Vísir - 13.03.1924, Page 4

VfSIR
2 herbergi og eldhús nifSri, sól-
rík, óskast handa einhlejpum eldri
hjónum I. eöa 14. maí. A. v, á,
(200
Sólríkt herbergi í miðbænum,
með miðstöSvarhita, til leigu frá
1. apríl. A. v. á, (198
1 eða 2 herbergi og eldhús ósk-
ast til leigu 14. maí. Tilhoð auð-
kent: „ÓSinn“ sendist Vísi. (196
Til leigu eitt herbergi raeö litlu
svefnherbergi, á Grettisgötu 46,
uppi í Vesturenda. Steingrímur
Guömundsson. (189
" 1 " ' —
2 herbergi og eldhús óskast
strax e'Sa 1. apríl. Uppl. í síma
1081. (203
Niels P» Dangal
læknir
Ittstarstræt! 5 (uppi).
Viðtalstmi 1-4.
Simi 1518.
SIRIUS
SlTRÖN.
SÍMI 1303.
HUSNÆÐI
Skrifstofustúlka óskar eftir sól-
ríku herbergi meö hita og ljósi,
frá i. eða 14. maí. Tilboö sendist
afgreiðslunni fyrir 13. þ. m. merkt:
Hiti. (114
VINNA
jgggr’' Fólk segir: Langbestar og
ódýrastar gúmmíviögerðir og skó-
sólningar hjá Einari Þórðarsyni,
Vitastíg II. (162
Unglingsstúlka óskast nú þegar
í hús í Hafnarfirði í tveggja mán-
aða tíma, kaup auk fæðis kr. 25,00
á mánuði. Uppl. Vesturgötu 20 í
Hafnarfirði. (201
Kvenmaður óskar eftir ráðs-
konustöðu á fámennu heimili. A.
v. á. (199
Stúlka óskast í vist nú þegar.
Kr. Biering-Petersen, Hverfisgötu
46. (19S
Maður óskar eftir vinnu, frá
þessum tíma til loka, gegn sann-
gjörnu kaupi. Uppl. Vesturgötu 12.
Súni 931. (194
Stúlka óskast frá þessum tíma
til 14. maí. A. v. á. (170
Veggmyndir og innrömmun ó-
dýrust á Freyjugötu 11. (429
«r ■mmmunm ‘mmrn . 'mmifmmt — ■■ i—* •
Fólk segir: Lang-bestar og ó-
dýrastar gúmmí-skósólningarnar
hjá Einari Þórðarsyni, Vitastíg 11.
(162
KAUPSKAPU R
Nokkrir kjólar, verða seldir í
dag og á morgun, langt fyrir neð-
an hálfvirði, Grundarstíg 11, fyrstu
liæð. (205,
Gott kvenúr með silfurfesti til
sölu. Verð kr. 35,00. Frakkastíg
13» uppi. ( 202
Stakkpeysa til sölu á Grettis-
götu 45. Á santa stað er tekiniii
saumur. Ragnheiður Kristjáns-
dóttir. * 1 (197“
Bflgr” Brúnir kvenskór, fallega.r-
tégundir fyrirliggjandi. ÞórÖur
Pétursson & Co. (193;
TAPAö - FUNÐIÐ
Nýir barnavetlingar, græn-
ir, töpuðust í gær. Skilist á Lauga-
veg 66. (185
FélagsprentsmiSjan.
Gólfdúkar, Vaxdúkar á.
matborð, Rénningar á ieldhiisborS-
nýkomnir. Verðið það lægsta i
bænum. Þórður Pétursson & Co.
(192:-
•
Líkkistur fást ávalt hjá Ey-
vindi Árnasyni, Laufásveg 52.
Sér um jarðarfarir cf óskað er.
(499>
, )
Johs. Worðfjörð, Austurstræti.
12, (inngangur frá Vallartræti) :
Selur ódýrastar tækifærisgjafir.
(127-
---------------1
Skóhlífar. G óðar og ódýrar karl-
mannsskóhlífar nýkomnar. Sím:
1089. Jón Þosteinsson. Aðalstræti
14- v (l4S‘
Notuð föt til sölu ódýrt. Lauf-
ásveg 25. O.. Rydelsborg. (147*
LEIGA
Karlman.ns- og kven-grímubún--
ingar til leigu eöa sölu. Uppl. í;
o 1 m r.\

Sloan*a er langútbreiddasta
pLinimenP i heimi, og
þúsundir manna reiða sig
á hann. Hitar strax og lin-
ar verki. Er borinn á án
núnings. Seldur i öilum
iyfjabúðum. — Nákvæmar
notkunarreglur fylgja
hverri flösku.
hefi mínar ástæður. Nú fer eg að sinna verk-
:: Tira.“
„TiT hvers ?“ spurði Joe hörkulega. „Þú ert
;•> auðugur maöur. l fvers vegna viltu þá þræla?“
„Til þess að gleyma,“ svaraði Rafe e»n með
hægð, og var frelear sem hann talaði við sjálf-
; an sig. Svo mælti hann t ákveðnari rómi:
„Eg fer í dag með piltunum. Eg ætla að
vinna í gömlu spildunni hans pabba. Nei, Joe.
Hér verð eg að vera. Að eins hér gæti eg unað
nú. Jóruver er skársti staðurinn, þrátt fyrir
i alt.“
Joe sá, að eigi þýddi að ræða þetta frekar.
— Rafe gekk niður í þorpið næsta dag.
Tiann gekk irm á knæpuna. Á andartaki varð
alt hljótt. Þeir störðii á hann, fölán, alvöru-
gefinn. Loks rauf Bill þögnina: „SæH, Rafe I
Sestu niður og horfðu á mig vinna seinasta
«kildinginn hans Yates.“
Bill benti Rafe að setjast við hlið sér.
„Eg geri ráð fyrir, að þú hafir heyrt síð-
ustu fréttir. Hér á að reisa kirkju. „Pokinn“,
sem j)ú manst eftir frá í gamla daga, hefir
alt af verið hér svona annað veifið. Og f sein-
asta skifti, sem hann var hér, stakk hann upp
á að reisa kirkja. Eg kom með mótuppástungu
■ um að reisa fangelsi. Eg hélt því frarn, að
á J)ví væri meiri J>örf. En við komutn okkur
•ekki saman, og þá vildi hann að við létum
Imefana skera úr.“
^Það hefir hami sagt r gamni,“ mæíti Rafe
og eítthvað sem líktist hrosi kom fram á vör-
um hans. *
„Ef til vill, frændi, en eg hætti ekki á neitt.
Maður, sem gengur tuttugu og fimm milur
yfir snævi Jjaktar heiðar til þess að vitja sjúks
harns og svo til baka og heldur messu, er ekki
lamb við að leika sér. En nú fáum við kirkju
í Jóruveri, piltar. Hvað næst?“
„Og hugsaðu þér, Rafe,“ mælti Pergament
Joe, „Bill lagði þúsund dali í kirkjubygging-
arsjóðinn.“
Bill roðnaði, en piltarnir hlógu.
„Dóninn lofaði að J>egja um J>að,“ umlaði
hann. „En }>eir eru svona, þessir prédikarar.
Þeir }>urfa alt af að halda á góðum fyrirmynd-
um.“
BiII stakk hendinni x brjóstvasa sinn og tók
úr honum skjal og lagði á borðið.
.JæÍa, þiltar. Það er best að eg komi til
dyranna eins og eg er klæddur. — Þegar eg
var óvenju veikur fyrir nokkru, lofaði eg
klerki að láta þetta ganga á milli ylckar. Sjá-
ið nú til. Kirkjubýgging kostar peninga, og
við erum cngar smásálir. Hérna Rafe, klóraðu
nafnið þitt. Þér Iíkaði vel við klerkinn, og
ef við eigum að hafa „poka“ hér á annað borð,
þá greiði eg atkvæði með þessum, af því að
hann er hvítur maður.“
Rafe tók blaðið og var í þann veginn að
skrifa „Stranfyre", en Iiann áttaði sig og skrif-
aði „Rafe“. Og er hann gerði það, fanst hon-
um liann vera að afsala sér tign sinni og nafni.
Næsta dag gekk hann til vinnu, cn hanirv
fann fljótlega hve óstyrkur hann var. Honum*
fanst hvert vérkfæri ]>ungt. líann fékk nágg;
í lófa og sáran bakverk, en hann hélt út tii;
kvölds. Hann var svo ]>reyttur, aö hann ætlaði
varla að komast heim. En }>á nótt svaf hann
vel, í fyrsta skifti eftir lfegtuia.
Viku siðar, er Rafe var að verki, kom klerk—
ur til hans og J>akkaði honuin fjárframlagið.
Þeim hafði alt af líkað vel hvorum við aun-
an. Þeir settust og ræddu saman.
„Hér er mikil breyting á orðin,“ niæit:
klerkur og leit út yfir verið.
„Það er }>ér að þakka,“ mælti Rafe.
„Nei, ]>ér og sumum hinum piltunum. Þýti
þrátt fyrir hávaða og ærsl eru ]>eir sem börn,
góðir inn við beinið. Rafe, þegar eg heyrii
nxenn mæla harðlegaúm slíka staði sem Jóru-
ver, þá fyllist eg heift. Því þeir vita eigi hvað-
þeir mæla. Þeir sjá að eins yfirborðs-froð-
una. En undir niðri er eitthvað kjarnbetra.
Það er æskan, Rafe. Menn eins og þú og’ Bili''
og fleiri. Menn eins og þið rnunuð gera Jóru
ver að fyrirmyndar stað.“
Hann hló við.
„En eg kom ekki til þess að prédika. Ef eg-
prédikaði oftar en á sunnudögum, hefði eg
ekkert fylgi. En eg vildi lítið eitt við þig ræða,
Rafe. Þú fórst á braut, 'og nú ertu aftur kom—
inn og það gleður nn’g, ]>ví að þú ert liðsmaður
góður. En hvað um sjálfan ]>ig? Er ]>að þér
til góðs, að ve^a hér? Er ekkert, sem kallar