Vísir - 24.09.1924, Blaðsíða 2

fllll
JWhihbw
Höfum fyririiggjandi:
aðíum fyrirliggjandi
KEETI
afar ódýr.
Síms
Khöfn 23. sept. FB.
Frá alþjóðafundinum í Genf.
Símað er frá Genf: Alþjóðaráð-
-íð hélt þýðingarmikinn fund í dag.
Ilelstu málin á dagskrá voru sem
sé inntaka nýrra ríkja (Þýskalands
tog Tyrklands) í alþjóðasamband-
i<5 og neitun Þjóðverja á því, að
' þeir haf i átt sök á upptökum
-óíriðarins.
Friðþjófúr Nansen og ÞjóSverjar.
Kvisast hefir, að þá er Friðþjóf-
wr Nansen dvaldi í Berlín ha.fi
tiann gefið Þjóðverjum loforö um,
að Frakkar skyldu stórum' flýta
"burtför hersins úr Ruhr-héraði, ef
Þjóöverjar vildu biðja um inntöku
7 alþjóðasambandiö tafarlaust.
í Genf virðist öllum það mikið
áhugamál, aö Þjóðverjar' verði
teknir inn í alþjóðasambandið og
skrifi undir fundarályktun sem
þriðja nefnd alþjóSaráSstefnunnar
liefir samið viSvíkjandi allsherjar
gerðardómi í deilumálum þjóS-
anna, afborgunum skaðabóta og
herskulda og gagnkvæmu öryggi
^þjóðanna. Verður fundarályktun
"bessi bráSlega lögð fyrir sameig-
ínlegan fund á ráðstefnunni.
Sjóniannafélagið
og ríkislögreglan.
----X"—
Framh.
Nú skal ég snúa mér að efni
cþví, sem mótmælin byggjast á og
athuga það nánar. Má skifta þvi
i tvent:
1. Að ríkislögreglan sé algjör-
iega óþörf.
2. Að hún sé skaðleg fyrirfrið-
¦Jnn í landinu.
A8 rikislögreglan sé „algjörlega
öþörf" einsog félagið segir, getur
ekki þýtt annað en það, að lög-
regluliðiS sem vér höfum sé full-
komlega fært um að halda uppi
reglu og friði, hvað sem fyrir
kann að koma. Það sé svo öflugt
sterkt og mannmargt, að það geti
undir öllum kringumstæSum látiS
ihlýða sér. og það jafnvel þó mörg
liundruð manna vilji sýna af sér
-rnótþróa og ofbeldi. Með öðrum
orðum, lögregluliðið geti ekki mist
stjórnina á fólkinu, en geti altaf
haft fult vald á því. Það vill n«í
svo vel til, að til þess að sýna
fram á að þelta sé rangt,' þarf
enga spádóma, engar getgátur eða
hálfgildings lýsingár, þvi það hef-
ur sýnt sig hvað eftir annað hér
í bœnum, b8 lögreglan hefir orð-
ið að lúta í lægra haldi fyrir of-
beldismönhum, hefir orðið að hætta
við fyrirætlanir, sem hún taldi
lagalega skyldu sína að framkvæma
Stundum alveg, stundum orðið a5
fresta þeim í fleiri daga. En ekki
nóg með þetta. Það hefir beinlín-
is verið ráðist á Jögregluliðið um
hábjartan dag, og það verið hrak-
ið af hólrrii með háði og spotti af
æstum óróaseggjum og lögbrjót-
um. Það er þvf svo sem öðru
nær en að logregluliðið sé* nógu
sterkt, að það hefir þvert á móti
orðið að láta kúgá sig, og láta
undan síga fyrir ofbeldismönnum,
einmilt af þvi hvað það er fálið-
að. A8 þessu hafa mörg hundruS
Reykjavíkurbúar verið sjónarvotl-
ar og geta borið vitni um að þetta
er blákaldur sannleikur. Það þýð-
ir því ekkert fyrir Sjómannnafé-
lagið a8 halda því fram a8 það
sé „algjorlega óþarfl" a8 auka
lögregluli8inu styrk og kraft, þeg-
ar miklar róstur eru, því það er
á flestra vitor8i, a8 þa8 er ekki
fært um að halda mörg hundruð
manna í skefjum, þegar órói er
hlaupinn í fólkiS. — Enda tæp-
lega hægt að ætlast til þess,, að
íáeinir lögregluþjónar, jafnvel þó
duglegir og kjarkgóðir séu, geti
rá8i8 vi8 margfalt ofurefli H8s.
Sjömannafélaginu er því happa-
drýgst, aö taka þessi ummæli stn
aftur þegar i sta8 og játa hrein-
skilnislega, a8 vel geti svo fari8,
að full þörf sé á rikislögreglu, þó
æskilegast væri, að svo þyrfti ekki
að vera.
Jeg vil til enn frekarí sönnun-
ar geta þess a8 jafnvel Alþýðu-
bla8i8, sem annars hefir veriS
nokku8 seinheppilegt i ríkislög-
reglumálinu, segir svo frá eftir
komu Amerisku herskipanna hing-
að: „Hefir aldrei fyrr sést hér
þvilíkur drykkjuskapur og drykkju-
Iæti, og stendur bæjarmðnnum,
sem vonlegt er, stuggur af, pví
lögreglan getur auðvitað engu
tauti komiS vi8 mörg hundruð
öló8ra manna". Jafnvel sjálft Al-
þýðubla8iS verður til þess, alveg
óafvitandi, a8 vitna á móti Sjó-
mannafélags ummælunum, aS rík-
isíögreglan sé „algjörlega oþörf",
þvi geti bæjarlögregla okkar „engu
tauti komið viS" mörg hundruð
liðfaðkAmb?,
Jóh. Ólafsson &f Co.
IflBgir 7 loma mðta.rtðtir
með 10 hesta vél, til söla með tæísffærísverðí ef samtö
er fyrir 1. oktober.
Eanfremir getar fylgt nokfoað af veiðarfærnm.
n vísar L
manna, sem hafa orSið fullir af
sætu víni. getur hún ekki frekar
ráðið vi8 niðrg hundruS manna,
sem fullir eru af ofstopa og æs-
ingi, reiSi og hatri, og þá8 jafn-
vel svo a8 þeir hafa mist stjórn
á sjálfum sér.
Hér er því miskunnarlaUst sýnt
fram á, a8 þaS sem Sjómannafé-
Sagið fyrst og fremst byggir mót-
mæli sin á, er rangt og þess eig-
ið blað staSfestir opinberlega þann
vitnisburS. Enda mun þaS sönnu
næst a8 vér megum þakka ham-
ingjunni en ekki fyrirhyggju vorri
a3 ekki heíir þegar hlotist óbæt-
nnlegt tjón af því aS vér höfum \
ekki enn fengiS ríkislögreglu. En
vér vitum að valt er að treysta
eingöngu á hamingjuna og því
vonum vér fastlega, að Alþingi
vort taki á máli þessu með fram-
sýni og dugnaði eins fljótt og auð-
ið er. Það mun áreiðanlega öllum
fyrir bestu.
(Niðurl.)
örn eineygðL
„Karfinn feitur
ber fínan smekk."
Svo sagði Hallgrímur prestur
Pétursson, og hann vissi hvaS
hann söng, maðurinn sá, og
liefir hann eflaust kynst karfan-
um meðan hann þjónaði á Suður1-
nesjum (Hvalsnesi), því að karf-
inn er gamall og góður kunningi
Suöurnesjamanna og annara, er
viS úthafið búa á Suðurlandi. En
karfinn (stóri karfi) er úthafs- og
djúpfiskur, sem sjaldan fæst á
minna en 40' faSma dýpi, og það
að eins hálfvaxinn, því aS stóri
karfinn verður aS jafnaði 2—3
kg. og tíSum 5 og alt aS 10 kg.
á þyngd og heldur hann sig oftast
dýpra, á 60—100 föðmum og alt
niður á 300 faSma alt í kringnm
IandiS. Reykvíkingar og atSrir
Innnesjamenn og jafnvel Vestfirö-
ingar þekkja karfa lítiö, en eru uút
að kynnast honum fyrir alvöra,
því að i sumar hafa Rvíkur botn-
vörpungar fengið kynstur af hon~
um á djúpmiSunum norður og-
vestur af Isaf jarSardjúpi, sem þeir
nú nefna „Hala", á ioo—120
faðma dýpi. En þeim hefir ekM
orSiS mikil úr honum, hafa orðia
að kasta honum útbyrðis, svo atí
sjórinn hefir verið rauður af hon-
um, af því að þeir hafa ekki getaH
gert sér neinn mat úr honum,
hvorki í eiginlegri eSa óeiginlegxi
merkingu, og l;ið sama hefir oft:
komið fyrir á „Hvalbak".
ÞaS er hönmmg a8 vita þatS og
nærri minkun, aS jafngóðum fiski
og karfinn er, skuli vera kastaö
i hundruðum þúsunda eða jafnvel
miljónum í sjóinn; því aö hann er
óefað einn af vorum bestu matfisk-
um, bæði nýr (soðinn, steiktur m.
rn.), saltaður, hertur og reyktnr,
og það vita Nortimenn. En Reyk-
víkingar og fleiri erunairrihrædjl-
ir við hann, segja aS hann sé svo>
beinóttur (rétt ems og þeír fisic-
ar, sem þeir eta daglega, séu bein-
Iausir!). Þó er þeim at5 lærast.a*
meta hann og eta, og fleiri og f Ieiri
koma karfarnir til bæjarins af Haí-
anum (eg fékk 2 nýlega, annan 5
og hinn 8 kg., og voru þeir ágætir)
og vil eg með línum þessum hvetja
bæjarbúa til þess aö hirða karf-
ann, sem einmitt, er bestur og feit-
astur siðari helming ársins, og gera
sitt til að sem fæst af honum farj
í sjóinn aftur. Hann er áreiiJanlega
betri rriátur, og verður sennilega
Iengi miklu ódyrari, en það fisk-
rusl, sem menn oft og tíðum neytS-
ast til að kaupa hér.
Sjálfsagt er a8 reyna að útvega.
markaS fyrir allan karfa, innan-
lands eða utan, en út í þaS skal
eg ekki fara nú; en aö fara aS