Vísir - 11.08.1924, Side 4

sen, itngffrú Brown, Elman rit-
stjóri og margir a'Srir útlendingar.
Mercur fer á miövikudag kl. 6,
TnetS fjölda farþega.
Gullfoss
kom í morgun frá útlöndum
-meS margt farþega.
l?rá „útilegumönnum“l
Feröamemi, sem komu hingaö
tfrá iHvítárvatni fyrir helgina,
-segja þær fréttir, aö þeir hafi hitt
„útilegumennina“ Dr. Nieísen,
Pálma llannesson og Sigurö Sk.
Thorotldsen í Fró'Sárdal um fyrri
fhelgi. Voru þeir að gera landabréf
af Hvítárvatni og nágrenni þess,
tsem ekki er vanþörf á, því að
segja má um þær stöðvar, eins og
Jónas kvaö:
Ókunnugt allt er Tlestum
inn um þann fjallageim.
Fyrra mánudag voru þeir fyrst
aö leggja af stá'ð upp að Kerling-
nrfjöllum og HofsjökÍi. Voru
liestar þeirra i bestu holdum og
yel með farnir og svo fjörugir, a'ð
yarla voru viðráðanlegir. — Sögu-
miaður Vísis sagði þá félaga nokk-
uð svo útilegumannslega, en allir
voru þeir hinir kátustu og létu vel
af vísindalegum árangri ferðar-
innar.
Áheit
vtil Strandakirkju frá S. F. E.
'To krónur (afhent Vísi),
ÍFjallgöngumenn.
Upp á Hlöðufell gengu þeir Ós-
Taldur Knudsen, Sigurliði Krist-
jánss'on og Þórarinn Arnórsson,
seint í fyrra mánuði. Fóru þeir
ríðandi frá Þingvöllum og upp á
jfílöðuvelli, og lágu þar um nótt-
ina í leitarmannakofanum, sem þar
er. í birtingu um morguninn lögðu
jteir af stað upp á Hlöðufell, og
•voru réttar tvær klukkustundir
npp á fjallstoppinn. Mjög dáðusf
þæir félagar að útsýninu. Margar
ijósmyndit- tóku göngugarparnir í
ferðinni, og er þess að vænta, að
-þeir sýni þær á næstu ljósmynda-
.sýningu.
ljðsakrónnr
borðlampar
stranjárn
saðavélar
ofnar
pernr o. m. 11.
Nýkomið stórt úrval Lægst verð.
Jöa Sigurðsson.
Austurstræti 7.
IVátrygglngarstofa
A. V. Tulinías
lEimskipafélagshúsinu 2. hæð.P
I
Brunatryggmgar:
i HORDISK og BALTI&Á.
| Liftryggingar:
| THDLE.
| Áreiðanleg félög.
Hvergi betri kjör.
fyririiggjandi.
Verðið sörlega
lágt.
Helgi Magnússon 5C0
Baniel B&nielssen
Ursmit5ur & Leturgrafari.
Stmi 117S. Lang'BTef 54
Andreas Iversei
Seilmaker & Rigger
Etableret 1868.
Bergen — Norge.
Aabefaler Seil &Big,g: til Fiskekuttere
Godt Arbeide, Rimelige Píi-ier.
Fransk, Skotsk & Korsk Seilduk psa
Lager. (BAE
Ny hedsm ugasl net.
Stór verðskrá með myndum vfir bæk-
ur, póstkort, flugelda og ýœBa” aðra
smámuni, er send ókeypis gegn 75 au
frímerkjum, sem endurgreiðast of við-
ekifti takast.
Fostbox 22. Heilerup. Afd 5Í>.
Haniuark.
íbúð, 2 herbergi og eldhús, ósk-
est til leigu i. október, á Vitastíg
eða þar nálægt. Áreiðanleg borg-
un. Tilboð auðkent: ,,Dynfoss“
sendist Vísi. (141
2—3 herbergi og eldhús óskast
1. okt. Uppl. gefur Guðbjörn Guð-
mundsson, „Acta“. Sími 948 og
1391 (heima). (92
2 stór samanliggjandi herbergi
með forstofuinngangi eru til
leigu í miðbænum. A. v. á. (149
Lítið notuð dragt til sölu á
Laugaveg 85. Lágt verð. 044-
Kvenreiðhjól til sölu með tiéki-
færisverði. Grettisgötu 53 B. —
María Bergsdóttir. (143.
Af sérstökum ástæöum fæst lóð-
keypt,með góðum kjörum, ef sam-
ið er strax. Uppl. Grettisgötu
53 B, uppi. (142
Blý kaupir s.f. Álmaþór, Lauf-
ásveg 4. Sími 492. (139
Gummístígvél á börn, mjög
sterk, með tvöföldum sóla, nýkom-
in. pórður Pétursson & Co. (124-
Drekkið Maltextraktölið frá
Agli Skallagrímssyni. (88
Sundurdregið eins manns rún>.-
til sölu fyrir hálfvirði. Til sýnis
á Kárastíg 12, eftir kl. 7. (148
Kaupakona óskast austur
Fljótshlið. Uppl. X'esturgötu 30,,
uppi. (145
Telpa, io-c-12 ára, óskast til
snúninga íyrrihluta dags. Óöins-
götu 3. (140.
Stúlka óskast í v-ist. Uppl. á
Nönnugötu 12. (14 7;
Vanan hestadreng vantar mig-
nú þegar. Gunnar Sigurðsson,.
Laugaveg 19, (kl. 6 í kveld). (146-
Kaupamaður og kaupakona-ósk-
ast á gott heimili í grend við
Reykjavík. — Guðjón Jónsson,.
(Bvérfisgötu 50. (150;
F Al*gsprent#mið j an.
OíIEILLAGIMSTEINNJNN. 62
peir Vane og Ronald námu staðar við eld-
i husdymar og heyrðu þá, að Smithers var að
segja sögu af dreng, sem hann hefði hent í
sjóinn vestur í Kyrrahafi, þar sem alt var kvikt
af hákarli.
„Mér þótti vænt um strákinn, — hann hét
j jTómas, og eg hefði ekki séð meira eftir hon-
j um þó að hann hefði verið sonur minn. Eis
skyldan bauð mér að henda honum fyrir borð,
— og hún var mér fyrir öllu, — og þess vegna
í gerði eg það. Eg sá það síðast til hans, að
tveir hákarlar réðust á hann, og beit sinn í
hvorn fótinn. pér mundi hafa þótt það ægileg
sjón, og eg vona að eg þurfi aldrei að sjá ann-
að eins. Eg vona þá að við skiljum hvorn ann-
> an, Tommi minn. Gerðu ævinlega skyldu þína,
j eins og maðurinn sagði við lögregluþjóninn
þegar hann kom til þess að handtaka tengda-
1 móður hans.“
,,Hann virðist skrýtinn þessi félagi þinn,“
sagði Vane, þegar þeir voru gengnir fram hjá.
„Já,“ svaraði Ronald hlæjandi, „en þér mun
reynast hann trúr og áreiðanlegur í sínum verka-
hring, ekki síður en Shanks skipstjóri. Eg þori
í að veðja um það.“
4 JR.onald átti engum störfum að sinna um dag-
inn og gafst gott tóm til þess að dást að
„Hawk“, meðan hann skreið ofan fljótið á út-
fallinu og brunaði út á sundið.
Honum þótti unaðslegt að vera kominn út á
skip og mega vera ókvíðinn um framtíð sína,
að minsta kosti nokkura daga; hann varð því
feginn að þurfa ekki að rölta lengur milli skip-
stjóra á landi til þess að leita sjer atvrnnu, sem
aldrei ætlaði að fást. Honum gafst gott tóm
til þessara hugleiðinga, því að Vane fór mjög
einförum, þó að hann virtist ekki forðast Ron-
ald. Hann lokaði sig öðru hverju inni og grúfði
yfir einhverjum skjölum, stundum gekk hann
eirðarlaus um þilfarið eða mændi til lands, þög-
ull og hugsandi, eins og honum lægi eitthvað
þungt á hjarta.
Ronald hafði auðvitað ekki gleymt, hve Vane
var þögull kveldinu áður um fyrirætlanir sínar,
en ekki lét hann það á sig fá. Hann var of
glaður yfir högum sínum í svip til þess að vera
forvitinn, — og ef satt skal segja. þá fanst hon-
um það litlu eða engu skifta, hvert förinni væri
heitið.
„Hawk“ skreið drjúgum um daginn, hafði
uppi öll segl, en vindur hinn hagstæðasti; var
haldið í áttina til Frakklands og Biskayaflóa.
Ronald leit inn í eldhúsið einu sinni eða tvis-
var, þegar hann gekk um þilfarið, því að hon-
um lék hugur á að vita, hvernig Smithers reiddi
af. pegar hann spurði hvernig honum liði, svar—
aði Smithers:
„pakka yður fyrir, herra; enn þá leikur mér
alt í lyndi og satt að segja finst mér, að for-
sjónin hafi ætlast til að eg yrði sjómaður. Eg;
hugsa það ami ekkert að mér, þegar eg befi
fest mér í minni, hve eldhúsdyrnar eru lágar,
því að þá hætti eg að reka kollinn upp undir
þegar eg geng út eða inn. Mér finst í raun og.
veru, herra, að eg baði í rósum. pessir skip-
verjar eru stórmerkilegir ágætismenn og hver
öðrum betri og skemtilegri. peir eru bólgnir af
kátínu eins og útblásnir gasbelgir og keppast
um að vera mér góðir. Eg veit varla, hvort þér
trúið því, herra, en það er dagsatt, þeir eru
farnir að kalla mig „Karfa“ sín í milli, ugglaust
til að vekja eftirtekt á háralit mínum, þó að
móðir mín segði mér ævinlega íortakslaust. að
eg væri jarpur á hár. — O, mér farnast vel,
herra, eg er ekki hræddur um annað; þér þurf-
ið ekki að kvíða minna vegna, eins og greifing-
inn sagði við hundinn.”
Seint um kveldið settust þeir að ágætum
kveldverði, Vane og Ronald.
„Hann kann að vera eitthvað einkennileg-
ur þessi félagi þinn,“ mælti Vane, „en það má<
hann eiga, að hann kann vel til matreiðslu.“