Vísir - 12.03.1924, Page 2
I7ISIR
Hijfam fyrirliggjandl:
Hrísgrjön
Corð Mflrciðaliringir tomu nieð íslandinu. AlHr hriog-
irnir eru af bestu tegund (Truek), sem verksmiðjan býr
til. Reynið þessa afbragðs tegund i samanburði við aðrar.
Simi 584. Jóh. Ólaísson & Co.
Kaupum
hæsta verfti Selskinu og Tóíuskiun.
ÞÓRBCB SVB1NS80N & CO.
Símskeyti
Khöfn ii. mars. FB.
Hveititollur.
Símaö er frá New York, a'5 inn-
ííutningstollnr á hveiti til Barida-
ríkjanna hafi veriö hækkaöur um
.jO%. Er því liúist viö, að hveiti-
mjöl frá Canada veröi framvegis
flutt til lívrópu eingöngu, en ekki
fil Bandaríkjanna.
Olíuhneykslið.
Símað er frá Washington : Rann-
íóknarnefndin í olíuhneykslismál-
inu sakar Fall innanríkisráöherra,
Daugherty dómsmálaráöherra og
olíukongana Sinclair og Dohcny
rim aö ]>eir hafi komiö af staö síö-
ustu tippreisninrii í Mexico. Olíu-
kongarnir létu Hrierta hafa fé til
xippreisriarhersins, og dómsmála-
ráðherrann béitti stööu sinni til
])ess aö fækka varömönnum á
landamærum Bándaríkjanna og
Mexico, svo aö hægt vær( aö
smygla vopnum suöur yfir landa-
mærin. .
Gengishrun frankans.
Frá París er simað : BlaðiS New
Yrork Herald segir, aö þýsk-ame-
rísk bankafyrirtæki hafi fyrir
lörigu gert ákveðna áætlun um,
Tivernig hægast væri aö spilla
gengi franskrar myntar fyrir kosn-
ingarnar næstu í Frakklandi, til
þess a?P vekja ótta meö þjóöinni,
og.neyöa Frakka til þess að láta
Tindan í viðskiftum sínum við
J’jóðverja. Hafi þessari áætiun
veriö fylgt undanfarið, og af því
stafi lággengi frankans.
Þingrof í Þýskalandi.
Simað er frá Berlín, að kanslar-
:nn hafi gefiö út tilkynningu um,
að ríkisþiligið verði leyst upp á
fimtudaginn (á morgun), og nýjar
kosningar látnar fara fram n. maí
næstkoiriandi.
Frá Grikklandi.
Frá Aþenu er símað, að lýðveld-
isflokkurinn gríski telji stjórnar-
skiftin síðustu ótvírætt merki þess,
aö stjórnarstefna-Venizelos sé með
öllu dottin úr sögunni.
Pólitíski
leirkerasmiðurinn.
Svo nefnist gamanleikur eftir
dánska skáldið fræga, Ilolberg,
sem mörgum er orðinn kunnur hér.
Leikur ]>essi hefir ekki verið sýnd-
ur hér á landi, fyr en ncmendur
Mentaskólans léku hann nú fyrir
r.okkrum dögum fyrir skólasvein-
um og vildustu vinum þeirra. „Með
]>ví og þar eð“, eins og Hinrik
leirsmíöasveinn segir, að eg var
cinn ]>eirra vildarvina, er leikinn
sáu, og af því að eg hefi sjaldari
hlegið eins dátt og hjartanlega að
nokkrum leik, þykir mér ekki
fjarri lagi, að geta hans með
nokkrum orðum og þeirrar með-
ferðar, sem hann hefir sætt í hönd-
uni þessara leikenda.
Persónur eru 24 í leiknum. Það
cr miklu fleira en titt er um þá
leiki, sem nú eru venjulega sýndir.
Jlvérjum þeim, sem nokkuð kann
Ii1 leikstarfa, hlýtur aö vera það
Ijóst, hvílíka óhemju elju og vinnu
þa.rf til þess að æfa allan þann
hóp saman. En þegar ]>ess er gætt,
að flestir ])essara .leikenda hafá
aldrei komið á leiksvið fyr, þá
verður það aðdáanlegt, hversu vel
samleikurinn tókst. Það mátti svo
heita, að alt væri slétt og felt frá
upphafi til enda. Að vísu bar ofur-
lítið á ósamræmi, en ekki meira
en rrienn eiga að venjast bjá æfðarí
leikendum. Það var óvenjulegalitið
fálm á leiknum. Hver maður í
þessum hóp vissi livar hann áttí
áð vera, og var þar. Heildarleikur-
iiln har vitni um fjöruga og lif-
andi og djarfa æsku, sem kunni
og þorði að sýna gleði síná og
kátínu. Það var svipur á þessu
íólki. Það dró hvergi af sér, lét
einkennin njóta sín; svo að manni
fanst ósjálfrátt, að liér væri leik-
ur en ekki tepruskapur og tilgerð-
arsemi. Eg hefi aldrei ,heyrt eins
almennan hlátur i leikhúsi hér í
Reykjavík. Það hlógu allir hjart-
anlega. Eg geri ekki ráð fyrir, að
rJIir hafi komið til þess að skemtá
sér, fremur en vant er. Noltkrir
hafa eflaust verið inni, sem eru
vanir að hafa alt á hornum sér,
finst alt gamán vera skrípalæti
ein, og una sér ekki annarsstaðar
cn þar, sem alt virðist vera í jafn-
fýldu skapi og þeir eru sjálfir.
lin þeir fóru áreiðanlcga erindis-
leysu í þetta sinn; þeir urðu að
lilæja rétt eins og við hinir, sem
nennum því, hvenær sem tækifæri
gefst. Og þökkum hverjum þeim,
sem gefur okkur héilbrigða ástæðu
til þess. Og það cr áreiöanlega
nóg af molhjnni í þessum bæ. Og
er það ekki ægilegur sannleikur,
aö af þessum 20000 skuli aldrei
heyrást nokkur maður hlæja
utidir beru lofti ófullur, og að það
megí heita annálsviðburður, e£
stúlka rennir sér i galsa fótskriðu
niður Bakárabrekkúna?
Iíg finn ekki ástæðu til þess að
fara mörgum orðum um meðferð
cinstakra hlutverka, af þvi að feg
veit, að leikurinn »■ eftir að koma
fyrir alrpenningssjónir. Mér nægir
að geta þess, að öll aðalhlutverkin
voru ágætlega Ieikin, og sóttist
leikendunum æ þvi betur, sem á
leið.
1
Pólitíska leirkcrasmiöinn leikur
Þofsteinn Ó. Stephensen, og leysir
])aö yfirleitt prýðilega af hendi.
Flann var að vísu nokkuð hykandi
í fyrsta þætti, cn varð öruggári
er fram í sótti, og lék einkarvfel
í síðasta þætti. Plann er ])á orðinn
borgarstjóri, veslingurinn, og veit
tkki sitt rjúkandi ráð, svo að
• hengingarólin virðist honum eina
úrræðið út úr öllu því öngþveiti.
Þá var ' og köna harisV Geske
(Þuríður Stefárisdóttir) sérlega vel
leikin, og • mun mörgum verða
mínnisstætt, er hún kemtir með
smalahundinn í fanginu, þegar hún
ætíaði að fara að semja sig að sið
heldri kvenna, og hafa kjöltu-
rakka.
Hinrik leirsmíðasvein leikur
Axel Blöndahl. Hann er spekings-
!egur og innundir sig, hvatur, og
verður ekki ráðafátt, ]ió að hann
sé ekki fluglæs. Axel fór laglega
með })að hlutverk.
CollegiuiTi Politicum er sam-
kunda þeirra félaga, og gerast þar
rnargir kynlegir athuröir. Þar
kjafta allir, og mest þeir, sem vit-
lausastir eru, eins og vant ér í póli-
tískum félagsskap. Kjósendur ættu
ekki að sitja sig úr færi að sjá
það.
Leikurinn veröur að eins sýndur
cinu sinni, næstkomandi fimtudag.
Ág<)ðinn rennur til .Bræðrasjöðs
Mcntaskólans.
V Þeir, sem imnið hafa að leikm*
um, taka ekkert fyrir sína fyrír-?
höfn.
" Þeir, seni tmna sér að sjá hanaj|
fá aura sína margborgaða-
Laetus.
Breska stjórnin.
Fyrsta verkamannastjórnin enskaú
hefir nú setið ,að völdum nær
tvo mánuði. Fullnaðarafstaða
bennar til ýmsra stórmála er enn þá.
ekki fyllilega Ijós. pó er það séðr
að hún vill fara gætilega í utan-
ríkismálum, og að dæmi fráfarandi
stjórnar halda frið við Frakka.
Hins vegar hefir hún þó verið fús-
ari til samvinnu viS pjóSverja er*
fráfarandi stjórn var, og lækkun.
innflutningstollsins á þýskum vörum,
sem skömmu eftir friSarsamningana
var ákveSinn 26% og ganga skyldii
til afborgunar á skaSabótunum,
hefir veriS lækkaSur í 5% og gjáid-»
frestur veittur á honum. Fr pjóS-
verjum mikiS hagræSi aS þessarE
breytingu, sem gerir þeim kleift aS
versla viS Englendinga. Sýnir þetta.
vilja stjórnarinnar á því, aS þýskur
iðnaSur komist á fót aftur.
Eitt af fyrstu verkum stjómar-
innar var þaS, aS viSurkenna 1 áS- -
stjórnina rússnesku aS Iögum. VarS
þetta til þess, aS bæði ítalir og;
NorSmenn komu á eftir og mun
þess skamt að bíða, að ráðstjórnint
fái viðurkenningu flestra þjóða. f
hermájum hefir framkoma stjórncir-
ínnar orðið talsvert öðruvísi en bú-
ast mátti viS. Munu flestir hafa áHt-»
13, aS stjórnin mundi láta þau mál.
liggja milli hluta, en sú stutta
reynsla sem fengin er, sannar að
þaS er þvert á móti og aS verka-i
mannastjórnin telur míkiS imdir efl-.
ingu flotans komið. Hún hefir sent
slærstu flotadeild Breta, Atlanís-
hafsflotann, suSur í Miðjarðarhaf
og kyatt þann hluta flotans, sem þar
%%
Be t
Axlaboni
«s
sprota
seíur