Vísir - 15.11.1916, Page 3

Vísir - 15.11.1916, Page 3
VISJR ekki i hug að ætla að hann hafi ekki vitað betur ea hann hefir látið á bera! [Niðurl.] Frá Grikkiandi. Bandamenn hafa nú um hríð haft her í Aþenuborg og hefir það vakið allmiklar æsingar meðal borgarbúa. — 1 fyrsta sinn sem franskt horfylki birtist á götum borgarinnar, varð nppþot á einni aðalgötunui þar sem það fór um (Stadiumstræti) og múgurinn æfti að hermönnunum og hrópaði: „Niður með Frskkland'1. Her- mennirnir réðust á þyrpinguna og tóku níu fanga. Héldu þeir síðan áfram göngu sinni. Af þessum níu föngum voru sex látnir Iausir, en þrír settir í varðhald. Einn þeirra var dýra- Iæknir konungsins. Hann viður- kendi að hafa hrópað „niður með Frakklandu. + Yfirleitt virðast Aþenubúar vera mjög fylgjandi konungi sínum. En Saloniki er athvarf bandamanna- vina og höíuðstaður þeirra. Liptou’s the í heildsölu fyrir kaupmenn, bjá Gr. EÍríkSS, Reykjavík. Einkasali fyrir ísland. Birkistólar sterkir og vandaðir, fást hjá Jön Halldórsson & Co. Notið tækifæriö á meðan það gefst Hálfa iniljón smálesta af hveiti hefir enska stiórnin ákveðið að kaupa í Ástra- lín, og á að verja til þess rúm- lega 70 milj. króna. og kaupið sælgætið mesta: Smoked Hams Picnic?s (Skinke) og Brealifast Smoked Bacon (reyktar svíns- siður) sem hvorttveggja er á förnm. Versl. B. H. Bjsrnason. Maskínuolía, lagerolía og cylinderolía ávalt fyrirliggiandi. Sími 214 Hið íslenska Steinolíuhlutafélag. Steinoliu geta menn pantað hjá Kanpfélagi verkamanna Laugaveg 7. „Frönsk sjöl“, svo kölluð eiu frá Indlandi, og fluttust til Frakklands árið 1775. Á dögum NapoleoEs mikla vorn sjöl þessi einna mest tíðkuð. Voru þau svo dýr, að eingum þóttifært að eignast nema stórauðugur væri. Kostuðu þau sjö þúsund krónur, hvert þeirra, og þar yfir. Allra fátækasti lýðurinn á Indlandi býr sjöl þessi til; smápjötlur eru ofnar í ofurlitlum vefstólum, og fær hver vefari að launum. 25 aura á dag; pjötlurnar eru síðan saumað- ar saman af svo mikilli snild, að samskeyti sjást hvcrgi; svo sein- lognr er vefnaðnr þessi, að einni fjölskyldu er ætlað, að vefa einn fjórða úr þuml. á dag, og.er eitt sjal [ekki ofið á skemri tíma en einu ári. Algengustu „frönsku sjölin“ eru anðvitað ekki búin til á þenna hátt, þau eru vélot'nar eftirstæling- ar, en þó tíðum mjög dýr. Dóttir snælandsins, Effir Jack London, — Þú ert sannarleg hetja — já, það eitu, Frona, tók hann aft* nr til máls, mjög hrifinn. Og það var ekki nóg með að þú bjargaðir lífi þessa manns á isnum — þú bjargaðir líka lífi mínn með því að fá fyfirheyrslunni frestað. Ef að eins eitt einasta vitni í viðbót hefði verið yfirheyrt þann dag, þá hefði eg verið hengdur — hefði verið búið að hengja mig áðuren Gow kom til sögnnnar. Það er duglegnr drengur, þessi Goav I Það er reglulega slæmt að hann sknli vera komiim í andlátið. — Það gleður mig að eg gat orðið þér að liði, svaraði hún. — Og auðvitað er svo líka fylsta ástæða til að óska mér til hamingju. — Mér finst engin ástæða til að óska til hamingju, hvað það snertir, sagði hún og horfði sem snöggvast' beint framan í hann. Anðvitað gleður það mig að það fór sem fór, en þú getur ekki bú- ist við að eg geti óskað þér til hamingju. — Nú, sagði hann seinlega, nú, það er þar sem skórinn kreppir. Hann brosti og bjóst til að setjast niður hjá henni, en hún hliðraði ekki til fyrir honum, svo hann settist ekki. — Auðvitað get eg útskýrt þetta alt saman. Ef um aðrar stúlkur hefir verið að ræða-------- Frona hafði setið kyr og hlust- að á hann, en þegar hann mælti þessi siðnstu orð fór hún að hlæja. — Stúlkur, sagði hún, stúlkur! Vertu nú ekki að flónska þig með þessu, Gregory. ___ Eftir því að dæma, tók hann nú til máls, hvernig þú tókst mál- stað minn a meðan á yfirheyrsl- unni stóð, þá hefði mér ekki kom- ið annað til hugar en--------- — Ó, þú skilnr þetta ekki, sagði hún með A’onleysishreim í röddinni. Þú skilur þetta ekki. Horfðu á mig, Gregory, og Iáttu mig reyna að koma þér í skiln- ing um þetta. Nærvera þin kvel- ur mig. Endurminningin nm kossa þína er mér hin mesta skap- raun, og mér finst þeir brenna á Yörum mér, og að varir mínar sén saurgaðar. Og bvers vegna? Það er ekki vegna þessara annara stúlkna, sem þú þykist geta látið hverfa úr sögunni. En hvað þú misskilur skaplyndi mitt! En á eg að segja þér það? Þau heyrðu nú mannamál niður á ánni og heyrðu áraglam. Hún leit snögglega þangað og sá Del Bishop stýra bát forstreymip, en Gorliss gekk eftir árbakkanum og teymdi bátinn. — Á eg að sogja þér orsökina, Gregory St. Vincent, hélt hún áfram. Á eg að segja þér hvers vegna kossar þínir kasta rýrð i mig? Það er af þvi að þú hefir notið gestavináttu manns, og síð- an horft á þennan mann berjast fyrir lífi sínu við ofurefl, án þess að þú hrærðir legg eða lið. Eg vildi heldur óska að tilraun þín til að bjarga lífi hans hefði orðið þér að bana. Þá hefði minning þín verið mér dýrmæt! Já, eg vildi jafnvel heldur að þú sjálfnr hefðir drepið hann. Það hefði þó aS minsta kosti borið vott um að ærlegt blóð rynni i æðum þínnm. — Nú, nú! Það ern þá þessar og þvílíkar tilfinningar sem þú kallar ást, sagði hann og fór að þykkna í honum. Ást, sem slokn- ar fyrir fyrsta vindblæ! En — hamingjan góða! Svo má lengi læra sem lifir! — Nógu lærður hélt eg nú að þú væiir í þeim sökum, þú — með allar binar stúlkurnar! — En hvað hefir þú hngsað þér að taka til bragðs, spurði hann, án þess að gefa gaum &ð orðum hennar. Eg er ekki þannig gerður, að það sé hyggilegt að egna mig. Og óhegnt vísarðu mér ekki á bug! Eg ætla mér ekki að þola það, skal eg segja þér! Þú hefir dirfst að aðhafast ýmislegt það hér um slóðir, sem mundi eyðileggja mannorð þitt, ef það yrði lýðnm ljóst. Eg hefi bæði augu og eyru, og þú skalt komast að raun um að það sé eng- inn bægðarleikur að réttlæta ým- ialegt það, sem þú máske kallar ósaknæmt. Hún leit á bann og brosti svo kuldalega og háðslega, að hann misti alla stjórn á sjálfum sér. — Eg er lítilsvirtur maður nú og allir lita til min annað hvort með meðaumkun eða þá háðslega. En það segi eg þér, að sú lítils- virðing skal snerta þig líka. Nú, jæja! Kossarnir mínir eða endnr- minningin nm þá eru þér til van- virðu, segir þú. En hvernig leið þér þegar þú gistir í Happy Camp á Dyea*brautinni á leiðinni hingað?

x

Vísir

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.