlega komist undan á flótta
til Noregs. Hann fullyrðir það
við norsk blöð, að þýskir kafbát-
ar sigli undir ensku flaggi og að
skipshafnirnar tali ensku.
Þýsk loftskip
yfir Hollandi.
Gunnar Kvaran verslm.
Matthías Jochumsson skáld.
Páll Ólafsson múrari.
Bergljót Jónsdóttir húsfr.
Jóla og nýárskort
.með ísl. erindum og margar aðr-
ar kortateg. fást hjá Helga Árna-
syni í Safnahúainu.
Erleud mynt.
Kbh. 8/n Bank. Pósth.
Sterl. pd. 17,56 17,70 17,70
Frc. 63,50 64,00 64,00
Doll. 3,70 3,75 3,75
Nýlega fllaug þý«kt loftskip yfir
Holland, sýnilega í þeim erindum
að athuga varnarvirki Iandsins.
Skipið leitaði uppi öll aðalvarnar-
virki og notaði alstaðar leitarljós.
— ÖII hollensk blöð eru æf yfir
þessu hlutleysisbroti og krefjast
þess, að tekið verði til hinna al-
varlegustu ráðstafana. „Handels-
blad“ vill ekki að látið sé nægja
að skjóta af jörðu á þýsk loftskip,
sem fljúgi inn yfir landið, heldur
krefst þess, að hollensk loftskip
verði látin ráðast á þau.
Bæjarfréttir,
Afmæli í dag:
Einar J. Eiríksson járnsm.nemi.
Afmæli á morgun;:
Erlendur Árnason trésm.
Álfheiður Briem ekkjufrú.
Botnia
komst ekki á stað héðan fyr
en um kl. 7 í gærkveldi. Meðal
farþega til útlanda voru, auk þeirra
sem áður hefir verið getið: P: J.
Thorsteinsson, kaupm., Daniel
Halldórssou, cand, phil., fÞorleifur
Gunnarsson, bókbindari, Guðbrand-
ur Jónsson blaðamaður, Árni Riis,
framkv. stj.
Botnvðrpungarnir
Þór og Earl Herford seldu afla
sinn í Fleetvoot fyrir 2300 pd.
sterl. hvor, en Víðir fyrir 1760
pd. sterl. — Þór á að fara til
Kaupmannahafnár til aðgerða.
Kvöldskcmtun
heldur Hringurinn í Hafnarfirði
annað kvöld. Bræðurnir Eggert
og Þórarinn leika þar á hljóðfæri
Elías Stefánsson
útgorðarmaður hefir keypt öll
hlutabréf h.f. Eggerts Ólafssonar
og er nú einn eigandi botnvörp-
ungsÍDS. Til mála hefir komið að
Dóttir snælandsins.
Effir
Jack London,
— Eg gerði það ekki sjálfur,
en eg sá þegar það var gert. Það
voru ekki tveir menn, heldur að
eins einn. Hann gerði það og
Bella hjálpaði honum til.
Nú fóru allir að skellihlæja.
— Verið rólegir, sagði Bill
Brown.
— Viljið þér gera svo vel og
segja okkur hvernig Bella fór að
því að hjálpa manni þessum til
að myrða sjálfa sig?
— Þessa nótt, áður en Borg
fór að hátta, kom hann þjófagildr-
unni sinni fyrir.
— Þjófagildrunni ?
— Já, hann kallaði það þvi
nafni. Það var blikkfata, sem
hann hengdi á hurðarhúninn, svo
ekki var hægt að opna hnrðina
án þess að fatan dytti. Hann
gerði þetta á hverju kveldi. Um
nóttina sem morðið var íramið
vakuaði eg og fanst á mér að eiu-
hver væri að læðast um kofagólf-
ið. Það var dregið niður ílamp-
anum, en samt sá eg að Bella
stóð í dyrunum. Borg hraut.
Bella tók mjög varlega blikkföt-
una niður af hnrðarhúninum og
lauk upp og læddist þá Indiáni
inn í kofann mjög hljóðlega. Hann
var grímulaus og eg gæti hæg-
lega þekt hann aftur, hvar sem
eg Bæi hann, því hann hafði stórt
ör þvert yfir eunið og niður um
augabrúnina aðra.
— Og þá hafið þér náttúrlega
stokkið á fætur og aðvarað Borg.
— Nei e.g gerði það ekki. Eg
Iá kyr og beið.
— Og um hvað voruð þér að
hugsa?
__ A.ð Bella væri í vitorði með
Indíánanum, og áð þau ætluðu sér
að myrða Borg. Mér datt það
undireius í hug.
— Og þór aðhöfðust ekkert?
— Ekkert, sagði hann og lækk-
aði róminn og leit til Fronu, sem
hallaði sér npp að kassanum, sem
hann stóð á, og lét ekkert á sér
bæra.
— Bella kom þangað sem eg
lá, en eg iokaði augnnum og lót
sem eg svæfi. Húu lýsti framan
í mig með Ijósinu, en gat ekki
Béð annað en eg steinsvæfi, Svo
heyrði eg voðalegt öskur, eins og
þegar meuu vakua með andfælum
og eg leit víð. Indíáninn hjó þá
í sífellu í Borg með kníf sínum
og hann bar af sér lögin með
handleggjunum og reyndi að ná í
Indiánaun. Þegar honum tókst
það, læddist Bella aftan að honum
og greip fyrir kverkar honum.
Hún setti hnéð í bakið á honum
og svo tókst Iudíánanum og henni
að koma honum undir og fleygja
honum é gólfið.
— Og hvað gerðuð þér?
— Eg horfði á.
— Höfðuð þér skammbyssu?
— Já.
— Skarambyssuna sem þér áðan
sögðuð að þér hefðuð lánaðBorg?
— Já.
— Kallaði John Borg á hjálp?
— Já.
— Munið þér hvað hann sagði?
— Hann kallaði! Vincent! Ó!
Vincent! Ó, guð minn góður!
Vincent, hjálpið mér! — Það var
óttalegt að heyra það.
— Eg *kal ekki rengja yður
um það, sagði Brown. Og hvað
gerðuð þér svo?
— Eg horfði á. Borg gat loks
hrist þau af sér og staðið upp.
Hann fleygði Belln út í horn og
réðist á Indíánann, sem hafði mist
hnifinn, og barði hann svo ógur-
urlega með hnéfunum, að eg hélt
að hann væri búinn aðsteindrepa
hann. í þeim aðgangi brotnuðu
i
Nýtt Harmonium
til sölu hjá
H. A. Fjeldsted
Vonarstræti 12.
Net og kúlup
til sölu hjá
H. A. Fjeldsted.
3 kýrhúðir
(saltaðar)
til sölu hjá
H. A. Fjeldsted.
Byssa [Cal 12]
til sölu hjá
H. A. Fjeldsted.
Merkúr.
Félagar, munið eftir
íundinum i kvöld.
Stjórnin.
nýtt féJag yrði myndað, til að
kaupa skipið, en óvíst hvað úr
því verðHr.
Kaupið Visi.
húsgögnin í kofanum. Þeir velt-
ust um á gólfinu og mig undrar
það að brjóstið á Indíánanum ekki
skyldi mölbrotna, eins og Borg þó
barði hann. En nú náði Bella
hnífnnm og stakk Borg með hon-
um hvað eftir annað. Indíáninn
hélt honnm svo fast að sér að
hann gat ekki hrært sig annað en
sparkað I hana. Og hann hlýtur
að hafa fótbrotið hana á þann hátt,
því hún rak npp hljóð og dattog
gat ekki staðið upp aftur. Svo
veltist bann og Indíáninn að ofn-
innm.
— Var Borg alt af að kalla á
hjálp ?
— Hanu bað mig að koma.
~ Og?
— Eg horfði á. Honum hepn-
aðist að Iosna við Indíánann og
hann staulaðist að rúminn mínu.
Blóðið ranu úr honum og eg sá
að hann var mjög máttfarinn.
Lánið mér skammbyssuna yðar,
sagði hann. FJýtið yður! Lánið
mér hana. Hann fálmaði með
höndunnm eins og blindur maður.
Svo áttaði hann sig, beygði sig
framyfir mig til að ná skammbyss-
unni, sem hékk á þilinu. Hann
náði henni og nú réðst Indíáninn
aftur á hann og lagði til hans,
hvað eftir annað, með hnifnnm.