Vísir - 02.04.1919, Blaðsíða 3

yísiR
Hátt kanp
gefca nokkrir duglegir drengir
fengið etrax í
Sölutnrnínum.

Bæjarfréttir.
Sjúkrasamlagið
heldur aöalfund sinn í kvöld.
Þar veröur rætt um samningana
við læknana og hefir Vísir heyrt,
aö von sé uni, aö fram úr vand-
ræöunum veröi ráöiö á heppilegan
hátt.
Þilskipin.
Kristján kom í gær með mikinn
afla. Valtýr kom inn sem snöggv-
ast, til aö fá gert að gafli, sein
hafði brotnaö. MótorbátarnirÞórð-
ur Kakali, Svala og Harpa, komu
•allir í gær með ágætan afla.
VíÖavangshlaup,
sem Iþróttafélag Reykjavíkur
stofnar til, á að fara fram á sum-
■ardaginn fyrsta.
Vandaðan silfurbikar hefir hr.
Einar Pétursson kaupm. gefið til
yerötauna við hlaup þetta. Búist er
við talsverðri þáttöku í hlaupinu.
F ö stuguðsþ j ónusta
verður í dómkirkjunni í kvöld
kl. 6. Síra Jóhann Þorkelsson pré-
dikar.
Aðalfundur K. F. U. M.
verður haldinir annað kvöld.
Mótorvél
Á gó9um stað í bænum
er verslun til sölu.
A. v. á.
3 menn vantar
á mótorbát til færafiskveiða. Menn snúi sér tii
Jóns Magnússonat, Holtsgötu 16.
Det KgL oktr. Söassurance-Kompagni
tekur [að sér allskonar sjöv^tryggingarl
Aðalnmboðsmaðnr fyrir island:^
Eggert Claessen, yfirrréttarmálaflutningsm.
„Lagarfoss“
kom síðdegis í gær með margt
farþega, víðsvegar af landinu. Frá
Akureyri komu: Síra Þorsteinn
Briem og fjölskylda hans og O.
Thorarensen lyfsali, frá Sauðár-
króki: Kristján kaupm. Gíslason,
frá ísafirði: bæjarfulltr. Sigurð-
ur Þorsteinsson og kona hans, O.
F. Davíðsson, Magnús Thorberg,
Guðm. Bergsson, kaupmennirnir:
Ben. Þórarinsson, Jóh. P. Jónsson,
TTelgi Guðbjartsson, útgerðar-
mennirnir Skúli Einarsson og O.
G. Syre, Ingvar Vigfússon blikk-
smiður, ungfrúnnar: Anna Ing-
varsdóttir, Anna Jóhannsdóttir,
Kristín og Karítas Jónsdætur. Enn
fremur Páll S. Dalmar, kaupm.
frá Siglufirði.
Afli
er nú aö glæðast hér i flóanum
og var fiskur á markáðinum í
morgun.
Árni Jóhannsson
var með'al farþega á Vínlandi;
hann hefir unnið að hergagnagerð
á Bretlandi, meðan ófriðurinn var.
Botnvörpungarnir.
Jón forseti kom í gær með ágæt-
an afia, eftir fárra daga utivist.
Víðir kom til Haínarfjarðar í gær
og hafði einnig ágætan afla.
„Seagull"
kom inn í gær með 16 þúsund
fiskjar.
ógurlegur reykur
gaus upp af þiljum á enskum
botnvörpung, sem lá hér í gær, og
hugðu margir, að kviknað hefði
i honum, en svo var þó ekki, held-
ur höfðu skipverjar kveilct i „reyk-
sprengju“, sem svo er kölluð, og
voru ]iær mikið notaðar í ófriön-
um, þegar skip vildu hylja sig fyr-
ir kafbátum.
25 ha. fyrir ufcan yfirkraft tiE
sölu með tækifærisverði.
Kristján Bergsson, Simi617<
Sölntnrninn
opinn 8—11. Sími 528.
Annast sendiferðir o. fl.
Chocolade
. Consum 8,30 pr. x/a kg.
ísl. fáninn 3,25 pr. l/s kg.
Krydder 3,00-----
Husholdning 2,75— — —
nýkomið í versl.
Vegamót
TÓFDSKINN
2 hvít óskast til kaups í dag í
Vöruhúsinu.
Stjórn flugfélagins
hefir nú skift verkum með séij,
þannig:
Garðar Gíslason, formaður.
Halldór Jónasson, ritari.
Pétur Halldórsson, gjaldkeri.
'Pétur A. Ólafsson, varaformaður.
Sveinn Björnsson beiddist lausn-
ar úr stjórninni. vegna annara
. starfa.
AV. Hafið þér gerst kaupandi a®
Eimreiðinni ?
m*
255
■ , ' í guös bænum farðu burt, Mína! Þeir slá þig,
meiða þig, þrælmennin þessi! Ó, Mína. ef þú
aö eius vildir forða þér! Þeir þeir nú meiða
hana, — misþyrma henni! Mína, barnið mitt,
barniö mitt! flýttu þér burt! — Míua! Mína!“
Hún eldroðnaði sem snöggvast, svo náfölnaði
lúm. þegar hann að lokum thrópaöi upp nafn
heniia-r i skerandi angistarróm. Hún beygði
sig yfir hann, svo að kinn hennar snart næst-
lim hans.
„Þei, þei,“ hvíslaði hún. „Það gengur ekk-
. ert aö mér, eg er ómeidd og örugg hérna
heima.“ Hún reyndi um leið að hlæja, og ]iá
var eins og hoivum lélti, hann dró djúpt and-
ann og lokaði augunum. Hún lagði nýjar um-
búðir um sár hans, svo mjúklega. að hann
varla kveinkaði sér, svo lá hann rólegur og
andaöi reglulega; liöfuð hans hvíldi á sívala
og mjúka handleggnum hennar; hún grúfði
sig ofan yfiv liann og hjarta hennar sló ákaft
því það haföi verið eitthvað meira en hræðsla
hennar vegna í rödd hans, eitthvað, sem. olli
henni bæði gleöi og einkenuilegs sársauka, og
kom henni til að titra at' sæluhrölli, og þó
’ gat hún ekki gcrl sér grein fyrir hvað það
var. Þessi „ungfrú Edith“ hans kyaldi hana
og blandaði fögnuði hennar yíir áherslunni
i orðii hans. þegar hann nefndi nafnið ,,Mína“,
' sársauka: nafnið „ungfrú F.dith“ hafði mint
liana á. að þótt hann lægi tiú ósjálfbjarga í
256
örmum hennar, þá heyrði liann hvorki henni
né hennar heimi til.
Hún andvarpaði og varirnar titruöu um leið
og hún leit af honum og starði dapiiH.ega og
hugsandi út úm gluggann. Hann hrevfði sig,
og þeg-ar hún leit á' hann aftur, sá hún, aö
hann.var vakandi og’meö íullri meðvitund.
„Múia!“ sagði hann i sorgar- og sjálfsásök-
únarróm. „Þér, eruð hér enn þá! Hvað lengi
eruð þér húin að vaka ýfir tnér? Þér euð svo
föl og þreýtuleg. I lefi eg verið með óráði ? .
Mér finst eg ekki almennilega meö sjálfum
niér. Iín\eg verð ekki lengi að ná mér, þvi
eg er sterkhygöur. Já. hvað ]kt eruð þreytu-
leg, Mína!“ Ilann tók um hönd hennar, sem
hann haföi dregið að sér þegar hún varö þess
vör, að~hánn var með fullri meSýitund, cn
gat 1Ú1 ckki fengiö sig til að kippá aftur ;ið
sér.
Svo tók hann aftur til iúáls, rólegur og í
lág'um. hljóðum. „Þér hjörguðuð lífi mínu i
verkamannahöllinni. Nei, þér þurfið ekki að
hrista höfuðið, eg man ]iað svo vel. Eg skal
aldrei gleyma því. Þér eruö hugrökk stúlka,
Mína, en eg vissi það íyrir, svo það kom mér
ekki á óvarl. Þér huðuð öllum þessum óðu
og ógnandi mönnum hyrginn, stóðuö á milli
mín og þeirrá. Néi, eg' ætla ekki að þakka
yður. Þér gátuð ekki annað en gert þetta.
Sumar konur eru þannig geröar, og þér eruð
257
ein aí þeim. En að hugsa sér jafn granna og
véikhygða stúlku verja fullorðinn karlmann
fyrir hundruöum manna." Harin hló lágt og
horfð-i á hana óeðlilega skærum augunum með..
svo lifandi aðdáun, að það fór titringur um
liana. „Eri eruð þér nú viss úrn, að þér hafið
ekki særst eða meiðst?“ sagði harin um leið
og hann reis upp til hálfs, svo aö hann gæti
virt hana fyrir sér.
„Alveg viss,“ sagði hún. „Énginn snerti
mig. Þeir urðu skelkaðirv yfir því, hvernig
þeir höfðu farið nieð yöur.“ Um leið fór hroll-
'Ur um hana.
En hann hló. „Það er þéim Hkt. þegar þeir
koma til sjálfs sín; þeir hugsa ekki um hvað
þeir gera. heldur æða áfram eins og villidýr
þegar ofsinn grípur þá, og sjá svv eftir öllu
eftir á. Hvernig stóð á.’að þér voruð þarna,
Mína ?“
„Við Tihby genguni þar fram hjá, þegar eg
hevrði rödd yðal‘,“ sagúi hún. „Tilrby vildi
ekki fara inn, en eftir aö hún var nú einu
sinni komin inn og hafði hlustað á yður um
stund, þá hefði eg ekki getað fengið hana út
með mér aftur, þótt eg hefði viljað. '7 eg
vildi það ekki,“ hætti hún við blátt áú.un
„Nei, þér voruð kyr og björguðuð lífi
mínu,“ sagði hann í lágurn hljóðum. „Og þér
aðvörUðuð mig, Mína.“