Vísir - 25.07.1924, Blaðsíða 4
VÍSIR
Kaupmenn og Kaupfélög:
Kaffibrenslan
nú tekin tíl siarfa, og afgreiðiim við pantanir á ný brendu og
möloð kaffi, ágætis tegmeð litium fyrirvara. !
0. J0HNS0N & KÁABER.
SIRIUS
SlTRÓN.
SlMI 1903.
Fyrirliggjandi
Kaffi, Rió.
Exportkaffi. L. D.
do. Kannan.
Cacao,
Maccaroni.
Epli. ]>urk.
Aprikosur, þurk.
Rúsínur.
Sveskjur,
Marmelade,
Mjólk, „Dancow“,
Ostur,
Laukur,
Sykur: höggvinn,
— steyttur,
— flórsykur,
— piðursykur,
— kandissykur,
— toppasykur,
Bakarasmjörliki, G. C. &Tiger.
Palmin, „KokkepigeE
Sápa.
Sódi,
Eldspýtur, „Spejder“
o. m. fl.
CARí,
|“
rChnjmi
1
2 herbergi og eklhús óskast,
frs* 1. okt. A. v. á (529
Vanur heyskaparmaður ósk-
asl. Uppl. í síma 572. (528
Kaupakona óskast á gott
heimili i Rangárvallasýslu. Uppl.
á Laugaveg 20, hjá Ingvari N'il-
hjálmssyni. (525
Ilugleg kaupakona óskast.
Uppl. Freyjugötu 6. (524
Kaupakona óskast afi Árbæ.
llp])l. á Frakkastíg 26 A. (523
Rarnlaus fjölskylcla, óskar
eftir þriggja herbergja ibúð og
eldliúsi nú J>egar eða 1. okt.
Fyrirfram greiðsla gæti komið
til greina. A. v. á. (184
Hjóú mcð 1 harn óska eftir
íhúð, góðri sólríkri, með sánn-
gjörnu verði, (ekki rnjög langt
frá Iiöfninni). Skilvís greiðsla
i'yrirfram mánaðarlega. Tilboð
merkt vélstjóri, sendist afgr.Vís-
is til 20. sept. (534
2 kaupakonur óskast í Akur-
e.y. Uppl. á Brekkustig 8, ld. 6.
kveld. (538
Stúlka óskast til heyvinnu á
gott heimili í Borgarfirði. Uppl.
hjá Guðl. Jóhannessyni Lauga-
[ veg 56, uppi, milli kl. 8—9 í
(539
Maður óskast nú þegar lil að
lilaða torfgarð. Uppl. i síma 39.
(530
Stúllca óskast til húsverka,
hálfan eða allan daginn, sök-
um veikinda annarar. Skóla-
slræti 3. (533
r
TAPAÐ-FUNDIÐ
1
Kaupakona óskast i grend við
Reykjavík. Uppl. í búðinni á
Njálsgölu 22. (532
Tapast hefir Lindarpenni
(Gonklins). Skilist á afgr. Vís-
is. Góð fundarlaun. 541
f
VINNA
1
Ivaupakona óskast á gott
sveitaheimili. Uppl. í sima 91.
Vigtir keyptar. Notuð lilil
decimal vigt og 2J4—5 kilo>
horðvigt óskast keyptar. Skóta-
vörðustíg 28, bakariið. (5.51
Kaupamenn og kaupakonur
vantár á gott heimili. Hátt kaup
í hoöi. Uppl. Hverfisgötu 50, frá
kl. 6—7. (íxx
í
KAUKKAPOR
Nokkrir liestar af góðri töðu
og hænsnahús, lil sölu. Uppl. i
sima 39. (535
1
Ivýr, sem á að bera 20. sept.,
er til sölu. A. v. á. (526
Barnakerra tii sölu á Stýri-
mannastíg 7, uppi. (540
Beiðhjól óskast í skiftmn fyr—
ir Erneman myndavél, stærfi
8x14. Uppl. í Örkinni hans Nóa.
(531
Ódýr barnavagn tii ,sölu, &
Örkinni lians Nóa. - (530
Versl. Goðafoss, Laugaveg 5,
hefir ávalt fyrirliggjandi hár, viö
íslenskan og erlendan búning.
Hvergi eins ódýrt. Sími 436. (475.
Erlenda silfur og nikkelmynf
kaupir hæsta verði GuSm. Guðna-
son, gullsmiður, Vallarstræti 4.
(106?
Tófuhvolpar keyptir hæsta
verði. A. v. á. (258?
Muniö, að regnkápurnar em
hestar og ódýrastar i FatahúSinni.
(26»
Salat, Ivörvel (kerfill) og.
garðblóm fást í garðinum við
Bankastræti 4. Sími 213. (499
PevsiifaUikápa til sölu, ódýrt.
Uppl. Laugaveg 76. (527
Ódýrir og góðir baðsvampar fást
í Fatabúðinni, (266
I
TILKYNNIN®
1
Besta gisting hýður Gesla-
héimilið Beykjavík, Háfnarsír.
20 ' ' (174
Félagsprenttmiðjjm,
LLAGIMSTMNNINN.
49
fe
i:
i
&
k
l
i'
i
t
r
l
jþeim. Eg efast ekki um, aC þú gætir leyst
störf þín sómasamlega af hendi, en fas þitt
^alt mælir í móti þér til þess starfa.“
Ronald varð dapur við, en Vane rétti hon-
um höndina og mælti:
„Komdu meS rnér og vertu gestur minn,
eða, — já, vertu félagi minn,“ mælti hann
Jágt og leit kring urw sig í veitingastofunni.
„Þetta er ekki skemtiferS að öllu leyti, það
cr að segja, — eg fer í ákveðnum tilgangi.
T5g má ekki segja þér, hvað það er, og þú
<uátt ekki spyrja mig neins aö svo komnu,
«n cf þú þorir aö treyrsta mér og vilt leggja
» þenna leiðangur meö röér, þá væri mér þaö
3»nn ánægja.“
„Eg fer incð þér,“ svaraði Ronald tafar-
laust, því að hér var ævintýra von! En liarin
íiætti skyndilega að hlæja, þvt að nú mundi
ihann eftir Smithcrs. „Ó, það er satt, eg þarf
víst að setja eitt skilyrði, sem þú getur ekki
gengið að, —það er tnaður með inér, sem hef-
ir gert mér niikinn greiða og eg er siðferði-
Argja skuldbuhdinn til að annast. Eg get ekki
þegið skiprúmiið, nema eg taki hann.tneð mér;
það verður eitt yfir okkur báða að ganga,
má ekki skiljast við hann.“
Vane vírtí hami fyrir sér íorviða, sem ekki
;var að undra.
„Hvers Icöriar nútðuc er það,. — tígiuhor-
«»«.?“ spurðL liann.
„Hann er alinn upp á gaddinum, en besti
drengur og vel greindur,“ svaraði Ronald.
„Má treysta honum?“ spurði Vane.
„Eins og nýju neti,“. svaraði Ronald taíar-
laust og af sannfæringu. „Þér er óhætt að
trúa honuin fyrir hverju, seni vera skal!“
„lír hann sjómaður?“
Ronald fór að hlæja og svaraði:
„Hann hefir stundað alt, nema sjómensku.“
Vane sat hugsandi og alvarlegur í svip, en
leit stðan snögt upp og spurði:
„Kann hann matreiðslu ?“
„já, eg h.eld að það svari því,“ mælti Ron-
akl brosandi, og liann sá Smithers í hugan-
um, snöggklæddan með svuntuna af frú Pod-
ford, bograndi í eldhúsinu yfir pottum og
pönnum.
„Gott er þáð,“ mælti Vane. „Mig vantar
matsvein. 3íg tek hann. Við leggjum af stað
á flóðinu í fyrramálið. Er það of stuttur fyrir-
vari ?“
„Alls ekki,“ svaraði Ronald. „Mér þykir
vænt uin að komast á flot. Hvert skal haldá?“
Vaue roðnaði við, og furðaði Ronáld sig
á því.
„Héyrðtt, Des—, Carew, er þér sama, þó
að eg svari ekki spurningunni spuröi hanu
mjög alvarlega. „Eg vil síður segja þér það.
Hvorki veit sfcipstjórinn það né skipshöfnin.
og enginn, nema eg einn. Ef þú krefst þess.
að cg segi þér þaö — jæja, eg er hræddur
tíni. að við vecðum. þá ekki. ásáttir; eri ef jþú
vilt hafa biölund. þangað til við erum koniuir
út í rúmsjó, þá skal eg ekki að eins segja þér,
hvert ferðinni er lieitið, heldur líka, hvert er-
indið er þangað.“
„Ágætt!“ svaraði Ronald. „Mér líkar hað
vel. Flóðið er kl. 6, er ekki svo, og þá á fé~
lagi minn að vera til taks?“
I‘eir tókust í héndtir aö skilnaði og Ronald
gekk glaður í bragði til gistihússins. líann
rakst á Smithers, dró hann út með sér og
sagði honum frá héppni þeirra. Snrithers varð
glaður við, þó að lítið bæri á.
„Eg vis.si það alt af, að eitthvaö yrði okkur
til happs, herra,“ sagði hann, „og þetta virðist
yður rnjög hagkvæmt.“
„Óg ýðúr'lika, Smithers, vona eg," svaraði
Ronald.
„Alt, sem yður geðjast, er niér lika vel að'-
skapi,“ svaraði hann glaður. „Eg hefi ekki.
verið á sjó áður, eins og hvolpurinn sagöi,
þegar honuin var lient fyrir borð, en eg bjt’.
einu sinni í næsta húsi við mann, sem átíi:
bróðurdóttur, og hún giftist sjómanni, svo aii
eg gct sagt, að eg þekki þó nokkuð til sjó-
mensku, og einu sinni fór eg á skipi lil Gréen—.
wich og varð ekki sjóv.eikur, og eg þori aÁ-
segja, áð þetta muni lánást vel. Eg get
ininsta kosti rcykt, og það liefir mér alt a.f
sýnst aðalstarf allra matsveina á skipmtr. Ei*-
hvert gkyldi ferðinni heitið, herra?"
„Það vcit eg ekkert." svaraði Ronald hlæj-
andi„ og hjóst hann við,,'aS áhugi Smither&