Vísir - 30.01.1924, Blaðsíða 4

VlSfft
Guðm. Ásbjörnsson
lítaáslas besSt úrval &f raaiBallstflB.™ Bfndlr tÐDrtms-
aðar flSétt ©g re!] Hrergl eSas ððýrt*
ðifll 555» § Ltagsres S
m
8aft & Grosd.ry k; kir
— ERU BESTIR. —
Kanpið vaodaðar innlendar vörtir.
Húsmæðu r!
Ef þér fáið ekki SIRIUS
vörur, ]>ar sem þér verslið, þá
geium við beni yður á hvar
þær fást.
SÍMI 130 3.
TJ-I>
fundur í kvöld kí 8'r/s
fandur annað kveld kl. 8 Vz -
Mýkomið
Kurtöflur,
Öulrófur,
Hvitkái,
Vínber,
Appelsínur,
Smjor og tólg-
Versi. Von.
Sími 448. Simi 448.
Slúlka óskast í vist nú þcgar;
bátt kaup. Uppl. Laugaveg 46'B.
x ^ (551
Stúlka óskast hálfan eöa allan
daginn, eftir samkomulagi. A. v.
*• (560
Á Grettisgötu 22 D, uppi, er
gert við gamla innanhúsmuni og
smiðaðir nýir, fyrir lágt verð. —
Sími 1413. (329

Tilboð ósloist i Irésmiði á
einni hæð og leggja til efni að
nokkru Ieyti. Uppl. á Framnes-
veg 32, eflir kl. 1. (558
WÚWmáMM
3 herbergi, samiiggjandi, lil
leigu nú þegar. Til viðtals eftir
kl. 6. A. v. á. (557
1 herbergi og aðgángur að
eldhúsi óskast nú Jicgar. Uppl.
í síma 1348. (555
Loftherbergi, mót suðri, með
miðstöðvarhita, er lil leigu 1.
febrúar. P. Bjamason.Laugaveg
49. (550
Til leigu frá 1. febrúar, stofa ,
með eldliúsi og forslofuinn-
gangi. Á samá stað stofa i'yrir
einhleypan. A. v. á. (548
Stofa til ieigu, raflýst, í Þing-
holtsstræti 8 B. . (5-59
Skó- og gúmmívinnustofa
mín er á Bræðraborgarstíg 4.
þorvaldur R. Helgason. (205
Björn Björnsson, Bergstaða-
stræti 9. Gull- og silfursmí'ði. (529
Sjálfblekungur tapaðisl i sið-
astliðinni viku. Sldlist gegn
fundarlaunum í Tjarnargötu 40.
,(554
Brjóstnæla hefir fUndisl. Vilj-
ist á Ilverfisgölu 92 A. (552
Nýkomið: Sveinbjörn Svein-
hjörnsson Sönglög: Two sacred
songs, Serenade, Up in tlie north,
The challenge of Thor, The Fair-
ies, Like a lilac. King Syerre. \ pt.--
ur, Islensk Jijóðlög. i’iano solo
14 Descriptive pieces, 6 Désen-
scriptive duets for the yotmg.
Hljóöfærahúsið.
Puntuhandkkeði . og óhreina-
tauspokar, eldhúshandklæöi, mjög
ódýr. Bókhlöðustíg 9. (513.
Saumavélar.
Eg hefi á boðstólum þær end-
ingarbestu og sporbestu sauma-
vélar, sem flutst hafa til landsins..
Sigurþór Jónsson, Aðalstræti 9..
Simi 341. _ (477
Árganguriiin 1915 al’ Stj'órn-
arliðindiimim óskast kevptur.
A. v. á. (55(;,
Sórlega fallegur, hýlegur
barnakjóll lil sölu, mjög ódýrt.
A. v. á. (553-
Kniplingar, ba ldýr i n gar ef n i.,
fæst í versl. Lín, Bókhlöðustíg
8. (519
•
2 kápur og 2 silkisvunltir til
sölu i Pcistlnis^træii 13. (517
TiJ sölu: Kins-mamis rúm-
slæði, með lækifærisverði. Mad-
rcssa getur fylgt. Grellisgötu
36B. (516
I
2 menn geta fengiö keypt fæöi'
á Mensa Academiea, frá næstu
mánaöamótum. ('530
— .... . ■ I ..... ....... I
Félagsprentsmiðjan.
Tett á Tieitt ernii Evu og hvísfaöi nafn hennar.
Húti haíöi verið að bylta sér til og frá, þeg-
ar þau kotmi xtm, en henni várð rórra þegar
Rafc snart við henni, og att i einu var sem
komið væri viö hjartað t Rafe, þegar hann.
heyrði hana hvtsía undurlágt:
„Grántantt I í>, Grámann! Eg hefi ekki —“
Hattn féll á knén og lagði handlegginn ut-
an uin liana og 'dró liana að sér, svo aö heit-
xir vangi henuar kom við kinn hatis. Maude
og hjúkrunarfcohan litu hvor á aðra, efa-
hlandnar og áhyggjufullar, og hjúkrunarkon-
an gekk éitt eða tvö sfcref áfram til þess aö
taka í tanmana. En hún uatn staðar, hristi
höíuðiö og híeypti bríirmm framan t Iafðl
Maude, eins og hán vifcli láta á sér skilja, að
þeim mundi ráðíegast aö íáta þetta afskifta-
laust.
í fyrslo byltr Eva sér ákaft tíl, eins og tíö-
ast er um sjúklingæ, sem Jijást af mfklum sótí-
hita. En hún kyrðist brátt og bæröi elcki á
sér, en lagði brennheitt andlittð upp að sval-
andi vanga hans.
„Ætli hún þekki Stranfyre Iávarö ?“ hvísl-
aöi Mande að hjúkrunarkormnni.
„Nei, laföi Maudc,“ svraniöi hún afdráttar-
laust. „Hún er alveg meðvitundarlans. En Jiaö
er stundum, — eg veit ekki, hvemig eg á að
slcýra J<aö. — stundurn hressandi eða svatandi
•að feoma við eitthvá®< sterltt og heilhrigt. Eg
hcfi oft tekiö cftir J>ví. Hún hefir oft orðið
órólegri, Jiegar við höfum tekið hana upp eða
ætlað að hugga hana, en þegar Stranfyrc lá-
varður —. Eg býst við að hún beri eitthyert
traust til hans, eða liann taki fastara um hana
en við — einhvers konar segulmagn —
„Eg hugsa eg skilji yður,“ svaraði Maiulc.
„Takið Jiér cftir! Nú er engu líkara en hún
sofi.“
Hjúkruitarkonan gekk að Rafe og barninu,
cn Rafe leit upp og horfði á hana aúgnablik,
eins og hann vildi banna henni að skifta sér
af þeim.
„Henui er óhætt,“ sag'Si hahn lágt. „Látiö
]>ér hana ciga sig. Snértið J)ér liana ekki.“
Eva varö óvær öðru hverju og tók Jk^ að
bylta sér, en Jjegar Jiessi köst konui aö henni,
þá sefaði Rafe hana meö því aö hvísla aö
henni gæluoröum, og má vera aö hún hafi
þckt málróm Iians, þó að henni hafi ekki skil-
íst, hvað liann sagöi- Víst er um J>að, að hút:
varð brátt róleg. Þeim skildist J>að báötun,
Maude og hjúkrunarkonunni, aö Rafe lilvti að
vera ákaflega óhægt aö sitja svotia hreyfing-
arlaus í sömii skorðuin, og Ioksins gekk Maucle
til hans, lagði höndina á öxlina á honum og
hvíslaði:
„Þér getið ekki setið svona léngur, Stran-
fyre. Látiö ])ér mig taka hana.“
„Ekki enn þá,“ sagði 1101119. „eg Jicdi þctta
vel góða stund enn pá. — Nei, nei, snerliö'
Jár hana ekki,“ sagö’i hann hvatlcga, næriT.
hörkulega.
Maude dró að sér liöndina og.færði sig und-
an. Nú leiö stundarfjóröungur <<g Rafe kend'3
mikillar þreytu i baki,; nokkrir svitadropar
spruttu á enninu, en aldrei hvarf bHðan úr
augum háns og hann slepi ekki takinu a'f
harninu. Hjúkruharkonan kom öðru sinni,
laut yfir barnið og mælti vonglöð, þégar hún
hafði virt þaö grandgæfilega fyrir sér:
„Húii sefúr, lvrra lávarður; hún sefur sæt'.v,
og rótt! Yður er óluett að leggja hana hægs.
niður ; hún mun ekki vakna.“
Rafe hykaði við í fyrstu, var tregur ti! aö.
hreyfa sig. lin Maude og hjúliruuarkonaiv;
lögðu aö homuu aö gera það. og þau lögöu:
Evu niður í rúmiö, bæöi hcegt og gætilega.,
Rafe settist á stót, haltaöist aftur á batc
tetti út sér, eu hclt J>ó (um l>rennheita h<mtÞ
Evu með auuari hendi. Hann sat }>arna hrevf ■
ingarlaus þangað til lækuirinn kom inn, ,og
þá varö Rafe aö þoka fvrir homnti. Þser sögðu
honum, hve mikil og góö áhrif Rafe hcíör
haft á barniö og biðu milii vonar ng ótta eft-
ir úrskuröi hans.
„Henni líður sýniiega betur." sagöi tiaiuu
„cn hún er ekki úr hættu enn. Þessi svefn ec
henni að xTsu ákaflega mikilsverður, já, mjög
gagnlegur. En sótthitann hefir hún. enn, jkY

#