Vísir - 14.03.1919, Síða 3
Fasteignamatið
í Reykjavík.
Basar o
nvöldgleðskap
Samkvæmt 14. gr. laga um fasteignamat 3. nóv. 1915, sbr. reglu-
gjörð 26. jan. 1916, 13. gr., auglýsist hérmeð að'fasteignamatsnefnd
Kevkjavíkur heldur fund i lestrarsal alþingislrússins
laugardaginn 15. þ. m. kl. 9—13 f. li. Yerður þar
framkvæmt mat á húseignum og lóðum í þessum götum: Aðal-
stræti, Amtmannsstíg, Arnarhólslóð, Austurstræti, Bakkastíg, Bald-
ursgötu, Bankastræti, Barónsstíg. Bergstaðastræti, Bjargarstíg, Bók-
hlöðustíg og Bráðræðisholtí.
Eigendur eða umráðendur téðra fasteigna hafa rétt til þess að
koma á fundinn og bera þar fram þær skýringar er þeir óska að
fceknar verði til greina við matið.
í fasteignamatsnefnd Keykjavíkur 12. mars 1919.
heldur yngrideild Hvítabandsins, laugardaginn 16.;
þ. m. kl. 8Va, í húsi K. F. U. M.
Nokkrir aí bestu söngmönnum borgarinnar
skemta.
fmislegt ágæti í bögglmn
verður á boðstólum, — þar hefir sérstaklega ver«
ið vel hugsað fyrir karlmönnunum, — sem von-
andi fjölmenna þetfca kvöld í K. F. U. M.
Eggert Ciaessea
formaður.
Sig. Tborodásea Signrjön Signrðsson.
og styrkja gott málefni.
á ágætum stað til leigu eða sölu, eftir samkomulagi.
Hallgr. T. Hallgríms
Aðalstræti 8.
I. O. O. F. 1043149 — st. e.
Póstþjófnaður
hefir veriö framinn á e.s „Geysi“
á leitSinni frá Vestfjöröum. Hann
haföi haft meöferöis verðpoka
einn, sem í vantaði undir 10 þús.
kr., þegar hann var opnaöur. Ekk-
ert er upplýst um þaö enn, hver
þjóðfnaðinn hefir framið. Rifa
hafði verið á pokanum, þegar hann
var telcinn úr skipinu.
Hjónaband.
Ungfrú Irmá Olsen og Jóhannes
1 Yde Wad skipstjóri, verða gefin
1 saman i dómkirkjunni í Aarhus á
morgun. — Brúðurin er dóttir ffú
I C. Olsen, sem hefir konfektbúðina
í Austurstræti.
i Kútter „Haraldur“
kom í Hafnarfjörð í gær, frá
Englandi. Hann fór til Spánar og
hefir haft langa útivist.
Veðrið
breyttist til batnaöar með degin-
um í gær. Gerði hláku með suð-
austan átt, sem enn hélst. Hiti var
um land alt í morgun, nema á
Grímsstöðum var 5 st. frost og á
Akureyri 0.0.
„Geysir“
á að fara til Englands í dag.
Meðal farþega verða ólafur Thors
og frú og C. Iiobbs og frú.
Jón forseti
seldi afla sinn í Fleetwood fyrir
fáum dögum fyrir 4060 pd. sterl..
og hefir síðan verið í þurkví, en
leggur að líkindum af stað heim-
leiöis í kvöld.
Samverjinn.
Ónefndur íærði Vísi 10 kr. handa
Samverjanum í gær.
204
ungfrú Mína, og sumpart vegna þess, að eg
var L’homme propose —",
„En guð hefði gefið okkur einhver ráð,“
svaraði hún.
Hann leit á hana og hann furðaði á hve
■gáfuleg hún var á svipinn; hann virti hana
fyrir sér með athygli. Þó ekki væru liðnar
rnargar vikur frá því að hann sá hana síö-
ast, hafði henni þó farið fram, Ósjálfrátt
var kominn á hana einhver tigulegur svip-
ur og málfæri hennar var eins og málfæri
tiginnar konu; já, hún talaði betra mál, en
margar þær hefðarkonur, sem hann þekti.
„Eruð þér ekki farin að læra frönsku," spurði
hann alúðlega.
..Jú,“ svaraðf hún.
„Og hvað fleira?“ Hann gat ekki haft aug-
un af henni, þar sem hún gekk við hlið hans
í látlausa búningnum, með ljósan stráhajtt
með stráhatt með silkiborða, og ósjáífrátt
mintist hann í huganum kveldsins þegar hann
sá hana í fyrsta sinni, Það voru að eins fá-
einar vikur síðan, en honum fanst það vera ár.
•■Og þysku líka, — en það er nú svo erfitt
að læra hana, að mér fer lítið fram, — og
svo latínu, — með hana gengur ntér betur.“
Hann brosti. „Svo yður finst latína létt'?
Þér komið mér til að minnast mín þegar
eg ^rai að læia hana; það þurfti að herja
hana inn i mig, jjaö veit hamingjan!“
205
Hún leit á hann og brosti, með vantrúar
svip.
„Og svo lærið þér söng, er ekki svo? Það
er þá þýska, franska, latína og ensk stíla-
gerð —
„Já, eg geri enska stíla,“ sagði hún barns-
lega.
„Já, auðvitað! Og svo er bókstafareikn-
ingur og þykkvamálsfræði og svo náttúrlega
dráttlist. Þér hafið auðvitað engan tíma- af-
gangs til söngiðkana."
„Jú, eg hefi nógan tima,“ sagði hún með
ákeföi. „Eg æfi mig þrjár stundir á dag: og
eg fæ tilsögn hjá görnlúm vini Elisha, —
ó, hvað Elisha verður glaður, þegar hann
fréttir, að eg hafi hitt yður og revnt að þakka
yður."
„Það er ágætt!“ sagði hann. Þau höfðu
þagnað bæði og gatan var auð og tóm. Ljós-
ið frá gaslampa einum féll á fölt andlitið. sem
horfði með ákafa og einlægni á hann; fegurð
hennar hreif hann einkennilega, svo að hann
varð alt í einu alvarlegur, næsftun kuldaleg-
ur á svipinn.
„Ef til vill hefði eg ekki átt að gera þaö
sagði hún feimnislega og hálfkvíðin á svip.
„Ef þér haldið að það hafi hrvgt mig,
að hitta yöur aftur, barnið mitt, þá skjátlast
vður,“ sagði hann og um leið dýpkuðu hrukk-
urnar á enni hans, svo að hún hrökk ósiálf-
206
rátt frá honum. ,,Eg hefi hugsað um yður
rnjög oft —Hann áttaði sig þegar hann sá.
skyndilega roða í kinnum hennar, og hálf-
geröan hræðslusvip á gráu augunum.
„En nú höfum við hittst aftur og þér hafið
þakkað mér svo vel,“ sagði hann léttari á
brún. „Og nú skuluð þér segja mér alt um
sjálfa yöur — um Elisha og Tibby.“
Henni varö liöugt um mál þegar hún fór
að tala urn þau. Og Clive hlustaöi á hana segja
frá með miklum ákafa hve vel Elisha gengi
kenslan, og hve mikils virbi það væri þeim.
En meðan hann hlustabi á yndislegu röddina
hennar var hann aö hugsa um stúlkuna sjálfa,
um það, hve miklum tramförum hún hefði
tekiö, hina skjótu brevtingu i fari hennar, hið
meðfædda sjálfstraust hennar nú. er hún var
aö tala um aöra, fegurö hennar og djúpu,
skæru augun, sem horföu á harin. Og yfir
liann færöist friður, hlandinn dapurleik og
|)ó um leið sælufullur; það var svipuö tilfinn-
itig og grípur þann. sem finnur rós vaxa á
evðimörk, eða lilju á gróðurleysum meðfram
alfaravegi. Svo fágætt blóm á slíkum stað,
langar mann til að taka upp með rótum og
festa i barm sér, til ]>ess að njóta hlómilmsins
áfram í eyðimerkurvegferðinni. —
Hann vaknaði upp úr draumórum sínum
j)egar hún þagnaöi.
„Hvar erum viö?“ spurði hann eins og