Vísir - 19.05.1924, Side 2

V1SÍR
jg£Hð(am nú nokkra feassa a :
„D o 1 m e n“ dósamjólk
,H a m 1 e t“ do.
og
Ensþá ódýrari en áðnr.
Frú Augusta Svendsen
anda'ði.st á heimili sínu í morgim
Isl. 5. eftir mánaöarlegu, 88 ára
gönml, fædd 9. fehrúar 1835. Hún
\ar c.in af allra merkustu konum
jjicssa bæjar.
Johan Nilsson.
Johan Nilsson fiöluleikari lét til
sín heyra á iimtudaginn var. læik-
ur hans er frábær, og tekur ír.ngt
fratn öllu þvi. scm viö höi'uni enn
hevrt á þvr sviði hér: — lianir
e.r „fyrsta flokks" — Tóninn er
ckki mjög breiður og hcitur, en
leiknin með afbrigðum mikil og
fullkomin. Hljóðfallsvitunciin er
nærn, svo næm, aö aldrei skeikar,
ckki eimt sinni á hinum hröðustu
og erfiðustu „teknisku“ þrautum.
En þótt þessir \'tri kostir og yfir-
’burðir, sem listamaöuinn hefir í
svo ríkum mæli. veki aðdáun og
iindrun, þá skýra þeir ekki þau
jcyndardómsfullti, djúpu áhrif,
sem Ieikur hans vekur. Ráðningin
ú þeirri gátu er persóna lista-
mannsins sjálfs. Ilinn þungi und-
Irstraumur göfugra tilfinninga í
leik hans, saitlfara fullkominni
’istrænni .meðférð á hlutverkunum.
er skýringin á }>eim tmdramætti,
sem leikur hans hefir.
Listamaðurinn lék fyrst sónötu
t ítir Hándcl. MeSferSin á miðkafl-
anum var best, klassisk í stíl. Síö-
a.sta kaflann (Allegro) lék hann
frcmur hægt og með festu. Næst
var Becthovens-koncert, — meist-
oraverk, og leikið af óviðjafnan-
legri snild. Hin íjölbreyttu lit-
‘brigði, sem listamaðurinn varpaði
yfir leik sinn þar, eins og töfra-
blæju, vöktu þann grun, að hon-
tmi myndi láta jafn vel að spila
íög „romantikara". Koncertin er
saminn fyrir fiðlu meo cirkestur-
leik undir. Þó að samsvörun sé
i hljóinum milli slaghörptmnar og
íiðlunnar, eins og geíur að skilja,
}>á varðveittust ekki þau blæbrigði
hjá slaghörpunni, sem orkestur
(mcð strokhljóðfærúm) getur
íramleitt, og mátíi heyra það.
þrátt fyrir ágætan imdirleik hins
góðkunna E. Schachts. Mikla
urifnnigu vakti hin „hámúsikal-
vka" mcoferð á Gavotte eftir Moz-
art. Siðast á skránfii rar „Cha-
conne“ cftir Bath; tnetstaraverk,
sem á ekki sinn líka meðal fiðlu-
verka síðustu tveggja akia, bæði
livað innihald og „teknik“ snertír.
Fiðlunni fylgir enginn undirleik-
ur. J þessari frægu Chaconne
Bachs streýnúr fram tónflóð ííkt
og orgelhljómar, að minsta kosíi
cr oft sem maður heyri samleik
margra fiðna í seun. Áheyrandinn
stendur agndofa eins og frammi
fyrir einhverju furðuverki náttúr-
rnmar, sem i stórleik sínum bæfti
'hrífur hann og. fjötrar. Þrátt. fyrir
yfirburða leikni, tókst listamann-
inum ekki eins vel og áður; —
hann lék lagið of fljótt.
Annars minnist eg ekki að hafa
heyrt neinn iistamann leika hin
þungskyldustu verk hér svo, a'ð
hann hafi náð jafn föstuni og ótvi-
ræöum tökum á áheyrendtim og
Colgate’s „Mirage Cream“
er langbestí^ fituiaust uudlitseream
sem flytst til iaodáins. Engiuit tiör-
u luisáburður er Jafn fegran<lí
og Colgate’s „Mirage Gream" og
— „Cold Cream".
Fæst í
Langavegs ApótekL
ir vita. En að börniu fari að þjóna
lieimilunum í þessum kenslustund-
iim hefir okkur aldrei til hugar
komið að væri happalegt að neinu
leyti, og síst frá heilbrigðislegu
sjórcmniði.
Til samanburðar handavinnu
lifhi stúlknanna mætti nefna, að
telkning og' sini'ðar drengja er ekki
kend til þcss að gern. börniii að
íullkomnmn listámönmim, held- |
ur 1i! þess að æfa hönd og auga t
og getur orðið þcim að gagni á I
mörgum svæðum í lífinu, jafnvel
þótf ekki sé haldið lengra út í það
i’.ám, en það, sem kcnt er í barna-
skólanum.
Rvik, t/. maí.
Elín Andrésdóttir.
&nillingurinn Nilsson.
B. A.
MþJic. WU tU %i« ti* .rlt w*
•i S

1
írú
Athugasemd.
112. tbl. Visis er grein eítir
Guðrúnu Pétursdóttur, ura
handavinnu stúlkna í barnaskólan-
um. Yfir höfuð að tala minnist
frúin hlýlega. handavinnukenslúmi-
ar, en þar sem við ekki crum sam-
mála um eitt atriði á keuslufyrir-
komulagimt. vildi eg mega segja
nokkur orö frá sjónarmiði okkar
kensluk vcnnatma, og 15 ára reynsln.
Viö höfum notað Einelie West
fyrirmyndir um fyrirkomulag
kenshtnnar, eftir því, sem okkur
hcfir fundist hagkvæmast, og eiga
best við hjá okkur. Aðallega höf-
um við haft það fyrir augum, að
láta Ixirriin sauma fatnað handa
}>eim sjálfum og læra }>ær áreið-
anlega tnikið á því, og þetta, sem
frúnni er svo mikill þyrnir t attg-
um, hinn svo kallaði útsaumur, ern
tungur í liálsmálin og rós með
enskum sdum á brjóstinu á skyrí-
tinum, mundi frúin frernnr vilja
láta leggja þessar flíkur mc-ð út-
Icndtim leggingum (Broderinger) ?
V • Hvað því viðvikur, að börnin
keri aö bæta, }>á má auðvitað Iáta
}'<ær bæta bc»t á gömul föt, en á
þvi læra )>ær ekkcrt annað, en að<
leggja niður við, sem }>ær að sjáií-
sögðtt Iæra á fatasaumnum, og s
ö'ðru lagi dettur víst engum í hug
á þessum tímúm, að bæta gömul
föt í höndunum; það er alt of
seinleg vinna, en barnaskólmn á
því ntiður engar sauntavélár, og
mundi hvcrgi gcta kontið þeim
fyrir, sökutn rúmleysis, eins og all-
Bæjftrfréttir.
□ EDDA. 592452167,-8
(miðvd.)
I
Veðrið í morguri.
Reykjavík hiti 7 st., Vcstmanna-
tjvjtnn 5, ísafirði 7, Akurcyri 4,
Seyðisfirði 4, Grindavik 6, Stykk-
isbófmi 6. Raufarhöfn o, Katip-
matmahöfn 8. — Loftvægislægft
súSvestur af íslandi. Hægur á suð-
vesturlandi; kyrt annarstaðar. -
1 lorfur: Austkeg átt, hæg á Norð-
ur- ,og Austurlandi.
Gífurleg vanskií.
Svo sem kunnugt er, V>e.r að
sk iia ölltim láiisbókum á Lands-
bökasafnið dagana T.—14. maí-
tnánaðar, ár Iiyert. Augiýsingar
írá yfirbókaverðinum hafa hirst:
tim þetta í dagblöðumtm, og mint
hefir vcriö á "það i smágrein hér
í blaöinu nýlega. En svo illa hafa
merm brugðist viö þessari skyldu.
að ekki hafði fullum helmingi
lánsbökanjTa vcrið skilaö, þegar
fresturinn var út runninn, — Þeir,
sem ekki bregða við þegar og skikt
Tánsþókimum, mcga búast víð, að
sljóm safnsins láti cinskis ófreist-
að tíl að ná bókunum eða andvirði
þetrra. Hér er bæði um hvumleiða
óskilvísi aS ræða, og litilsvirðing
á einni elstu og bestu stofnun
þjóðarinnar.
Brigadér og frú Boye-Holm,.
sem nú taka við stjórn Hjálp-
ræöishersins hér á íslandi, hafa I
25 ár starfað i Þýskálandi í þjón-
ustu Hjálpræðishersins, fyrst sem
flokksstjórar, siðan scm dejlda'ó-
foringjar, og um eitt skeið vertt
Spratts
hænsafóður er þekt um alfan hehtt,
pað reynist stórum betur en nokkr-
ar atðrar fóðurtegundir.
ASalumboðsmenrt:
Þorður Sveinsson & Co,
herskóla vorurn í Berlín íorstöðu.
—- Tvö ár stjórnnðu þau starfsemi
! Ijálpræðishcrsins í Tjekkósló-
vakíu. Ennfremur hefír Brigadér-
en venð endurskoðari Hjálpræðis-
hersins í föðurlandi stnu, Dan-
mörktt síðastliðin. 4 ár.
(Frá I Ijálpræðislicrnum).
Es. ísland
kom hingað síðdcgis > gær, frá
útlöndum. Mcðal farþega voru:
Ólafur Johnson, Emil Thoroddsen,
Þórður Kristlcifsson, Jón Árnason
Hallgrímur Benediktsson, Héðinn
Valdimarsson o. fl.
Söngskemtanir
hafa sjaldan verið íleiri hér í
bæ en tim þessar mttndir. Hanna.
Granfelt söng i Nýja Bió, bæði í
gær og fyrradag, við afarmikla.
aðséikn;—■ SigurðUr Birkis söngf
i Bárubúð í fvrrakveld og var þar
húsfyllir og söngmanninum vel
fekið. Hann endurtók skemtunma.
i gærkveldi. — Johan Nilsson ítef-
ir einu sitmi látið til sín hcyta og
leikur bæði i kveld og annað kveld.
í Nýja Bió. Hefir hann mjög hrií-
ið áhcyrendur sina.
í Natioualtidende
birtist nýlcga' lofsamíeg grcin
imi Ríkard Jónsson, listamatm, og-
fylgd i hennt mvnd af brjöstKíc-
neski, scm Rikarður mótaði r
ívrra. og hct , Djákninn á Djúpa-
vogi“. Mynd }>cssa hafði höfuttd-
i’rinn sent á konunglegu listasýn-
ingtma i Charfottenlmrg i vor. —-
mWr
" A' Mnið
að bestar
Regnverjur
fyrír eWti
schir
setu vngrt-

Igf