Vísir - 25.02.1928, Blaðsíða 2

VISIR
Höfum til:
jPiskbuFSta
Stormvax
Þvottakláma
Krystalsápu
Sápuspæni
Vito ræstiduft.
Fyx*ipliggjandi:
Milka og Velma átsúkkulaði,
Suchards koniekt í fallegum umbúð-
um, Sirius, Konsum og Husholdning
súkkulaði.
A. Obenliaiipt.
X áttina.
Rúgmjöl á 33,50 heilsekkurinn,
hveiti á 23 kr. hálfaekkur, hrís-
grjón 42 kr. heilsekkurinn, mais-
mjöl 14 kr. halfsekkurinn, heil-
mais, blandað hænsnakorn, dansk-
ar kartöflur 11. kr. hálfsekkurinn.
VON.
Símskeyti
—o—
Khöfn 24. febr. FP>.
Afsláttur á flotaauknin.gar-
tillögunum.
Frá Washirigton er síinaö : Flota-
nefnd fulltrúadeildar þings Banda-
ríkjanna hefit rætt um tillögur
stjómarinnar viövíkjandi aukning
ílotans, nefnilega aö bygö veröi
sjötíu og eitt herskip. Nefndin
leggur til, að aöeins veröi bygð
fimtán beitiskip og eitt stöðvar-
skip fyrir flugvélar. Nefndin
leggur þaö til, aö engir kafbátar
verði bygöir.
Þýska stjómin úrskurðar gerðar-
dóminn bindandi.
Frá Berlín er símaö: Vérkbann-
inu í málmvarningsiðnaðinum hef-
ir verið afstýrt, meö því aö ríkis-
síjómin hefir ákveöiö að úrskurö-
ur geröardómsins í vinnudeilunni
sc- bfndandi fyrir baöa aöilja.
Utan af landi.
Seyðisfirði 24. febr. FB.
J>. 20. þ. m. brunnu bæjarhúsin
á Skjalþingsstööum i Vopna-
íiröi. Mannbjörg. .Nánari fregnir
ókomnar.
Tveir vélbátar eru farnir héöan
til Hornafjaröar á vetrarvértiö, en
fleiri báta er verið aö útbúa til
farar þangaö. Asahláka undanfar-
iS. Sauöhagar,
Allir flokkar á einu máli um upp-
sögn sambandssamningsins.
Þegar samþyktur var sambands-
sáttmáli íslands og Daipnerkur,
1918, var öllum íslendingum J)aö
ljóst, aö meö honurn var ekki full-
nægt sjálfstæöisþ.rá þjóöarimiar,
eða réttmætum sjálfstæðiskröfum.
F.kkert annaö en fullkomiö sjálf-
stæði, i orði og á boröi, gat full-
riægt þeirn kröfum. En í sáttmál-
anum var gefið fyrirheit um slíkt
siálfstæði, ef ])jóöiú vildi einhuga
halda fast viö kröfur sínar. Þetta
fyrirheit var gefiö með uppsagn-
arákvæöinu, senr í raun réttri var
aðalatriöi samningsins. —
Þó var J)aö nrt svo, aö þegáf er
sanrbandssamningurimr haföi ver-
ið samþyktur, J)á var, úr ýmstirn
áttum, tek'iö aö slá mjög eindregið
á þann streng, aö ])ar með væri
sambandsmáliö til lykta leitt, ög
sjálfstæðisbaráttunni lokiö. Sjáíf-
stæðisflokkurinn einn hélt uppi
fánanum og brýndi það fyrir þjóð-
inni, að halda fast um sjálístæöis-
kröfur sínar. Hinir flokkarnir
lögðust mjög á eitt um það, að
bæfa niður þessa rödd hrópand-
ans, og aö svæfa þjóðina værum
sambandssvefni. En það hefir ekki
tekisf. Þó aö sjálfstæöisflokkurinn
hafi breytt um nafn, ])á er hann
enn til. Hann er nr'i að vísu niinst-
ur allra flokkanna í })inginu, en
kann hefir þó getaö haldið þjóð-
inni vakandi í sjálfstæðismálinu.
Og þó að stofnaöur hafi veriö öfl-
ugur stjórnmálaflokkur ’í landinu,
sem lét sér alveg gleýmast aö geta
sjálfstæöismálsins á stefnuskrá
sinni, þá hefir þjóöin ekki gleynit
þvi.
í gær uröu þau tíöindi á Al-
þingi, aö því var yfir lýst, af hálfu
allra flokka, aö sjálfsagt væri aö
segja upp sambandssamningnum,
};egar er liðinn væri sá frestur, senr
ákveöinn er í samningnum. — Fyr-
ir fáum mánuðum fengust engin
svör um þetta frá tvéimur stærstu
flokkununi.
í gær var því lýst yfir af hálfu
síjórnarinnar, aö hún og þing-
flokkur liennar væri fús tíl þess
að fara að vinna að því, að sam-
bandssamtiingtiuni veröi sagt upp
—'' og aö undirbúa það, aö vér
tökum utanríkismálin í vorar hend-
ur. Af háh'u íhaldsflokksins og
jafnaöarnianna var því lýst yfir,
að þeír væri þessu einnig eindreg-
ið fylgjandi. —- En tilefnvö tíl
þessara yfirlýsinga, var fyrir-
spurn Siguröar Eggerz, senr nú á
einn sæti á Aíþingi af hálfu frjáls-
lyíida fTokksins.
Fyrir atbeina frjálslynda flokks-
ins hefir þannig tekist aö sameina
alla flokka um þaö, að fylgja fast
franr fylstu sjálfstæöiskröfum
þjóöarinnar og aö hefja nú ])egar
undirbúning undir þaö, aö þeim
veröi hrundið í framkvæmd.
Frá Alþingi.
Þar voru þessi mál til umræðu
i öær r
Efri deild.
Frv. til I. um byggingar- og
landnámssjóð, 3. umr. Frv. var
umræðulaust afgreitt til neðri
deildar, og stóö fundurinn aöeins
stutta stund.
Neðri deild.
1. Fyrirspurn til rlkisstjórnar-
innar um uppsögn sambandslaga-
svtmningsins. Umræöur nm þessa
íyrirspurn eru prentaöar á öðrum
siaö i blaöinu.
2. Frv. til 1. um löggilding
verslunarstaða, 2. umr. Allshn.
ls'gði til aö frv. væri samþykt meö
þeirri breytingu, að jáfnframt væri
löggiltur verslunarstaöur á Vatt-
arnesi í Suður-Múlasýslu. En um
það haföi Sveinn Ólafsson áður
horiö fram sérstakt frv. — Þessi-
b'rtt. var samþ. 0g frv.' vísað til
3. umr.
3. Frv. til 1. um aukna lana-
helgisgæslu, 2. umr. Sjávarútvn.
lagði eindregiö til aö þetta frv.,
sem Halldór Steinsson bar fram
i Ed., um byggingu nýs strand-
varnarskips; yröi saniþykt ól)reytt.
Var því vísað til, 3. umr.
4. Frv. til 1. um breyting á I.
um laun embættismanna, 1. umr.
Frv. þetta er flutt af Haraldi Guð-
mundssyni, og er uffl þaö, aö sett
verði ný gjaldskrá fyrir héraðs-
kckna, þar eö sú, setn nú gildir,
sé orðin úrelt. Fór frv. umræöu-
laust til nefndar.
5. Frv. til 1. úm eignarnám á
Nikulásarkeri í Norðurá, 1. umr.
Frv. þetta flytur Bjarni Ásgeirs-
son, eítir tilmæhun Laxveiöafélags
Noröurár, og er þaö ætlun félags-
ins, að fá Nikulásarker, seni er
hylur undir Laxfossi, friöaö fyrir
laxveiðum. Er ])ess ])á vænst, að
laxinn gangi meira upp fyrir Lax-
foss en nú er. Sakir þess, að fé-
lagið hefir ekki getað komist aö
samningum við prestinn í Stafholti
um afhendingu á kerinu, fer þaö
fram á aö mega taka þaö eignar-
námi. — Á það var Ijent í umræö-
um, aö heídur væri óviöfeldiö aö
taka fossinn eignarnámi írá hinu
cpinbera, þar sem hann væri nú
kirkjueign. Þótti sumuin rétt aö
athuga, hvort ekki mætti ná márki
frv. á einhvern annan hátt. Frv.
var vísaö til 2. umr. og allshn.
X
HESSIAH 50
fypirliggj andi.
99
Þórönr Sveinssoo & Co. n
6. Frv. til 1. um einkasölu á
saltfiski, frh. 1. umr. Umr. um
máliö varö enn-eigi lokið, og- bíöur
frekari frásögn síðari tíma.
H e gningarliús vistin
í Reykjavík.
Eftir Sigurbjörn Á. Gíslason.
—-o—
IV.
Föngunum er ætluö hálf stund
til útivistar, tvisvar á dag, í garö-
nfivm bak við hegningarhúsið. En
þar er sá stórgalli á, aö auðvelt
er að'komast upp á g-iröinguna aö
utanveröu, og • varpa hverju sem
er, inn i garöinn til fanganna. —
í haust sém leið fundust þar t.
ck 2 áfengisfloskur. — Fyrir
nokkru var gaddavírsgiröing, sem
er ofan á steingarðinum, endur-
bætt til að koma i veg fyrir aö
óviökomandi menn færu alla leið
cftir girðingunni og upp á hús-
þakið, en þrátt fyrir það snarað-
ist þó einn bæjarmanna alla leið
inn í garöinn, meö 2 flöskur til
eins leynisalans, sem nú er í hegn-
ingarhúsinu, -— og kornst til baka
aftur, — og óvíst að upp hefði
komist, ef óviökomandi fólk heföi
ekki séð til feröa hans.
Menn geta ímyndað sér, hvern-
ig „einangrunin“ er, þar sem slikt
getur komið fyrir. Mér kæmi þaö
ekki á óvart, þótt sendingar kæmu
stöku sinnum inn um einn klefa-
gluggann, og aö einhver flugufót-
ur sé fyrir gömlu sögunni unt
„vatns og brauðs fangann“, sem
var svo fengsæll, að hann gat gef-
iö hinum föngunum ávexti!
Þá hætir ekki útivistina, aö nú
eru háreist hús rétt utangarös aö
l.cita má; ur gluggum þeirra blas-
ir.viö alt, sem fram fer x garöin-
um, og kvarta fangar oft unt, að
veriö sé aö glápa á sig úr þeim
gluggum, er þeir séu éiti viö. Mér
cr næst skapi aö kalla það ófyrir-
gefanlegt hugsunarleysi fólksins,
því að auðvitað er þaö ekki af
llígirni gert. — Þótt menn lendi
„í steininum" um stund, er engan
veginn víst, að öll sómatilfinning
sé horfin, og þaö ætti aö vera ljúf
og sjálfsögö skylda allra, sem
beinlínis eöa óbeinlínis ná til fang-
anna, að forðast alt, sem lamað
getur sómatilfmningu Jteirra eða
fylt þá nýrri gremju og hatri við
þjóðfélagið. En kærulaust gláp
forvitinna manna er vel lagað til
hvorstveggja. — Ef einhver efast
um þetta, þá má nefna fáein dæmi
af mörguni.
Góður eigmmað-
uf gefuF konmmi
Singers
saumavél.
Reykjavík.
I’aö var einu sinni stúlka lengi
i fangaklefa, cr alveg neitaöi að
fara út í garðinn. Hún sagöi ekk-
ert utn ástæðuna, gu kunnugur
gest.ur sem vissi um þctta, færöi
henni hlýja vetrárkápu og sagði:
„Nú getið þér farið út i garö,þegar
dimt er orðið, nú þoliö þér kuld-
ann á kvöldin." Ilún grét þakkar-
tárum yfir þeirri nærgætni, og fór
út á kvöldin eftir það.
Söngflokkur bama fór eimi
sinni á sumardaginn fyrsta, og
söng fyrir fangana. Þegar þeir
heyröu að von væri á söngflokkn-
um, tóku þeir því sumir ótrúlega
fálega. Börnin ætluðu að syngja
i garðinum, og föngunum skildist
lyrst, aö þeim væri ætlaö að fara
þangað einnig. En fáleikurimi
hvarf fljótlega, er þeim var tjáð,
að það væri alls ekki tilætluiiin.
Þeir gætu verið í þeim herbergj-
um, er vissu að garðinutn, og hlust-
aö á sönginn, án þess aö börnín
sæu ]>á, þótt þeim væri frjálst að
koma út, ef þeir vildu.
Peir fangar einjr, sþm lengst
vöru að komnir (frá Þýskalandi),
komu út í garðinn, en hinir hlust-
uðu engu aö síöur, og sá eg aldrei
, meiri svipbrigöi hjá þeim, en með-
an sungiö var. —• Væri vel, ef
miklu oftar væri sungiö fyrir fang-
ana en gert er. Enda þótt slileir
söngflokkar megi ekki ætlast til
•aö fangarnir kveöji þá meö handa-
bandi, þá þakka þeir sönginn samt
í hljóöi.