Vísir - 20.02.1928, Blaðsíða 2

VISIR
Nýkomnar
daoskar kartöftur
verulega góðar.
Fy pirligg jandi:
Galv. þykkar FÖTUR — SKÖGARN — RAKVÉLABLÖÐ
FISKIHNÍFA með blýhring og vöfðu skafti — VASAHNÍFA
,,Fiskeknive“ stóra og vanalegar stæðir.
A. Ob@nliaupt.
Símskeyti
—0—
Khöfn 19. febr. FB.
Atvinnuleysið í Bandaríkjunum.
Frá London er símaö: í fregn
frá New York borg til blaðsins
Daily Telegraph er skýrt frá vax-
andi erfi'ðleikum iðna'Sarins i
Bandaríkjunum. Amerískár frétta-
stofur segja, að hinum atvinnu-
lausu fari sífelt fjölgandi. Fregn-
irnar hafa vakiö ótta á kauphöll-
inni í New ‘York og hafa leitt af
sér niiki'ð veröfall á hlutabréfum.
A ýmsum stöðum hefir hinum at-
\innulausu og lögreglunni lent
saman.
Kosningar í Þýskalandi.
Frá Berlín er simað : Samkomu-
lag hefir komist á um það, að rík-
isþingið ljúki störfum fyrir :r.
apríl. Þingkosningar eiga að fara
franr í maímánuði.
Tekjuskatturinn.
—0—
Eins og getið hefir verið um í
þingfréttum hér í blaðinu, flytur
Héðinn Valdimarsson írumvarp
lil laga um heimild handa ríkis-
sfjórninni til að innheimta tekju-
skatt og eignarskatt með 25% við-
auka. Eiga heimildarlög þessi að
L'oma til franrkvæmda 1. janúar
]929 og gilda til ársloka 1930.
1 greinargerö- frumvarpsins er
sagt, að viðurkent sé, ,,að sam-
þykkja þurfi á þessu þingi telcju-
aukafrumvörp, og eru nú þegar
,fram komin frunxvörp um fram-
iengingu verðtolls og gengisvið-
auka, en von mun vera á ýmsum
fleirum svipuðum.“ — Telur flútn-
ingsmaðurinn rétt, að þingið snúi
sér „að beinu sköttunum þegar í
staö nú, er tekjuaukalög þarf að
samþykkja, og er þá eðlileg leið
ti! bráðahirgða sú,að hækka skatt-
stigann allan á þann hátt, sem í
frv. greinir. Tekjuaukinn mundi
væntanlega minst nema 200 þús.
kr.“
Eins og menn sjá, gerir frv. ráð
fyrir, að skattur hvers gjaldanda
i rikissjóð hækki um einn fjórða
bluta frá því sem nú er. — Þetta
er mikil hækkun og ósanngjörn.
Tekjuskatturinn er svo, hár nú
1-egar, samkivæmt gildandi lög'mu,
að ekki virðist geta komið til
Geir Konráðsson
Skólavördustíg 5.
Sími 2264.
Rammar, rammalistar og mynd-
ir. — Innrömrnun á sama stað.
VandaSur frágangur.
niála, að-hann verði hækkaður. —
Allur þorri gjaldenda, að minsta
kosti hér í Reykjavík, hefir á und-
anförnum árum átt svo örðugt meö
að greiða opinher gjöld til ríkis
og bæjar, að ekki er á þá örðug-
leika bætandi. — Sumir hafa orð-
ið að taka lán árlega og safna
skuldum, lil þess aö geta staðið í
skilum. Er því auðsætt, að þeir
muni illa undir það búnir, að
gjöldin verði enn hækkuð. —
Gjöld þau, sem af Reykvíkingum
— öllum þorra manna — eru
heimtuð í hæjarsjóð og ríkissjóð,
cru að verða óbærileg og þyrftu
uauðsynlega að Iækka.
Eh „forráðamenn“ lands og
hæjar virðast ekki vera þeirrar
skoðunar. Bæjarsfjórn hefir mælt
svo 'fyrir, að útsvörin í ár skuli
hækkuð um 300 þúsund kr. írá
þvi sem þau voru í fyrra. Og nú
lcemur þetta frv., sem leggur að
minsta kosti 100—-130 þús. kr.
nýjan skatt á Reykvíkinga, ef það
verður samþvkt og stjórnin notar
sér heimildina.
Frumvarp þétta sncrtir aðallega
kaupstaöabúa, jafnt fátæka sem
ríka skattgreiðendur. Bændum
gerir það saralítið til. Fæstir
þeirra greiða rikissjóði tekjuskatt,
svo sem kunnugt er. Jafnvel efn-
aöir bændur hafa alveg sloppiö
V'ið að greiöa tekjuskatt. — Úr
einum hreppi hér nærlendis mun
tekjuskatturinn citt árið haía
numið alls eitthvaö lítið á aðra
krónu. Samt eru til í þeim hreppi
eigi allfáir sæmilega stæðir bænd-
ur og‘ hagur sveitarfélágsins tal-
inn góður. — Sama árið greiddi
allslaus vinnukona hér í Reykja-
vík rúmlega helmingi hærri tekju-
skatt en allir búendur nefnds
hreppsfélags til samans, að prest-
inum meðtöldum I
Af dæmi þessu mega menn sjá,
að eitthvað muni I>ogið við þau
skattalög, er svo reynast í fram-
lrvæmdinni. ■—■' Mundi nú ekki
sanni nær, aö breyta lögunum ein-
hvern annan veg en þann, að
framinn sé enn nýr óréttur gegn
þeim skattþegnum, er þau hafa
leikið liarðast ?
Trnin á skuldirnar.
—0—
Alþingi og dagblöö hefja nú enn
,i ný öflugt trúboð, trúna á uýjar
láutökur, trúna á „svefnsætu"
skuldirnar. 5 miljóna landsfórn, —
brennifórn, letifóm, eyðslufórn, —
á nú að bjarga bænduni.
Slíkar fórnir eru velþóknanlegar
bolsum, jafnaðarmönnum og öör-
um eyðslutneluiu, ráðleysingjum og
sk u 1 dak óngu m þj óð f él ags i n s. V i 1 d u
J iir ekki búa v>ð skuldirnar einir
og út af fyrir sig, á aðskildum
hluta landsins?
En sjálfstæöu ráðdeildarmenn-
irnir? Flváð segir Gnðmundur
11 annesson ?
lYmið gleyptu þeir upp, sem
mesta hafa trúna á skuldavafsinu,
og þeir, sem sjálfir hafa hygt sér
skuldafangelsi.
Bændur, sem skulda nú 5, 10,
20 þúsund kr. — einyrkjar með
lítil bú, — og berjast i bökkuin eða
þurfa máske ný lán til þess eins,
að geta árlega fleygt í okurvexti
400, <Soo, 1600 kr. Hvað eiga þeir
að gera við, i ársbyrjun, 2, 3, 4
þús. kr. skulda-auka, og 160, 240,
320 kr. viðbót við vaxtasúpnna ?
(Meðtalin umsvif og aukakostnað-
ur). Sumir léttu að vísu ögn á
eidri skuldum og greiddu vexti af
þeini. Hjá öðrum færi nýja lániö
i gamla dráttarvexti, áteyri og
þægindi fyrir heimilið. Og hjá
nokkrum unggæðingum fyrir silki-
slæður, postulinshunda, útslátt og
áfengi. Með hverju á svo að borga
i árslokin? Það yrði kannske kom-
inn 16. des., ekki sama árið, held-
ur hitt og hitt og hitt, þegar sum-
ir gæt-u greitt vextina, hvað þá
lánið sjálft. Og samáhyrgöin verð-
ttr aldrei óþrotleg. Skyldulán ríkis-
sjóðs og útlánssjóðanna, kynntt
heldur að aukast en hverfa, á
hverjum áramótúm. Já.ekkert þarf
ao efa það. Og líka má segja nei,
góöir hálsar.
Ríkið, þjóðina, bændurna vantar
ekki ný eyðslulán, nýjar skuldir.
Þar er nú þegar komið langttun
tneira en nóg af þeinr. Á því sviði
vantar ekki framfarirnar.
Hitt vantar þjóðina alla, og
bændur allra helst: framJeiðslu-
hjálp, afurðaauka og hærra verð,
samgöngubætur og nýja végi, á
þeim stöðum, sem nú þarf að
„krækja langt út fyrir“, til þess
að komast eitthvað áfram, — fyrir
verkfræða-vegabótum — eftir fjúk
á fyrsta dægri.
Hræðsla viö skuldir, eða var-
kárni í lántökum, skilvísi, ráödeild
og sparnaður, er það, sem auð-
kcnnir þá menn og félög, sem enn
cru ósærð af skuldafjötrum.
En -trúin á skuldirnar og eyðsla
yfir efni, eða örugga arðsvon, er
það, sem steypir mönnunt og fé-
lögum i erfiðleika og óhamingju,
— er síðan getur auðveldlega leitt
til pretta, svika og glæpa. Slik ertt
lögmál orsaka og afleiðinga. Ekki
láta þau að sér hæða, eða löghrot
þola. Að útidyrum skuldaklefans
verður ekki komist nema eina leiö :
gegnum þröngu sparnaðar-göngin.
Alþingi þyrfti að kunna þá leið
hetur en það gerir nú.
En ef trúnni á skuldirnar þar
verður ekki um þokað; væri þá
ekki hændum og þjóðinni þárfara
að taka lán til verklegra fram-
kværnda ?
Árið 1927 hafði Chevrolet meiri sölu en nokkur önnur bifreiða-
verksmiðja í heiminum,
Nýjp Chevrolet kemur í mars mánuði. — Stærrl,
sterkari, kraftmeiri. fegurri, skrautlegri og
þægilegri í akstri en nokkru sinni áður.
Jóh. Olafsson & Co.
Aðalumboðsmenn á Islandi fyrir Generai Motors.
Egta gamaldags
baunir, saltkjöt
og svínsflesk, í
HRIMNIR
Sími 2400,
(Horninu á Njálsgötu og Skóla
vörðustlg).
K. F. U. M.
Sunnudagaskólinn.
Ólafur Ólafsson, kristhiboði,
sýnir að tilhlulun sunnudaga-
skóla K. F. U. M. myndir frá
Ivina í Nýja Bíó á ínorgun kl. 7
e. h. — Börn eru beðin að mæta
kl. ()i/2 í húsi K. F. U. M.
Væri t. d. varið 5 miljónum kr.
til ])ess að gera færa vetrarvegi,
þar sem nú verður Tllfært eða ó-
fært í hverju föli, þá vkist fram-
leiðsla og hækkaði söluverð hjá
mörgum bóndanum. Þá yrði þeim
hægara ttm vik, að létta á skuld-
unum og gera öllum skil. Ef vind-
urinn, — þessi eini „snjóplógur",
sem aldrei bregst, þegar xnest á
reynir, — fengi að vinna ókeypis,
og „moka“ af veginum, í stað þess
að moka æ og sí ofan á hann, þá
spöruðust mikil moksturslaun, og
margar erfiðar, hættulegar og af-
cu' dýrar ‘SvaSilfarir.
Búandkarl.
3 íallegar tegundir.
Silki sv. og liv. í upp-
hluti og upphlutsskyrtur.
Úival af
svuntu- og sliisis-
efnum o. m. fl.
tilheyrandi
íslenska þjóðbúningnum.
jía'iaCJ,Mj/hna*Gf. 1