Vísir - 15.01.1924, Blaðsíða 3

VÍSIK
Heidelberg
verBitr leikið i kve.kl í minningu
25 íira leikafmælis frú Gu&rúnar
JndriSadóttur.
Lagarfoss
í'ó'r héSan í g’ærkveldi, til Vcsí-
mánnaeyja og útlanda. Farþegar
voru þessir, til útlanda: Garöar
< iíslason, Stefán (iu'Smundsson
irá Fá.skrúSsfirÖi. Anna (ieirsdótt-
ir, Gtiöm. .Helgason. Til Vest-
i'.iannaeyja fóru: Sr. Ólafur Ólafs-
son, fríkirkjuprestur. (til aö jarö-
>_vngja síra (kldgeir (iuömundsen),
■nejarfógeti Magnús jónsson i
ii lafnarfirði og frú hans. Eggerc
Idaessen. Hjalti Jónsson og w
me.nn úr Lúörasveit Reykjavíkur.
‘NÖrir farþegar munú hafa veriö
im 200 eöa vel þaö. I'óru þeir til
aö leiía sér atvinn'u í Eyjum.
«
Gcrmanía,
félag þýskumælandi manna hér
ó bænum, he.ldur aöalfund annaö
kvéld klukkan hálf níu i Iönó.
'tippi. Félag þetta hefir aukist
mjóg á siöustu árum og eru 11Ú í
jþví yfir 150 manns. Á þaö all-
•myndarlogt bókasdfn (yfir 500
hindi af úrvals bókmentum þýsk-
tim) og héfir léstrarstofu í Læki-
argötu 4. — Á íundinum annaö
kveld talar dr. Molir um afstööu
í.-lands á hnettinum, áhrif veöur-
lags á lundarfariö, nýjústu skýr-
íngar á norðurljósum og fleira. Er
hann þaulvanur fyrirlesari frá
i.eipzig og nnm því rnargan fýsa
aö heyra erindi hans.
Erindi um Grænland
fjytiir Siguröur Sigurössón, bún-
aöarmálastjóri, annaö kveld kl:
8J/2 í Tönaöarmannahúsinu. Veröa
þar og sýndar skuggamyndír frá
Grænlandi. Ai^göngumiöar fást í
Iðnaöarmannahúsinu eftir kl. 4 á
morgun. Kosta 1 krónu.
Minnisbækur
með almanaki og ýmislegum,
handhægum fróðleik, hafa nokkrír
kaupmenn hér í bæ sent skiftavifi-
um sínum nú um áramótin. Prení-
smiöjustjóri Steindór Gunnársson
Itefir gefiö bókina éit, meö leyfi
háskólans, sem hefir einkarétt tií
útgáfú almanaka hér á landi.
Einnig hefir St. G. látiö. prenta
veggalmanök, sem margir kaup-
menn hafa úbýtt rpeöal skiftavina
sinna, í staö útlendra almanaka,
sem áöur voru hér í hverju húsi,
cn sjást nú óvíða.
Frá ísafirði
] komu hingaö í gaér 4 bátar:
Freyja,- Eir, Gylfi og ísleifur, all-
ir til aö stunda fiskveiðar frá
Sandgeröi. Þeir segja aflalítiö íyr-
ir Vestfjöröum og afar óstöðugg.
veöráttu.
Bandalag kvenna.
Fplltrúafundur veröur haldinn
annað kvöld kl. 8x/2 í Kaupþings-
salnum í Eimskipafélagshúsinu. -
Fulltrúar mcga taka mcö sér
gesti. — Umræðuefni: Börnin.
„Þrándur“.
Fundur kl. 8jA í Bárunni, uppi.
1. O. G. T. — VerÖandi nr. 9.
Fundur 15. jan. kl. S. IV. flokk-
ur (Sunnlendingar og Borgfirö-
Dtsalan
heldur áfram
á Langaveg 10.
Vínber afar gó5
í Iieiíum iiótum. Verðið er mjög
íágfc.
Versí. Vnn.
Sími 448. Sími 448.
Vísis-kaffið
gerir alla
,glaða
Skjgldar
útg. í Vesfcmannaeyjum. Ritstjóri
Páll V. G. Kolka. Askriftum veitt
mótaka í sima 12h9.
12 bíöð útkomin.
SIRUJS
SÍTRÓN.
SÍMI 1303.
ingar) annast hagnefndaratriöiö.
Fjölmennið. — Flokkstjórinn.
Hóftna-
nftsalan
1
er að enáa. Kaapið á meðau
kanpbætir aísláfttur
íœst.
Hljöðfærahúsið.
Gafuþre'tahúsíð MJALLHVÍT
Odýrnst fljótust, og best vinna er
í þvottahúsinu „Mjatlbvit" á
Vesturgötu 20. A5 þvo, þurkar
rulla, og straua kostar fyrir hvert
dús. af Borðdúkum, Iftkum, og
handklæðum kr. 3,75. Fyrir hverc
dús. af serviettum kr. 2 25.
Hálslín: Flibbar kr. 0,15 0,25
0,28 Skyrtur: frá kr. 0,55 til kr
0,95 Einuig er alskonar tau tekið
til þvotta fyrir kr. 0,70 pr. kg*.
(vegið þurt) Fullkomnustu þvotlÆ.
teeki notuð. Sítni 4401.
Til athngnnar.
EpU */2 kg. 0.50.
Appelsínur stk. 0.10.
purkuð Epli y2 kg. 1.30.
purkaðar Apricotser */2 kg. 2.‘ÁQ,
Sveskjur \/2 kg. 0.70.
pessu likl er vcrðið á fleirí
vörum í versluninni í
Breiðabiiki
Lækjargöíu 10. Sími 1046..
ENGINN VEIT SÍNA ÆFINA -h
að lengi við Stranfyre hernai — nei, ham-
ingjan góða! Hann er þá farinn! — En
'hvað hann er fallegur og fyrirmannlegur
maður, St. Ives! Hann er likur sínum,
livar sem á hann er litið, þó að 'það sé
satl, að málfæri hans og liætlir eru — þm
dálítið einkcnnilegir og öðru vísi en títt
er. En mér skilst, að hann hafi víða farið,
og hafi verið nokkur ár utanlands. JEn
Iiann nýtur þess, að liafa yður sér til fyrir-
myndar, og enginn efi er á því, að smátt
og smátt, — já, hm —- hverfa þessir smá-
kækir af lionum. En kæri St. íves, cg kom
til þess að tala við yður um t’ramtíð barn-
anna okkar. Mér finst tíma til kominn, að
við bindum enda á þetta, eða sýnist yður
það ekki ?“
Rafe heyrði siðuslu orð heétogans, þcg-
ar liann gekk út um fordyrið og sá að
St. Ivgs kinkaði kolli, eins og hann vildi
samþykkja tillögu lians. Rafe fanst, þegar
hann gekk iit, sem þung byrði væri lögð
á sig og myrkur væri dottið yfir, eftir
•sólskin. ÍVIeð sjáífum sér fekk hann megn-
ustu óbeit á þessjum liversdagslegii ráð’a-
gerðum þeirra um framtíð Maude, en
•sjálfur var hann bæði úrræðalaus og Valda-
laus. Hvað var hann annað en óheflaður
námamaður, útlendingur, aðskotadýr, þó
að hann bæri jarlsnafn? Hvernig mátti
hann komast þar upp í milli? Kastalinn
varð honum til skapraunar og hann lang-
=aði til að komast eitthvert í burtu, að
minsta kosti þangað til hann befði áltað
sig svo, að hann gæti telrið trúlofun Maude
og Sunbornes ineð sæmilegri stillingu.
Hann gekk í hugsunarlcysi ofan götuna,
að liliðinu, sem skéigarvörðurinn lauk upp
fyrir honum og kastaði um leið á hann
glaðlegri kveðju. Rafe gekk ofan götuna,
niðurlútur, með liendur í vösum, og vissi
ekki fýrr til en simadrengur reið fram á
hann á loðnum hesti og sagði:
„Eg hefi símskeyti til yðar tignar. Á eg
að afhenda yður þa'ð, eða fara með það
til kastalans?“
Rafe gaf drengnum dálítinn skilding og
lét símskeytið í vasann, ólesið. Leið svo
hálf klukkustund, að tiann mundi ekki lil
þess, en tók það þá úr vasa sínum og lcit
á utanáskriftina, og þólti honum undar-
legt, að rilað var á skeylið orðið: „Einka-
mál!“ Hann braut þá upp skeytið og Ias
það af sívaxandi forvitni. En það var á
þessa leið:
„Vona þér getið lafarlaust hitt mig
i nauðsynjaerindum. Scgið engum neitt.
Travers, Prince’s Hotel, Edinborg.“
]?að þótti Rafe undarlegt, að Travers
skyldi vera kominn til Edinborgar, en hitt
var þó meira, að hann skyldi eiga i svo
miklum vandamálunp að hann þyrfti taf-
arlaust á hjálp Rafes að halda. En Rafe
hyícaði ekki eitt augnablik. Travers var
bæði vinur hans og ritari. Hann hlaut að
vera í einhverri klípu, en Rafe hafði aldrei
til þessa snúið baki við nauðleitarmönn-
um, sem lcituðu á hans náðir. Hann flýlti
sér heim, hitti Wiíson, fór í ferðaföt ©g
huð að hafa hestvagn til taks, svo að hanrr
gæti sem allra fyrst komist til járnbraular-
stöðvarinnar.
„Ætlið þér að vera nætursakii' að heim-
an? Yiljið þér, að eg fari með yður, lá-
varður?“
„Nú, eg hýst við þvú Eg ætla til — Já,
cg verð að lieiman í nöti. Búið þér niður
.5 lilla ierðatosku. — Nei, þér þurfiö ekki
;ið koma með mér.“
Skipunum Rafes.var jafnan hlýtt fljóí't
og vfá, og áður en Iiaivn var ferðbúinn, sföð
klýrinn fyrir vagninum við dyrnar.
pegar Rafe var að ganga í gegmim for-
dyrið og svipasí ei'tir kjallaraineistaran-
um, tii að biðja hann fyrir Jtveðju til SL
Ives, þá kom Maude út úr gestastofunni.
Hún var citthvað svo undarleg á svipinn,
að honum varð að virða hana gatimgæfi-
lega fyrir sér. Hún var föl á vangann, ca-
augun báru volt tim áhyggjur eða efa-
senidir — hann vissi ekki hvort heldur.
Hún sá að Rafe var kominn i ferðaföt, og
að Wilson gekk á el'iir honum með yfir-
höfn Iians á Iiandleggmmi.
„þ’ér œtlið þá eitlhvert, Síranfyre?“T
sagði hún, og honum lvcyrðist málróm-
urinn alvarlegri en að vanda og hoða ein-
hverjar leyndar áhyggjur. „JRært ætlið þér
svo snögglcga ?“
„Til Travers i Edinborg, hann hefir gerí
mér orð,“ var komið frarn á varir Rafe, en
lrann mintist i taeka fíð orða skeytisins, og