Vísir - 19.02.1928, Blaðsíða 4
VlSifí
BOLLUDAGURINN
er á morsrun. — Margar tegandir af heitum B O L L U M fást
aflan daginn.
Crísli & Kristinn.
Munið eftir lækkuninni á
öllum vöpum lijá
Vikar.
Bolludagupinn
er á morgun. — Margar tegundir af heitum B O L L U M fást
atlan daginn.
Davíd Ólafsson,
Hverfisgötu 72.
BræÖraborgarstíg 29. Brattagötu 3.
1. fl. saumastofa.
Hín margeftirspurðu, bláu
cheviot, ásamt kamgax-ni í
kjóla og smokingföt, eru kom-
in aftur, ásamt góðum, lilýjum
vetrarfrakkaefnum. —- Verðið
lækkað.
Guðm. B. Vikar
Laugaveg 21. Sími 658.
KX»QQOO(KXXXXXX)OQOOCQCQQ(
Úrsmídastofa
Gnðm. W. Kiistjánsson.
BHldursgfitu 10.
lOcmmxxxxxxxiKiKxxxMát
ff -May°“ ^
nærfút
ávalt íyrir-
liggjandi.
Þau bestu fá-
anlegu, 7,80
'settið. 1 — k . r- —3
5ÍMAR 158-1958
FyrirliBBjanfli:
Eldavjelar, grænar og
hvítenmilleraðar og svartar,
Ofnar emailleraðir og
svartir, Ofnrör úr polti
og smíðajárni, Eidfnstir
eteinar og ieir, eót-
rammar, Miðstöð-
vartæki ávalttil, Gas-
véiar með hakarofni og
að ar tegundir, Gasbað-
ofnar, Gasslö n gu r,
Baðker, Vntnssai-
erni, Eldhós- og
Fa yaneevaskar,
Skoip- og Vatns-
leiðslupípur,
Handdælur,
Gummislöngur.
Gólf- og veggflís-
ar, miklar birgðir, Lin-
oleum, Piltpappi,
Panelpappí, As
phaltpappi og Þak-
pappÍ,Ko r kplötur,
V irnet, Asbestplöt-
ur og Asbestsem-
entplötur o, m. fl,
A.EiiiðrssfliilFflHit
Mikið úrval
af nýsaumuðum
Karlmannafötum
og frökkum
selst mjög' ódýrt.
Frakkaefni með mjög mikl-
um afslætti. — Ennfremur
Manchettskyrtur og Nærfatnað-
ur og alt sem tilheyrir karl-
mannafatnaði, selt mun ódýr-
ara en áður.
Andrés Andrésson
Laugavég 3.
serir
*er á þriðjndaginn.
Victorlubaumr
og hangikjöt
kaupa menn best
og ódýpast í
Manchester
Fallegt úrval af
raanoheV
skyrtum,
nýkomið.
Langaveg 40.
Sími 894.
Saltkjöt,
Victoríu—
baunip,
Heilbaunir,
Hálfbaunip,
Grænar
baunip.
auitiaui
r
VTNNA
Stiilka óskar eftir árdegisvist..
Laugaveg' 40. (391
Saumastúlka, sem getur savmi-
a'5 jakka, óskast strax. Stykkja-
e5a vikulaun. Guöm. SigurSsson,
klæðskeri, Hafnarstræti 16. Sími
377- (39Ó
f
TILKYNNING
n
Munið eftir Fomsölunni á
Vatnsstíg 3. (390
Sími í Ármannsbúð, Njálsgötu
23 er ; 664. (466
Ocldur Sigúrgeirsson, Selbúð I,
getur ekki gefiö út blaö, því það
fer altaf á hausinn vegna þess hve
prentunin er dýr og ábj'rgðarmaö-
urinn líka. Vonandi rætist samt
úr öllu, þegar ríkisforlagið kemst
á stofn. Gamall sjómaður. (399
^TA^ð'fUNDIÐ.............|
Fyrir nokkrum dögum íanst
silfurhólkur. Vitjist á Frakkastíg
(3V-2
r
KAUPSKAPUR
1
Ung og íalleg kýr, sem á a®
bera 1. maí, tril sölu. A. v. á. (379
gPjpipij
HUSNÆÐI
1
Reglusamur, einhleypur maður
óskar eftir litlu herbergi. Tilboð
sendist Vísi, merkt; „Reglusam-
ur“. (389
Lóð óskast ke)4>t. Tilboð merkt
,.Ló'ð“, sendist afgr. Vísis, er tiL
g-reini 'egu, stærð og verð. (394-
FATAEFNI.
og FRAKKAEFNI jafnan i
mjög fjölbreyttu úrvali
G. Bjarnason & Fjeldsted.
Vbeooooccstjtsoíxititicöaaoootííif
Rylt-
og regnfrakkar
eru lcosta flík.
Fallegast snið, best efiii og
lægst verð hjá
G. Bjarnason & Fjeldsted.
ksoooooooot St Jt x socooccoaooof-
Hesthús til sölu. Uppl. í síms
'795 og 1.735. (393
Til sölu: j-Vllsk. fatnaður, ódýr,
á yngri sem eldri: Yfirfrakkar,
kjólföt, smokingföt, jackctföt,
kvenkápur, mikið úrval, kjólar.
upphlutar, falleg leikhtisslæða, lít-
ið orgel, barnavagn, nunslæði,
olíuofnar, sauðskinn, skófatnaður,
karla og kvenna, kvenhattar,
kvenskautapeysa, skautar, stigin
saumavél (Victoria) o. fl. o. fl. —•-
Hefi kaupendur að: dívan, 2 skáp-
um, klukku, sem slær. —• Tekið í
umboðssölu allsk. munir og fatn-
aður af heilbrigöu fólki. — Fata-
salan, Aðalstræti 9 B, undir af-
greiðslu Vísis. (39§
Sögusafnið, 7. hefti er koniið
.út. Fæst á Frakkastíg 24. (397
T résmiðaverkf æri
Njálsgötu 34.
til sölu
(39S
Verslunin Fell, Njálsgötu 43.
Matvörur, hreiulætisvörur. Góöat’
vörttr. Gott verð. Steinolía bestff
teg., á 29' aura líterinn. Vöruf
sendar heirn. Sími 2285. Jón Guð-
mundsson frá Felli. (266'
HÁR við ísienskan og erlend
an búning fáið þið hvergi betra
né ódýi'ara en í versl. Goðafoa*,.
Laugaveg 5. Unnið úr rotbárl
(75£
PílagsprentsmiSjan.
FOBINGINN.
var tæplega búinn að átta síg á honttm, þegar hann var
tmi garð genginn.
Greiðasalinn í „Hirtinum" —• en svo var veitingastað-
tít þessi nefndttr til heiðurs furstanum af Montferrat.
jþví að hjörtur var í skjaldarmerki hans — tók mæta vel
á móti frænda sínum og samferðamanni hans og bar þeim
ágæta máltíð, og meira að segja flösku af Valtelline —
en það góðgæti fengu að eins þeir af gesturn hans, sem
liamt mat mest allra. Hann hafði fengið þeim sæti við
borð úti við opiim glugga, svo að þeir gætu andað að
sér hreinu lofti, en á því var nokkur skortur í veitinga-
stofunni, sem var loftill og troðfull af fólki. Var það
aIl6konar fólk, sem safnast hafði þanta saman í veit-
íhgastofunni: þrekvaxnir, hraustlegir bændur úr grend-
írmi, iðnaðarmenn', og menn í verkaimuinafötuni. Sumir
a,£ bæudumun höfðu konur sinar með sér — þunglanta-
legar, berfættar maddömur, óglæsilega klæddar. Fólk-
ið var kátt og málskrafsmikið. Mátti þar heyra margt
óþvegið orð og blótað hástöfum. 1 einu hominu sátu
tveir dátar og hjá ]>eim kona ein mögur og beinaber i
andliti, gífurlega förðuð. Hún skellihló jafnt og þétt.
Röddin var hás, ruddaleg og gargandi.
„Svona er vafalaust hlegið í helvíti," hvislaði Bell-
arion að félaga sínum. Hann hrylti við þessum ósköpum.
Sulpizio ansaði því ekki, dró augun í pung og' sneri
sér undan, til þess að leyna því, að hann glotti.
Þegar Bellarion var búinn að boriia, hallaði hann sér
aftur á bak í stólinn. Iiann var bæði þreyttur og syfj-
aður, og var því ekki að undra, þó að hann dottaði og
fengi sér svolítinn dúr. Samferðamaður hans sat og hvísl-
aðist á við veitingamanninn, frænda sinn. Bellarion gat
ómögulega skilið eitt orð af því, sem þeir sögðu. Veit-
ingamaðurinn talaði lágt og hinn umlaði á móti, meö
munninn troðfullan, því að hann reif stöðugt í sig af
hinni mcstu græðgi.
Bellarion hrökk upp skyndilega, því að honutn íanst
að eitthvað óvenjulegt mundi vera í aðsigi.
Sulpizio sneri baki aö glugganum. Alt í einu skaut
þar upp anclliti fyrir utan gluggann. Það var andlit
lxindans, sem þeir höfðu þegið góðgerðimar hjá um há-
degisbUið. í sömu svipan hvarf maðurinn aftur.
„Hvað er um að vera ?“ spurði munkurinn. Hann hafði
veitt því eftirtekt, að Bellarion einblíndi út um gluggann.
Pilturinn sagði honuni hvers-kyns var, og þegar
munkurinn heyrði það, bölvaði hann og ragnaði svo
hroðalega, að Bellarion rann kalt vatn mllli skinns og'
hömnds. Andlit munksins afskræmdist af ótta og heift
i senn, augun loguðu, svipdimm og illúðleg. Fyrst var
svo að sjá, sem hann byggist til að stökkva út um glugg-
ann, en hann hætti við það, hallaði sér aftur á bak i
stólinn og reyndi að setja upp kæmleysi§svip.
í þessum svifiun gekk bóndinn í stofuna. Jafnskjótt
og liann kom auga á munkinn, þaut hann tU lians og
æpti sem vitstola maður:
„Þarna er þá déskotans munkurinn — rummungs
þjófurinn!“
Þegar menn heyrðu raus og reiðióp böndans, og sáu
fylgdarlið hans, sþmttu allir á fætur og varö dauða-
þögn i stofunni. Tveir hermenn meö stutt spjót að vopní
og ungur liðsforingi, með stálhjálm á liöfði og sverð
og tygilknif við belti sér, mddust nú í gegnum mann-
þröngina. Lítil, rauð fjöður prýddi hjálm liðsforingjans
að framan og var það merki þess, aö hann heyrði tif
lögregluliði bæjarins.
Bóndinn steytti hnefana framan í manninn i mtmks-
gerfinu og æpti: — „Þorpari! Ræningi! Þjófur! Þú
skalt verða hengdur á hæsta gálga!“
„Bróðir minn góður,“ sagði munkurinn undrandi, „það
gctur ekki verið, að þú ávarpir mig þannig. Að vísu
er eg syndari — það emm við allir — en aldrei gætt
mér komið til hugar, að launa gestrisni þína með illri
og andstyggilegri og óguðlegri breytni. Ég hefi ekkert
ilt aðhafst, bróðir sæll.“
Bóndanum féllust hendur, er numkurinn setti upp því-
líkan sakleysis-svip. Hann hikaði augnablik, en þá ýttí
liðsforinginn honum til hliðar.