Alþýðublaðið - 05.05.1920, Blaðsíða 4

ALÞYÐUBLAÐIÐ
(við Rauðará)
óskast nú þegar konur og karlar til fiskþvottar og
þurkunar um lengri eða skemmri tíma eftir ástæð-
um hvers eins.
Verkstjórinn semur á stöðinni kl. 9—12 f. m.
og 5—7 e. m.
Þór. Arnórsson.
4
Xoli konungnr.
Iftir Upton Sinclair.
Öanur bók:
Prœlar Kola konungs.
(Frh.).
XXVI.
Það fór fyrir þeim, eins og
öllum öðrum í Norðurdalnum, þau
urðu að hverfa aftur, og standa
hjá hinum, og hlusta eftir því,
hvort nokkuð nýtt skeði. Þau
urðu að hlusta á orðasveiminn
um nýjar sprengingar, meðan þau
störðu niður í hið svarta, gapandi
ginnungaop; hugurinn reikaði
þangað niður, og sá skelfingar-
atburði langt niðri í iðrum jarð-
arinnar.
Hallur sór Mary það, að fara
ekki í illdeilur við Jcff Cotton,
og þau fóru aftur til númer tvö.
Asnarnir voru i þann veginn að
koma upp og verkstjórarnir lofuðu,
að mennirnir skyldu koma eftir
augnablik. Alt var eins og það
átti að vera Engín hætta var á
ferðuml En Mary treysti Halli
ekki meira en svo, að hún félck
hann með sér til númer eitt aftur.
Þangað var nýkominn björgunar-
vagn frá Pedro, með lækna, hjúkr-
unarkonur og marga „hjálma".
Hjálmar þessir voru skrítin verk-
færi á að sjá. Þeir voru reirðir
fastir yfir höfuð manna og herðar
Þeir voru loftþéttir og framleiddu
nægilegt súrefni í eina klukku-
stund eða meira. Mennirnir, sem
höfðu þá, fóru í stóra tunnu, sem
var rent niður í námugöngin á
taug, og annað slagið kiptu þeir
í band til þess að gefa til kynna,
að þeir væru lifandi. Þegar hinir
fyrstu þeirra komu aftur upp,
sögðu þeir, að menn lægju við
uppgönguna, en bersýnilega allir
dauðir. Niðri var þykkur, svartur
reykur, sem benti á það, að eldur
væri einhversstaðar í námunni.
Svo ekki var hægt að gera meira,
fyr en loftdælan yrði sett af stað.
Með henni gætu þeir dælt reykn-
um og sprengiloftinu burtu og
hreinsað namugöngin.
Námueftirlitsmaður rikisins hafði
fengið tilkynningu um sprenging
una, en hann var veikur og sendi
einn af aðstoðarmönnum sínum.
Samkvæmt lögunum átti þessi
embættismaður að stjórna öllu
björeunarstarfinu, en Hallur veitti
því eftirtekt, að nærvera hans fór
alveg framhjá verkamönnunum.
Það hafði verið skylda hans, að
afstýra slysinu, en það hafði hann
ekki gert. Öllu fór fram eins og
félagið vildi — eins og vant var.
Og námuverkamcnnirnir höfðu, í
orðuro Alec Stone, fengið hæfilega
lýsingu á afstöðu félagsins: „Skitt
með menninal Bjargið þið ösnun-
um!“ Þessi orð höfðu farið sem
eldur í sinu um alt héraðið. Og
auðséð var á því, með hve mikl-
um ákafa menn endurtóku þetta,
að þeir skildu ástandið réttilega.
Leiðrétting-.
Ritstj. Alþbl. hefir beðið mig
að rannsaka nánar heimildir þ*r,
er eg hafði fyrir grein minni um
drykkjuskab í Mentaskólanum síð-
asta vetrardag. Eg hefi reynt að
fregna þá menn, sem eg hafði
sögu mfna frá, um málið. Hafa
þeir flestlr haft það frá mönnum,
sem þeir höfðu tekið trúanlega,
en eftir því sem rektor skólans,
hr. G T. Zoega, hefir sagt frá,
munu kennarar allir. samdóma um,
að saga þessi sé ekki sönn, og
ætlá eg að þeir hafi rétt fyrir sér.
Ætlun mfn var hvorki að ófrægja
kennara né nemendur. Því bæði
er eg hinum fyrri lítt kunnugur
og svo vildi eg aðeins vekja eftir-
tekt manna á þessu, ef satt væri.
Því óncytanlega væri eitthvað
bogið við sómatilfinningu pilta og
skólalífið rotið, ef annað eins og
þetta gæti átt sér sér stað. Skal
eg svo ekki fjölyrða um þetta,
en vonast til þess, að piltar verði
í framtíðinni gætnari í orðum og
séu ekki að bera út tilhæfulausar
sögur um athæfi sitt í skólanum,
þvf bæði er þeim sjálfum enginn
sómi að því, og skólinn hefir
vansæmd af. En f þessu falli er
svo að sjá, sem abyrgðarlausir
mena úr þeirra hóp hafi gert sitt
til að útbreiða þessa sögu.
Q.
Samtaka!
Saman bundin svo af Knút
saurug skulda peysa,
að fjármálanna flókin hnút,
fjandinn kann ei leysa.
Vfkjum Sigga allir út,
ó, þá væri hann heppinn,
en við skulum allir kjósa Knút,
svo komumst strax á hreppinn.
Ari.
Telpu, röska og góða, vant-
ar okkur f sumar. Guðrún og
Steindór. Grettisgötu io uppi.
Alþbl. kostar I kr. á mánuði.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Ólafur Friðriksson.
Prentsmiðjan Gutenberg.