Vísir - 29.01.1924, Blaðsíða 3

VlSfR
i'ncfirsá lcikur verið leikinn hvað
iauinlausast. — Hér þarf von-
andi ckki að óttast, að menn fari
að leilca slílct; ekki fyn- en þá
nð jafruiðarmenn komast hér til ]
Umtalsefni á morgun:
Gleymið ekki að reyna Thieles
k úptu gleraugnágler!
□ EDDA: Fundi frestað.
Veðrið í morgun.
Hili i Reykjavík 0 st., Vest-
i 'mannaeyjum 3, Isafirði -f- 3,
Akureyri 1, Seyðisfirði 2,
'Grindavík 1, Stykkishólmi 0,
íirímsstöðum -4- 5, þórshöfn í
Færeyjum 8, Khöí'n -4- 2, Björg-
vin I, Tyiiemouth 7, Leirvík 8
st. -— Loftvog lægst fyrir norð-
vesturlandi, norðan á Vestfjörð-
um; suðvestlægur annars stað-
ar. Horfur: Suðlæg átt. Óstöðugt
á norðvesturlandi.
Siglufjarðarkaupsíaður
hefir afhent Byggingarsjóði
Síúdentagarðsins fimm þúsund
'krónur að gjöf, gegn þ\ú að cilt
herbergi i Stúdentagarðinum
megi ávalt vera lieimkynni stú-
úents frá Siglufirði, öðrum
fremur. Er þetta fyrsta gjöfin,
sem Stúdentagarðinum berst frá
kaupstöðum og hefir yngsti
kaupstaður landsins orðið til
þess að rið,a myndarlega á vaðið,
hinum til eftirbreytni.'
Kolaskip
lcom hingað fyrir helgina me'ð
1760 smálestir af kolum til h.f.
Kol og Salt.
Til Englands
fór Skallagrímur í gær en
Geir í dag.
Ufsaseyði
hafa sést hér við hafnargarð-
ana undanfama daga. í morgun
var stór torfa í hafnarmynninu,
óð þar uppi og bylti sér og velti
langa lengi. Seyðin cru Iítil, tæp-
lega ársgömul. Ekki Iiafa þau
enn gcngið svo grunt, að þau
hafi náðst í dráttamet.
Fiskverð hækkar.
I morgun var slægður stút-
ungur seldur á 25 aura pundið.
Lága vcrðið stóð ekki lengi!
Gengið.
Sterlingspund hækkaði i gær
í Kaupmannahöfn upp í kr.
26.55. Hér var það hækkað i
morgun upp í 32.80, en dönsk
króna hefir þó lækkað hér ör-
lítið.
Sjómannastofan.
par flytur Jón læknir Jóns-
son fyrirlestur í kveld ltl. 0. —
Allir sjómenn velkomnir.
Dansskóli Reykjavíkur
heldur dansleik fyrir nemend-
ur sína næstk. laugardag í Hótel
ísland. Sjá augl. í blaðinu.
Tækifæriskort
allskonar fást i Emaus (Berg-
staðastræti 27).
Fundur
verður lialdinn í S. R. F. í.
| fimtudaginn 31. þ. m. — Erindi
1 flytja Indriði Einarson og frú
María porvarðsdóttir.
Dtan af landl.
Ofviðri á Breiðafirðí.
Stykkishólmi 20. jan. FB
I gær um kl. 2 siðd. gerði
hér ofsaveður, sem stóð til kl.
0 í gærkveldi. Var það miklu
meira en veðrið í siðustu viku.
I veðrinu fauk hlaða, sem Guð-
mundur læknir álli og fór hún
,i spón, en hey fauk ckki lil
muna, því netjum varð komið á
það. Ýmislegt Iauslegt fauk
einnig og girðingar löskuðust
víða.
Vélbálurinn „Barði“, sem lagt
hafði á síað fyrir nokkrum dög-
um til Reykjavíkur en snúið aft-
ur, var i’ariim á síað héðan aft-
ur í gærmorgun nokkru fyrir
veðrið. Vita menn ekki hvernig
homnn hefir reitt af. Tveir bát-
ar reru einnig héðan tii fiskjar
í gærmorgun, en hvorugur
þeirra er kominn yftur. Vona
mcnn að þeir hafi koniist til
Bjamareyja og Icgið þar af sér
vcðrið.
Á Sandi réru margir hátar í 1
gærmorgun, en gátu forðað sér
í höfn áður en versta óveðrið (
skall á. Um skemdir af óveðrinu
á Sandi eða í Ólafsvík hefir ekk-
ert frést, því siminn út á nesið
hefir slitnað i gær og er ekki
Icominn í lag enn þá.
Vestm.eyjum, 28. jan. FB.
Ásigling var hér á höfninni i
nótt sem leið og skemdist einn
bátur talsvert.
................ ..............
Tveir listar hafa komið fram,
tíl ba'jarstjórnarkosningarinn:-
ar, sem fram á að fara hér át,
fimtudaginn kemur, og aðrir
tveir til aukakosningar á einum
fulltrúa, sem kosinn verður til
eins árs. Fulltrúaefni við auka- .
kosningnna eru: frá borgara-
flokki Jcs Gislason verslunar-
stjóri, Viggó Björnsson banka- .
stjóri og Sigfús Scheving fú-
tækrafulltrúi, en af hálfu al-
þýðuflokksins Halldór Jónsson
kennari, porbjörn Guðjónsson
útgerðarmaður og Guðmundur
Magnússon bátasmiður. Full-
Viiaeíiii við aukakosninguna tit
cins árs er Jón Hinriksson fram-
kvæmdasijöri, af hálfu börgara-
flokksins, en Árni Gislason
framkvæmdasíjóri frá alþýðu-
flokknum.
Hitt o| þsíta.
Frakkar í Ruhr.
Föstudagmn 11. þ. m. tioíöu
Frakkar setiS eitt ár í RuhrliéraSL
Samkvæmt opinberum skýrslum í.
l’ýskalandi, er, talið aS tjón I'jóS-
verja af hertökunni nemi 3J4—4
sniljörSum gullmarka, fram til r.
septembcr, etSa viðlíka upphæð alt
árið eins og Frakkar guldu I*jó5-
verjum í herkostnaS 1871.
Þjóöverjar, sem drephir Iiafa
veriS í Rulir og Rínarlöndum síS-
an 11. janúar 1-923, eru sagöir 133
(að undanskildum skilnaSarmönn-
imum, sem nýlega voru myrtir).
Frá héímiiuni sinum liafa veriS
rcknir 39524 yfirmenn, vinnuveit-
endur og verkamenn. Ef taldar
eru konur þeirra og börn, sern
CNGINN VEIT SÍNA ÆFINA —
yðar. Mér kann aS skjátlast, en fyrst í stao
skildist mér, aö þau vissi ekki nákvænilega
.um verustaS yöar.“
„Nei, eg býst ekki viö, aö þau yiti þaS,“
svaraði Rafe og var órótt meö sjálfum sér.
„Eg átti erindi hinga'S —“
„Já, skiljanlega, skiljanlega,“ sagSi prestur,
til nierkis um, aö hann- vildi ekki grenslast
'iini hagi hans. „Þér hafið þá ekki frétt um
veikindi litlu laföi Evu?“
„Evu!“ sagöi Rafe og kendi mikils ótta.
„,Nei, er hún veik? HvaS gengur aö henni?
Hvar er hún?“
„í kastalanmn. Hún kom i heimsókn til
laföi Maude fyrir þrern dögum. Hún virtist
þá heil heilsu og ekki kenna sér nokkurs
■meins og lék viS hvern sinn fingur. ÞaS er
yndislegt barn og skemtilegt, Stranfyre lá-
varSur!“
%
„Já, víst, blessaö barniS!“ svara'Si Rafe.
„HvaS gcngur aS lienni? SegiS þér mér alt,
■sem þér vitiS um þaS.“
„Hún veiktist daginn eftir aS hún koni til
kastalans. Lafði Maude hugsaSi fyrst aS það
væri ekki annaS en meinlaus lasleiki, eins
og oft grípur börn, en þegar læknir kom, ])á
sagSi hann, aS blessaS barniS hefSi tekiS
'faugaveiki."
„Taugaveiki? EíIvaS er þaS?“ spurSi Rafe.
,„Eg á viS, hvort hún sé hættuleg?“
„Getur veriS þaS, stundum,“ svaraSi síra
Gilfillan, „og eg er hræddur um, aS Eva sé
])ungt haldin. E11 veriS, í guSsbænum, ekki
óþarfiéga áhyggjuíullir, Stranfyre lávarSur.
LafSi Eva er hcilsuhraust, guSi sé lof, og eg
þarf varla aS geta þess, aS hún nýtur bestu
hjúkrunar. Tvær lærSar hjúkrunarkonur hafa
veriS ráSnar og alt hefir veriS gert, sem i
mannlegu valdi stendur. Hitasóttin hefir nú
náS hámarki og blessaS barniS liggur meS-
vitundarlaus í óráSi.“ Hér þagnaSi prestur, en
bætti síSan viS: „Eg veit ekki, hvort eg á aS
segja ySur, Stranfyre lávarSur, aS hún hefir
margoft nefnt ySur í óráSinu.“
^ Rafe setti hljóSan og varS bæSi alvarlegur
og harSlegur á svip. — Eva litla, sjúk og ef
til vill í hættu, og var aS kalla á hann! Hann
þurfti ekki a'S hugsa sig um eSa hyka eitt
augnabíik. Hann tók upp úriS sitt og horfSi
á þaS svo aS síra Gilfillan skykli ekki sjá, hve
órótt honuni var í rikapi.
„lig býst viS aS einhver lestin fari mjög
bráSlega,“ sagSi liann lágt.
„ÞaS fer ein, klukkan hálf tvö,“ svaraSi síra
Gilfillan. „Þér munuS ætla aS fara, Stranfyre
lávarður?“
„HvaS annaS?“ sagSi Rafe, cins og honum
kæmi spuming prestsins á óvart. „Hana lang-
ar til aS sjá mig, og auSvitaS fer eg.“
Síra Gilfillan rétti honum höndina. „Eg biS
ySur afsökunar, aS eg skyldi spyrja svo
óþarfrar spurningar, Stranfyre lávarSur. Eg
mátti vita, aS þér munduS fara. Hún er rnjög
hænd aS yöur. Hún ber til ySar þá hreinu
og saklausu ást, sem börnum er eiginlegt a•»>
leggja á þá, scm þau hafa mætur á. Er nokk-
uS, sem eg gæti gert fyrir ySur, — úr því aíS
þér fariS svona skyndilega úr borgínni?“
„Nei — nei. Þakka ySur fyrir,“ svaraSi
Rafe. „Eg ætla aS ná í lestina tafarlaust og
komast þangaS seni f\Tst. Já, mer þykir vænft
urn, aS eg hitti ySur, síra Gilfillan. — Eva
liltla liggur þar sjúk og er aS hugsa um mig!“
Síra GilfiIIan staSnæmdist í svlp og horfftt
á eftir hinum karlmannlega lávarfti, nieSan
liann gekk upp götuna.
„ÞaS er satt, sem þeir segja í Glenfyre,
hann er hjartagóSur, lávarSurinn," sagSi hania,
viS sjálfan sig.
Rafe var kominn til gistihússins áSur ea
hann mundi eítir Fennie. Ekki mátti haim
fara án þess aS koma til hennar einhverri
orSsendingu eSa skýringu. í fyrstu flaug hou-
urn í hug aS skrifa henni, og láta sendisveia
fara meS bréfiS, en ]>á varS honum IitiS á
stóru klukkuna í gistihúsinu, og fanst sen»
tími mundi til aS fara til Liberton. áSur en.
Icstin færi, svo aS hann gekk úl og tekk sér
leiguvagn og lét aka sér þangaS.
Frú Todliunter tók. brosandi og vingjam-
leg I móti honum, eins og hún var vön. Eia
hún sagSi lionum, aS Fennie hefSi gengiS út
til aS lcaupa eitthvaS og mundi ekki kovrta
heim f\'rr en um klukkan tvö.
„Eg vdt4 ekki, hvenær blessuS konan ySar
keniur, en viljiS þér ekki gera svo vel aö
setjást inn og bíða eftir lienni? Henni þyksr
i