Vísir - 02.12.1924, Blaðsíða 2

VlSIB
Chevrolet
Símskeyti
Khöfn, 1. des. FB.
Upprehtiti í Sudan bœld rtiður.
SímaS er frá London, að uppreist-
vn í Sudan hafi nú verið bækf nið-
ur. Breska kýómin tilkynnir, að hún
ætli sér ekki að takmarka eða draga
ur sjálfstæði Lgyptalands. pað hef-
i.r ekki þótt trygt lengur, að láta
egyptsku iiersveitirnar halda kyrru
fyrir í Sudan, og hafa þær verið
fluítar ]?aðan, en breskar. Irersveitir
hafa ieyst þeer af hólmi. pýskir
fréttaritarar í Kairo síma þaðan, að
hatrið til Englendinga vaxi hröðum
fetum um alt Egyptaland. '
Primo Rrvcra segir aj sér.
Símað er frá Madrid á S))áni
til London, að Primo Rivera hafi
sagt af sér.
Vörib' hœ}(ka í oerði um allan hetm.
SímaÖ er frá Genf, að nýbirtar
skýrslur þar um heildsölúverð á vör-
um séu sönnun þess, að verðlag á
-vörum fari hækkandi næstum því í
•öllum löndum.
Leikhúsið.
Henry Bemstem:
Pjófurirm. Leikrit í
3 ýáttum.
Efni leiksins er í stystu máli Jætta:
Marje Luise, kona R. Voisin, stel-
tir smám saman frá vinkonu sinni,
frú I. Lagardes, álitlegri fjárliæð.
Hún ver peningunum til fatakjaupa
og annars skrauts. Hún gerir ]?á
grein fyrir ]>essu Háttenii sínu. ]>eg-
ar alt er orðið uppvíst, að hún hafi
rstolið einungis til j?ess, .að geta >afn-
an verið íagurlega búin. En skraut-
klædd vildi hún vera til þess, að
maðurinn hennar. gæti haldið áfram
að láta sér lítast vel á hana. Ög
henni finst sem gæfa sín velti öll á
Jrví. að aðdáun hans eigi sér engan
endir eða takmörk.
R..Lagardes, maður konu ]>errr-
ar, sem mist hefir peningana, fær
leynilögreglumann til ]>ess að grensl-
ast eftii' hinu sanna um ixminga-
hvarfið. Grunurinn fellur á son hans,
Femand að nafni. pessi ’ungi mað-
ur hefir lagt ástarhug á Marie Luise,
og tekur nú á sig bennar sök og
gengst við stuldinum. En ]>á verð-
ur það, að Voisin, maður M.
fær grun á henni, sakir ofmikilla
peninga, er hann finrrur í tösku henn-
ar. Eftir talsverða vafninga og senn-
ur milli }>eirra hjónanna, verður kcm-
an að játa, að hún sé ]>jófunnn. —
Lagardes hcfir ætlað að reka son
sinn úr landi um stund. en áður e»
svo langt er komið, upplýsist málið
til fulls og drengurinn verður kyr.
Leikritið er mjög vel fallið tií
leiks og aðalhlutverldn tilbreytinga-
rík. AðaJ-kvenhlutverkið, Marie
Luise, er sérstáklega til ]>ess fallið,
&y sýna stóikostlegan leik.
Frú S. Kvaran leikur Marie Luise.
Leikur hennar í fyrsta þætti er dá-
góður, en ]ó er kæti hennar, og
J>eip-a hjónanna beggja, alt of há-
vær, og fyrir því verða áhrif leiks-
in: ekki svo þægiieg, sem verið gæti,
ef léttara væri leikið. — í öðrum
þætti er leikur frúarinnar bestur.
par gerir hún mikið til }>ess, að hag-
nýta sér hinar ríku tilbreytingar Mut-
verksins, en íeikur bennar yrði betri.
ef hún gæti haft hann fágaðri og
mýkri. — I þriðja )>ætti er aðaí-
stormurinn liðinn hjá, en ]>ógul sál-
arkvölin kcmin í staðinn. par ientfi
}>ess greinilega, að leikandinn lifði
ekki nægilega með í hlutverkinu, en
j>að er ákaflega mikilsvert atriði,
eins og ]>araa er ástatt. —- í loka-
samlalinu við Feraand vantaði y!
og samúð í ieikinn.
Hr. Öshar Borg Ieikur hitt aðal-
hlutverkið, R. Voisin. Leikandinrt
notar ekki tilbiæytingar híutverksms
svo !«m æskilegt væri. pegar Voism
kemst að yfirsjón konu sinnar, læt-
ur Ó. B. Kann verða ofsalega reið-
an, en leikandinn á að sýna,
að mínsta kosti jafnframt og
ef til vill í ríkara mæG, hve sárt og
nærri hjartarótum hans er gengiS
með. hessari miklu ávirðing konunn-
; ar. Ln ]>essa gætti mjög íítið hjá
hr. Ó. B. ög yfirleitt var leikur hans
alt of kaldur og fábreyttur. —
Hr. Ágúst Kvaran leikui* R. Lag-
ardes. Leikur hans ex eTcki víð-
CIIEVBOLÉT flutnÍDgablfrelðin hefir riýlega verið endor'
bœtt mjög cnikiS. Meðal hinna nýju endurbóia er: Að burðajrmagn-
ÉS hefir verið aukið upp í ll/2 fonn.
JÞað hefir víst engan mann dreymt «m að hægt veeri á ársnu $924»
aS Sá góðan vórubil, sem ber ls/a tonn fyrir kr. 4000.00 af^»psettao
Reykjavík.
Varapartar kemu í hverjum mátmði og em ádýrari ea í ffieste
aðrar bifretðar,
Aðalanvboðsmenn á £síaodi:
Jóh. Olaísson & Go.
JReykjavíb.
feldinn í fyrsta }>ætti. Augnaráðið
er óþarflega kuldalegt og geðshraer-
ingamar nokkuð „utan garaa". Eri
í síðasta þætti bætir hann ]>etta upp.
þegar hann kveður son sinn. Bak
rið þessi Iátiausu, almennu kveðju-
orð iá titrandi óró og viðkvæmni og
föðuriíeg umhyggja. J?ar var auð-
beyrt a$ hjarta leikandans sló með.
Ungfrú Arndís Bjamsdóltir leik-
ur frú Lágardes. Hún er ástúðleg
og kveníeg, en leikur hennar er
heldur sviplítill.
Hr. Friðfirmur GuSjónsson fer
með hhitverk Ieynilögreglumannsins.
Friðf. er ekki verulega í „essinu
sínu'* í ]>essu hlutverld. Sumstaðar
kennir nokkurs æsings og ókyrleika
hjá honum. }>ar sem réttara mundi
vera að beita rólyndi hins }>aul-
reynda mttnns, sem veit hvað hann
er að gera.
Hr. Gestur Pálsson Seikur Fem-
and, son Lagardes. — G. P. er ný-
liði, en hlutverfe hans einfcar-vanda-
samt. Leíkandinn er dálítið vand-
reeðalegur með köflum, en leikur
hans virtist einlægnr og er ]>að mikilt
kosiur.
írá Citristíaaii
Portianð
höfum við fyrirliggjandi og
seljum ódýrt.
»4E®UB MVfilN88»N «5 CÖ7
Framhaldsiifið.
—-o—
Á Rnglndi er nýlcga komin ót
liólc, sem heitir „SurvivaT' (Fram-
l.aldslíf). F.r hún rituö af nokkr-
um mönnmn, sín rrtgerÖin efth'
Iivem. Biskupinn í Lundúnum
mintist á bók þessa fyrir nokbru'
í Allra heilagra kirkju í Ilagger-
■sfon og saífíli meðal annars:
„Þó a.S eg geti ékki viöurkent
aiiar þær sannanir, sem sannfært
hafa höfundana, hyg’g eg, áö telja
megi þá meöál stuíSningsmanna
kristinnar trúar, ]>ar e8 þeir hafa
á visindálegutn grundvéllt sann-
Færst um. 'áS 'aonatf lif sé ‘ti!.
Ef vér sjáum, að aSrir eárts sfnt;u»
og Sir Oliver Ixxlge, Cxirtan DoyUs
og hinn ágætj iögmaður Jfarshali-
llafl, hver á cftir öSrmn og atíir-
ár: nokkurra í rúarlegra ástæírtra..
hafa sarmfæTSt um þaö, rnetS v&i;-
iiKÍalegTi rarmsokn, atS andnm Hié
áfram i öftrum heinrri, þá hygg
atS vér sem ksrkjumenn getum talif*
f -á vera meö okkur, í þárri trúr.
sem vér sjálfir höfum."
í'aö sést greinilega á þessom-
ummælum, aS þessi míkiísvirti «*g-
nnkilvirkj biskup telur oartiTrmrríi
ar fyrir framhaldslífmu ekki eip-
W
GlíSeUe