Vísir - 12.02.1924, Blaðsíða 4

VtSIR
H-D-
íimte annað kvöld.
; SIRIUS / SAFT
'] ■ FÆST 1
flestum verslunum, sem
selja góða, ódýra og vand-
í aöa vöru.
snætti konia í framkvæmd, og- auk
[æss gæti ýmislegt gott af því leitt,
aö halda uppi kynningunni viö
Svía, þó aö verðgildi peninga
þeirra hafi aö undanförnn aö því er
okkur snertir, afgirt þá með eins-
konar Kína-mór, þá kemur eiu-
ihverntíma að því, að sá múr hryn-
ur, og þá geta viöskifti við þá á
fleiri sviðum en andlegum komiS
til máki,
Það eru tii hér félög dönsk-,
þýsk-, frönsk- og ensk-íslensk,
hvað munar um að bæta Svíurn
(og Norömönnum) við? Og þó að
það geti iitið svo út frá sjónarmiði
Svía, að þetta sé gert í gróðaskyni
af okkar hálfu, ])á er j>að ekki
ástæða til að daufheyrast við fé-
•lagsmynduninni, því þegjandi vitni
um, að við höfum ekki efni á að
icaupa bækur þeirra er verðmis-
munurinn á krónunum okkar og
.jæirra.
Spurningin er að einsr
Hver vill ríða á vaðið?
-4- 8.

skjalamöppur, seðlaveski,
buddur, Manicureáhöld í
flötum og samanvöfðum
hylkjum (etuis), alt úr
besta skinni og mjög vand-
að, en selt með lægsta
verði. Ferðatöskur, ferða-
koffort. Allskonar ieður-
vörur teknar til viðgerðar.
Leðurvörudeild
HijéðSærahássms
Laugaveg 18 B.
Barngóð stúlka óskast í vist.
Lindargötu 12. (177
Bræði undir skóhlífar; líta út
sem nýjar. Jón Þorsteinsson, Að-
alstræti 14. Sími 1089. (69
Dugleg stúlka óskast suðurmeð
sjó yfir vertíðina. Gott kaup. —
LTpi>l. Skólavörðustig 29. (T99
Kvenmaður óskast í vist á
sveitaheimili nú þegar til vors, og
lengur ef um semur. A. v. á. (200
Vandað og siðlátt fólk, getur
tsygl 'sér góða og einkar ódýra
íbúð til lengri tíma, með því að
iána minst 2000 kr. til endur-
greiðslu á fám árum með háunt
vöxtum og öruggri tryggingu, til
þess að fullgera nefnda íbúð. —
Tilboð sendist afgr. Vísis innan
;cia daga, merkt: „2000“. (208
Herbergi fyrir ferðamenn tii
leigu; aðgangur að síma. A. v. á.
(195
Hannyrðakensla.
Nokkrar stúlkur geta komist að.
Þær, sem ætla að sauma vegg-
myndir eða veggteppi, komi sem
fyrst. Lítið i gluggana í kvöld.
Unnur ólafsdóttir, Bankastræti 14.
Sími, heima, 1278. (180
Gleraugu í gleraugnahúsi hafa
tapast, frá Lækjarhvammi aö
Laugaveg 83. Skilist að Lækjar-
hvammi. (196
5 herbergi og eldhús til leigu
frá 14. mat, í góðu húsiOTilboð
sendist Vísi fyrir 20. þ. m. auð-
kent: „14. maí“. (201
íbúð til leigu fyrir fámenna
fjölskyldu eða 2 reglusama menrt,
Baldursgötu 29. (212 |
Búð íil leígu, mjög ódýrt. Úppl.
síma 1296. (2x3 ]
Félagsprentsmiðjan.
Gullnæla týndist á sunnudags-
kvöldið, frá Laufási niður í borg-
ina. Skilist aö Laufási. (198
Peningabudda fundin. Vitjist á
Laufásveg 35. (202
Fyrir nokkru tapaðist lakk-
taska. Skilist á afgr. V'ísis gegn
fundarlaunum. (204
Budda með nokkrum k-rónum í
ltefir tapast, sennilega á Braga-
götu. A. v. á. (206
í
KAUPSKAPUR
Notuð íöt til sölu, ódýrt. O.
Rydelsborg. Laufásveg 25. (71
Girði, hentugt til að girða mcS-
smáílát, til sölu, afar ódýrt. A. v,
á. 1 i-’C-
Biðjið ætið um Maltextrakt-ölið
frá Ölgerðinni Egill Skallagríms~
son; fæst í fleslum verslunum,
(132.,:
X'andaöar og ódýn til sölu. Grettisgötu ir kommóður 20 C. (197
Ag’ætur bárnavagn til sö lu. A
v. á. (203;
Nýtt rúmstæöi ti 1 SÖlll með-
tækifærisvefði. A. \-. á. (205.
Byggingarlóð á sólrikum stað i’
bænum óskast til kaups. Tilboð
með tilgreindu verði og stærð
sendist afgr. þessa blaðs fyrir 20.
]>. m. merkt ..Byggingarlóð". ( 207
Góð ýsa, reykt. fæst i Matar-
verslun Tómasar Jónssonar, Slátr-
aranum. Laugavég 49 og Reyk-
liúsinu. Grettisgötu 50 B. ( 201 >
Ny kommóða til sölu í Ingólfs-
stræti 10. (.211
Best að versla í Fatabúðinni,
Þar fæst allur fatnaður á koiuir
og karla, svo sem regnkápur, yfir-
frakkar, karlmanna- og drengja
föt, peysur, uærfatnaður, kven-
kápur, morgnnkjólar. sokkav nan-
kinsföt, stuttjakkar. slaufur, bindi -
slifsi o. m. fl, — Alt ódýrast ;
borginni. (210
Fæði fæst í Mensa Academica,
Lækjargötu 3. (140
ENGINN VEIT SÍNA ÆFINA
„Þvi þá? Eg vil gefa henni alt sem á.“
„Æ, Stranfyre, eg heíd að þér æituð að fara
að hátta lika,“ sagði St. Ives vonleýsislega.
„Þér vitið ekki um hvað þér eruö að tala.
Eg er fjárráðamaður yðar og verð að gæta
yðar hags eigi siður en hennar. K.onii‘5 meó
mér, við skttlum tá okkur drykk. Þér hafið
orsakað, að eg er ‘eins þur í kverktmum og
dauðþyrstur vegfarandi í evðimörkinni Sa-
hara.“
„Jlana hefi eg aldrei heyrt nefnda á nafli,
en saina um það. Viö skulum skola á okkur
Iiálsana. En, herra, finst yöur ekki vfirnátt-
úrlegt, að Maude skyldi veröa hrifin af mér?“
St. Ives horfði á hann frá bvirfli til ilja.
Svo brosti hann og ypti öxlum. Því Rafe var
fríður maður og fþngulegur og bjartagóður
•að auki og samboðinn hverri stúlku sein var.
Og St. Ives gat eigi annað eu viðurkent það
með sjálfum sér. — Svo fóru þeir og vættu
kverkarnar. 1‘eir — eða réttara sagt St. Ives
— ræddi nú um þetta fram og aftur, en því
miöur verður víst eigi annað sagt, en að orð
hans, hins reynda manns, hafi farið inn um
.aunaö eyra Rafes og út um hitt. Satt að segja
var hann tneð hálfan hugann lijá Maude, og
er þá ekki tekið djúpt í árinni, og híustaði
því tigi með athygli á orð lávárðarinsg sem
loksins þraut þoliumæöi og mælti;
„Það þýðir eigi að eyða orðum um þetta
nú, Stranfyre; Þér hlustið alls eigi á mig. En
eg geri ráð fyrir, að það sé eðlilegt. Eg síma
til Gurdon i fyrramálið. Við skulum fara að
hátta. Guði sé lof, að „barnið“ er komið í rúm-
ið. Það er dálítil huggun að minsta kosti, því
að það þendir þó á, að hún hafi haldiö hug-
arró sinni svona nokkurn veginn. — Strari-
fyre! Eg get ]>ó sagt yður það, að eg kann-
ast við, að eg vil heldur að Maude giftist yður
en Sunborne, þótt eg hafi annars lítið út á
hanu að'setja. En þér verðið að reyna að setja
yður í mín spor.“
,,Vel mælt, herra! Þessi orð yöar gleðjá
mig.“
Þeir tókust í hendur. St. Ives gekk til hvílu,
en Rafe var ekki í slcapi til þess, og gekk út
í garðinn og gekk þar um nokkra stund.
Morguninn eftir þegar Maude kom niður.
sagði hún Rafe, aö Eva væri vöknuö og virt-
ist nú á svo góðum batavegi, að engin ástæða
væri til frekari ótta. Maude virtist hamingju-
samari en frá verði sagt, er þau settust að
morgunverði. St. lves var nú í besta skapi
eftir hvíld næturinnar og ræddu þeir Rafe og
hann saman í mesta hróðerni um stund. En
St. Ives mundi sína eigin æsku og dró sig í
hlé, og stuttu síðar voru hinir ungu elskend-
ur á gangi í garðinum.
Nú fanst Rafe vera staður og stuud til þess
að segja Maude frá Fennie. Hann .vafði öðr
um armlegg sínum um hana og mælti:
„Maude, eg vil segja yður frá Edinborgar-
för minni.“
„Já,“ sagði hún góölega og eigi forvitnis-
lega, því að konur af hennar stétt, hnýsasí
ógjarnan í einkamál karlmanna sinna. ,.Eg
geri ráö fyrir, að um þýðingarmikil viö-
skifti hafi veriö að ræöa; annars heföuö þér-
eigi fariö svo skyndilega.“
„Já, það var svo,“ mælti hann lítið eitt hik-
andi. „Travers simaði mér og —“
Hún staðnæmdist skyndilega og mæhi:
„Þér viljiö ógjarnan segja mér frá þessu
Stranfyre. Eg heyri }>aö á yður. Þér getiö ekki,
leynt. mig hugsunum yöar. Eg get lesið ]>ær
í augum yðar og heyrt þær i rödd yðar. Augu-
ástfanginnar konu eru skörp. Þetta var einka-
mál, er ekki svo?“
Rafe var enn hikandi. Var um einkamál aö
ræöa, spurði hann sjálfan sig. Auðvitaö'
Fennie mundi eigi vilja, aö hann skýröi frá
þessu.
„Já,“ sagöi hann loks, ..l’að var á þennar;
hátt: Gamall vinur minn kont frá jóruveri
liingað til Iands, og undir eiris og ég lieyrðt
]>aö, datt ]>að í mig, að firina þennan vii:
riiinn að máli og —“
Hún hló við og lagði liönd sína á munir-
hans.