Vísir - 07.07.1924, Blaðsíða 4
jtmw
B&aíel S&Blelsiðoa
Úrsmiður & Leturgrafari.
gisil 1178. Langrareg 84
skjaldbakan getur 'oriSiö alt aö
Ivéim metrum á lengd óg ótrúlega
jiung, svo a5 skiftir mörg- hundr-
u5 kg. Aleöalstór skjaldbaka get-
ur hæglegá borið fulloröinn karl-
mann á bakinu, og skemta negr-
arnir sér oft við þaS að fá sér
„reiðtúr" á baki þeirra alla leið
út x sjó. Negrinn stendur jxá aftau
til á skildinum, til þess að þyngja
skjaldbökuna að aftán, en við það
Sténdur hausinn og framhreifam-
ir upp úr sjónunx og getur skjald-
Lakan þá ekki stungið sér. —-
Kjöt og' egg skjaldbökunnar er
hvorttveggja mjög gómsætt og eta
negrarnir eggin hrá. Eins og áð-
ur var sagt, fára skjaldbökUrnar
i land lil ]>ess að verpa á sandin-
unx. Þær verpa alt að 200 eggjum
hver og grafa ]>au á að giska tvö
fet niður í sautíimi. Eggin eru hvít
að lit og á stærð viö tennisknött.
Þau eru skuruláQs, en utan um þau
*ter seig hímna, likt og á slöngu-
cggjum. Sólarljósið annast útung-
unina. Útungunartíminn er mis-
langur, 3—8 vikur. f’ó eru til
skjaldbökntegundir, sem þurfa
rniklu lengri útungunartíma fyrir
egg sín. —- Þegar ungamir skriða
úr eggjunuin, rcyna þeir sem allra
fyrst, aö komast upp úr sandiuum
í birtuna. En ]>ar bíður engin
skjaldböku-mamma eftir JieinT,
lieldui' veröa litlu greyin ■ að sjá
um sig sjáifir. Þeir era nix hér um
hil 3 þumlungar á lengd og enx
þegar búnir að fá talsvert hárða
skel á bakið. Og nú er strax bald-
ið.af stað í áttinatil framtiðarheim>-
kyrmanna, sjávaríns.-. En þar bíða
ótal liættur og rnargt af þessu ung-
viði verðúr ixákarlinum og öðram
óvinum að bráð. En „móðir nátt-
xxra“ sér svo 11111, hér sem annars
staðar, að margt sleppur fram hjá
óvinunutn og nær fullurn þroska.
Keynt hefir verið að merkja sæ-
skjakibökur og sleppa þeim svo til
þess að gcta síðar ráðið í aldur
þeirra. Og það hefir sannast við
þær tilraunir, að dýr þessi geta
orðið áltka gömul og mennirnir.
Barnlaus hjón óska eftir að fá
leigt 2—3 herbergi og eldhús í vest-
urbænum nú strax eða 1. okt. Fyrir-
framgreiðsla, ef óskað er. Uppl. í
síma 1074. (127
Kaffi.
Hjá kaupmönnum fæst nú
kaffi blandað saman við export,
og geta menn keypt i könnuna
fyrir nokkra aura í senn.
Þetta kaffi reynist ágætlega
er drýgra en annað kaffi, það er
ódýrara hlutfallslega þrátt fyrir
það, að það er besta tegund,
Menn ættu að rey.na kaffi
þetta, og munu menn sanna að
rétt er skýrt frá. Menn spara
peninga við þessi kaup.
Reynið kaffi þetta.
r
TILKTNNIN&
S
Tek að mér að fylgja ferða-
mönnum frá Torfastöðum til Ge}'s-
is og Gullfoss, og víðar. Lána hesta
gegn sanngjarari borgun. verð til
viðtals í Miklholti, á mánudögum
og fimtudögum kl. 2—5 síðd.
i Kristinn Jónsson. (562
SIRIUS
SlTRÓN.
SÍMI 1303.
f
VINNA
1
Stúlka óskast í vist fyrri hluta
dags. A. v. á. (141
v. a.
Hraust unglingsstúlka óskast. A.
(140
Herbergi tii leigu, hentugt tii
geymslu, verð 15 kr., Njálsgötu 4.
(145
Tvö ágæt herbergi og aðgangur
að þvoltahúsi, eru til leigu á Spí-
talastíg 6. (144
Herbergi til leigu, fyrir stúlku
sern getur hjálpað til við húsverk.
A. v. á. (142
Lítið herbergi fyrir einhleypa til
leigu, helst fyrir sjómann. Grettis-
götu 36 B. (126
Stúlka óskast á gott sveitaheim-
ili. Uppl. í pingholtsstræti 18, niðri.
(139
Kaupakona, sem slær, óskast.
Hátt kaup. Uppl. Vitastíg 11,
vinnustofunni. (132
Góð unglingsstúlka óskast. Létt
störf. A. v. á. (128
Kaupakona óskast á gott sveita-
heimili. Uppl. á Frakkastíg 19.
(134
Langsjal hefir tapast frá Gríms-
staðaholti niður að Valhöll. Skilist
á afgr. Vísis. (147
Gullhringur, merktur, tapaðist á
luugardag. Skilist á afgr. Vísis gegn
fundarlaunum. (143
Silfur-upphlutshnappur Iiefir fund-
ist. Uppl. Grjótagötu 7. (135
I óskilum. Frá í vor: göngustaf-
ur úr látúnsröri, ■böggull með barna-
fatnaði o. fl. og ennfremur fjuir fám
dögum síðan böggull með „mol-
skinni“. — Eigendur vitji í versluu
undirritaðs og greiði augl.kostnað.
B. H. Bjarnason. (138
r
KAUPSKAPUR
I
kápa með lóðkrag’a til sölu.
Bergþórugötu 16. (148
Vel vandaður divan, mjög breið-
ur, einnig leður-divan og þvottaborð
með marmaraplötu, til sölu með
tækifærisyerði. A. v. á. (146-
1 ófuyrðlingar til sölu. Uppl. hjá
Guðvalda Jónssyni, Slökkvistöðinni.
(137
Karlmannsreiðhjól til sölu með
tækifærisverði, Týsgötu 7 (skó-
smíðavinnustofan). (136
Tvær stórar ferðakistur óskast
keyptar, ódýrt. A. v. á. (133*
Laxastöng til sölu með tækifæris-
verði. Uppl. í Slökkvistöðinni. (131
Kransa og rósaknúppa selur
Guðrún Clausett, Mjóstræti 6. (130
2 reiðhestar til sölu. Uppl. í síma
134. (129
Erlenda silfur og nikkelmynt
kaupir hæsta verði Guðm. Guðna-
son, gullsmiður, Vallarstræti 4.
(1063
Besta og ódýrasta gúmmíið á
barnavagna fáið ])ið í Örkinni
ltans Nóa, Njálsgötu 3 B. (11
Reiðhjól og alt til þeirra, best
og ódýrast hjá Jóni Sigurðssyni,
Austurstræti 7. (52
Drekkið Maltextraktölið frá
Agli Skallagrímssyni. (88
Félagsprentsmiðjan.
®HEILL AGIMSTEINNlNlSb 33
rómur á, að lávarðurinn hafi meiöst í rysk-
ingttni, setn urðu með spilamönnum, þar sem
hann va'r staddur. Nafn ofbeldismanrisins er
að vísu ekki nefnt opinberlega, en í vinahóp
, Lydstones vita allir, hver hann er. LávarS-
arinn er annar barón ættar sinnar og á alt-
miklar eignir í Wealdshire. Hann er írtikils-
rnetinu i flokki tískufrömuða borgarnmar.“
•Lexh'am hrisfi höfuðið og var mjög atvar-
legitr. „Mig skal ekki undra, ]>ó að eitthvað
misjafnt hendi níenn, sem eru í slíkum félags-
skap. Eg var-vel kunnugur föður þessa Lyd-
stones, — eg starfaði meira aö segja fyrir
hann i eitt eða tvö skifti. En þessi ungi ma‘8-
nr fékk mér Iausnarstafinn. Eg býst ekki við,
a'ð honum hafi þótt eg nógú nýmóSins, en
satt að segj-a syrg-i eg það ekki, þvi að mér
er ekki tim að eiga skifti við slíka menn.
Eg þykist sjá af þessari frétíagrein, að Iianu
1 bafi Ient í einhvers konar handatÖgmáli, og
Jotið í fægra haldi. Já 1 Mér þykir vænt um
áð eg er ekki ráðunautur hans.“
„Þér erað heppnir, að geta sjálfir kjörið
yður skjólstæðinga,“ mælti Dexter Reece kur-
teislega.
Lexham yfti öxlum og' Dexter Keece gaf
honurn nánar gætur, án þess að láta á þvi
bera, og þegar öldungurinn lagðj blaðið frá
sér og fór að lesá bréf sín, þá varö Dcxter
lieece reikað aö borðinu og lét sem hánn tæki
blaðið í gáleyst. — Áð því búnu gekk hann
út að glugganuni og út á hjallann. Þar lá stór
veiöihundur og baðaði sig í sólskininu. Dexter
Reece gekk aö honum og fór að erta hann,
])ó mcð allri gát, en alt í einu kallaði hann
upp yfir sig: „Hutidskömml I>ú liefir rifið
hlaðið fyrir tnér!“ Síðan gekk hann að glugg-
anuni, rétti upp blaðaslitrin og sagði: „Hund-
tirinn ög eg höfum rifið „W estern M o r-
ning News! Kemur það sér illa?“
í-exham leit upp, annars hugar. „Sei-sei
nei! Við eigum annað eintak. I>aö er ævin-
lega lagt inn á skrifstofu Sir Reginalds.“
„Ö, það vill vel til!“ mælti Dexter Reece,
eins og þungum steini hefði verið létt af hon-
ttm. Hann braut satnaii slitrin af blaöinu o"
o
íagði það síðan á borð í stofunni. En blaðið
með frcgninni um Lydstone haföi hann vand-
íega brotið saman og Iátið í vasa ’sitin.
Nú var léttivagni ekið upp að höllinni og
innarr öriítillar stundar kom Evelyn í Ijósum
ferðafötum, með óbrotinn en fagran hatt á
höfði.
Dexter Reeée var alls ekkf uþpnáanur fyrir
smámunum og lét ekki hrífast af öllu.
eu ekki duldist honum fegurð og yndisleikur
hinttar ungu hefðarmeyjar, þegar lnm stóð
frarnmi fyrir honum og dró hauskanti á hötid-
ina.
„Við getimi ekki fengið ökumanninn," mæltt
hún, „faðir mittn þarf á honum að haicía.
Þér trúiö niér til að sjá fyrir yður?“
„Ilvar sem væri og hváð setn að höndutu
bæri,“ svaraöi hann hyklaust.
„Ungfrú Evelyn er þaulvön aö stjórna hest-
um," mælti Lexham og hneigði sig kurteis-
lega.
Ilestarnir voru ungir og ólmir, og Dexter
Reece, sem ekki var gæddur ofmiklu hugrekki,
fékk ekki varist því að skotra augunum á
hina mjóu úlnliði ungfrú Evelyn. og honunv:
flaug í hug, hvernig fara muiidi, ef þessir
ungu gæðingar kynni að fælast. En þó að
þeir snerist fjörlega og væri farnir aö ókyrr
ast, ]já lét Evelyn það ekki á sig fá. Húti
virtist hin rólegasta og hélt þétt í taumana,.
en klárarnir töltu fjörlega af stað.
„Við föruni fyrst ofan til lört Dale. Þar
er svo rólegt, að mér verður fyrst fyrir að
fara þangað með gesti, sem koma hingað til'
i hórdén. .Bæriim er mjög sérkennilegur, þ<V
að hann sé lítill og eins og þér sjáið, þá er
t