Vísir - 30.01.1928, Blaðsíða 2

V ÍSIR
Hveitl, ýmsar tegundir. Lækk»ð verð.
Bakaramarmeliði.
Svinafeiti.
Danskar sallasykup.
Bakarasmjörlíkl.
Rúgmjöl.
Kaffi. Steinsykur, Kartöflumjöl
o m. fl. nýkomið.
F'yripliggjandi:
Palm Olive sápa,
Sírius, Ronsum Hntholdoing,
Sochards, Hiika. Veima.
A. Obeohinpt
„Bffax“-gólfdú ka-
áburðurinn
sparar té, og eykur ónœgja
beimUanna meO yndi4egnm
eg varantegim gljáa. */2 kg.
dós kestar aðetns kr. 1,80.
6 dÓ8Ír i eion 1,70 dósin.
Versl. B. H. BJARNASON.
10-20 hænuungar
verða keyptir.
Tilboð óskast í síma
020.
Símskeyti
Khöfn 29. jan. FB.
Frægnr rithöfundur látinn.
Frá Mentone er símaö: Rithöf-
nndurinn Ibanez er látinn.
(Mentone eSa Menton er frakk-
nesk borg vi'ö MiSjarðariiafiö, ná-
lægt ítölsku landamærunum. Hef-
it * andját Ibanez sennilega boriö
þar aö. Vicente Blasco Ibanez var
i. 1867, spánverskur rithöfundur
og stjórnmálamaður. Var hann lík-
lega kunnastur allra spánverskra
skáldsagnahöfunda á síöari tím-
um. Hann ferðaðist víöa uni heini |
og skrifaöi ferðasögur, t. d. um
feröir sínar og veru í Suöur-
Ameríku, Austurlöndum o. s. frv.)
Spánn og ÞjóÖabandalagiö.
Frá París er símað: Samkvæmt
f regn, er borist hefir frá Madrid,
eru nú líkur til þess, að Spánn
gangi aftur inn í Þjóðabandalag-
iö. Er sagt, að Chamberlain hafi
Ijeitt áhrifum sínum til þess, að
svo verði.
Járnbrautarslys í Indlandi.
Frá Rangoon er símað: Járn-
brautarslys .hefir orðið á járn-
brautarlinunni frá Mandalay til
Rangoon, sennilega af mannavöld-
tim. Fjörutíu farist. Tuttugu og
átta meiðst.
(Rangoon og Mandalay cru
l'orgir 5 Indlandi).
Úrslit
bæjarstjómarkosninganna.
)rPyrrhusar-sigur“ íhaldsins.
Þau urðu þannig, að
A-listinn fékk 2402 atkv.
B-listinn — 1018 —
C-listinn —• 3207 —
Ógild voru 27 atkvæði.
Kom A-listinn þannig að 2
mönnum, Sigurði Jónasssyni, til
tveggja ára, og Kjartani Ólafs-
syni, til fjögra ára. C-listinn kom
að 3 mönnum: Magnúsi Kjaran
og Theodór Líndal til tveggja ára
og Guðrúnu Jónasson til fjögra
ára.
Með því fyrirkomulagi, sem
haft var á kosningunni, var að
sjálfsögðu litil von um, að B-list-
inn gæti komið að manni. — En
mjög mikill vafi er á því, að það
fvrirkomulag geti löglegt talist,
og er sennilegt, að krafist verði
ógildingar á kosningunni. Amiað-
hvort áttu listarnir að vera óskift-
ir fimm manna listar, eða þá
sjálfstæðir tveggja og þriggja
manna listar. Enda öllum vitan-
legt, að það var í ákveðnum til-
gangi, að þetta ólöglega fyrir-
komulag var haft á kosningunni,
]>eim tilgangi, að girða fyrir það,
að frjálslyndi flokkurinn gæti
notið sín. í annan stað var látlaust
tönnlast á því, að B-listinn ætti
ekkert annað erindi, en aö „hlaða
undir“ jafnaðarmenn. Og þaö má
furðulegt heita, hve margir bæj-
arbúar hafa Iagt trúnað á þá firru.
Þvi að sannleikurinn er sá, að það
má alveg einu gildh, hvemig at-
kvæðatölu B- og C-lista er skift á
milli þeirra, jafnaðarmenn gátu
með engu móti komfð að nema
tveimur mönnum. Jafnvel þó að
C-listinn hefði fengið færri at-
kvæði en A, þá hefði það engu
bfeytt að þvi leyti, ef B-listinn
hefði fengið þeim mun fleiri at-
kvæði. En þó að hins vegar séu
lagðar saman atkvæðatölur B- og
C-listanna, þá er atkvæðamagn
þeirra samanlagt ekki nægilegt ti
að koma að nema þremur mönn-
um. Jafnaðarmenn hefðu því kom-
iö að tveimur mönnum, þó að and-
stæðingar þeirra hefðu sameinast
um einn lista. Enda er reynsla
margra kosning’a búin að sýna
„Effax“-s k ó—
áburðupinn
er ekki aöems sá be«tf,
beldar Jafnfiamt sá ódýrastl.
Hargar teq. Atlir Dtir. AH-
ar dósastærölr fiá 20 gr. á
15 au. til 100 gr. á 90 an.
dóstn Heildiala. Smásala.
Versl. B. H. BJARNASON.
VisisRaffið gerir alla glaða
það, að það fer altaf svo. Það
gildir einu, hvað margir eru á
kjörskrá. Það kjósa aldrei fleiri
en svo, að. jafnaðarmenn liafa
nægilegt atkvæðamagn til að fá 2
merm kosna af 5.
Þetta stagl íhaldsmanna um, að
„hlaða undir“ jafnaðarmenn meö
þri að hafa tvo lista i kjöri á móti
þeim, var því, er og verður ekk-
ert annað en blekking.
En sú blekking lánaðist þeim aö
þessu sinni svo, að þeir fengu 3
menn af sínum lista, en B-listinn
kom engrnn að. „Forráðamennirn-
ir“ fagna vafalaust yfir því, en
það er vafasamt, að kjósendur C-
listans séu allir eins upp með sér
af sigrinum. Það er sem sé ekkert
vafamál, að ef mönnum hefði ver-
ið þetta Ijóst, að einu gilti, hvor-
tim listanum var greitt atkvæði,
vegna þess, að það gat engin áhrif
haft á það, hvað mörgum ntönnum
jafnaSarmenn kæmi að, þá hefði
B-Iistinn fengið miklu meira at-
kvæðamagn en raun varð á.
Að öðru leyti getur frjálslyndi
flokkurinn vel við úrslitin tmað,
Þrátt fyrir allar blekkingar og
sundrungartilraunir íhaldsmanna,
þá fær B-listinn þó að eins 140
atkv. minna en listi frjálslyndra
fékk. í alþingiskosningunum í
sumar. Hins vegar er atkvæðatalan
lijá íhaldsmönnum þvi sem næst
eins miklu lægri, hlutfallslega, því
að atkvæðatala þeirra í alþingis-
kosningunum var 3550. En aö því
leyti eru úrslit þessara kosninga
óglæsilegri fyrir íhaldsmenn, en
úrslit alþingiskosning-anna, að t
alþingiskosningunttm var at-
kvæðamagn andstöðulistanna sant-
anlagt ekki nema 100 atkv. meira
en íhaldsflokksins, en nú er það
fullum 200 atkv. meira.
Frjálslyndi flokkurinn hefir aö
vísu ekkert unnið á, svo að sýnt
verði með tölum, síðan í sumar.
En hann hefir unnið mjög mikið
á í þessum síöustu kosningum
í meðvitund rnanrta. Hann er orð-
inn örugg-ur flokkur, þó að hann
virðist ekki vera stór, og hann
hefir staðist þá eldraun, að ganga
til kosninga svo að seg-ja vonlaus
um sigur, og þrátt fyrir ntargvís-
legar sundrtmgartilraunir íhalds-
manna lialdið atkvæðatölu sinni
svo að segja óskertri. Og þetta
atkvæðamag-n er nægilegt til þess,
að hann á vís tvö sæti í bæjar-
stjórn framvegis.
Sigur íhaldsins var „Pyrrhusar-
sigur“, — því að í þessum kosn-
ingunt hefir það stælt frjálsíyiida
flokkinn með því að neyða hann
ti! að berjast. — Ósigur frjáls-
lynda flokksins er fyrirboði um
sigttr hans í framtíðinni.
Hringnætnr
til sildveiða.
Johan Hansens Sönner A/s., Bergen (Fagerheims Fa-
briker A/s.) er stærsta verksmiðja í Noregi í öllu því sem
lýtux að nótagerð og netja. Verksmiðjan er alkunn fyrir
gott efni, vandaða vinnu og nákvæman frágang á síldar-
nótum sínum.
Þeir, sem þurfa að kaupa síldarnætur fyrir næsta sum-
ar, ættu að leita tilboða hjá okkur hið fyrsta.
Verð og skilmálar hvergi annars staðar
b e t r a.
ÞoTður Sveinsson & Co.
aðalumboðsmenn.
Hórmeð tilkynníst að ungfrú Mantrát Brynjólfsdóttir, frá Hlöðu-
túni i Stafholtstungum, andaðist á Farsóttahú*inu. mi8vikudaein>i 25.
þ. m. — Likið verður flutt uppeftir með Suðuriandinu á míðviku-
dagsmorguninn. — Kveðjuathöfn fer fram í dómkirkjunni þriðjudag-
inn 31. jan. kl. S1/* e. m.
F. h. foreldra og systkina
Vigfús Guðbrandsson.
mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmam
Móðir min og tengdamóðir, prestsekkja Hansina Þorgrimsdóttir,
andaði-t að hrimiii tengdasonar síns, Þóranns Jónssonar á Hjalta*
bakka, þ. 18. þ. m.
Guðriður Þorvaididóttir. Kristján Bemdsen
Bdkarfregn.
Otto Zeltin: Tusind Mil
gennem Sahara. I Autori-
seret Oversættelse ved I n-
g e r S t e f f e n s e n. H.
Aschehoug & Co. Dansk
Forlag. Kbh. MCMXXVII.
Höfundurinn segir, að það sem
einkum hafi fyrir sér vakað með
þessu mikla ferðalagi gegnum Sa-
hara frá norðri til suðurs, hafi
verið þaö, að færa sönnur á hvað
Norðurálfumaður geti afrekað,
einn síns liðs, ef heilsan er góS
og viljinn til að sigra erfiðleikana
nægur. Segir hann að reynslan
hafi kent sér, að hvorki þurfi á
herstyrk né vélbysstun að halda á
slíku ferðalagi, og ekki heldur
matvælastöðvum hingað og þang-
að á leiðinni, né samferðamönnum
héðan úr álfu.
„Ferðalag mitt um Norður- og
Vestur-Afríku, frá Algier um
Timbuktu til Dakar, stóð yfir frá
13. febrúar til 23. júlí 1924. Vega-
lengdin er aJIs 7000 kilómetrar
eða nálega 1000 mílur.“
.... „Margt bar við, merkilegt
og skemtilegt, á þessu einmana-
lega ferðalagi. Iðulega leið þriggja
vikna tími, án þess eg sæi einn
einasta Norðurálfumann. Hinn
arabiski leiðsögumaður minn og
aðrir aðstoöarmenn fararinnar,
voru einu mennirnir, sem eg hafði
nokkuð saman viö aö sælda. Oft-
ar en einu sinni komst eg í beinan
lífsháska og- öröugleikarnir voru
miklir, stundum nálega óbærilegir.
En heppni mín og fastur ásetning-
uv um aö gefast ekki upp, sigruðu
öll vandræöi og leiddu mig.heil-
an af húfi aö takmarkinu....“
Höfundurinn skiftir efni bókar-
innar í marga kafla og eru þeir
allir fróðlegir að einhverju leyti
og sumir skemtilegir. Annars ber
trásögnin þess nokkur merki, að
höf. muni ekki vera mikill rithöf-
undur að eðlisfari, og fyrir þyí
verður ferðasaga þessi ekki svq
Ijós og lifandi, sem ella heföi orð-
'iö. Þarf- allmikinn listamann til
þess að rita ferðasögu svo, að
óblandin unun sé að lesa. Flestum
hættir viö að dotta meö köflum,
þó að sprettir kunni að vera góö-
ir, og verða þessir „dauðu kafl-
i
hefst 3. fehrúar.