Vísir - 15.05.1924, Side 3
KaffL
Hjá kaupmönnum fæst nú
kaffi blandað saman við export,
og geta menn keypt í könnuna
fyrir nokkra aura í senn.
Þetta kaffi reynist ágætlega
er drýgra en annað kaffi, það er
ódýrara hlutfallslega þrátt fyrir
það, að það er hesta tégund.
Menn ættu að reyna kaffi
þetta, og munu menn sanna að
rétt er sfeýrt frá. Menn spara
peninga við þe3si kaup.
Reynið kaffi þetta.
jgerir al 2» gl&ða.
'i samt lag fyrir kveldiö. Er þetta
i eina skiftiíS. sem vatnsþurS hefir
orðiS i vor.
Bæ jarst j órnarfundur
\'eröur haldinn i kvekl. Átta mál.
á dagskrá.
Es. Suðurland
fev aukaferS til Borgarness kl.
10 í kveJd.
Mmervufundur
í kveld. Kaffikveld. Fjölmenniö.
U. M. F. R.
Fundur í kvöld, tekin ákvöröun
íim mikilsvarðandi málefni.
Þjóðlög eftir Sveinbjömsson
fást hjá ölluru bóksölum.
VISIR
„Lagarfoss“
fer héðan í IívöUI tií Hafnarfjarð-
ar og þaðan væntaniega á laug-
ardag.skvöld til Vestmannaeyja og
Rretlands (Leith, Grimsby, Hull)
og Kaupmannahafnar.
til alþingiskosnin. a i Rej'kjavík,
er gildir frá 1. júlt 1924 til 30.
júni 1925, liggur frammi almenn-
ingi til sýnis á skrifslofu bæjar-
gjaldkera, Tjarnargötu 12, frá 15.
til 24 maí, að báðutn dögum
með töldum.
Kæruj* sendist borgarstjóra ekki
stðar en 29. mai.
Borgarstjórirm í Rv(k. 13 maí 1924.
K. Zimscn.
Reykt ýsa
fæst bfá
Tómási Jónssyni,
og f ontvœla verslaninnt f
Pósthússtræfi 9.
Kaapiríu g«6ati hlut.
þá raundu hvar [iú féWtsl
Áfgreidslan
er í
Nýhöfn
lafnarstræti 18.
Sími 404.
NYItt
'M,
, / Y/,
■ //
'"/ 7 >
, / Jí
%
DUU
OPMAKl
, . v FULLKOMIMN Oö
l|l»\\\"Á , \ f'Vp.ttANLEOUR.
\ x ' PRACjANOURT
- V SANNOUAttNT ^
; N ==■-—vsttö.
<%>
■ Einfcisafðr: iÍaffdórGu6mundi5on&(ia rafviiijafjetag^fejavi'f
HaUnr Hallsson
tannlælmir
Kirkjustræti 10 niðri.
Viðtalstimi 10—4. Simar 866.
heima. 1503 lækningasfofan.
ný beitusild
fæst í Herðubreið
2 íramurskaranái
góðar stotnr með sérinii'
gangf ern til ie ga með
tæklfærisverði. Laogaveg 15
lanson.
SVARTI ÖLMUSUMAÐURINN. 33
Helena' var bæði glöð og hrygg. Ilún var
þögul. en brosti Jiunglyndislega og horföi ;í
Xavicr. meö stóru, hlýju augunum.
Sjálfur var Xavicr frá sér numiitn af sælu.
\ on hans var oröin aö vissu.
„En hvati við verðum sæl, líelena,,, sagði
haan loksins.
Ilelena svaraði engu, en í hjarta hennar
hljómuðu söniu orftin.
„Þér vitið* ék'ki, að eg cr nú ckki sami ein-
■stæftingurinn og eg var,‘‘ sagði Xavicr, „því
að nú veit eg( hveT var faftir minn, og ge;
því tekið mér nafn hans.“ ■
„Er þaft aftalsnafn?“ spurði Helcna.
Þessi spurning dró úr gleöi Xaviers.
„Nei,“ sagði hann.
Hdena andvarpaBi. „ÞaS er ekki af því aS
mór standi þaö ekki á sama,“ sagði hún. „Eg
clska yður, hvert sem nafn yðar er.“
„Eg þakka yður fyrir,“ sagði Xavier. Hann
tók í hönd HeJenu og hún varnaði þess ekki.
SíSan sagði hann henni æfisögu sína, en hann
var nú ekki eins glaður og áðtir en Helena
spurði, hvort lrann væri aSalsmaður.
„Æ! þér vitiS ekki, hvaft brennandi heitar
-óskir mlnar og vonir hafa veriS,“ sagði hann.
Helétia nam stabar og horfSi hugsandi fram
vfyrir sig. „Eg veit ekki,“ sagfti hún eftir
iiokkra stund, „eg veit ekki, Tivað ókomni tím-
iun ber í skauti ser, en eg élslca ySur Xavier,
> pg geri þaS meðan eg lifi.“
Xavier kraup á kné fyrir frarnan hana, og
stillilega og brosandi rétti hún hönd sína tii
hans, svo hann gæti kyst hana.
„KomiS þér nú,“ sagSi hún; „við erum'trú-
JofuS. Þaö getur veriö’, að eg fái ekki að verfta
kpnan yðar, en annan mann skal eg aldreí
eiga.“
Xavier kom engu oi-fti upp fyrir geftshrær-
ingu, og gat ekki þakkaS Helenu fyrir ástúð
hennar og trygð.
Helena studdist aftur viS handlegg hans, og ■
jiögul og sæl héldu þau til hallarinnar.
MeSan á þessu stóS, var Neptún kyr i rösa-
runnanum. og hafði ekki augun af dyrunum,
sem vissu aft trjágarSinum.
Loks fór eins og hann grunaði. Frú Rumbrý
gekk ofan steinriBið og studdist viS handlegg
Carrals. Hún fór ekki sömu lcið og gcstir
hcnnar, hddur gckk beint eftir trjágöngunmn
að hliSinu, og þræddi síöan mcS járngrinduni
þeim, sem voru umhveríis skemtigarðinn, m
fór ekki inn á milli nmnanna. 1‘arruv var grasí
vaxinn blettur, að eins háir nmnar í honum
miSjum.
„Hérna getum við séð til rnanna Iöitgu áftur
en þeir koma,“ sagði frúin, „og þér getið «n
skýrt mér frá ætlun yðar, Carrál.“
„Mig langar líka til ]iess,“ sagði Carral; ,,en
áður en við snúum okkur að því, verð eg að
leyfa mér að spyrja ySur einnar spuniingar.
Er yðnr enn þá full alvara með aS láta fratn-
kvæma þetta?“
„Og þér eniS að spyrja að þessu?“ sagfti
frúin. „Það er sannarlcga mál til koraið, Car -
ral! Ef þér losið mig ekki viS hann, er fram-
tið sonar mins í veði.“
„Eg skal þá drepa hnnn í nótt,“ sagði Carraí
og bni sér hvergi.
„Um hvaSa Ieyti?“ -spurSi frit Rumbry.
„I>aft verður farið scint að hátta,“ sagði
Carrál. „Kftikkan tvö eftir miSnætti.“
„Eg skal J>á vcr.i komin ']>angað,“ sagfti
frúm.
„ÖlmusumaSurinn reis upp og rétti úr sér.
líann horffti lengi á eftfr Jæssum morSingjurrr.
„Og cg skal líka vera komtnn þaxtgaS,**
hugsaði hann með sér.
• m.
Þjórm einn fylgdi Xavicr til herbergis þess,
sem frú Rtmibry hafBí ætlaft honum. Þótt hcr-
bcrgi þetta væri ætið afskekt, vakti þaiS
hvorki undrun wé ötta hjá Xavier. Hann fétr
glaður að hátta, hugsaði um hvaft gerst hafSi
tim daginn og sofnaði út af frá því.
Rlukkan eitt svaf hann fast. Einhver barði
hægt þrjú högg á gluggann í herbergi hanx,
cn harm vaknaSi.ckki vift ]>aB. Hönd, sem vaf-
iS.var mn vasaklút, mölvafti rúSu, en brothi
heyrftist varla. Höndin kom inn um brotmj
rúðuna, og fosaði gluggakrökana, svo á.8
gfuggirm opnaðist, og þvi næst íór maftttir
upp í gluggakistuna og stöklc varlega inn i
herbergið. Mafturinn gekk a6 rúrni Xavkats
og horfði á hann um stund, mælti baen 13X0?
mtmni sér, laut nrSur aft horram og kysti hann
-á ennift. 2>egar hann reis npp aftur, sásl i