Vísir - 06.01.1922, Page 3

VfSIB
leiidsala-imboðs¥8Fslui
Pyrirliggjandi:
Nýjar, tyirata (lokbs, ödýrnr EmaiQ® rörur
Sigfús Blondahl & Co.
Símí 72f, Lsskjargitw 6 B>
en 1920, svo að orð sé á ger-
andi, er alveg sérstaklega ástatt.
Hér var sykurskortur, sykur
jafnvel með öllu ófáanlegur
öðni hvoru, árið 1920. pað var
}>vi óhjákvæmilegt, að innflutn-
ingurinn yrði meiri árið 1921;
og vitanlega hefði hann orðið
það, þó að innflutningshöftin
hefðii ekki verið afnumin. peg-
ar á fyrsta ársfj. varð sykur-
innflutningurinn lika töluvert
meiri en á sama tima 1920, þrátt
fyrir innllutningshöftin og
skömtunina.
pað er eftirtektarvert, að af
kornvörum og jarðeplum hefir
verið flutt inn til Reykjavíkur
því nær helmingi minna 1921
en 1920; innfl. á þessum vör-
um var fyrstu 3 arsfj. 1920
8296 tonn, en ekki nema 4415
tonn 1921. Vafalaust stafar þetta
að einhverju leyti af þri, hð
meira hafi flutst inn af þessum
vörum til annara hafna, en e.
t. v. að nokkru leyti af þvi, að
vorið 1920 var mikið af kom-
vöru notað til skepnufóðurs, en
litiS eða ekkert vorið 1921. Og
liklega má ekld gera ráð fyrir
því, að vöruinnflutningur til
landsins í heild sinni hafi mink-
að að sama skapi á árinu 1921
eins og innflutningurinn til R-
víkur. Hins vegar er enginn vafi
á þvi, að vöruinnflutningur til
landsins hefir stórum minkað,
frá því sem hann var árið 1920.
Samkv. útreikningum Hag-
stofunnar mun láta nærri, að
þriðjungi minna vörumagn hafi
verið flutt inn til Reykjavikur á
árinu 1921 en 1920, en jafn-
framt hefir vöruverð lækkað
líklega alt að 20% að meðaltali.
og eftir því ætti verðmæti inn-
fluttrar vöru 1921 að vera alt
að því helmingi minna en 1920.
petla á þó að eins við Reykja-
vik. En ekki mun óvarlega far-
ið, að áætla, að verðmæti allrar
innfluttrar vöru til landsins
1921, verði þriðjungi minna en
1920.
Vöruútflutningur frá Reykja-
vík hefir orðið þriðjungi meiri,
að vörumagni til, þrjá ársfj.
1921, en á sama tima 1920, en
ekki má þó gera ráð fyrir því,
að ársútflutningur landsins hafi
aukist svo mikið. Verð afurð-
anna hefir lækkað talsvert. pó
mun fiskverðið ekki hal’a lækk-
að meira en sem framleiðslu-
aukningunni nemur. Meira hef-
ir verðfallið orðið á landbúnað-
arafurðunum, en í viðskiftun-
um við útlönd vegur það minna.
Og að öllu athuguðu, virðist
mega gera sér vonir um, að við-
skiftajöfnuður landsins verði
miklu hagstæðari en ráða mætti
af fjárkreppunni og viðskifta-
örðngleikunum, sem hér hefir
verið við að striða.
Bajaffféttiv.
Jarðarför
frú Önnu Sæbjömsson frá
Flatey, sem andaðist á Landa-
kotsspítala 1. þ. m., fer fram
á morgun og liefst með hús-
kveðju frá heimili dóttur lienn-
ar á Lokastíg 14, kl. 1 e. h.
Veðrið í morgun,
Hláka um land alt. Hiti hér
3 st., Vestmannaeyjum 4, (eng-
in skeyti úr Grindavik), Stykk-
ishólmi 4, ísafirði 3, Akureyri
6, Grímsstöðum 3, Raufarhöfn
4, Seyðisfirði 5, Hólum í Homa-
firði 5, pórshöfn í Færeyjum
6, Jan Mayen 1 st.Loftvog lægst
fyrir suðvestan land, fallandi.
Suðlæg átt. Horfur: Suðvestlæg
og suðlæg átt.
þjóðmenjasafninu
hafa nýslceð borist þessir dýr-
gripir úr búi porvalds sáluga
Thoroddsen: -— Gull-úr. sem
breska landfræðifélagið gaf p
Th., ein silfumiedalía og fimm
gull-medalíur, sumar mjög stór-
ar og þykkar. Ennfremur gull-
hringur með steini og áletruðu
ártali 1636. Hring þennan bar
prófessor porvaldur lengi. Aðr-
ir munir úr búi hans, sem safn-
inu voru ánafnaðir, lcoma í vor
og vei'ða þeir, sem komnir eru,
ekki sýndir fyrr en allir gripirn-
ir eru komnir hingað.
Guðmundur Steíansson, ’
næturvörður, varð sextugur 4.
þ. m. Lögregluþjónar bæjarin*
færðu honum þá að gjöf silfur-
dósir og gleraugnahús úr silfri,
hvorttveggja áletrað.
Gísli Sveinsson,
sýslumaður, er enn úti í Vest-
mannaeyjum; hefir honum ekki
gefið til Víkur enn.
Af veiðum
komu í gær, Skallagrímur og
Gylfi, með ágætan afla. Ethel
fór til Englands i gær með ís-
fisk.
Fundur
verður haldinn í Iðnnemafé-
lagi Reykjavíkur á morgun
(laugardag) kl. 9 siðd. á venjnl.
stað.
Gamla pósthúsið.
RáSgert er a'ð liækka gamla
pósthúsið (þar sem nú er síma
stöðin) um eina hæ8, og er ný-
byrja'ð á undirbúníngí þess verks.
Jólapottarnir.
I jólapottana hér Reykjavík
kom inn fyrir jólin 2124,70 kr.
og frá ýmsum borgurum bæj-
arins voru oss sendar 520,00 kr.;
alls 2644,70 kr., sem er hér nm
bil 700 kr. meira en á síðasta
ári.. —
Útgjöld við jólaúthlutanirnar
og jólahátíðir:
Böglar handa 103 fjölskyld-
um kr. 1160,15; jólahátíð fyr-
ir 250 börn og 252 fullorðna
kr. 550,83; sérstakar peuinga-
gjafir kr. 271,00; jólagjafir til
ýmsra kr. 127,25; til lijúkrunar-
starfsins kr. 200,00; sjóðfé lil
53
Innan fárra mínútna kom Netty inn um hliðiS
og gekk til hans, — ekki óSsIega eSa laumulega,
«ins og sagt er í bókurn um sumar stúlkur, sem
feoma á fyrsta stefnumót sitt, — heldur hnarreist
©g varS ekki annaS séS á fasi hennar, en hún
væri í einhverjum algengum erindagerSum, og er
slík framganga miklu öruggari og ólíklegri til aS
vekja athygli iSjuIeysingjanna. Hún tók fyrr til
wiáls.
„Eg fei' óSara aftur,“ sagSi hún- „paS var
arangt af mér aS koma, En þér hrædduS mig
Var þaS mjög rangt? Finst yð'ur þaS hafi veriS
rangt af mér aS koma? Og fyrirlítið þér mig fyrir
þaS?“
„pér lofuSuð,“ hvíslaði hann ákafur, „þér lof-
uSuð mér fimm mínútum. Hvað er það úr heilli ævi?
|?ví að nú er eg á förum úr Varsjá innan skams
og eg mun aldrei sjá ySur framar, ef til vill, og
sminnrngin um þessar fimm mínútur verSur að end-
ast mér alla ævi — þessar fimm mínútur og þessi
mínúta, sem við vorum saman áSan í gistihúsinú."
Og hann tók í hönd henni, sem var nærri hon-
um, hvað íiem til þess kom, og bar hana að vör-
'anum.
„Vi.S erum líka á förum,“ sagði hún. Hún var
Kka að hugsa um þessa einu mínútu, sem þau
hoföu verið saman í gestastofunni, á öriagastund
hennar. „Við erum á leið til Pétursborgar og
erum að eins aS bíða þess, aS frændi Ijúki viS
einhver starfsmál, sem hann hefir með höndum.“
„En hann er ekki starfsmálamaður," sagði Kos-
maroff alt í einu af miklum áhuga. „Hvað er hann
að gera hér?“
„Eg veit ekki. Hann talar aldrei við mig um
störf sín. Eg veit ekkert, hvort hann er að ferða-
ast sér til skemtunar eða vegna viðskifta sinna í
Bandaríkjunum eða í stjómmálaerindum. Hann
skýrir aldrei frá því. Eg veil það eitt, aS viS eigum
að halda áfram til Pétursborgar.“
„Og eg mun aldrei sjá ySur framar. HvaS á
eg aS gera alla ævi án þess aS fá að sjá ySur?
Og hinir — herra Deulin og þessi Englendingur,
hann Cartoner, — ætla þeir líka til Pétursborg-
ar?“
„Eg veit ekki,“ svaraði Netty í fáti og dró aS
sér höndina, af því að maSur gekk nálægt þeim.
„peir segja mér aldrei neitt, heldur. En —“.
„En hvað? Segið mér alt sem þér vitið, því að
það getur ef til \all orðið til þess að mér lánist
að sjá yður fjarri þessum stað. Ó! Ef þér viss-
uð! Ef þér gætuð séð inn í hjarta mitt!“
Og hann tók öðru sinni um hönd henni af sama
myndugleika eins og áður og það fékk henni un-
aðar. Hann beið eftir svari hennar.
„Hr. Cartoner mun ekki fara úr Varsjá ef bann
fær við það ráðiS.“
„A,“ sagði Kosmaroff. „Hvers vegna? SegiS
þér mér það!“
En Netty hristi höfuSið. pau voru farin að ræSa
aukaatriði, en Netty hafði ekki komiS til þess. En
Kosmaroff komst fljótt að aSalefninu.
„Hann heldur hér kyrru fyrir yðar vegna,“
sagði hann. „En hvað eg var blindur að sjá þaSj
ekki! Hvernig gæti hann þekt yður og verið í ná-
vist yðar án þess að elska yður?“
„Eg held honum haíi reynst þaS fjarska auð-
velt,“ svaraði Netty og hló viS. „Nei, eg kyrsefc
hann ekki í Varsjá; það gerir einhver gáfuð og;
falleg.“
„Engin er fallegri en þér í Varsjá.“
Og Netty varð orðfall í svip; hún vissi ekkc
hvers vegna.
„pér segiS það til þess aS þóknast mér,“ sagði
hún loksins. Óg rödd hennar var gerbreytt, lág:
og titrandi.
„Eg segi það af því aS það er satt. paS er
engin fegurri en þér í öllum heiminum. pað veö:
hamingjan.“
Og hann leit upp tindrandi svörtum augum.
„En hver er í Varsjá,“ spurði hann, „sem nokkr-
um manni kemur til hugar að jafna viS yður?“
„Eg efast ekki um að þær skifti hundruðum. Ea
þaS er ein, sem herra Cartoner jafnar viS mig —
og jafnvel þér hljótiS að vita, að hún er fegri
en eg.“
„Eg veit ekki lil þess,“ sagSi Kosmaroff og
tók í hönd henni. „pað ei engin í víSri veröld.“
„pað er Wanda Bukaty, prinsessa, sagði
Netty stuttlega.
„Á! Hefir Cartoner mætur á henni? pekkjast
þau? Já, eg man eg sá þau saman á veSreiðun-
«
um.
„pau þektust í Londou,“ sagði Netty. „pau
vciu orðin kunnug þegar eg sá þau fyrst saman