Vísir - 02.07.1924, Blaðsíða 3

Karlmannastígvél, sterk og góð tegund á aðeins kr. 21,75. Hvaantjergsbræður.
jægra veröi. Mun útg. taka viS
áskriftum áfram, en bókin fæst
-f-g hjá bóksölum og á afgreiöslu
v'isis. Nánara mun minst á þetta
beíti síöar.
Heimsflugið.
Crumrine liðsforingi, sá cr liér
var á íerð i fyrrahaust, er á leið
hingað til lands til að leggja sið-
ustu hönd á undirbúninginn undir
';omu flugmanna Bandaríkjahers-
sns hingaö. F. B.
I heildsöln:
Kandís, Melfs, Rúsinnr, Rúg-
mjöl, Haframjöf, Híeitl eg
Mysnostnr.
VO N ,
Sími 448. Sími 448.
Goðafoss er á Fáskrúðsfirði á
norðurleið. Kemur hingað xo. júlí.
Uppboð
verSar hatdiS ftmtudaginn 3. þ. m. fcl. 1 e. h. hjá IxeyldöSu bæjaríns
við Hríngbrautina. Setdir verSa ýmsir búsldlutir og fatnaSur.
Samúel Ólafsson.
Þeir sem vilja koma mnnnm til söln
Esja
fór í hraðferð í morgun, um-
hverfis land, með fjölda farþega.
i il Akurcyrar fóru þessir fulltrúar
á stórstúkuþing: Indriði F.inars-
-:on, Borgþór Jósefsson, Jóhann
'Ögm. Oddsson, Hendrik Ottósson,
Andrés Þormar, Gísli Jónasson,
Kristmundur Þorleifsson, Þórður
Bjarnason og frú hans, Isleifur
’íónsson, Felix Guðmundsson, Ólaf-
i
-ur Jonsson, lögrþj. og Marta
Ólafsdóttir. Ennfremur prófessor
Haraldur Níelsson, Emil Nielsen,
Á-sgeir Ásgeirsson alþm., síra
Magnús Þorsteinsson og frú hans,
sira Böðvar Bjarnason, frú Gróa
Andersen, Kristjana Benedikts-
vi-óttir o. m. fl.
Es. Siglunes
kom frá Siglufiröi í morgun og
ihitti hingaö lík H. Henriksens,
ýtgerSarmanns. Verður það flutt
;ií Noregs á Es. Merkur í dag.
A skipinu kom Olav Henriksen,
sonur hins látna útgerðarmanns,
og mun hann dveljast hér nokk-
iira daga.
Skipafregnir.
Lagarfoss er i Stykkishólmi í
dag. Keinur hingað á ntorgun.
Gullfoss fer frá Kaupmanna-
höfn 5. þ. m.
Verslunin Áfram
hefir flutt húsgagnaverslun sína
og vinnustofu á Laugaveg nr. 18,
þar sem Laugavegs-lyfjabúð var
áður (sjá auglýsingu á öðrum stað
í hlaðinu). — Verslunin selur alf-
ar tegundir af bólstruðum hús-
gögnum og tekur þar að auki ýrn-
iskonar húsgögn til aðgerðar.
Knattspyrnumót íslands.
Af því hafa nvi verið háðir 2
kappleikir, sá fyrri mllli Fram og
K. R. og eru úrslit hans, áður
komin, en hinn síðari milli Vals
og Víkings, hann var á mánu-
dagskvöld og fór þannig, að Vík-
ingur vann með 3 :1. Hafa Fram
og Víkingur því 2 stig hvort en
hin bæði ekkert. Nú í kvöhl kcppa
R. R. og Víkingur og munu K. R_
menn vafalaust hugsa sér (að
reyna) að vinna þenna leik svo
að þeir standi jafnfætis Frarn og
Víking, en á hinn hóginii hafa
Víkingsmcnn fullan huga á því
aö bæta við sig stigum og launa
K. R. úrslitin milli jtcirrar á síð-
asta móti,-
Eins og séð verður af þessu
mega mcnn eiga jtarna von á mjög
fjörmiklum og snörpum leik. Er
jtvi fylsta ástæða til j)ess, að fjöl-
mennt verði á vellinum í kvöld.
á meSan ferðamannaakipið slendur viF, feomi þeim tii Gunnþórunn
ar HaHdórsdóttur í dag eða á morgun.
Trausti ólafssou
efnafræðingur, og fjölskylda
hans, komu frá Færeyýum á Es.
Mercur í fyrradag.
Sextugs-afmæli
átti í gær ekkjan júliana Pöíuts-
dóttir, Bragagötu 33.
Vegna mislínga- og mænusóttar-
hættu
hafa læknar ráðið Oddfeílowum
frá því, að senda börn tíl sumar-
dvalar í Borgarfirði að þessu sinni.
j Oddfellowar hafa því ákveðið að
1 sumarvistir bama í sveit á þeirra
; vegum skuli falla siiðtir í sumar.
Leiðrétting.
Btaðið Visir (30. júní) segir, að
Sigurði Þórólfssyni hafi þótt
vatnseyösla of mibil á skipum Eira
skipafélagsins, en hr. Ó. G. Eyj-
ólfsson, endurskoðatuli reiknrag-
anna, hafi svarað þvi og sagt, að
eigi mætti horfa í j>enna kostnað,
þvi að halda yrði skipunura vel
Iireinura.
Húsgagnaverslimin Á F R A M
er fhitt á Laugaveg 18,
þar scm Laugavegs-
Jyfjabúð var áð«r.
Sími 919.
Síyðjið innleiulan iðnað.
og verslið við knnnáttumenn.
Þctta er villandi frásögn blaös-
3ns. Eg spurðist fyrir til félagsstý.
um ýmsa útgjaldaliði félagsiny,
scm mér þóttu undarlega liáir, og
þar á meðál var vatnskostnaðav
iélagsms, en hann lagöi eg minsta
áhcrslu á. Vísir gat gjaman sagt
frá því, hve Tiár j>essi irtgjaldalið-
ur er; rúml. 60 þús. kr., fyrsfe
hann endilega vildi nefna þann liS
fremur en aðra, sem eg mintist s.
Lesendur blaðsins eiga að trúa því,
að það kosíi félagið öo þús. kr.w
að þvo skrp sín, og að eg vifjs
litlu verja til þess þvottar. Það vitat.
samt margir, að önnnr skip era
venjulega þvegin úr sjó, eða eimd-
nm sjö frá vélnmmr. S. 1».
OlIEILLAGIMSTEINNLNN. 29
kast við hann. llann er að snuðra eftir ein-
hverjum eða einhverju."
,,Hann er að svipast eftir mér,“ svaraði
Ronald stillilega.
Smithers lyfti í sömu svifura þakhurðinni
á vagninum og sagði ökumanni að snúa við.
Þegar vagninn var kominn kipp korn í aðra
átt, leit Smithers fast en alúölega á Ronald og
-cnælti:
„Við sluppum mátulega. Mér ]>ótti vænt um
að eg kom auga á hann, eins og músin sagðt
um köttinn, þegar hún sá hann sitja ura sig
hinumegin við ostinn. Ekkcrt alvaríegt, vona
eg, herra?"
„Ronald hykaði í svip. En honum vírtíst
■ maðtirinn svo ráðvandur og staðfástlcgur,
að hann trúði honum eins og nýju neti.
„Ekki hugsa eg það,“ svaraði hann hlæj-
-andi. „Satt að segja, Smithers, lenti eg i áflog-
tim, lítils háttar tuski, og eg býst við, að þessi
máður, þessi leynilögregluþjónn, vilji ná tali
af méf "
,„Á ! Já! Hami er ekki eini maðurinn, scm
leitar og mun ekki finna, og fær ekki það,
-^em hann girnist," svaraði Smithers og var
rrtú hinn öruggasti. „Eg er ekki vanur að
'hnýsast í það, sem áðra varðar en mig ekki;
yeg héfi .oft fengiö áð ■kcnna á þvi, eins og
hundurinn sagði, ]>egar liann rak trýnið mn
í bíflugnabúið. En ef j>ér viljið heldur losna
við þenna kauða, j>á j>ætti mér gott að vita það
og lcyfið mér aö hjálpa j'ðUr. Eg trúi ekki
öðru en eg gæti orðið yðtir að liði, j>vi að
ckki er nema eðlilegt, að yður skorti reynslu
í j>essum cfnum.“
„Já, eg er hræddur um, að eg megí ekki
halda heim í íbúö mína,“ svaraði Ronald. „Eg
gct ekki skýrt þaö, án þess að segja yður
söguna frá upphafi. —“
„Nei, }>ess gerist ekki j)örf, herra," svar-
aði Smithcrs skyndilega. „Eg er ekki forvit-
inn.“ Hann j>agði fáein augnablik, en mælti
stðan: „,Er yður sama, þó að J>ér segið mér,
hvað þér heitið ?“
„Desborough — Ronald Desborough," sagði
hann hálfdræmt. „Eg bý í herbergi nr. 16
á fyrsta lofti."
„Gott og vel, herra! Þér þurfið ekkert að
óttast. Eg hefi gleymt því öllu innan hálfr-
ar stundar. Eg er skelfilega gleyminn á manna-
nöín. — Heyri j>ér nú! Þér komið hérna inn
í veitingahúsið, sem við erum komnir að, og
fáið yður eitthvað til 'hressingar. Eg kem aft-
ur eflir hálfa klukkustund, eða fyrr. Ef eg
skykii ekki eiga afturkvæmt, jæja, þá segi eg
veri þér sælir! og þakka yður kærlcga fyrir
alla grelðviknina."
Aður en Ronald fékk hafnað þcssari tillögn
eða fallist á hana, hafði Smithers látið stöðva.
vagninn. Hann snaraðist út úr honum og héít
i áttina til Copleystrætis, eins og honum væri
mikið í mun. Ronald skiidi við vagnstjóraxnx
og gekk inn í veitingahúsið. Þar vaT lítil veit—
xngastoía og enginn gestur fyxir. Hann baff
um whisky «g sódavatai, settist við borð ogj
beið, — þungt hugsandi usn snra hag.
Dr þvi að spæjari var scttur tii þess að gcía
honum gætur, þá var svo sem auðvitað, aifc
Lydstone bæri til hans þungan hug og hygði
á hefndir, með því að draga hann fyrir iög
og dóm.
Tíminn leið hægt. Hálf klukkutimd var litt—
in og vel j>að. En j>egar Ronakl var að þr»
kominn, að rísa á fætur til þess að forvitnasfe
tnn Smithers, — sárgramur við sjálfan sig
yfir þvi, að hann hefði stofnað honum í háslæ,
— þá var hurðinni hrundið upp, og inn kona
Smithers.
Hann lét sem hann sæi ekki Ronald, e»
bað um ölglas og gaf sig á tal við veitinga-
stúlkuna.
„Jæja, Emily," tnæhi hann og veik kunnug-
kga og kumpánlega að henni, „hverntg ííðuv
yður og veiöldinni?"
„Það vill ekki svo vel tíl, að eg hcíti Eim!y„‘*
svaraði hún afundin, reigði höfuðið og þurít—
aði snúðugt af veitingaborðiiru mcð dcigri
dulu.