Vísir - 23.01.1928, Blaðsíða 4

VlSiR
Með Gallfoss kom:
Ávaxta sulta:
JARÐARBER BLÖNDUÐ.
I. Bpynjólfsson & Kvapan,
Skáldsðgurnap:
Fórnins óst og Kyiblerd Dgmicn,
fást á afgr. Vísis; eru spennandi og vel þýddar.
Heimsfrægir höfundar.
Smidjusd'g iO
*Uerksm
S'rni 1094
Jíeiikjauik
HelQi Helsasoo, lausaveo 11, sími 93.
Lí k ki stu vinnust ofa
og greftrunar-
umsjón.
t x x jt ÍGOOOOOOOOOC;
IJrsmíðastofa |
Guðm. W. Kristjánsson. |
Bahiursgótu 10. g
söngur. — Að síðustu verður
dansleikur og spilar þar hljóð-
færasveit pórarins Guðmunds-
sonar,
Hringurínn
heldur afmæli sitt 26, þ. m. Fé-
lagskonur beíSnar a'5 skrifa sig
sem fyrst á lista, sem liggur til
sýnis í hattaversl. Margétar Leví.
Gjöf
til gömlu konunnar í Bjarna-
tiorg, 10 kr. frá stúlkunni, sem á'5-
ur hefir gefiö henni þessa fjárhæö
mánaðarlega.
GENGI ERL. MYNTAR.
Sterlingspund ......... kr. 22.15
100 kr. danskar.......— 121.70
100 — norskar ..........— 121.09
100 — sænskar.........— 122.13
Dollar .................— 4-54H
100 fr. franskir .......— 18.OT
100 — svissn............— 87.69
ioo lirur...............— 24.22
100 gyllini ........... — 183.65
100 þýsk gullmörk .... — 108.38
100 pesetar ............— 78.13
100 belga...............— 63.53
Síðasta flugslysið.
í haust hefir veriö allmikiö tal-
að um ameríska stúlku, sem miss
Grayson hét. Hún ætlaöi aö fljúga
beina leið frá New York til Khafn-
ar, en þetta dróst jafnan, og loks
hafði flugstjóri hennar neitað að
leggja í ferðina fyr en í vor. —
Blöðin gerðu lítið úr fyrirtæki
Miss Grayson og drógn dár að.
Þetta mun henni hafa sárnað svo
mjög, að á Þorláksmessu lagði hún
frá New York á flugvél sinni, í
leiðangurinn. Átti þó ekki að fara
nema til New Foundlands í fyrsta
áfanga, en svo þaðan til Evrópu.
— En vélin kom aldrei til New
Foundlands. Hún hrepti ofviðri
mikið þennan dag, sem hún lagði
upp, og þykir líklegt, að hún hafi
orðið að lenda á sjó á leiðinni
og sokkið þegar. — Skip, sem statt
var á þessu slóðum, varð vart við
flugvélaþyt og vélaskrölt, sem
mun hafa stafað frá þessari flugu.
Stýrimður á vélinni var norsk-
ur, Oskar Omdal að nafni. Ýmsir
rnunu kannast við nafnið, því að
hann var með Roald Amundsen
þau árin, sem hann sat í Alaska
og bjó sig undir heimskautaförina.
Sömuleiðis var hann í fluginu milli
Spitsbergen og Alaska.
Til H»faarfjarðar
hefir B S R
fastar ferðir alla daga á hverjum
klukkutima frá kl. 10 f. m. til
11 síðd.
Þjalir
ódýrastar hiá okkur.
flelsi isisson s C».
4sgarðnr.
MOOODOOOOOCXMXIOOOOOQCXXXM
Töpuö
er sú krónan, sem fer út
úr landinu og efnalegt
sjálfstæði rýrnar. Verið
hagsýn og styðjið íslenskan
iðnað. Verslið við þá kaup-
menn, sem eru svo nær-
gætnir og snjallir, að hafa
á boðstólum hina afbragðs-
góðu vöru frá
Spádómnr
Ert þú einn af átján?,
spurði kunningi minn, þeg-
ar eg mætti honum í Aust-
urstræti. — Hvað áttu við?
spurði eg. pað er búið að
spá því, að á næsta ári
verði ekki flutt neitt
kaffi til íslands. Af hvaða
ástæðum? Jú, sérðu, hið
islenska Lállu-súkkulaði og
Fjallkonusúkkulaði þykir
svo gott, að fólk er farið
að halda að kaffidrykkja
muni leggjast niður.
rB“
I T
TILKYNNING
1
Get útvegað 10 þúsund króna
peningalán. Pétur Jakobssson,
Óðinsgötu 4. (503
Simi í Ármannsbúð, Njálsgötu
23 er: 664. (466
Agætt húsnæði, 4 stofur, bað-
herbergi, eldhús og stúlknaher-
bergi, verður til leigu frá 1. eða
14. maí til x. okt. n. k. — Menn
semji við Einar H. Kvaran, Tún-
götu 5. (506
Gott herbergi með húsgögnum
til leigu í Tjarnargötu 40. (505
H.f. Efnagerð Reykjavíkur.
Kemisk verksmiðja.
CXXXXXXXXXXXXXXXXXXXMXNXKM
Herbergi til Ieigu Grettis-
götu 44 B, uppi. Sérinngangur.
(Sio
TAPAÐ-FUNDIÐ
Þleklað teppi fundið. Vitjist á
Nýlendugötu 19 C. Á sama stað
tapaðist barnaskinnhanski í gær.
(507
Á laugardaginn tapaðist karl-
mannshringur. Skilist í Banka-
stræti 12, gegn góðum fundarlaun-
um. (509
Félagsprentsmiðjan.
r
KAUPSKAPUR
1
Vii kaupa ca. tvö tonn af góðu
kúaheyi, stör eða töðu. Tilboð um
verð óskast sem fyrst. B. Benó-
uýsson, Fiskbúðinni, Kolasundi.
(5oS
Fataefoi,
Mest úrval í borginni
hjá
G. Bjarnason & Fjeldsted.
SSttCCCtSGtJGtXXXTOOOOCitXWCCOt’
Notuð, íslensk frímerki erit
ávalt keypt hæsta verði í Bóka-
versluninni, Lækjargötu 2. (40
Baujur, þvottabalar, kútar, sal-
erniskyrnur fást hjá beykinum 'i
Geirs-kjallaranum. (496
Til kaups óskast leiguréttindi »
byggingarlóð í Austurbænum. Sig-
urður Sigurþórsson, járnsmiðu.r,
Hafnarsmiðjunni. Sími 413. (48í
r
VINNA
l
Stúlka óskast til Vestmanna-
evja. Þarf að fara með Lyru. —<
Uppl. Hverfisgötu 100 B. (504
Málaraföt, barnaföt og fleira
saumað. Kárastíg 9, niðri. (502
2 vanir og duglegir sjómenn
geta fengið atvinnu nú þegar. —>
Uppl. i Grjótagötu 12, niðri, kb
8—10. (50T.
Sendið ull yðar til kembingar í
Álafoss. Þar fáið þér fljótast og
best unnið. Hringið í síma 404;
við sækjum ullina. Afgr. Álafoss,
Ilafnarstræti 17. (412
Ungur maður, sem getur lagt
fram 2—3 þúsund krónur, getuf
fengið góða atvinnu. Þarf helst að
kunna ensku. — Tilboð merkt í
„Febrúar" sendist Vísi fyrir 28.
þ. m. (495,
Þrifin og barngóð stúlka óskasí
nú þegar til 14. maí n. k. á lítið
heimili, vegna veikinda húsmóð-
urinnar. A. v. á. (497"
r
KENSLA
Get bætt við mig nokkrum nem-
endum í g-uitarkenslu. Halla
VVaage, Sóleyjagötu 6. Heinía kl.
8—9 síðd. (490
Á SlÐUSTU STUNDU.
una vantar ekki nema tíu mínútur í ellefu og aftakan á
að fara fram þegar klukkan er kortér í tólf.“
„Gætuð þér ekki frestað því í einn eða tvo daga?
Það er ekki líkt Bourke, að hafast ekki að.“
„Ekki eina sekúndu. Klukkan fimtán mínútur í tólf
er úti um hana,“ sagði umsjónarmaðurinn, stóð þung-
lamalega upp úr sæti sínu og rambaði út úr stofunni.
Fangavörðurinn tók: brennivinsflösku út úr skáp og
setti hana á borðið, ásamt nokkrum drykkjarglösum. Að
því búnu bauð hann fréttariturum blaðanna og öðrum
áhorfendum inn til sín.
Hann gekk um gólf óþreyjufullur. Þegar mennirnir
voru komnir inn, drukku þeir úr staupum sínum, án
þess að mæla orð frá munni. Fangavörðurinn hafði
silfurbúinn staf einn mibinn í hendinni. Það fór hroll-
ur tim nokkra af blaðamönnunum, er þeir sáu hann;
þeim var kunnugt um til hvers átti að nota hann.
„Það er víst best fyrir okkur að fara að komast af
stað,“ sagði hann, eftir að hann hafði spurst enn þá
einu sinni fyrir í skrifstofunni. „Það fer nokkur tími i
að komast eftir öllum neðanjarðargöngunum."
Þegar þeir voru komnir út fyrir hliðið stóra, kallaði
hami varðntann einn á tal við sig.
„Eg bið yður að láta mig vita samstundis, ef Bourke
kemur eða símar hingað eða eitthvað í skerst annað áð-
en klukkan er tuttugu minútur i tólf — þvi svo lengi
get eg þó dregið það á langinn — þér heyrið það, að eg
segi samstundis! Það er ekki líkt Bourke að leggja
árar í bát og hafast ekki að. Eg finn það á mér, að
Bourke neytir allra krafta sinna á þessari stundu til að
bjarga henni!“
XXVI.
Klukkan var fimm mínútur gengin í tólf. Patience sat
á rúmstokknum og steytti hnefana ósjálfrátt. Hún var
náföl í andliti, en með rólegu yfirbragði. Henni hafði
tekist að vinna bug á skelfingunni sem greip hana, þeg-
ar fangelsisstjórinn las dauðadóminn yfir henni. Hún var
nú búin að hella í sig miklu af biksvörtu kaffi. Það var
að eins ein ósk eftir í huga hennar, sú, að verða hetju-
lega við dauða sínum. Allar vonir hennar voru að engu
orðnar, hún var meira að segja búin að gleyma Bourke.
Hún einbeitti öllu afli sálar sinnar til að verjast því, að
sýna af sér nokkurt þrekleysi. Hún útmálaði hvað eftir
annað i huga sínum, hvernig aftakan myndi fara fram
og allar hreyfingar sinar; ef til vill var þarna aö koma
fram sú leikræna eðlishvöt, sem öllum mönnum er ásköp-
uð að einhverju litlu leyti. En dálítið varð alt þetta
óverulegt í huga hennar. Henni fanst því likast, sem
hún ætti að leika síðasta þáttinn í sárum harmleik1, en
það gat hún ekki skilið, að með þeim lokaþætti yrðt
hún sjálf afmáð úr tölu lifandi manna. Hún var líkam-
lega örmagna og hefði orðið því fegnust að mega sofa
tímunum saman, þó að hún hefði reyndar glaðvaknað
af kaffidrykkjunni. Einu sinni fleygði hún sér flötum
beinum á rúmið, en að vörmu spori þaut hún skjálfandi
á fætur.
Alt í einu heyrði hún fótatak margra manna. Hún vissí
að það barst til hennar úr aftökuherberginu. Það fór
hrollur um hana og hún beit á vörina. Hún heyrði við
og við inn um hálfopinn gluggann skrækróma kven-
mannsrödd og glaðlegan barnshlátur.
• Hún spratt á fætur sem snöggvast, hríðskjálfandi frá
hvirfli til ilja, steytti hún hnefana af alefli til að ná jafn-
vægi aftur. Það voru barin þrjú há og hvell högg á dyrn-
ar að deild hinna dauðadæmdu, þau ómuðu í eyrum henn-
ar eins og lúðurhljómur efsta dags.
Dymar vom opnaðar og fangavörðurinn kom inn í
ganginn. Hann gekk hægt og tígulega; einu sinni nam
hann staðar sem snöggvast og mælti nokkur orð viír
verðina. Patience gat naumast á sér setið að kalla ekki
á hann, til að biðja hann að flýta sér — svo að þesstf
yrði lokið sem allra fyrst.
Loksins heyrði hún að hann nálgaðist klefa hennao
Hún heyrði að hann drap stafnum í gólfið. Hann stað-
næmist sem snöggvast utan við dyrnar að klefa hennai”,