Vísir - 10.09.1924, Blaðsíða 3
MlBSI
W\
EIM S SC5PAFJ E L AG^W
ÍSUÁNDS W
REVKJÁV.IK
Lagarfoss
fer héSan í kvöld kl. 9 vestur og
viorður um land til Aberdeen,
HúUojg Kaupmannahafnar.
Esja
fer héðan ;á laugardag 13. sept.
fciriO árdegis til Breiðafjarðar og
Vestfjarða. Vörur afhendist á
anorgun og farseðlar sækist þá
Skipið snýr við á Isafirði. Kemur
við í Stykkishólmi á leið hingað.
Mta, og er baðhúsið nú eftir vi3-
gerðina orðið mjög vistlegt og það
>«111 verður að því fundið, að það er
iiangt of lítið til þess að geta full-
nægt baðþörf Reykvíkinga. ^
Baðhúsvörðurinn, frú Áslaug
pórðardóttir, lætur sér mjög ant
um hag og rekstur baðhússins, er
lipur við gestina og leggur mikla
•-stund á, að alt sé jafnan hreint og
fágað.
'Hjúskapw.
í gær voru gefin saman í hjóna-
band af síra Hálfdani Helgason
’Cierhard Jannack, verkstjóri á Ála-
fossi, frá Sommerfeld Bez. Frank-
furt a. Oder og ungfrú Elisabeth
Seifert frá Erdmannsdorf í Sachs-
en.
Til fáiœku stúU(unnar
10 kr. frá ónefndum.
Leiðrétting.
Misprentast hefir eitt orð í kvæð-
inu Dreglar (5. þ. m.): „en hroki
Sbins heimska drepur," átti að
vera dr ap.
í heildsölu.
Hreinlætisvörnr:
NEW-PIN þvottasápa.
Handsápa, margar tegundir,
ZEBRA ofnsverta.
BRASSO fægilögur.
RECKI I"PS þvottablánú.
do. pakkalitur.
SILVO, silfurfægilögur.
ROBIN Iínsterkja.
MANSION Bonevax.
Kr Ó. Skagfjðrð.
Yörnr íara MM\
erlendis, en eru þó enn í sama lápa
verðinu í Von. Kaupið á meðan
birðgir eudast, í stærri eoa smærri
kaupum.
V 0 N .
Sími 448. Sími 448
SKÓFATHABUR
við hvers manns hæfi, bæði hvað
verð og gæði snertir: ávalt fyrir-
liggjandi í
Skóverslun
B. STEFÁNSSONAR.
Laugaveg 22 a. Sítni 628.
NB. Margt nýtt á Ieiðinni með
næstu skipum.
Hljómleikar
Frk. Stockmarr.
Menn eru beðnir að sækja pant-
aða aðgöngumiöa fyrir kveldið.
Hljóðfærahúsið.
í heildsölu:
MÁLNINGARVÖRUR allsk.
OLÍUFATNAÐUR allsk.
VEIÐARFÆRI allsk.
KARLM. FATNAÐARVÖR-
UR allsk.
NANKIN, 2 tegundir.
FLONEL, hvítt.
TVISTDÚKAR, 2 tegundir.
o. m. fl.
Kr. Ó. Skagfjðrð.
Hinlaaeriska
verkamanna-
íot
höfum við fengið aftur. — Verð
sama og áður.
Ásg. G. Gunnlaugsson
& Co.
Austurstræti 1.
Nýkomið:
Léreft, góð og ódýr,
fiónel frá 1.65 metet,
iakaefni, 5.75 « lakið,
tvisttau 1.95 meterinn,
heklugarn ódýrt og fl.
Vcrslun
Gaöbjargar Bergþórsdóttar
Laugaveg 11. — Sími 1199.
.F.U.M.
Jarðræktarflokkurinu
hefir kaffi-samsæti annað kvöld
kl. 8. —■ Allir félagsmenn vel-
koonnir, Stjórnm,
Höfum
fyrirl&g g j amdi
■íhí wsa
5 teganðir aúágæla
Hveiti
Spyrjist fyrir um verðið
hjá okkur.
Simi 137.
Brúnir
s-k-ó-r
frrir karla og konnr, meö
aiönrsettn verðl.
Hvannbergsbræður.
Mmn i siistem
fyrirliggjandi.
Heigí Magnússon & Co.
Oheillagdlsteinninn. 84
„Ó! Vertu ekki að þessu rugli!“, sagði
Bonald.
„Ó, eg veit þetta er hugarburður,“ sagbi
Vane og honum sárnaði við sjálfan sig „&g
er mesti aulabárður. En heyrðu, hvað eigum
við að gera við þetta? Ef við felum það hér
;i húsinu, þá gæti kviknað í hér og alt brunn-
ið til ösku á svipstundu.“
Ronald stilti sig um að hlæja að kvíða
vinar síns, því að hann sá, að þetta lagðist
tþungt á hann.
„Þetta er auðvitað ekki annað en hégóm-
inn einber,“ sagði Ronald, „en ef þú hefir
áhyggjur af þessu, þá er best að við gröfum
stokkinn úti.“
„Mér hafði líka flogið það i hug,“ mælti
Vane. „Mér þykir vænt um, að þú ert mér
sammúla. Við gröfum hann báðir, svo að ef
eitthvað hendir annan okkar, þá viti hinn —“
Ronald sló á öxlina á honum og hló nú
upphált.
„Ef einhver hefði sagt mér, að þú mundir
fara svona að —. En sleppum því. Við skul-
um þá grafa hann tafarlaust.“
Vane lauk upp og hlustaði augnablik á
Smilhers, sem var að blása í hljóðpípu.
„Láttu hann fara,“ sagði Vane.
„Hæ! Smithers,“ kallaði Ronald, „eg heíi
gleymt tóbaksbréfinu mínu í bátnum. Vilji
þér gera svo vel að skjótast eftir þvi?“
„Já, já, herra!“ svaraði Smithers, og fáum
augnablikum síðar heyrðu þeir hann ganga
ofan að sjó.
Þeir gengu út, eins og ekkert væri, ,og lit-
uðust um.
„Sama hvar er,“ sagði Ronald.
„Nei, það má ekki vera of nærri húsinu,"
svaraði Vane, „þá kynni einhver að sjá vegs-
ummerki. Við skulum ganga þarna að litla
klettinum.“
Ronald kinkaði kolli lil samþykkis og þeir
gengu þangað, settust á klettinn og reyktu
þegjandi stundarkorn. En hugur Ronalds
hvarflaði á meðan frá fólgna fjársjóðinum til
litlu eyjarinnar, þar sem annar dýrari fjár-
sjóður beið hans.
Loksins kraup Vane á kné og gróf litla
holu með vasahnif sínum, lét stokkinn þar i
og jafnaði vandlega yfir holuna á eftir. Þeg-
ar því var lokið, var sem þungum steini væri
létt af honum; hann tók um handlegg Ronalds
og leiddi hann burtu.
„Nú hefi eg engar úhyggjur af þessu leng-
ur,“ mæiti hann. „Þarna látum við þetta liggja
þangað til við tökum til starfa.“
„Jæja, það er gott að þú gleymir því,“ svar-
aði Ronald. „En nú ættir þú að gera ann-
að, — sigla þér tif skemtunar á Hawk. Þér
væri holt að vera úti á sjó og ættir ekki að
koma fyrr en kvöldið sem við tökum til starfa,
Ef þú verður hér, þá legst þetta svo á þig,
að þú legst í rúmið. Eg ætla að vera hér á
verði, þaugað til þú kemur aftur.“
„Það er vel ráðið,“ svaraði Vane, „og eg
ætla að fara að þínum ráðum. Þú ert ágæt-
ur félagi til þess að bæla niður í mér flónsk-
«na.“
Þeir sneru tií hússins og örstuttu síðar
kom Smithers með tóbakið.
„Geri þér svo vel, herra!,“ sagði haun.
Ronald tók við tóbakinu og þakkaði hon-
um fyrir ómakið. Suiithers ættaði þá að fara,
en tt&tn staðar og mælti:
„Gengu þið Vaue út rétt í þessu, herra?“
„Ha, hvað? Hvers vegna spyrji þér að
því?,“ spurði Ronaíd hastarlega.
„Ekki af neinu, herra, en mór heyrðist ein-
hver vera á vakki hér að húsafaaki.“
„Já, það er eðlilegt, Smithers; við Vane
gengutn út til að ánda að okkur fersku lofti.
— Góða nótt!“
Ronald fékk Vane til að hátta, þó að efeki
væri framorðið.
„Eg ætla ekki að setjast að alveg undir
eins0“ mæiti Renald, en þótti þó fyi ir að þurfe