Vísir - 04.09.1919, Blaðsíða 3

VtSIR
Listasýningiu i Barnaskólannm opin klnkkan 10-7. Mgangnr 1 króna.
Tilkynning.
Sökum áframhaldaudi hækkuuar á 3ykri og öðrum efnum í neðantaldar vhrur verða þær seldar út frá kaupmönnum með þessu verði
Limonaði og Sitron...*/t flöikur kr. 0,4D. /
- - - v4 — - 0,35.
Sodavatn............— — 0,28.
..............V* - - 0,22.
Sætsaft...............1 liter — 2,60.
Gosdrykkjaverksm. „MIMIR“. Gosdrykkja- og aldinsaíaverksm. „SANITAS".
a'Ö ala upp Moskusuxa á Melville-
py, og var nefnd kosin -lil þess aö’
thuga málið. Segir Heimskringla
svo frá störfuin þeirrar nefndar:
Nefndin, sem kosin var af Hon.
•'rthur Meighen til þess að athuga
hvatia aðferðir myndu heppilegast-
ar að konta á fót moskusuxahjörö-
Um. á norðurslóöum, hefir þcgar
haldiS marga fundi og starfaö með
kappi og áhuga. Eins' og kunr.ugt
Cr, lagði Vilhjálmur Stefánssor.
þær tillögur fyrir meölimi beggja
deilda sambandsþingsins, aö mos-
kusuxahjörðum væri komiS á fót
a norðursvæðum til eflingar kjöts-
ög ullarframleiðslu landsins. Mælti
bann sterklega meS þessu, og
taiddu tillögur hans til þess, að of-
angreind nefnd var kosin, og er
^ann meðlimur hennar. Skýrsla
tiefndarinnar verSur birt áSur en
langt um líSur, og er taliö líklegt.
s' hún mæli meS aS komið verði
a fót tilraunastöS á Melville-eyju.
^ar verSa moskusdýrin alin og
Lmin og síSan flutt hingaS til
niegiiilamlsins. Spor verSa einnig
$tigin í J,á átt, aS koma upp hrtin-
dýrahjörSum, sem einnig þrííast
ágætlega á hinum köldu norSur-
svæSum.‘‘
Þessi ráSagerS Kanadastjórnar :
ætti aS verSa Islendingum hvöt ti!
þess aS flvtja moskusuxa hingaS, j
þvi aS hér gætu þeir gengiS úti ;
vetur og sumar og komiS ao góSu j
gagni.
„Harpa“
ætlar aS leika á Austurvelli kl.
.8 í kvöld, ef veSur leyfir.
r
■ifc, tif «>»
Baejsríréttip.
í ,.Ýmir“
l
j kom í gær til HaínarfjarSar.
Hann hefir stundaS síldveiSar í
sumar fyrir noröan, og veitt 1700
tunnur, Hann kon,i með 70 farþega.
Stórt barkslrip
, k'om meS trjáviS til HafnarfjarS-
ar um síSustu helgi; þaS er eigm
Jóh. Reykdals o. fl. SkipiS var
i keypt í Noregi í vor; skipshöfnin
er íslensk.
„Sterling“
kom í morgun kl. 10. Margt far- ,
þega og þar á meSal þessir: Dr. 1
Jón biskup Helgason og Hálfdán
sonur hans, Ari bæjarfógeti Arn-
alds og kona hans, Árni verslunar-
stjóri Jónsson og kona hans, frá
VopnafirSi, Kr. Blöndal, SauSár>
krók, Ólafur Ó. Lárusson læknir,
Gunnar Ólafsson kaupm., frú Elín
Einarsson, Vestm.eyjum, frú FriS- ^
geirsson, læknisfrú Lára Lárús-
dóttir, Jóhansen, fulltrúi H. S. I.
V., stabskapt. Grauslund o. fl.
„Skjöldur“
kom úr Borgarnesi í gær. MeSal
farjiega : Síra Magnús dócent Jóns-'
son og kona hans, frú Lára og
ungfrú Emilía IndriSadætur.
„Freyja“,
norskt gufuskip, kom hingaS í
gærkvöldi. Er að taka fisk aS
Kirkjusandi í dag.
,Fristad“,
barkskip Eliasar Stefánssonar,
var dregiS inn á EiSsvík í morgun.
Knattspymumót
hiS síSasta á þessu sumri í 1.
flokkí, verSur háS á morgun á
íþróttavellinum. Kept verSur um
knattspyrnuhorn þaö hiS íagra, er
hr. kaupm. Egill Jacobsen gaf fyr-
ir 2 árum og „K. R.“ hefir unniS í
hæði skiftin'sem kept hefir veriS
um þaS. ÞaS sem gerir kappleikinn
á morgun sérstaklega „spennandi"
er ekki eingöngu þaS, aS bestu
knattspyrnufélög landsins leiSa
saman hesta sína, heldur og lika
verSur horniS alger eign ,,K. R.“,
ef þaS vinnur þaS nú i Ju iSja sinn.
Má því búast viS afar miklu kappi
af beggja hálíu, Jiar eð hvorugt
félagiS mun láta sinn hlut fyr ert
í fulla hnefana, og ætti enginn,
sem vill fá sér hressandi skemtun,
aS sitja heima annaS kviild.
117
hann fann nú til nokkurs kviða í fyrsta
skifti frá þvi að hann skildi við herra
Abingdon. Hann þreif Ijósið í snatri óg
flýtti scr út í garðinn,, lagðist á knén og
lýsti ofan í holuila, og hrópaði síðan:
„En að eg skuli efast svona um hana
nióður mína.“
Allur loftstcinninn — en hann var
stærri en nokur kanónukúla var klof-
inn og rifinn þvers og endilangs og göptu
sprungurnar eins og hálfglottandi fram-
an í Filippus. Hafði rigningin og vatns-
gufan unnið þar vel að verki, svo að ekki
Htr víst að á rekunni þyrfti að halda,
heldur mætti ná einu og einu broti með
hendinni.
Hann gerði undir eins tilraun til þess
°S tókst að ná allmörgum brotum upp.
Þau moruðu öll af hvítum steinnm, og
voru sum þeirra á stærð við dúfuegg. -
^ui'ð honum ósjálfrátt að bera saman i
lu'-ga sinum þessa steina við þá, sem
tsaa<;stein hafði í vörslum sínum, og
k°mst að þeirri niðurstöðu, að væru þeir
01,1 nar miljónar vírði. þá hlytu þessir að
Vera afskaplega dýrmætir.
hui þá var nú eftir að koma þessum
^tarþungu loftsteinsbrotum haganlega
fyrir. Datt honum fyrst í hug að Iroða
°lhim brotunum ofan.í pokann, sem liann
119
lékk hjá ö’Brien og læsa síðan alt sam-
an ofan í koffort, sem hann ætlaði að
kaupa daginn eftir. En þá var viðbúið,
að þyngslin á þessu mundi vekja eftir-
tekt og yrði koffortið svo þungt i vöf-
unum, að ekki mundi veita af tveimur
efldum karlmönnum tit að færa það. úr
stað.
pessari ráðageið varð hann því að
breyta og var haim nú næsta feginn því
að hafa til umráða þúsund krónurnar,
sem hann hafði fengð hjá Gyðingnum.
Menn eru færir í flestan sjó, þegar ekki
skortjr peningana.
Holan, sem loftsteinninn lá í, var svo
þröiig, að það yar allerfitl, að ná hon-
um upp. einu og einu broti i senn. En
HIippus gekk ósleitulega að verki og með
mikilli fyrirhofn tókst honum.að ná uþp
allstórri hrúgu af járnmálmi, sem allur
var demöntum strá'ður. Lýssti hann þá
ofan í holuna og gat ekki séð meira^ i
henni. Virtist líonum holan vera liðugur
meter á dýpt og eitthverl rusl eða úr-
gangur á botninum. Hann varð að stinga
höfði og herðum ofan i holuna til þess
að ná til botns nieð hendinni, og sá hann,
að hann varð að fresta frekari rannsókn-
um til næsta dags.
Gekk hann þá inn í liúsið aftur og var
118
nú orðinn bæði sveittur og föt hans ó-
hrein. Hann klæddi sig þvi úr öllu og
þvoði sér við eldstóna og fór því næst
í nýju fötin.
Ekki átti hann neinn spegilinn í eigu
sinni, en hann þótlist vita, að hann mundi
vera talsvert öðru vísi útlits en áðúr, þar
sem hann var nú kominn i hreiua skyrtu,
spánný föt og snotra skó. Ætlaði liann
fyrst að fleygja gömlu fatagörmunum á
eldinn, en fékk sig þó ekki til þess, og
balt þau sáman í böggul.
Að svo búnu slökti liann ljósið og gekk
út og komst þá að þvi sér til mikillar
undrunar að klukkan var orðin fast að
níu. Hafði tíminn liðið án þess að
hann tæki eftir meðan hann var að hisa
við loftsteinihn.
Soluhúðirnar á Mile-End-Road eru
opnaðar snemma að morgninum, og
þeim ekki lokað fyr en scint á kveldin.
I'ilippus hrá sér því fyrst inn í maísölu-
luis, sem hann hafði ekki komið áður i
og f ; kk sér þar góðan og saðsaman máls-
vcrt), enda veitti lionum ekki af þvi.
Borgaði hann svo fyrir sig mcð einum
tuttugu króna gullpeningnum.
Matsveinninn hvesti á hann augun rétt
sem snöggvast, en Filippus var nú þokka-
lega til fara eftir því sem gerðist í þess-