Vísir - 11.12.1916, Blaðsíða 3

VISÍ.Í
10. Á borninu á Austurstr. og
Veltusundi.
11. Thomsenshúsið við Lækjar-
toræ.
12. Alþingishúsið.
Ráðningarstofan
á Hötel ísland ræður fólk til alla
konar vinnu — hefir altaf fólk á
boðstólum.
Af því að eg hefi framúrskarandi miklar vörubirgðir og fer utan
eftir jólin til að kaupa vörur, þá gef eg öllum sem kaupa hjá mér
frá 10. þ. m. til jóla <s
101. fil 251. afslátt.
Af allri metermældri vöru 10% og af karlmanns yfirfatnaði,
hlýjum kven-vetrarkápum og Drögtum 15% til 25%.
Allar mínar vörur eru al-enskar og eru það nóg meðmæli; því
að mér vitanlega er ekkert land í heiminnm sem býr til jafn góðar
og iafn vandaðar vörur og Englendingar.
Eg vil alvarlega vara menn við að kanpa nokknrstaðar fyrri en
þeir hafa Bkoðað míria góðu vöru og verð.
Með mikilli virðingu.
H. S. Hanson,
acör- AuglÝsmgar,
sem eiga að hirtast í VÍSI, verðar að afhenða í síðasta-
lagi kl. 10 L h. útkomudaginn,
.Fyrirmynd [lodei1]
að húfum fyrir „Verslunarskóla íslands" óskaafc.
20 króna verðlaunum er heitið fyrir þá fyrirmynd er hesfc líkar
og verður hún að vera komin til undirritaðs fyrir 20. þ. m.
Reykjavik 8. desember 1916.
Fyrir hönd nefndarinnar. Kjartan Magnúss., Mjóstr. 2.
Lækjargðtu 10 — Simi 168
íieíir bú fyrirliggjandi mikið af allskonar
nýlenduvörum frá Ameríku,
svo sem:
álls konar ávextir:
Ferskir: Epli, Vínber og Appelsínur.
Niðursoðnir, í glösum og dósum;
Perur, Ferskjur, Aprikósur, Jarðarber, Ananas, Plómur,
Heilir Tomater, Tomatpurre, Gr. Baunir, margar tegundir,
Asparges, Asier, Rauðbeður, Pickles, Syltetöj,
Spanish Olives, o. fl. o. fl.
Þurkaðir ávextir :
Epli, Ferskjur, Aprikósur,
RÚSÍnur og Sveskjur með steinum og steinlausar.
Niðursoðið kjötmeti:
Tungur, Kjöt, Flesk, Forl. Skildpadde, Bayerskar pylsur,
Kjötbollur, Kjötfars o. fl.
Alt mjög ódýrt. T. d.: 3 kg. dós af Ananas á að eins
ZZZZZZZZZZZZZ kr. 3,00. ZZZZZZZZZZZ^
siir ogmiljönir
eftir
fgharles fgarvice.
Hann leit á klukkuna og sagði
rólega:
Nei, en þú ert seinna á ferli
en vant er.
Hann horfði í angn hennar og
hann var nákvæmlega eins ann-
ars hugar og alvarlegur á svip
og hann átti að sér.
Eg — eg var dálítið þreytt og
svaí yfir mig, sagði hún. Ex —
er ekkert að þér i dag, pabbi?
Nei, ekkert. Hversvegna spyrðu ?
svaraði hann hálfundrandi.
f Það var auðséð að hann hafði
ekki bugmynd um svefngöngana
og að hún hafði ekkert mein gert
honum.
— Það var ekkert, sagði hún
og reyndi að brosa.
í því kom Jason í dyrnar og
Bagði að matur væri framreiddur
og Ida tók handlegg föður síns
og leiddi hann inn í borðsalinn,
þar sem þau mötuðust ætíð.
Hún helti kaffi í bolla föður
síns og færði bonum bollann og
studdi um leið höndinni ástúðlega
á öxl hans. En Jason hafði þá
fært honum pósttöskuna og hann
var önnum kafinn við að opna
hana og taka úr henni þessi fáu
bréf og blöð, eem hann átti 1 henni
og hann tók ekkert eftir nm-
hyggjusemi dóttur sinnar.
— Er nokkurt bréf til mín,
pabbi, spurði hún og stóð kyr hjá
honum og rétti út hendina til þess
að leita í bréfnnum, en hann varn-
aði henni þess, sópaði saman bréf-
unum Og lagði höndina ofan á
þau.
— Nei, nei, sagði hann hálf-
önugnr; þan eru öll til xnín; það
eru viðskiftabréf, bökaverðlistar,
vöruverðlistar — ekkert sem neina
þýðiogu hefir.
Hún fór þá aftar tiF’sætis síne,
og hann beið^fþangað tll hún var
sest áðnr en “hann opnaði bréfin.
Á sum þeirra leit hann að eins
og lagði þau svo frá sér, en er
hann hafði litið á eitt þeirra,
horfði hann snögt á dóttur sína,
og Jas það síðau gaumgæfilega;
hann stakk þvi svo aftur í um-
slagið og lét það, svo lítið bar á,
í vasa sinn.
— Nei, ekkert annað en verð-
Iistar og reikningnr; það er best
að þú takir við þeim, Ida; reikn-
ingunum að minsta kosti, sagði
hann og fleygði þeim til hennar.
Fyrst eftir að hún tók við bú-
stýrnstörfnnum í HerondaJ, höfðu
reikningarnir skelft hana; þeir
voru svo margir, en peningarnir
sem hún hafði til að greiða þá
með Iítt samsvarandi; en hún hafði
brátt vanist þeim, og lært að
þekkja þ& úr, sem strax varð að
greiða, frá hinum sem gátubeðið.
Hún tók nú við þessum reikning-
um og leit á þá, og gamli maður-
inn veitti henni athygli á lauD,
einkennilegur a svip,
— Eg veit sannarlega ekki
hvernig þú ætlar að fara að því
að borga þá, sagði hann, eins og
það varðaði hana eina.
— Eg get ekki borgað þá alla
nú þegar, sagði hún glaðlega. En
nokkra þeirra, og hinir verða að
bíða, Eg get sent fjóra — eða
fimm — uxana á markaðiun, og
svo eru s&uðirnir. — Æ, pabbi,
eg asgði þér ekki frá manninum,
sem var að veiða niðri í dalnum.
Hún þagnaði, því að hún sá að
hann blustaði ekki á hana, Hann
hafði tekið dagblsð eitt og las
það með athygli, en brátt leit
hann upp og það sást geðshrær-
ingarroði á andliti haus og brá
fyrir glampa í augunum, sem
annars voru svo deyfðarleg.
— Hefirðu séð þetta — þetta
hús — þeir kalla það höll — sem
þessi maður hefir bygt við Yatn-
ið? spurði hann og röddin skalf
af gremju.
— Áttu við stóra hvíta húsið
hjá Bakka-skógi?
— Já. Eftir því sem því er
lýst hérna í blaðinu, þá hlýtur
það að verá einhverskonar gling-
ur-bygging, eins og það sem mað-
rekst víða á i ítalia og bygðar
eru af viðlika mönnum og þessum
— þessum uppskafningi.
Það er stórhýei sagði Ida; og
eg held að það sé ekki neitt gling-
ur, pabbi. Það virðist vera mjög
traust þó það sé hvítt og, já, eitt-
hvað meginlandslegt. Það er eitt-
hvað mitt á milli feiknar stórs
skrautbúetaðar og ballar. Hvers
vegna ertu svona reiður? Egveit
að þér er litið um það gefið, að
ný hús séu bygð í Brydermere, en
þetta hús er svo Jangt í burtu —
það sést ekki héðan og hvergiúr
landareigninni, nema frá skikanum
við Vatnið.
— Það e? bygt í okkar landi,
sagði hann, rólegri, en roðinnvar
enn á andliti hans og reiðiglamp-
inn í angunnm. Þ&ð var keypt
með pyettnm, undir röngu yfir-
skyni. Eg seldi það bónda semeg