Vísir - 17.08.1922, Síða 4

KlSIR
& J
Göngnstaííf
nýkemnir í
Vöruhúsiö.
Eídavél
töluvert notuí, tll sölu, innmúr-
u8. Mirsteinar fylgja. Tvihólfuð
meö vatnakatli Stœrð 12 tomm-
ur um hringi. Yerðið er 55 kr,
Verslunm VON.
Laugavtg 55. Simi 448.
Glervðrur eg postulinBvörur allsk. — Aluminiumvörur alÍBk. —
Emaillevörur — Pappirsvörur. — Ritföng, — Málningavörur —
Leikfðng. — Jólatrésskraut. — Biikkfötur. — Lugtíbr. — Pakka-
litir, Anilin. — Spegiar. — Fiskilinur. — Sukkulaði, Consum
Hushold — Mjólk, Iðeai. — Margekonar em&vðrnr.
K. Einarsson & Björnsoon
Simnefni: Einbjörn.
Reykjavík.
Simi 915.
Goodrich Siivertown Cord
•r brnta bílagúxnmíið. Ðúið til í ölium atœrðum.
Fœst h|á umboðamanni vorksmiðjunnar
Jóutao Þorstehssyai
Yatnætig 8. Simi 464.
Alvanur trésmiöur óskar eftir
atvinnu. Uppl. á Frakkastíg
____________________________(183
Nokkrir menn geta fengi'ð þjón-
ustu á Lindargötu 30, kjallaranum.
(173
Láslyklar og fötulok hefir tap-
ast úr Bárunni. (j S7
1—2 herbergi og eldhús; óskast
á leigu frá 1. október eöa fyrr. Til-
boð sendist Vísi, aubkent: ;,G. P.
A.“ (192
1 eöa fleiri herbergi og eldhús,
ásamt geymslu, í eöa viö Reykja-
vík, óskast á leigit. A. v. á. (.191
Sölubúö til leigu mt þegar. A.
v. á. (190
Stofa meö forstofuaðgangi til
leigu fyrir einlileypan, reglusam-
an kvenmann. A. v. á. (202
á góöum stað i hænum, íaust tit
íhúðar 1. okt. Tilhbö auökent:
,,5000“ sendist afgr. þessa blaðs
fyrir 20. þ. m. (196
Ti) sölu barnastóll, sem breyta
má í borð. Verð 25 kr., sófi, sem
nýr, plussfóðraður, 10 kg. löggild
búðarvigt, metaskálar og búðat'-
kaffikvörn. Sírni 1007. (199
Til sölu: 2 gullfallegar rósir 1
pottum, alsettar knúppum. Fram-
nesveg 38. (198
Gott kvenreiöhjól óskast keypt.
Uppl. á Klapparstig 20 (efsta
loft). (197;
Lítil eldavél fæst á Skólavöröu-
stíg 44. Verð 10—12 kr. Ú95
Til sölu: notuö eldavél, ofn og
múrsteinar, á Lindargötu 1 DT
milli 7 og 8 síðd. (194.
Tvær góöar, ungar, snemmbær-
ar kýr til sölu. Uppl. Njálsgötu
: 3 tí. (192'
Næpur lil sölu. Pálshúsi viö
FrantnesVeg. (189»
Hús óskast til kaups, helst i
vesturbænum. Uppl. hjá Grími Sig-
urðssyni, Stýrimannastig 3. (188-
r
KtVMIINI

Ágætur stofuofn til sölu á
Skólavörðustig nr. 24. (200
KarlmannsreiölTjól til sölu. A.
v. á. ' (201
Fremur lítið hús óskast keypt
Stór feröakista til sölu, Lauga-
veg 23 uppi. , (188:
Rúmstæði óskast keypt sem
fvrst. A. v. á. (186*
Ódýra kransa úr lifandi og~
j'urkuöum blómum, selur Guörúií
Clau.sen, Mjóstræti 6. (185
Félagsprentsmiðjan.
Ifcift nm hlutrerk. 4
— í Circo, i kvöídveistlu. Mig grunar jiað,
að ílann fiafi þá nýskeð oröið fyrir vonbrigð-
arn í ástasökum og þess vegna farið aö diugla
vtð niig — bara út úr gremju. Annars hefi eg
litiS um hann frétt. Viö þektumst að eins í hálG
an mámið, eins og eg sagði áöan. En laglegtu'
var hann. Sjáiö þér hér, þetta er mynd af hon-
um!
Hún dró nisti upp úr brjósti sínu. Hékk jia'ö
við gullfesti um háls henni. Og hún rétti mér
það eins og hún væri aö gefa spil.
I nistinu var mynd af ungum manni, dökk-
hærðum og dökkeygmn. Mátti sjá það á s\ ipn-
unt, að hann nmndi vcra göfugmenni. Hitt var
líka auöséð, hann var af alt ööru bergi brotinn
-heldur en ]>essi fallega kona, sem hann hafði
gefið nafn sitt.
— Svei mér ef eg verð ekki hara máttlaus i
knjánum, þegar eg Imgsa um ]>að a'ö hitta for-
éldra hans rétt bráðum, mælti hún svo. En eig-
•um við nú ekki annárs að koma inn í matvagn-
inn og fá okkur einhverja lífsnæringu? Eg hefi
jjcgar trygt mér horð þar. Og ]>ér verðið aö eta
mcr til samlætis. Nei, veriö j>ér nú ekki með
ncinn mótþróa! Eg verð að hafa með mér ein- >
hvern, sem ee íret talað við.
. ' , 1
l*ótt undarlegt megi. virðast, varð hún miklui
þögulli er viö vorum konmar iim í matvagninn.
I’aö var áreiöanlegt. aö henni var það.enginl
uppgerö. aö hún kvei'ð sárt fyrir ]>ví, sem hún
átti í vændum. Alt í einu sagöi hún: „Eg get
grætt eins mikla peninga og eg kæri mig um
með þvi aö filma. lfn að hnitmiða niðúr hvert
einasta orö, sem eg á að segja viö foreldra
Georges, get eg alls ekki. Það er stærri bifi en
eg get gleypt.
Eg svaraði engu, hlustaði að eins á hana og
virti fyrir mér farþegana i vagninum og lands-
lagiö' út úm gluggann. Með hvérri mínútu íærð-
umst viö óöar nær ákvörðunarstað okkar. Og eg
sá það, að viö hverja mínútu, sem okkur bar
fram. varö hún hugsjúkari út a,f því, sem hún
átti í vændum. Eg gat svo sem lika getið mér
]>ess til, hvernig tengdaforeldrum hennar mundi
lítast á þessa koim, sem hinn elskaöi soíiur ]>eirra
hafði valið sér! Og þegar alt kom til alls, fanst
mér að eg þyrfti ekki að kvíða fyrir heimkom-
unni eins ug hún. Það gat svo sem vel veriö, að
Sutcliffe-Smiths fjölskyldan væri ágæt. Og svo
mikið var víst, aö eg þurfti þ(’> ekki aö sýnasl
fyrir þeim, en gat komið til dyranna eins og 'eg
var klædd.
Viö fengum kaffi á eftir matnum og ]>að var
ódrekkandi eins og vant er aö vera í járnhraul-
arvögnum.' Síðan snerum viö aftur til klefa okk-
ar og Vera Vayne hélt áfram að vera þögul.
Eg bjóst við aö hún væri að hugsa um þaö,
hvað hún ætti aö segja við tengdafore.ldra síua.
í Stafford keypti hún hlööin „The I‘.ra“ og
„Referee" og lás í ]>eim nokkra stund. En svo
féll hún aftur í þunga þanka.
Þegar við vorum lcomiu rétt f.ram hjá Comrys,
sem er fyrsta borgin í Wales, sneri hún sér alí
i einu aö mér og spurði:
— ITver eru'ö ]> é r annars?
— Eg? mælti eg og vissi ekki hvaðan á mig
stóö veöriö. I\g heiti Rósa Whitelands.
— Maður er nú litlu nær fyrir ]>að. sagöi hún
og fór aö grúska, í handtösku sinni þangað til
i hún fann jjar andlitsduft og svamp. Hvert ætli'ö
þér aö fara? Til Llandedwydd? Og hvað ætlið
f þér aö gera þangað?: Kenna smábornuni! Guð
minn góöur! Það hlýtur að vera auma atvinn-
an. Þér veröið náttúrlega eitthvað mitt á milli
kenslukotiu og barnfóstru og alt vinnufólkið
þykist mega fara með yður eins og seppa.
Hún tók nú aö maka á sér nefið með duf.t-
svampinum. — Þetta verður ekkert líf. Eruö þér
trúlofuð ? Ha, eigið þér engan kærasta? Það er
'synd og skömm. Þér sem eruð svo lagleg og
góðlátleg. Þér mundu'ö aö vísu ekki sóma yöur-
á leiksviði, en eg er viss um að fjöldi manna.
tiiimdi telja yöur eins og kvenfólk íi aö vera..
Mér mundi aldrei koma til hugar að keppa við
yður í ástum.
Nú fór hún að mála á sér varirnar.
— Að eiga að kenua smáhörnum og vera að
eins tuttugu og þriggja ára. Hjá fólki, sem maö-
ur hefir aldrei séö, og lyiía þar fjó.ra yrölinga
í eftirdragi! Hvaö fáiö þér svo í laun fyrir'
þetta?
— Tuttugu og sex pund.
— lla! Jú. þaö er auövitað mánaðar en ekki
árskaup ? hrópaði hún og sperti brýnnar. Ars-
kaup! ITvernig i ósþöpunum dettur yöur í hug
aö ganga aö slíku ?
Eg hugsaði mig dálítiö um áöur en eg svar-
aði. F.in ástæöan til þess nö eg réöist þangaö-
var sú, að eg heyrði Reggie einu sinni minnast
á Llandedwydd. Hann hafði verið þar hjá kunn-
ingjafólki sinu. Fn eg sagöi henni auövitaö ekkl.
J frá þvi. Eg sagöi aö eins:
— Eg gat ekki fengið betri stöðu.
- Ójá, nú skil eg, mælti hún hæðnislega..