Vísir - 15.11.1916, Page 3
VISJR
ekki i hug að ætla að hann hafi
ekki vitað betur ea hann hefir
látið á bera! [Niðurl.]
Frá Grikkiandi.
Bandamenn hafa nú um hríð
haft her í Aþenuborg og hefir
það vakið allmiklar æsingar meðal
borgarbúa. — 1 fyrsta sinn sem
franskt horfylki birtist á götum
borgarinnar, varð nppþot á einni
aðalgötunui þar sem það fór um
(Stadiumstræti) og múgurinn æfti
að hermönnunum og hrópaði:
„Niður með Frskkland'1. Her-
mennirnir réðust á þyrpinguna
og tóku níu fanga. Héldu þeir
síðan áfram göngu sinni.
Af þessum níu föngum voru
sex látnir Iausir, en þrír settir í
varðhald. Einn þeirra var dýra-
Iæknir konungsins. Hann viður-
kendi að hafa hrópað „niður með
Frakklandu. +
Yfirleitt virðast Aþenubúar vera
mjög fylgjandi konungi sínum. En
Saloniki er athvarf bandamanna-
vina og höíuðstaður þeirra.
Liptou’s the
í heildsölu fyrir kaupmenn, bjá
Gr. EÍríkSS, Reykjavík.
Einkasali fyrir ísland.
Birkistólar
sterkir og vandaðir, fást hjá
Jön Halldórsson & Co.
Notið tækifæriö á meðan það gefst
Hálfa iniljón
smálesta af hveiti hefir enska
stiórnin ákveðið að kaupa í Ástra-
lín, og á að verja til þess rúm-
lega 70 milj. króna.
og kaupið sælgætið mesta: Smoked Hams Picnic?s
(Skinke) og Brealifast Smoked Bacon (reyktar svíns-
siður) sem hvorttveggja er á förnm.
Versl. B. H. Bjsrnason.
Maskínuolía, lagerolía og cylinderolía
ávalt fyrirliggiandi.
Sími 214
Hið íslenska Steinolíuhlutafélag.
Steinoliu
geta menn pantað hjá
Kanpfélagi
verkamanna
Laugaveg 7.
„Frönsk sjöl“,
svo kölluð eiu frá Indlandi,
og fluttust til Frakklands árið
1775.
Á dögum NapoleoEs mikla vorn
sjöl þessi einna mest tíðkuð. Voru
þau svo dýr, að eingum þóttifært
að eignast nema stórauðugur væri.
Kostuðu þau sjö þúsund krónur,
hvert þeirra, og þar yfir. Allra
fátækasti lýðurinn á Indlandi býr
sjöl þessi til; smápjötlur eru ofnar
í ofurlitlum vefstólum, og fær
hver vefari að launum. 25 aura á
dag; pjötlurnar eru síðan saumað-
ar saman af svo mikilli snild, að
samskeyti sjást hvcrgi; svo sein-
lognr er vefnaðnr þessi, að einni
fjölskyldu er ætlað, að vefa einn
fjórða úr þuml. á dag, og.er eitt
sjal [ekki ofið á skemri tíma en
einu ári.
Algengustu „frönsku sjölin“ eru
anðvitað ekki búin til á þenna
hátt, þau eru vélot'nar eftirstæling-
ar, en þó tíðum mjög dýr.
Dóttir snælandsins,
Effir
Jack London,
— Þú ert sannarleg hetja —
já, það eitu, Frona, tók hann aft*
nr til máls, mjög hrifinn. Og það
var ekki nóg með að þú bjargaðir
lífi þessa manns á isnum — þú
bjargaðir líka lífi mínn með því
að fá fyfirheyrslunni frestað. Ef
að eins eitt einasta vitni í viðbót
hefði verið yfirheyrt þann dag, þá
hefði eg verið hengdur — hefði
verið búið að hengja mig áðuren
Gow kom til sögnnnar. Það er
duglegnr drengur, þessi Goav I Það
er reglulega slæmt að hann sknli
vera komiim í andlátið.
— Það gleður mig að eg gat
orðið þér að liði, svaraði hún.
— Og auðvitað er svo líka
fylsta ástæða til að óska mér til
hamingju.
— Mér finst engin ástæða til
að óska til hamingju, hvað það
snertir, sagði hún og horfði sem
snöggvast' beint framan í hann.
Anðvitað gleður það mig að það
fór sem fór, en þú getur ekki bú-
ist við að eg geti óskað þér til
hamingju.
— Nú, sagði hann seinlega, nú,
það er þar sem skórinn kreppir.
Hann brosti og bjóst til að setjast
niður hjá henni, en hún hliðraði
ekki til fyrir honum, svo hann
settist ekki.
— Auðvitað get eg útskýrt
þetta alt saman. Ef um aðrar
stúlkur hefir verið að ræða--------
Frona hafði setið kyr og hlust-
að á hann, en þegar hann mælti
þessi siðnstu orð fór hún að hlæja.
— Stúlkur, sagði hún, stúlkur!
Vertu nú ekki að flónska þig með
þessu, Gregory.
___ Eftir því að dæma, tók hann
nú til máls, hvernig þú tókst mál-
stað minn a meðan á yfirheyrsl-
unni stóð, þá hefði mér ekki kom-
ið annað til hugar en---------
— Ó, þú skilnr þetta ekki,
sagði hún með A’onleysishreim í
röddinni. Þú skilur þetta ekki.
Horfðu á mig, Gregory, og Iáttu
mig reyna að koma þér í skiln-
ing um þetta. Nærvera þin kvel-
ur mig. Endurminningin nm
kossa þína er mér hin mesta skap-
raun, og mér finst þeir brenna á
Yörum mér, og að varir mínar
sén saurgaðar. Og bvers vegna?
Það er ekki vegna þessara annara
stúlkna, sem þú þykist geta látið
hverfa úr sögunni. En hvað þú
misskilur skaplyndi mitt! En á
eg að segja þér það?
Þau heyrðu nú mannamál niður
á ánni og heyrðu áraglam. Hún
leit snögglega þangað og sá Del
Bishop stýra bát forstreymip, en
Gorliss gekk eftir árbakkanum og
teymdi bátinn.
— Á eg að sogja þér orsökina,
Gregory St. Vincent, hélt hún
áfram. Á eg að segja þér hvers
vegna kossar þínir kasta rýrð i
mig? Það er af þvi að þú hefir
notið gestavináttu manns, og síð-
an horft á þennan mann berjast
fyrir lífi sínu við ofurefl, án þess
að þú hrærðir legg eða lið. Eg
vildi heldur óska að tilraun þín
til að bjarga lífi hans hefði orðið
þér að bana. Þá hefði minning
þín verið mér dýrmæt! Já, eg
vildi jafnvel heldur að þú sjálfnr
hefðir drepið hann. Það hefði þó
aS minsta kosti borið vott um að
ærlegt blóð rynni i æðum þínnm.
— Nú, nú! Það ern þá þessar
og þvílíkar tilfinningar sem þú
kallar ást, sagði hann og fór að
þykkna í honum. Ást, sem slokn-
ar fyrir fyrsta vindblæ! En —
hamingjan góða! Svo má lengi
læra sem lifir!
— Nógu lærður hélt eg nú að
þú væiir í þeim sökum, þú — með
allar binar stúlkurnar!
— En hvað hefir þú hngsað
þér að taka til bragðs, spurði
hann, án þess að gefa gaum &ð
orðum hennar. Eg er ekki þannig
gerður, að það sé hyggilegt að
egna mig. Og óhegnt vísarðu
mér ekki á bug! Eg ætla mér
ekki að þola það, skal eg segja
þér! Þú hefir dirfst að aðhafast
ýmislegt það hér um slóðir, sem
mundi eyðileggja mannorð þitt, ef
það yrði lýðnm ljóst. Eg hefi
bæði augu og eyru, og þú skalt
komast að raun um að það sé eng-
inn bægðarleikur að réttlæta ým-
ialegt það, sem þú máske kallar
ósaknæmt.
Hún leit á bann og brosti svo
kuldalega og háðslega, að hann
misti alla stjórn á sjálfum sér.
— Eg er lítilsvirtur maður nú
og allir lita til min annað hvort
með meðaumkun eða þá háðslega.
En það segi eg þér, að sú lítils-
virðing skal snerta þig líka. Nú,
jæja! Kossarnir mínir eða endnr-
minningin nm þá eru þér til van-
virðu, segir þú. En hvernig leið
þér þegar þú gistir í Happy Camp
á Dyea*brautinni á leiðinni hingað?