Vísir - 04.02.1924, Blaðsíða 4

VtSIR
skóSaði messugerðina sem
slcemtilega æfingu.
Nú, þú lieldur ef til vHI, bóka-
Mesinn þinn, að eg sé lrræddur
liugsaSi eg. Eg skal koma þér á
a'ðra skoðun, áður en lýkur,
ikarl minn. Nú skal eg lesa dug-
lega yfir hausamótunum á þér,
svo að þú verðir ekki út af eins
Sxaakkakertur, er þú ferð úr
kirkjunni.
Og þegar eg hafði gengið úr
skugga um að þessi illsvitandi
orð, cins og t. d. „biskup“ eða
„biskupsdæmi" voru ekki sjáan-
leg á opmúmi, sem eg var að
3esa, brýudi eg röddina að nýju.
Leit eg nú til hinnar ungu og
íögru frænku minnar og tók að
þruma ræðuna með þeim krafti
og því valdi, sem eg liélt að
minsla kosti, að eg mundi ekki
hafa slaðíð hiskupmun sálugaað
haki úm skörulegan framburð.
Rómrfr minn varð si og æ afl-
þrunguari. Orðin ruku eins og
eldibrandar af vörum inér. Bý-
flugan suðaði i sifellu, og hærra
og hærra. En eg lct sem eg tæki
ekki eftir henni og hafði ekki
einu sinni fyrir þvi að banda
henni frá mér með hendinni,
sem eg Ijet ýmist slíga ega hniga
að flauelsklæddu púlti ræðu-
stólsins, hægt og hátíðlega.
Og orð þessi voru hrotin af
vörum mér, áður en mig varði:
„Hcr stcnd eg frarami fyrir
yður, söfnuður mihn. Og eins
og þið sjáið, er eg maður gamall
og gráhærður og þrotinn að
kröftum.“
Stórir dropar drujiu af enni .
mér. Sjálfur hélt eg áö það væru
blóðdropar, en eg komst bráit
að raun um að þetta var aðeins
angistarsviti, cr sló út um mig,
aðiíýju. Mcr fanst liálslinið ætla
að hetigja mig ....
Og í einu gugnabliki Iánaðist
mér að bölva í hljiíði Kötu
frænku ininni, lögfræðineman-
um, söfnuðinum, þeirri stund,
cr eg fæddist og mannskrattan-
um, sém iiafði rekið saman
kirkjuskriflið, auðvilað í þeim
tilgangi, að hún gæli einhvem-
tíma órðið mér til ills og bölv-
unar. Og þar með var seinasta
von mín uiu að fá frænku mína
algerlega gcngiu fyrir aitcmis-
stapánn.
En á þcssu sanm augnablilii
3eit eg yfir söfnuðinn. Sá eg þá
Imndruð augu stara á þennan
filtölulega unglega öldung, með
jar[)t og mikið hár og dálitið en
obba suoturt yfirvaraskegg. Og
eg sá, já, guð fyrirgéfi henni
það, já, eg sá UIlu fraénku
anina í einum hnút af filáiri, og
hjá henni sat lögfræiíisnéminnf
hnakkakerlúr og kætin virtísi
glampa i augum honum hak víð
gleraugun.
Eg heit á jaxlinn og hölvaði
i hljóðí. Nú var ánuaðhvort að
duga eða drepasí. — Enginn
skal þurfa að aumkva mig, eða
hlakka yfir óförum minum.
Og mi tók eg að Tesa ræðu
blskupsins, eihs háít og siijalf
og mér var framast unt. Hugs-
aði eg hvorki um himin né jörð,
heldur las ræðuna orð fyrir orð.
Skýrði eg liátt og snjalt frá
margra ára starfsemi minni í
þjónustu kirkjunnar. Eg fór
inörgum og fögrum orðuin um
liina föðuriegu umhyggju mina
fyrir hinni miklu og dýrmætu
lijörð, sem mér hefði verið trú-
að fyrir. pá mintist eg rælcilcga
á Iiina miklu ábyrgð, er á mér
livíldi, þar sem ejf tæki nú bisk-
upsskyldur mér á lierðar. En eg
liafði samt vit á því, að lialda
hókinni svo hátt á lofíi, að áll-
nr söfnuðurinn gæti séð, að eg
var að lesa prentaða iæðu. Og
svo' mátti hfann hugsa og scgja
hvað sem liann vildi. pað var
komið sein komið var, og varð
ekki aftur tekið.
Eg lokaði bókinni, er eg hafði
lesið alla ræðuna og sagði liált
og hvelt „amen“. Siðan gckk eg
með hiskuplegri tign oí'an úr
ræðustólnum. En eg varaðist að
líta yfir söfnuðinn.
En þegar eg stóð inni í skrúð-
húsinu, var því líkast sem
skömmin yrði að blýfargi, er
cg var að sligast undir. Reyndi
eg að láta organsláttinn og
sálmasönginn yfirgnæfa hugar-
æsinginn og draga úr sviðanum
undau svívirðingunni. En það
kom fyrir ekki. Eg þaut því
út úr skrúðhúsinu og út um
hakdyrnar, lil þess að komast
undir bcrt loft.
En þeir, sem cru dæmdir til
dauða, komast elcki á bug við
gálgann, hversu margji króka
sem þeir fara.
Eg mætti þeim fyrir utan
dyrnar, UIIu og lögfræðingnum.
pau leiddust. Iföfðu þau farið
út úr kirkjnnni að lokinni ræðu
og Mukruðu þarna við iil þcss
að geta haft tal áf mcr. Eg ætl-
a'Pi að flýta mér fram hjá þeim,
en það var ekki til nciíis.
Ulla Icom og stöðvaði niig, —
cn það var í seinasta sinn, í
þessu lífi. liún lagði héndina á
handlegg mcr og sugði háil'-
hæðnislega: „Eg licld að það
heíði verið bcíra að gera messu-
tall ... . En glcðileg jól, ætlaði
eg annars að segja.“
Eg vatt mér undan og ællaði
að haltla hcim á leið. En þá
varð mér litið í augu ineðbiðli
rnínum.
En nú var mér nóg boðið.
Eg gat ckki stilt mig framar.
„Tíg kýs heldur að vera bisk-
uf) cina klukkustund, en laga-
snápur alla æfi,“ ságði eg og
hvæsti af heift og hræði. paut
eg nú al stað sem byssubrend-
ur og eiús 'og eg ætti von á öll-
um söfnuðinum á cftir mér.
Eg kom að sáluhliðinu. par
stóð Kata frænka. Hún hafði
farið, meðan vcrið var að
syngja útgönguvcrsið og beið
min þarna. Virtist mér hún ær-
ið <Iauf í dálkinn, seni von var.
Grænrósótti hatturinn hennar
hékk úti í öðrum vanganum.
„peíla er alt saman mér að
2—3 berhergi
og eldhús óskast til leigu, helst
nálægt miöbænum. -Uppl. gefur
Sveinn Þóröarson, Landsbanka.
1 herbergi lil Icigu i Tjarnar-
götu 11. Tage Möllcr. (9
2—3 herbergi og eldhús óskast
frá 15. febrúar, í eöa nálægt mið-
bænum. Tilboö auökent: „15.
febrúar" se'ndist Vísi. (61
Til leigu, 1 til 2 herbergi, raf-
lýst, meÖ rniðstöövarhita, fyrir
einhleypa. A. v. á. (53
kcnna,“ sagði liún. Rödd henn-
ar var þvi líkust scm kæmi hún
úr dauðra manna gröfum. „En
heyrðu, Palli, eg held að það
hefði verið beti’a að gera messu-
fnll. En gleðileg jól, á eg víst að
segja.“
Eg lét hana fara bcim á und-
an mér. Ætli það sé ekki skárst
að hún segi karlsauðnum,
livernig fór, hugsaði eg.
Eg hafði farið marga króka,
áður en eg komst heim að
prestssetrinu. Alstaðar rak eg
mig á þessa kirkjugesti. Eg varð
hvað eí'tir annað að hlaupa úr
vegi fyrir þeim og stundum
varð eg að i'ela mig undir mold-
arbörðum og milli þufna lil
þess að lála þá ekki sjá mig,
meðan þeir fóru frajn hjá.
Öldungurinn var komipn á
ról, er cg kom loksins heim.
Hann hafði hrest, meðan eg var
í burtu, og sat nú í hæginda-
stólnmn síniiin eins og liann var
vanur. Hann rétti mér hendina.
„pakka þér fyrir þelta, Palli
ininn, og gleðileg jól,“ sagði
hann. „En, cg bið þig að fyrir-
geí'a mér, drengur minn; cn cg
held — guð fyrirgel'i mér van-
' þakklæti milt, — að það liefði
samt verið betra að gera niessn-
fall.“
En þegar eg sá aí'lur drotn-
ingu allra ástardrauma minna,
mörgum árum seinna, or hvarf
mér þennan jóladag, — þá var
hún orðin afar lioldug og næsta
bryðjuleg. Hörund hennar var
orðið sýnu rauðara en mitt var
þcnnan minnisverða jóiadag, er
eg stóð í stólnum. Rödd hennar
var og ekki ciginlcga kvenleg,-
þegar hún setli ofan i við liinn
lögfróða eiginmann sinn, hve-
nær sem skoðun liaus vék liárs-
breidd frá. skoðun liennar. Gat
,eg þá ekki að mér gert að
klappa lof í lófa og kýma i
laumi og segja við sjálfan mig:
„pú hefðir getað verið í hans
sporum, Pplli Sjöström. En
heyrð'u mér, Palli minn: Eg
held þegar öllu er á botninn
hvolft, að' það hefði ekki
verið betra að gera messufall.“
pýtl Iiefir Iausl. S. Kr. P.
Saumavélar.
Eg hefi á boöstólum þær end-
ingarbestu og sporbestu sauma-
vélar, sem flutst hafa til landsins,
Sigurþór Jónsson, Aöalstræti 9,
Sími 341. (477
Veggmyndir og innrömmun.
ódýrust á Freyjugötu 11. (31
Kerra í góðu standi til sölu. A*
v. á. (6o -
Riklingur, fjórðungurinn 10 kr.
Hannes jónsson, Laúgaveg 28..
(5S-
Lítil matvöruverslun óskast
keypt. Tilboö merkt: ,.348“. send-
ist afgreiðslunni. (55.-
Sölubúð og herbergi til leigu...
A. v. á. (54
Nýtt skrifborö til sölu á Lauga-
veg 53, uppi. (62
S t ú 1 k a, duglcg og ábyggi—
leg, getur l'cngið vist nú þegar,
iil 15. apríl. A. v. á. (47'
Góð stúlkg óskast á fáment
heimili í Hafnarfirði. Uppl. á.
Týsgötu 4, uþpi. (42:
Allskonar falnaður tekinn til
viðgerðar og pressunar. Sóttur
,og sendur lieim aftur. Hringið-
í síma 058. Guðm. B. Vikar,.
Laugaveg 5. (37"
A Litla-Scli viÖ Vesturgötu er
sattmaðtir allskonar undirfatnað-
ur, morguu- og barnakjólar, cinn-
ig tekinn allskonar fatnaður tif
viögerðar. (57-
Maðúr, duglcgur og ábýggiiég--
ur, sem cr lagtækur á tré og járn,.
óskar eftir fastri atvinnu. Sánn-
gjörn kaupkrafá. Uppl. Baldurs-
götu 34, kl. 6—7 síöd. (52
TILKYNNING
Björn Björnsson, Bcrgstaða-
stræti 9 B. Gull og silfursmíði.
(2
TAPAÐ-FUNÐÍÐ
Brjóstnál með bláum steini hcf-
ir tapast. Finnandi vinsamlega
beðinn aö skila, henni á \’itastíg 8.
(59"
FÆÐI
Fæði, hústiæöi, þjónusta, helst
alt á sama stað, ó'sk’ast. Tilboð
mcð verði, sendist áfgreiðshmni,
merkt: „Fæði“. (Tí.
F éla gspreli Isruiðj a n.