Vísir - 14.12.1916, Blaðsíða 3

VISÍ R
Til minnis.
Baðhúsið opið kl. 8—8, ld.kv. til 101/,.
Borgarstjóraskrifstofan kl. 10—12 og
1—3.
Bœjarfógetaskrifstofan kl. 10—|12ogl—6
Bæjargjaldkeraskrifstofan kl. 10—12 og
1—5.
íslandabanki ki. 10—4.
K. F. U._M. Alm. sarnk ^sunnud. 81/,
síðd.
Landakotsspít. Heimsóknartími kl. 11—1.
Landsbankinn kl. 10—3.
Landsbókasafn 12—3 og 5—8. Útlán
1—3.
Landssjóður, afgr. 10—2 og 6—6.
Landssiminn, v.d. 8—10. Helga daga
10—12 og 4—7.
Náttúrngripasafn U/a—21/,.
Pósthúsið 9—7, sunnud. 9—1.
Samábyrgðin 1—6.
Stjórnarráðsskrifstofnrnar opnar 10—4.
Vífilsstaðahælið : heimsðknir 12—1.
ÍÞjóðmenjasafnið, sd., þd., fimtd. 12—2.
á rnörg tungumá!, auk þeirra sem
á titilblaöinu eru talin, svo sem
norsku, sænskn, bollensku, skosku,
færeysku, íinsku og itölaku;
einnig rekur maður sig á græn-
lensku, keltnesku, valiensku, arab-
isku, kínversku, persnesku, hebr-
esku og sanskrít! — Eru skýr-
ingar heitanna miög nákTæmar
víða og sumstaðar er höfundur
ærið háfleygur og með ýmsa útúr-
dúra svo að manni veitist erfitt
að fylgjast með honum. Minnir
hann þar einkum á skáldið Ben.
Gröndal eða dr. Helga Péturss.
— Er víðast getið alls konar
tilbrigða frá aðalheitinu og alt
skýrt og skilgreint með málshátt-
nm, samanburði og tilvitnunum.
— Einstöku beiti er höf. lengi
að skýra svo sem: Jaðrakan, á
2 síðum, Svanur, á 3 s., Valur
á 5 s., Örn, á 5 s. og Æður, á
6 s. — og kennir þar margra grasa.
Höfundur tekur hin íslensku
fuglaheiti aðallega úr „íslensku
fuglatali“ Gröudals, en hann hefir
auk þess sjálfur búið til sand af
nýnefnum ekbi aðeins á íslensbu,
heldur einnig á latínu, og er
helst á færi fróðra^manna í þeim
efnum að dæma ura, hversu vel
hocum hafi tekist orðsmíð sú og
ýmsar frumlegar skýringar í orða-
safni þessu í heild sinni.
Bókin er einkennileg og um
leið fróðleg og ólíku skemtilegri
en ýmislegt annað sem út er
gefið. Er mörgum peningum ver
varið eu þótt menn keyptu bækur
Páls Þorkelssonar.
A g n a r.
Kjóla og ,Dragtir,
tek eg að mér að sniða og máta,
— Til viðtals frá kl. 10—4 hvern
virkan dag. —
Vilborg Vilhjálmdóttir,
Hverfisgötu 37.
Sjóferðarpróf
út af Goðaíoss-strandinu.
[Framh.]
Framb. 1. stýrimanns.
(Útdráttur).
1. Stýrimaður á Goðafossi
Ólafur Sigurðsson lagði fram
skriflega viðbótarskýrslu við dag-
bók skipsins, aðallega um þaðhvern-
íg farið var fyrir Rit, en í dag-
bókinni stóð sðeins: „Beygðifyrir
Rit“. Stýrimaður stóð á Yerði alla
leið frá ísafirði(það var hans ,vakt‘)
En er komið var nndir Rit, segir
hann að skipstjóri hafi komið npp
og eagt að þeir væru altof langt
frá landi. Tók svo skipstjóvi við
stjórninni og beygði fyrir Rit í 4
—5 ákveðr.um stefnum, sem stýri-
maður segist muna og tilgreinir í
sbýrslu sinni, og er komið var
þvert af Rit.1) gaf skipstjóri skip-
un um stefnuna A. N. A, sem
haldið var ineð fnllri ferð þangað
til komið var að landi á strand-
staðnum. Ekki kvaðst stýrimað-
ur muna eftir þvi, að skipstjóri
befði spurt sig um fjsrlægðina
frá Rit, en segist þó sjálfur bafa
giekað á 2 sjómílur og fært þá
fjarlægð inn í dagbókina, en það
hafi verið eftir að siðaeta stefnan
var tekin. Þá segir stýrim. að
ekipstjóri hafi f'arið af stjórnpaili
og inn í klefa sinn, er hanu bafði
gefið skipun um þessa stefnu, en
beðið sig að gera sér aðvart er
komið væri að Straumuesi.
Til þessa hafði verið bjait veð-
ur, segir stýrim., en þó kvaðet
hann aldrei hafa séð Straumnes.
Og nokkru eftir að skipstjóri fór
inn skall bylur é. Sfýrimaður fór
þá inn í kortaklefann og aðgætti
stefnu skipsins sjálfur á kortiuu og
mældist honum hún þannig, að
farið yrði fram hjá Straumnesi í
einnar sjómilu fjarlægð2).
Skömmu ef'tir að bilurinu skall
á, sendi stýrim, mann á fund skíp-
stjóra, eem hann gerði ráð fyrir
að vera mundi í reykingasalnum
til að láta hann vita, að bilur
væri skollinn á. En sá maður
(Eyjólfur Edvaldssot) fann ekki
skipstjóra þar og fór aftur upp á
stjórnpall við svo búið. Þá sendi
stýrimaður annan menn til að
leita að skipstjóra og kom hann
einnig aftur án þess nð finna
hanD, en stýiimaður sagði honum
að hann yrði að fara aftur, og
hafa upp á honum. Fór þá þessi
maður (Þoreteinn Sigm.son) aftur
niður í skipið og nokkru síðar
kom skipstjóri npp á stjórnpallinn
og giakar stýrimaður á að öll leit-
in hafi tekið 20 minútur. — Kveðst
stýrimaður hafa sagt við skipstj.
er hann kom upp að hann hsfi
ætlað sö fara að beygja ef hann
befði ekki komið. En í því grilti
i landið og brimgarðinn á Straum-
1) Ritur þá í stefnunni S. S.
A.; prentYÍlla í blaðinu í gær S.
s. y.
2) Eins og ekipstjóri.
nesi og skömmu síðar strandaði
skipið.
Aðspurðnr hvort hann mundi
hafa siglt þessa stofnu fyrir Straum-
nes, ef hann hefði siglt npp á eig-
in hönd, svaraði stýrimaður að
hann mundi hafa siglt i sömu fjar-
lægð fyrir Straumnes og Rit, eða
stribi utar en gert var. — Að-
sp. hvort hann hafii ætlað að sigla
þessa ákveðnu stefnu áfram eða
hve langt, ef ekki hefði náðst í
skipstjóre, kvaðst hann Iiafa áætl-
að, að 5 mílur væru frá þeim
stað, er skipið var ð, er bylurinn
skall á og að Straumnesi, og hefði
hann ætlað að halda þessari stefnu
4 mílurnar, en hlaupa út á þeirri
5. Aðsp. hvernig hann hefði reikn-
að vegalengdina sem skipið fór,
kvaðst hann hafa fatið eftir klukk-
unni og 8—9 mílna hraða skips-
ins á vöku. — Aðsp. hvers vegna
hann hefði ekki gefið hJjóðbend-
ingu til að ná í skipstjóra, er haxm
fanst ekki eða þegar bilurinn skalí
á, kvað hann skipstjóra hafa bann-
að stýrimönnum að gera slíkt,.án
þess að aðvara hann áður, og að
hann haíi skilið það bann svo, að
þeir mættu heldur ekki nota tele-
grafinu tií vélarúmsins til að breyta
ferð skipsins. — Aðsp., eftir beiðni
framkvæmdarstj., E. N., hvort hann
áliti sér skyít &ð hlýða þessari ó-
löglegu ekipun, kvaðst hann álíta
það, ef skipið væri ekki í yfirvof-
andi hættu. Aðsp. hvað haun
mundi hafa gerf, ef þetta bann
hefði ekki verið,kveðst hann mundi
hafa gefið hljóðbendingutil að ná í
skípstj. síðan miukað ferðina eða
stöðvað skipið, eftir atvikum, og
mælt dýpi.
Til sönnunar því, sð skipstjóri
hefði bannað stýrimönnum að gefa
hljóðbendÍDgu að sér óvörum,
skýrði stýriœ. frá þvi, að á leið-
iani frá Ameríku siðast, hefði 2-
stýnm. gefið hljóðbendingu eftir
að hríð var skollin á, og að hann
hefði sent mann á fund skipstj.,
til að segja honum frá þvi. Hefði
skipstjóri þá kornið upp og ávítað
hann harðlega fyrir að gera þetta,
því það gerði sér ilt við og far-
þegum órótt, Hefði hann svo ít-
rekað þetta við sig, 1. stýrim.,
sem í þessu kom upp á stjómpall-
inn til að taka við af 2. stýri-
manni. Kvaðst hann þá hafa reynt
að leiða skipstjóra fyrir sjónir að
bylur væri á, og nauðsynlegt að
gefa hljóðbendingar, en skipstjóri
hefði ekki viljað fallast á það, og
eftir það hefði engin hJjcðbending
verið gefin, og bylurinn þó haldist
næstu tvær vaktir.
Við samanburð á framburðinum
milli þeirra skipstjóra og 1. stýri-
manns, neitaði skipstjóri því, &ð
hann hefði nobkurntíma bannað
stýrimönuum að gefa hljóðbend-
ingar, aðeins hefði hann beðið þá
að gera sér aðvart áður, en ef
þeir ebki gætu það einhverra hluta
vegna, þá yrðu þeir auðvitað að
haga sér eftir þyí, sem þeir álita
rétt, og hann hefði samkv. sjólög-
unum enga heimild til að gefa
slíkar skipanir. Um telegrafinn
kvað hann slíkt aldrei Uafa kom-
ið til méla. — Stý/imaðir játaði
að vísu, að það hefði aldrei bom-
CD

Matskeiðar
Gaílar
Theskeiðar
Rjómaske.iðar
Strausykursskeiðar
Tertuspaðar.
Sérlega iallegt, gott og ó d ý r t i
Verslun Júns Þórðarsonar.
Aðstoðar-matsvein
vantar á Ingolf árnarson.
Menn snúi sér til Jóns Magnússonar Mýrargötn.
Fiskiveiöafél, Haukur.
Rj úpur
kaupir hæsta verði
,Isbjörninnc.
Simi 239.
besta barnabókin, sam komið heíi? út á íslenskn,
— Hentug j ólagj öf. —
Nokkur eintök fást í