Vísir - 17.10.1924, Blaðsíða 3

ilni
VeðriÖ í morgun.
Hiti í Reykjavík 3 st., Vestm -
eyjum 3, ísafirði -j- 2, Akureyri
-=- 1, Seyðisfirði 1, Grindavík 3.
Stykkishólmi I, Grímsstöðum -f- 4,
Raufarhöfn -f- 1, Hólum í Horna-
firði 2, pórshöfn í Færeyjum 8,
Kaupmannahöfn 11, Utsire 9,
Tynemouth 8, Leirvík 8, Jan May-
en 8 st. frost. (Mestur hiti í gær 6 .
st., minstur 2 st.. Orkoma m. m.
0.5). Veðurlýsing: Loftvægishæð
yfir íslandi. Veðurspá: Hæg suð-
austlæg átt og úrkoma á suðvestur-
landi. Kyrt og )>urt veður annars-
staðar.
Leiðrélting.
í dánarfregn, jSfem birtist hér í
blaðinu 14. þ. m. hefir misprentast
nafnið Bjarnveig í stað Bjarney.
Kislíjuhljómletkar
Páls ísólfssonar vóru ágætlega
sóttir í gærkveldi, sem vænta mátti,
og voru hinir hátíðlegustu.
Engin ranrtsókn
var haldin hér í gær í þýska vín-
smyglunar-málinu og óvíst, að rétt-
arhald verði í því í dag, með Jrví
að vferið er að leita vitnisburðar
þeirra manna á Snæfellsnesi, sem
Bjami Finnbogason og J>eir félag-
ar höfðu tal af. Bjami neitaði J>ví
í fyrstu, að hann hefði komið J>ar
við land, en játaði síðar, að svo
hefði verið. — Frétst hefir, að tveir
áfengisbrúsar hafi fundist á floti ný-
lega úti fyrir Vatnsleysuströnd, en
enga tilkynnmgu hafði bæjarfógeti
Reykjavíkur fengið um j>að í morg-
un.
/ blaxSifui „Köbenhaorí'
hefir birst ítarleg og vinsamleg
grein eftir dr. Kort Kortsen um hina
kristilegu ungmennahreyfing í Rvík
og helstu menn hennar J>á, síra Frið-
rik Friðriksson, síra Bjama Jóns-
son og Knud Zimsen borgarstjóra.
•
Hverjisgata
er nú svo blaut og ill yfirferðar
innan til, að bifreiðastjórar hafa
látið svo um mælt, að hún sé versti
kaflinn á leiðinni austur yfir fjall.
En bót er það í máli, að heyrst hef-
ir, að bæjarstjóm ætli nú að halda
áfram viðgerð á götunni.
Sjómannastofan.
par verður samkoma í kvöld kl.
8VZ. Allir velkomnir.
Otur
kom af veiðum í morgun með
eitthvað 1000 kassa af ísfiski. Fer
í kveld áleiðis til Englands.
Esja
fór frá Vík í Mýrdal, áleiðis til
Vestmannaeyja, kl. 8Yz í morgun.
Kemur hingað á morgun, að for-
fallalausu:
M.s. Svanur
fer í síðustu áætlunarferð ársins
til Breiðafjarðar á morgun.
Áheit
til Strandarkirkju afhent Vísi:
frá ónefndum 10 kr., frá N. N. 2
kr. og frá ónefndum 2. kr.
Lislaiiabaretten
verður ekki í kveld, heldur ann-
að kveld.
Hs. Svanur
fer á morgun, laugardag. Viðkonmstaðir: Sandur, Ólafsvík, Stykkis
hólmur, Salthólmavík og Króksfjarðarnes. Tekið á móti flutningi i dag
og til hádegis á morgun.
6. Kr. Gnðmnndsson & Go.
Lækjartorgi 2. Simi 744. • ’i Verslunin KLÖPP er flutt á LAUGAVEG 18 (áður Hljóðfœráhúsið). Mikið úrvat af allskonar vörum er komið með mjög ódýru verði. Alnavara, tiT- búinn fatnaður, prjónagara og allskonar skófatnaður.
Fiður igstategnnd selnr • Jónatan Þorsteinsson. • lljúpur kanpir hæsta verði Matarverslnn Tómasar Jónssonar.
K. F. U. K. fundur í kviild kl.'ð1/,. Séra Fr. Friðriksson talar. Alt kvenfólk velkomið! GÆBUR kaupir hæsta verSi matarversl. Tómasar Jónssonar.
Ferkantaðan saum selnr englnn elns óðýrt og Helgi MagnússonflCo Utgefinn í Vestmannaeyjum. Ritstjóri V. Hersir. Afgreiðsla Laufásveg 15. Sími 1269. »
ÖHEBLLAGIMSTEINNINN. 82
mælti hann og sveipaði kápunni um hana. Hún
hallaðist nær honum og varir hennar titraSu
þegar hönd hennar snart hönd hans.
Þau gengu gegnum spiJnsalinn, og Ronald
sá, að hirin ferlegi rnaður sat þar enn.
„Þetta er ógurlegur maður,“ varð honum að
orði.
Hún leit til furstans og hneigði honum, ann-
ars hugar.
„Já, hann kemur mér til að titra. Hann er
hér á hverju kveldi. Sumir segja að hann sé
óður, — óður af spilaiíkn. Hann tapar stórfé
eða vinnur. Oftast tapar hann, — og auðvitað
tapar hann öllu að lokum, eins og allir aðrir.“
„Og það er vel farið,“ sagði Ronald blátt
áfram, eins og honum var lagið. „Ef það færi
•ekki alt af svo, þá fyltist hér alt af sams kon-
ar fíflum eins og þessum, — hann er fursti,
•er ekki svo?“
„Já, 6vo kvað vera. En það er eitthvað dul-
-arfult við hann, — eða svo er sagt. Það ganga
alls konar sögur af honum. Það er sagt, að
hann hafi kvenmann, — konu eða dóttur, —
læstan inni í bústað sínum í San Remo. Eng-
inn hefir séð hana, — það er að segja á göt-
um úti. En einhverir hafa komið auga á hana
gegnum glugga eða í garðinum að húsabaki.
Þér þekkið húsið ? Garðurinn er stór, og furst-
inn hefir látið reisa þar hús, og sett stórar
járngrindur í hliðið, og eru þær ævinlega
íæstar. Dyravörðurinn hleypir þar engum inn.
En þér vitið, að ekki er mikið að marka orS-
róminn í Monte Carlo.“
„Eg veit þaS,“ svaraSi Ronald brosandi.
Þau gengu út, og lagSi í mótí þeim hægan
og hlýjan kveldblæinn, þrunginn angan pálma-
viðar og hitabeltisblóma. Við og við mættu
þau kunningjum hennar, og köstuSu kvcSju
á þá. Sumir þeirra brostu, er þeir sáu gleSina,
sem skein henni úr augum; sannaSist þar sem
endranær, að „ekki leyna augu, ef ann kona
nianni". Þegar þau vora komin í nánd viS
Arnar-gistihúsiS, þaut vagn furstans fram hjá
þeim. Honum var svo mikil athygli veitt, aS
fólk nam staðar hvervetna, til þess aS horfa
á hann, og Ronald og prinsessan gerSu eins
og aSrir, — horfSu á eftir þeim.
AuSsaitt var, aS maSurinn hafSi unniS
drjúgum um þaS er lauk. Ágirndarfíknin var
horfin úr svip háns í bili, og uppgerSar nægju-
semi komin í hennar staS. Virtist hann þá all-
ur annar maður en um kveldiS, þegar hann
sat viS spilaborSiS. En þó aS bros væri á
vörum hans, þegar hann gekk út að vagnin-
um, þá leit hann tindrandi og flóttalegum
augum til beggja handa, en þjónar spilahúss-
ins gengu meS honum og gættu hans, uns
hann var kominn aS vagninum. Þar ha.fSi
hann numiS staSar augnablik ög kveikt í
vindli, en i sömu svifum bar þar aS skarp-
leitan mann og hvasseygan. Hann nam skyndi-
icga staSar, eins og einhver farartálmi hefSí
orðiS á vegi hans, og leit fast á furstann.
Hann bliknaði sjálfur og augun leiftruðu, eins
og saman lysti í þeim tinnu og stáli. í sömu
svifum hafði hann snarast fram hjá. Furstinu
háfSi ekki veitt honuai eftirtekt, og var vagn-
inum ekiS af staS meS mikilli viShöín.
Ronald skildi viS prinsessuna viS dyr gisti-
hússins. „Á morgun, Ronnie!“ voru siðustu
■orSin, sem hann heyrSi hana hvísla titrandi
rómi, en hann nam staSar og var aS horfa
á eftir vagninum, þegar hann heyrSi einhvem
segja:
„FyrirgefiS! En geti þér sagt mér —?“
Ronald lcit viS og birtan féll framan i hannB
og var þar kominn maSur sá, sem mest hafSi
brugSiS, er hann kom auga á furstann, og
brá honum nú litlu minna en þá og hrökk viS.
er hann sá framan í Ronald. En hann var
fljótur aS átta sig og mælti:
„Geti þér saigt mér, hvaS þessi fyrirmaS-
nr heitir —?“
„Sem var aS aika hér fram hjá?“ spurSi Roti-
ald og brosti um leiS, því aS honum þótii
undarlegt, hvemig atvikin urSu til þess, hvaii
eftir annaS, aS vekja athygli hans á furstan-
um. „Þetta er einhver fursti, og virSist mörg-
um kunnur hér. iiann býr i San Remo. Þatt
er alt og sumt, sem eg véit um hann, svo at
cg muni"
„Þakka ySur fyrir, — þakka yður kærlega,‘c
mælti aðkomumaSur, hneigSi sig kurteislega
og gekk leiSar sinnar. Hann gekk ekki langfe,
en fleýgSi sér niSur á fyrsta bekk, sem harm
kom aS, tók ofan hattinn og strauk heml-
inni um enniS. Það var vott af svita.
En þessi aSkomumaSur var Dexter Reeee,
og hann vissi meira en Ronald um þenna al-
kunna fursta. Hann vissi, aS þaö var Lemuel
Raven, þó aö hann væri .aS vísu allbreyttur^