Vísir - 27.02.1924, Blaðsíða 3

VESÍH
Leikföng, 600 teg.
mjög édýr.
Mymlabúðin, Lamgav. 1»
'iokkra scrstaka (t. d. spíritist-
'ska) skýringu. Suniar svipsjónirn-
■;;r sáust innan tólf klukknstuiula
u undan andlátinu, sutnar á dauða-
stúndinni, og' stnnar fáeinum stund-
tin si'iSar. I-.n þessar siííaslneftidu
.-■antia .attövitaft ekki „starfsemi
nnda". ■ ]>ótt þ;er virhist raunar
stundum gera hana sennilega, ]»ví
'>Á firfihrifiu efta hugsunin gætu
Itafa veri'ft send út af hitntm devj-
•judi tranni. en legif) falin, ef svo
jná segja, ftns viötakandi var i
nægilega rólégu og móttækilegu
ástandi til ]>ess, aö verfSa Jteirra
• v;tr.
Ákvehnar tilraunir af ýtustt læi
Tortt og gerfiar, —- einttm manni
: d. sýnt. spil eða teikning, <>g ann-
-tr mafittr mef> bunditi fyrir augutt
íátinu sitja me'S rólegum hug og
.-egja Iiátt, ltvafia lutgmyndir lton-
um dytli í hug. Sumar af þessum
ilraumini' sem enn eru naúö-
synlegar, og ætlu aö iökast at
þeim, er áhuga liafa á málinu,
''nentu á; aÖ einbeiting hugans hjá
fiorum manninutu vekti stundum
vttdurhljóm éöa bergmál í huga
íiins. í tilraunum, sem Sir Oliver
i.odge gerfsi. var hægt aÖ sýna
•nærðiræðilega, aö líkurnar á móti
íilviljunum, væru tíu miljónir gegn
einum.
Álr. Myers fann ttpp oriStiS ,,telc-
pathy" (firöhrif) sem nafn á ]>ess-
■ ari nýju staöreynd eöa starfsemi
f úr grískit: tele, fjarri, og paþein,
aö linna lil), og ltann skilgreindi
|iaö sent „flutning hvers konar á-
ftrifa úr einttm hug i annan, án
síOöar þektra skilningavvita."
Kn mig langar til aö segja og
..ieggja sérsaka áhcrslu á þaö, áö
bótt tnargir skarpvitrir menn telji
'.ennan flutning mjög sennilegan;
getur hann ekki ennþá talist ómót-
mælanlega sannaöur, og |>vi síöitr,
. ÓS hann kotni oft og iöulega fyrir.
Á'ér höfttm allir þekt ejinhvern,
setn þóttist geta fengitS fólk til aö
snúa sér viö i kirkju eöa úti á götu
me:i) viljaafli einn saman, en venjtt-
’lega er ekki unt aö sanna slíkar
fullyröingar. I'afi er erfitt aö úti-
loka t ilviljuu. Og þeir, sem þykjast
'ha.fa þennan hæfileika, erti venju-
lega h.neigöir til dulrænna óra og
ónákvremir og eru því mjög var-
hugaveröir Iciölogar. Og ]>ar aö
atki má spyrja, hvaö oft þeir hafi
reynt þetta árangurslaust.
Ein ástæöa til þess, aö eg vara
viö trúgirni i þessu efni og hall-
„st á efasemdasveifina, — þótt eg
"irúi því aö vísu, af> stundum konti
]>ett.a fyrir, — er sú, af> hætta er
á þt í, aö snúiö vcröi aftur til hjá-
irúar, ef trúin er látin hlaupa á
r.ndan sönununum. Ef almenning-
«r fær þá httgmyncl. af> firöhrif sétt
"aneira e.öa minna stööugur viöburö-
;ir, — að hugur geti haft áhrif ú
;annan hug, hvenær sem hann lang-
•ar til, — þá er vegurinn rakinn aö
galdratrúnni, sent olli ]>vi, að
tmargar ganilar vesalings-konur
vont brendar á báli á sau-
"ijánclu öldinni. f þessum efnum
ii eg heldur of nu’kla vantrii, en
'td mikla trú; vantrúin brennir af>
iniusta kosti ekki gamlar konur
fvrir þá sök, aö ])ær sétt rangeygö-
ar og eigi svartart kött eöa aö þeím
sé illa við einlivcrn, sem orðið
hefir veikttr. Menn, sem vantar
jafnvægi í hugann, eru nijfjg gjarn-
ir ;i aö trúa því, aö einhver sé aö
hafa áhrif á þá. Kg hefí fengíð
þó nokkuö mörg bréf frá mönnum
(ekki spíritistum), sém vissu tim
áhuga minn á þessum efnum og
höfðu fengiö þá skoðún inn í sitt
heimska höfuö, aö eg væri aö
reyna einhvers konar firðhrifa-
galdra viö þá. Mér hafði ekki einu
sinni dottiö þeir í hug; það var
alt blá-ber ímyndun sjáifra ])eirra.
Kinn þessara manna er nú á geö-
vcikrahæli. Eg hygg, aö hún —
]>aö var kona, —- heföi aö vísu orö-
iö geðveik hvort sem var, — út:
úr einhverju ööru, ef þetta hefði
ekki veriö, — en þessi atvik koma
mér því nær til aö óska þess, aö
vér gætum takmarkaö rannsókn
■ og ræöur ttm þessi efni við hritig
töa félag sjálfra vor, uns méiitun-
itt hefir þroskað rneiri dómgreind
meö almenningi. En auðvitað er
slík takmörkun ómöguleg. Ðag-
Ijlööin og æsandi skáldsögur hafa
náö í liugmýndina. Vér verðum aö
vinna á móti æsandi ýkjum, sent
ltafa svo ill áhrif á staðfestulitlar
sálir, meö ]jví að setja fram blá-
berar, öruggar staöreyndir. Hér
sém aunarsstaöar er lítil þekking
hættulegur hlutur. Menn, sem hafa
hálfa þ’ekkingu, eru 5 hættu stadd-
ir. Ráöiö til bóta er meiri þekking.
Látum þá kera þaö, að ]>ótt ástæða
sé til að álíta firöhrif möguleg og
raunveruleg í sérstökum aðstæð-
um, ]>á erti samt sem áður engar
visindalegar likur til fyrir neins-
k'Qnar „göldrum" eöa skaölegum
firöhrifum. A þetta er ekki ttnt
aö leggja of mikla áherslu. Vér
skulum fylgja staðreyndunum meö
híeypidómalausum hug, en vér
skulum varast aö hlaupa á undan
þeim inn í hjátrúna.
(Jakob Jóh. Smári þýdtli). ,
Bánarfregnir.
Látin rr hér í bænunt s. í.
sunnudag ekkjufrú Ingibjörg
Gisladótiir frá Flttfalimgu t
Skaga'firði, 84 ára gömul, fædd
23. júni 1839. Hún giftist por-
keli Pálssyni 1862 og bjuggu
þau santaii i rúm 30 ár á Frosla-
stöðum og Flatatungu. Höfðu
þau stórt bú jafnan, eflir þvt
sem þá gerðist í Skagafirði. J>au
eignuðust 6 börn og eru þessi
þrjú á lifi: porkell, forstjóri
löggildingarstofunnar, Páll, h'ér
í bæ, og Pálina, nú i Vestur-
heimi, en þrjú eru látin; Anna,
gilt Sigurjóni Bergvinssyni i
Vesturheimi, Guðný, gift Sig-
ti vggi Jónssyni, trésmíðameisl-
ara á Akureyri, (börn þeirra
bafa tekið sér ættarnafuið
Esphólin), og Gísti. cr dö
ókvæntur. lkirátabörn hennar
eru 10 á lífi og dóttiuHÍótturý
börn 7 (böm Lárusar Rists á
Akureyri og Margrétar sál. Sig-
urjónsdóttur). Ingibjörg sáluga
var ern og hafði lotavist þangað
lil hiin veiktlst fyrir rámuitt
mánuði. Hún hélt sjón og las
gleraugnalaust og fylgdist vel
með þeirn málum, er hlöðin
ræddu, en heyrn hennár var far-
in að bila. Hún hafði verið hjá
börnum sínum síðan hún misti
manninn, og dó á héimili p'or-
kels sonar síns. Jarðsungin
verður hún á föstudagínn 29.
þ. m.
15. þ. m. andyðist á heintili
sínu í Hnifsdal, eftir stutta Iegu,
frú Ólafia Sigurðardóttir, por-
varðssonar kaupm. í Hnífsdal
og Halldóro SveinsdóUur. Hún
var gift Ivarvel skipsfjóra Jóns-
syni, Hnifsdal, sem Hfir og
syrgir ástrika elginkonu ásamf
3 börnum > æsku. -— Ólafía sál.
var cinkar vel gefin og vel Lttin
kona, umhyggjusöm mcVðir og
góð eiginkona, og er því sár
söknuður kveðinn að eftirlif-
andi ásfvinum hennar og vin-
um. . K.
H áskólaf ræðsla.
í kvelcl kl. 6: Prófessor Ág.
H. Bjarnason: Um siðferðisíif
manna.
Síra Jakcvb Kristinsson
flutti erindi í lðnaðarmgnna-
húsinu i gærkveldi, um blik
manna, eða litu þá, sem skygn-
ir menn sjá umhverlls alla
mcnn. Erindið var ágætlega
flutt og góður rónnir gerður að
þvi. — Svo mikil var aðsókmn,
að fjöldí manns varð frá að
hverfa, og verður eiindið e.nd-
urtekið á föstudagskvekí.
Af veiðum
komu í gær Gnílfoppur og
Mal, báðir með ágætan afla.
Frá Englandí
komu Asa og April i gær.
Skípafregnir:
Gullfoss för frá Bergen í gær
fullfermclur vörxmt og með 2tt
farþega.
Goðafoss kcms íil Djúpovogs
í: gær frá úílönduni.
Lagarfoss er i Leith.
ViIIemoes er I Leifh. og lekur
vörur til Norðurlandslns.
Tjaláar kom 113 Leith í nóff-
114 gestir
vprií hjá Samverjanum i gær.
Veðrið í morgan.
Frosf ura land alL í Reykja *
vík 1 st., Yestmannaeyjum 2.,
ísafirði 6, Ákureyri (>, Seyðis-»
firði 5, Grindavik 3, Sfykkis--'
hölmí 3. Grimssíöðtsm 15-,,
Raufarhöfn 9, Höhun í Horaa-
firði (5, póishöfn í Færeyjum 1.
Kaopmannahöfn 7, Ulssre hílt;
1, Tynemoutli ö, Leirvik hiti 3.
Jan Maýen írost 16 st. Loftvog
hæst ýfír íslanái, liægar á Suð---
nrþmdi og Austurlandi. Kyrt á
Norðurlanái. — Horfur: Kyrfc
veður.
YTersianarm.fél. Rvikur
héMur fund amiað kvöM ki.,4,
8 V2 i Kanpþhígssatmrm.
Stjörnufélagið.
Fundirr í kvöld M. %%/z. — CaadL.
jur. Grétar Ó. Fells flytur eríud.t
urm endurkorrm Krists. Félags —
merm mega hafa meS sér gesti. ——
Gufispékinemar veTkomnir.
Skaatafólk.
Nú er tækifærí að rœna séxs
á skaufum og nu þarf að nola
það í kveld. Kn varíega ætti
fölk að fgra, því að ísinn kann.
að vera ótrausfur smTtsfa'&ti^
Slt.
Gjöf
tii berldaveika konmmar: 5
kr. frá N. N. ^ £
Þjöðleg eftir Sveinbjömsson ^
fást hjá ölium hóksölnm.
’-l':
Viðtalstími
Páls tamiíseknis íO—4.
Heimilisblaðíð og Ljésberinn.
TékiS á nióti áskrifenclum t:
Hmans (BergstaöastTæíi 27).
Y firlýsóng.
Greinar þær, seiu bii'st hafa f
AlþýðublaSinu rueð yfirskrií: tr-
Gengismálið og Kveldúlfshring—
urinn með undirskriftinni: Vég-,
faríindi, á eg ekkert skyll við' aé'
neinu leyö. það, sem eg faefí
hingað til ritað, hefí eg notað
mitt rélta nafn undir og alls»
ekki Icikið neinn „skuggasveiiT"
á þessuin sviðum. Að gefnu tilr
efm víl eg Mðja Vísi jað tak’a,
linur þessar iil birtingar leseud-
am sinum. Eg treysli þvi að
hann sé svo sannleikanum sasxtr
kvæmur, að hann neili mér «$s&í
mn þella lililræði.
Spitalaslig 7, 24. fehr. 1324.
Oddur Sigargeirssonv,
sjómaður.