Alþýðublaðið - 14.05.1928, Qupperneq 4

4
fiLEffÐUÐBA9!Ð
iBBi
ISEI
lili
i
I
)N$komið:{
Smnarkjólar j
fyrir telpur, SFEsntHS* Z
á börn og fullorðna.
mst
I
j
[Morpnkjólar.
| Matthildur Sjörnsdóítir. 1
i.
Laugavegi 23.
I
1111
1111
1111
Konnr.
BidJIð nxM Smára*
sm|ðplikxð, pvi aH
pað ep efxtisljetpa en
alt axxaxað smjðplíki.
347
er símanúmerið í Bifreiðastöð
Kristins & Gunnars Hafnarstrœti
(hjá Zimsen.)
Silkisokkar
nýkomin mörg púsund pör„ allir
litir, á 1,95 parið.
að loknum leik og
síðan Indriði Waage einn.
og
miðvikudaginn. A morgun skemtir
13 mannia söngflokkur ur st.
Skjaldbreið, Eyjólfur Jónsson frá
Herru les upp. Margt fleifa verð-
ur par til skemtunar. Sjá augi.
Mola-sími
Valentinusar Eyjólfssonas er
np. 2340.
Athigið
verð og g*ði á
karlmarmafötum
hjá okkur, áður
en pér festið
kaup annarstaðar.
SIMAR 158-1958
Richmond Mixtnre
er gott og ódýrt
Reyktóbak,
kostar að eins kr. 1,35 dósin.
Fæst i ðllum verzl-
nnnm.
Mikil verðlækknn ð
gerfitðnnui.
Til yiðtalskl. 10 - 5.
Sími 447.
Sophy Bjarnarson
Vesturgötu 17.
ÚtsæðiskartöfXur ofan af
Skaga. Von.
Hólaprentsmiðjan, Hafnarstræti
18, prentar smekklegast og ódýr-
ast kranzaborða, erfiljóð og alla
smáprentun, sími 2170.
Muisið eftir faliegu og ódýru
tfurdíuutauuuunm
í verzlun
Amunda Arnasouar.
Gerið svo vel osj athugið
vörurnar og verðið. Guðm.
B. Vikar, Laugavegi 21, simi
©5S.
Fisk-metisgerðin er fluít til
Laufásvegi 5. Augusta Koibeins,
sími 2212.
í blaðinu í dag.
greiðfær, og gekk íerðin ágæt-
iega. Ferðin var gerð í pieim til-
gangi, að athuga lendingarstaði
fyrir flugvélar.
Æfintýri á göngför
var leikið í gærkveldi fyrir
fullu húsL Var fögnuð'ur áhorf-
enda mikil!, og voru leikendur
Leikhúsið
„Æfintýrið“ verður leikið annað
kvöld, og eru aðgöngumiðar sekl-
ár í dag frá 4—7 og á morgun
frá 10—12 og eftir kl. 2. Að
síðustu sýningu seldust aðgöngu-
miðjarnir á örstuttri stundu — og
má búast við, að eins verði nú.j
„Æfintýrið“ vilja allir sjá. Það
er bráðskemtilegt frá hendi höf-
undar, og leikendur fara mjög
vel með hlutverk sín. •
Laiidsbókasafnið
Síðasti skiladagurinn í dag.
Þeir, sem ekki skila fyrir kvöld-
ið bókum, sem peir hafa að Mni,
Leslð AIpýðMMaðxð.
fá ekki bækur framvegis af safn-
inu.
Ritstjóri'og ábyrgðarmaðui
Haraidur Guðmundjson.
Aipýðuprentsmiðjan.
Wiliiam le Queux: Njósnarinn mikli.
„Tvo,“ svaraði hann, „ijiann og konu. En
Adam var ekki sérlega lengi í Paradís, segir
í lygabók mikilli, sem biblía heitir. Eins
var pví varið með Lock sjóliðsforingja. Hann
og dóttir hans og þjónar peirra voru í bús-
inu að eins hálfan mánuð. Svo hurfu pau
öll alt í einu ag hafa ekki sést hér síðan.
Einn morgun árla dags sá ég, að glugga-
blæjurnar á eldhúsinu voru óhreyfðar fyrir
gluggunum frá því daginn áður. Um nöttina
höiðu pau öll hypjað sig á burtu með efa-
laust ait það lauslegt, er pau gátu með sér
tekið. Ég sagði lögregluþjóninum hérna frá
hvarfi pessa fólks. Hann. reyndi allar huiðir
og gluggai, og reyndust hæði hurðir og
gluggar harðlokað. Lock sjóliðsforingi var
.sérvitur og framúrskarandi einkiennilegur og
skrítinn náungi. Hann greiddi alt, sem hann
keypti í búðunum hér í nágrenninu,, og
mjólkina, hvað pá annað, með reiðu pening-
um. Bréfberinn. kom aldrei með bréf eða bilöö
til hans. Hann hafði að því, er virtist, eins
og lokað sig út úr umheimi.num.“
„Þau nutu ekki húsgagnanna, svo dýrra
og fallegra, sem pau pó að sögn voru,
mjög lengi,“ sagði ég og hió.
„Nei,“ sampykti hann og hlö líka. „En
frú Bond stórgræddi á pessu augljósleiga
frumhlaupi hans. 'Hún fékk hvorki meira
né minna en. sjö Imndr.iíð sterlingspund- fyrir
húsgögn, sem notuð voru að eins hálfan*
mánuö. Auðvitaö á Mr. Loclt liúsgögnin ó-
endanlega. En allir eru sammála um, að
hann og hans fóllk vitji aldrei pessara stöðva
framar.“
(„Hefir pá áreiðanliejga ekkert spuirst til
pessa fó.lks, síðan pað fór?“
„Eins og ég sagði áðan hefir alls ekkert
spurst til pess. Enginn hefir hina minstu
hugmynd um, hvað hefir orðið af pvi. Það
eru núna. sex vikur, síðan pað hvarf, og
pó er pað eins gersamlega úr söguniii, eins
og pað hefði verið upp numið með húð og
hári, ferðaflutninigi sínum og hverju pví,
sem pað gat með sér haft. Og þó voru
það ekki að eins húsgögnin, sem Mr. Lock
mokaði peninguim út fyrir. Hánn greiddi
iíkla í reiðu peningum priggja ára leigu íbúð-
arinnar fyrir fram.. Er pað þó ekki skrítið ?“
Ég var honum samdóma um pað, að
fólk petta hagaði sér skrítilega, jafnvel eftir
útliti að dæma bjánalega. En pað var nú
einu sinni svoina gert, og þvi kom pað sjálfu
við, en ef til vill emgum öðrum.
Lýsing lrans á hinini ungu, fögru stúlku
var nákvæm lý&ing á stúlkunni, sam ég
elskaði. Það gat ekki verið um að villast.
Dóttir pessa Locks sjóliðsforingja og Claire
Stanway var sama stúlkan. Ekki að wndra,
pótt hún væri dularfull, enda er hún sú
mesta uáðgáta, sem ég hefi fengist við urn
daga mína.
Fréttamaður minn gat ekld munað alveg
nákvæmlega upp á dag eða stund, hvenær
Lock sjó'liðsfioringi og dóttir hans og pjón-
ar fluttu hrott úr húsinu. En að því, er
hanm gat frekast munað, var það sama dag-
inn eða dagimn eftir að sorgaratburðuirinn
átti sér Stað í Sydenham.
Hús í vesturhluta Lundúna eru oft lokuð,
á meðan eigendur eður leigjendur þeinra eru
fjarverandi. Oft er pá skilið við pau í um-
sjá áfeiðanlegs eftiriitsmanns eða gifts lög-
reglupjöns, siem býr í bakhluta byggimgar-
innar og hefir gluggablæjur állar dregnar
niður sem bendimg til gesta, að fjölskylda
. íbúðarimnar sé fjarverandi. Þetta í sjá.lfu sér
1 og eitt út af fyrir sig hefði ekki vakið' grun-
samlega athygli nokkurs í nágremninu, hefði
ekki svo á staðið, að Mr. Lock keypti öii
húsgögn frú Bonds, sem hafði áruin samaa
rakað fé saman á þann hátt að leigja her-