Vísir - 26.07.1922, Page 4

ylsiR
I

Odýrar terðatöskur
komnar aítnr í
Vftymhiísid
l
Sff imsg -3^ gg
jajpres ujj gf — 9g saie qb 9
jsrpae ifBQara ‘3T8S rjie/s q auQjiOA
raniOA mntÁa jjjAj ’Btn.ýi qb ifi
'KOA
Skeiðabillinn
fer austur * œorguu, firatudóg
27. þ. ro. 3 H«ti laiu
Nýja Bifreiðastöðin. Sími 929
€ruðm. Jónsson Grettisg 33 B.
Gratis
sendes vort nye ill* Katalog over alle
Sanitets-, Toilet- og Gummivarer.
Betydelignedsatte Priser. NytHoved-
sara!og B6 Sider mod 160 111., mod
7ó Öre í Frim. Fiimaet Samariten.
Köbenhavn K. Afd. 59.
T

ð
iijá einasta íslenska félaginu,
H.f. Sjóvátryggingarfél. íslanda,
sem tryggir Kaskó, vörur, far-
þegaflutning o. fl., fyrir sjó-
og striðshættu.
Hvergi betri og áreiðanlegri
— — viðskifti. — —
Skrifstofa í iiúsi Eimskipafé-
lagsins, 2. hæð. Afgreiðslutími
kl. 10—4 e. m. Laugardaga kl,
10—2 e. m. Símar: Skrifstofan
542. Framkvæmdarstjórinn 309,
Pósthólf: 574 og 417.
Símnefni: Insurance.
Rullusrativ
Pappírspokar %0—10 kg.
Pappír í rúllum, 2 teg.,
20—40—57 ctm.
Pappír í rísum 33 X 39
59 X 76 52 X 63 ctm. hv. &
brúnn. — Smjörpappír. —
WC-pappír.
Kaupið þar sem ódýrast er.
HERLUF CLAUSEN,
Sími 39. Mjóstræti 6.
Brunatryggingar allsk.
Nordisk Brandforsikring
og Baltica.
Líftryggingar:
„Thule“.
Hvergi ódýrari tryggingar né
ábyggi\egri viðskifti.
A. V. TULINIUS
* Hús Eimskipafélags Islands
(2. hæð). Talsími 254.
Skrifetofutími ld. 10—6.
/

I
Spcnna af kvenskó tapaðist í
gær. Finnandi beðinn skila Láuga-
veg 25. _ (512
Fundist hefir reiðhjólstaska,
tóhaksdósir, slifsisnæla, lykill og
hankaseðill. Uppl. á lögreglústöð-
inni, kl. 4—/ c. h. daglega. (508
Fundist hefir göngustafur og
baukur. Uppl. á Barónsstíg 28.
,(505
Ódýrasta kjötið er lundinn ; fæsfe
daglega í íshúsinu, Haínarstræt:
23. (486..
Borðstoíuofn og ágæt eldavél til
sölu í Tjarnargötu 35, (Sólheim-
um). Sími 421. (473.
2—3 kg. af- góðum æðardún til
sölu á Barónsstig 18, niðri. (51I
Hinir marg éftirspurðu spritt-■
sparar eru aftur komnir í v.crsl.
\'isi. Simi 555. ' (507
Hálf húscign til sölu. UppL
Laugaveg 46 B. (504.
Til sölu eldávél, lítið úotuð.
Tækifserisverð. Steingrímur GuS-'
múndsson,'Amtmannsstíg 4. (5Ó2.:
f

Kaupakonu og kaupamann vant-
vj ar ðú þegar. Gott kaup. Uppl.
Slökkvistöðinni.
I510
1 Stórf herbergi til leigu fyrir ein-
hleypan, eða sem verkstæði. —
Kristín Sigurðardóttir, LaúgaVég
20A. (503
Verkstæði til leigu með öðrum
í Þingholtsstræti 33.
.(501
Kaupakona óskast á ágætis
)icimi]i nálægt Reykjavík. UppL
i ’Vallarstræti 4. (509..
Stúlká úr sveit óskar eftir hægri
vist. Uppl. á Nönnugötu 6, frá kl.
3—6'síðd. (506.-
Félagsprentsmiðjan.
avann sér virðingu búSarþjónanna fyrir hægláta* 1
cg kuvteisa framkomu. Og eigandinn fét hana
aldrei bíSa eftir afgreiSslu, og greiddi henni oft
hærra kaup en öSrum. paS var í rauninni ekki
nema sanngjarnt, af því að blóm hennar tóku
longt fram blómum hinna kvennanna, og jafnvel
Lil hafði aldrei búiS til eins falleg blóm.
penna sama dag, sem Clyde hitti Levf, var
Bessie með venjufremur mikið af blómum. Hún
hafði um nokkurn tíma lagt hart á sig, lil þess
að geta keypt sveig á gröf Lil. Hún ætlaði sér
aS hafa hann úr hvítum, ilmmiklum blómum, og
hún var að telja saman á leiðinni, hve mikið hún
mundi fá fyrir það, sem hún var með, og hvort
það mundi nægja fyrir sveiginn. Eigandi verslun-
arinnar, herra Ford, opnaði öskjuna, tók blómin
varlega upp og kinkaði kolli með ánægjusvip.
,,]?etta eru mjög falleg blónr, ungfrú Harewood.“
sagði hann. „]7au eru næstum |;ví eins og lifandi
blóm, en það vantar ilminn, er ekki svo?“ Og
hann brosti.
,,Jú,“ sagði Bessie í lágum og viðfeldnum róm.
„Eg er fegin, að yður falla þau vel í geð.“
,,Já,“ mæiti hann og kinkaði kolli. ,,]?au eru
agæt. — ']7au mundu ekki þekkjast frá náttúr-
legum blómum, ef eg setti þau í glugga í hinni
búðinni.
Bessie varð hálfforviða og, hann kinkaði kolli
og brosti.
„Vitið þér ekki, að eg hefi aðra búð, þar sem
:eld eru lifandi blóm, ungfrú Harewood? Jæja,
en þa§ er nú s,vo. Burgeisarnir koma úr öllum átt-
um og vilja hafa lifandi blóm, en sumir vilja hafa
þau tilbúin. Hann nefndi einhverja best kunnu
Llómaverslunina í vesturhluta borgarinnar. „par
er mín búð.“ sagði hann, „og eg hefi þar eins
mikla verslun eins og hérna.“
Bessie hlýddi á með Jítilli athygli.
„Eg ætla *að kaupa lifandi blóm,“ mælti hún
utan við sig.
„Jæja,“ sagði hann. „Ætlið þér að hafa þau
ti! fyrirmynclar ? pað er alveg rétt að læra af
uáttúrunni sjálfri, ungfrú Harewood. Við skulum
tiú sjá, hvað þetta verður mikið.“ Hann taldi það
saman og rétti lienni peningana. „Ef þér þurfið
að fá lifandi blóm,“ sagði hann, „getið þér farið
; hina búðina mína.“ Síðan skrifaði hann eitthvað i
á blað og rétti henni. „Fáið verslunarstjóranum
þetta, og segið honum, að Iáta yður fá einn eða !
tvo vendi.“
Bessie fór nú í hina blómabúðina og afhenti
verslunarstjóranum blaðið. I búðinni var angandi
blómailmur og Bessie datt í hug blómadýrðin í
Lendale og annað það, sem þav hafði drifið á
claga hennar. Verslunarstjórinn var ákaflega önn-
um kafinn og í liálfslæmu skapi, en tók þó kveðju
hennar' kurteislega.
„Bíðið augnablik, ungfrú,“ sagði hann og hélí
áfram að segja tveimur ungum stúlkum fyrir verk-
un. pær voru að láta blóm riiður í öskjur og
körfur. „Eg hef svo mikið að gera núna, að eg
veit varla, hvort eg stend heldur á fótunum eða
höfðinu. Hvaða lit viljið þér fá, ungfrú? Eig-
andinn minnist ekki. á það?“
„Hvítan, þökk fyrir,“ svaraði Bessie.
„Rétt, ungfrú.“ Hann tók dálítið af blómum
milli handa sinna og breiddi þau varlega á borð-
io. „Lítið þér á. Eru þau ekki falleg? Og það á
þessum tíma. ]7ér ætlið að hafa þau til fyrirmynd-
ar, býst eg við.“
„Ne -ei;“ sagði Bessie og varir hennar titvuðu.
„Fyrirgefið," sagði hann. „Eg hélt, að þéir
væruð kannske ein af ungfrúnum, sem búa til
blóm fyrir hina búðiria."
„Eg geri það,“ svaraði Bessie brosandi.
„Ó,“ sagði hann. „Mér datt þrið í hug. Og
eg vildi óska, að eg væri þar, en ekki lrér,“ og
hann andvarpaði þreytulega. „par ér þó öliu lok-
ið, þegar búið er að selja skúf af tilbúnum blóm-
um; en hérna vefður að senda þau heim og koma
þeim fyrir, og það er langsamlega örðiigast.“
„Og þó er dæmalaust auðvelt, að Icoma svona
fögrum blómum fyrir,“ svaraði Bessie þýðlega.
„Auðvelt; er það?“ sagði hann og hristi höf-
uðið. „pað virðist þó ekki vera svo. Að minsta
kosti er örðugt að gera kaupendunum til hæfis.
Og eg get ekki reitt mig á nema einn eða tvo, af
þeim, sem að því hafa unnið fyrir mig.“
Meðan þau ræddu þetta, hélt hami áfram &c~
láta blómin, sem hún hafði valið, ofan í. litla
körfu, og Bessie dró af sér glófana.
„Verið þér ekki að hafa fyrir þessu; ég skaí
flýta fyrir yður og gera það.“
Og liún kom blómunum fyrir, bæði fljótt: og
vel. Hann fór frá henni í skyndi og ræddi í ákafa
við einn aðstoðarmanninn, en kom svo aftur, þegar;
síðasta blómið var komið í körfuna og Bessie. vav
að láta á sig glófana. Hann leit á körfuna. nveS;
aðdáunar- og undrunarsvip.
„pelta er eitthvað í áttina,“ sagði harin. Efg
sc, að þér eruð smekk-kona, ungfrú. pað er aug~
t-.ð, sem »ker úr. Eg hefi margsagt þeim það, aS
sá, se.n ekki hefur listamannsauga, getur ekki
skreytt með blómurn, þó að hann væri að læra þaS
alla sína ævi.“
„Og þó virðist þetta auðvelt," sagði Béssie, .
,.Ef - ef þér viljið leyfa mér,“ bætti hún viði
feimnislega, „skal eg láta eitthvað af þeim niður
fyrir yður. Mér liggur ekkert á, og þætti gamaa
að gera það.“
Verslunarstjórinn leit ti! henriar með þakklætis-
svip og tók boði hennar.
„pað eF mjög vel gert af yður, ungfrú,'' mælti
hann. „Hérna, Williarn; farðu með þessa körfu inn
i horniS þarna. Og vertu fljótur! pér hafið þasr
betra næði en hérna, ungfrú, og eg er yður þakk-
látari en svo, eð eg fái lýst því með orðúm, þw
að við erum fáliðuð sem stendur, og eg veit ekkv.,
hvert eg á að snúa mér.“
Skömmu síðar bar þar að skrautlega kerru
og út úr henni sté mjög ríkmánhlega búin hefðav-
frú. Hún gekk inn í búoina og tók þegar að gefa
v erslunarstjóranum fyrirskipanir.
„Annað kvöld, herra Barkér; ef þér viliið gera
svo vel,“ heyroi Bessie að hún sagði. „Og muniS
það, að eg vil, að það sé vel frá öllu - gengið.
Og gerið svo vel að senda ekki unglinginn, sem
korii síðast. Hún hafði ekki hugmynd um liti osj
eyðilagði áhrifin."
„Já, frú,“ sagði verslunarstjórinn, en gat þó
vapa dulið vandræðasvipinn, sem kom á andlit"
lvans.