Vísir - 02.03.1928, Blaðsíða 2

V ISiH
✓
Nýkomið:
Sagúgrjön. KArennur.
Colman’s mustarður.
Fy Mrlig g j an di s
Þykkar galv. fötur, akÓKarn, rakvélablöð,
Fiakilinifar með blýhring og vöfðu akalti.
— Vasahnifar „Fiskekniv" 2 stærðir. — •
A. Obenliaiipt.
Sítnskeyti
Khöfn i. niars. FB.
Bietar og Egiptar ekki á eitt sáttir.
Frá London er símað: Samn-
ingatilraunir um ágreiningsmál
Breta og Egipta, eru miklum erfiö-
leikum bundnar. Tillögur* Breta
inæta öflugri mótspýmu egipskra
bjóöernissinna. Tillögur Breta um
að breskur her verndi SuesskurS-
i'ftn virðast valda átvarlégásta á-
greiningnum.
Spánsk-franskur milliríkjasamn-
ingur um Tangier.
Frá París er síniaö: Frakknesk
blöíS segja, að bráölega verði und-
irskrifaður samningur á milli
■ Spánverja og Frákka, sem auki
nijög áhrif Spánverja á Tangier-
svæðinu. Samningurinn veröur
kigður fyrir Ítalíu og England til
sámþyktár.
Utan af landi.
—o—
Vestm.eyjum i. mars. FB.
Maður druknar.
Maður datt í rnorgun út af vél-
bátnum Þór, og diuknaði. Maður-
inn hét Þórður Einársson, og læt-
ur eftir sig konu og eitt barn.
Fi*á Alþingi.
o
í gær voru þessi mál til um-
ræðu:
Efri deild.
j. Frv. til 1. um eftirlit með
verksmiðjum og vélum (3. umr.)
var samþykt og afgr. til neðri
tleildar.
2. Frv. til 1. um s!kifting GuU-
bringu- og Kjósarsýslu í tvö kjör-
dæmi (3. umr.) var orðalaust sam-
þykt og afgreitt sem lþg frá Al-
•jiingi.
Neðri deild.
Fundur sá, eða fundarframhald,
sem boðað var til kl. 1 var látinn
r.iður falla. Sýndist svo af fundar-
sókninni, sdm ýmsir vildu fá að
sofa út eftir eldhússtörfin.
Kl. 5 var boðað til fundar af
nýju, og voru þessi mál fyrir
tekin':
1. Frv. til 1. um skattgreiðslu
h.f. Eimskipafélags íslands, 3.
umr. Magnús Jónsson flutti þá
brtt., að félagið mætti gjalda hlut-
böfum alt að 4% á ári í arð, án
þéss að varðaði missi hlunninda
þeirra, er frv. fjallar um. En eins
og frv. var samþykt við 2. umr.
mátti engan arð greiða. Brtt. M.
]. var samjxykt; og frv. síðan af-
gr. til Ed.
2. Frv. til 1. um heimild handa
ríkisstjóminni til ríkisrekstrar á
útvarpi (3. umr.) var afgreitt til
Ed. óbreytt.
3. Frv. til 1. unx tilbiíinn áburð,
1. umr. Frv. Jxessu var vísað til
2. umr. og landbn. ,
4. Erv. til 1. um viðauka við
1. xxm stimpilgjald, 1. umr. Fry.
þetta flytur Hannes Jónsson, og er
efni þess það, aö taka 10% stimp-
íígjald af farseðlum, hvort senx
ferðinni er heitið til útlanda, eða
með ströndum fram, og hvort senx
seðlarnir eru hér útgefnir eða er-
lendis. Telur flm. vist, að jxetta
íiemi a. m. k. 70 þús. kr. tekju-
auka fyrir ríkissjóð. Frv. var vís-
aö til 2. umr. og nefndar.
5. Frv. til 1. um breyting á 1.
um sendiherra í Kaupmannahöfn,
1. umr. Hannes Jónsson flytur
einnig Jxetta írv., og er efni jxess
það, að því aðeins skuli heimilt
að hafa sendiherra í Kaupmanna-
höfn, að fé sé til þéss veitt í fjár-
lögum. Sigurður Eggerz og Gunn-
ar Sigurðsson andmæltu Jxví ein-
dregið, að sendiherraembættið
væri lagt niður, en flutninsmaður
sást hvergi. Eftir Jxessi andmæli
var frv. vísað til 2. umr. og nefnd-
aj*.
6. Frv. til 1. um hlunnindi fyrir
lánsfélag, 1. umr. Þetta frv. er
ffutt af Ásgeiri Ásgeirssyni og
Magnúsi Guðmundssyni. Frv.
hljóðar svo:
„Ef myndað verður hér á landi
félag í jxeinx tilgangi að veita lán
gegn veði í fasteignum, á svipuð-
um grundvelli og fasteignalánsfé-
lög erlendis, er fjárnxálaráðherra
heimilt að veita félagi þessu jxaxi
htunnindi, senx í 2.—4. gr. getur.
(1. gr.). — Félagið er undanjxegið
óllum tekjuskatti, útsvari, stimpil-
gjaldi og öði'um sköttum og vaxta-
l'réf þess skulu ávalt njóta sama
skattfrelsis og skuldabréf ríkisins.
Svo á það og rétt til að fá ókeypis
cignai*- Og veðbókarvottorð til af-
nota fyrir sjálft sig. (2. gr.). —
Heimilt er að vei'ja fé ómyndugra
og oixinberrasjóða, til þessaðkaupa
vaxtabréf félagsins. (3. gr.). —.
Unx sölu á fasteignum liafi félag-
ið sönxu réttiiidi og veðdeild Lands-
bankans.“ (4. gr.). — Flm. segja,
að á s.l. hausti hafi fengist ákveð-
inn ádráttur um það lxjá fjármála-
mannafélagi einu, Nordisk Trust
Compagni, um að kaupa eöa hjálpa
til að ,„afsetja“ allmikið af verð-.
bréfum félags jxess, er í frv. getur,
ef það yrði hér stofnað. — Frv.
var vísað til 2. umr. og nefndar.
líý frumvörp og tillögur.
Páll Hennannsson og Einar
Árnason flytja frv. til 1. um for-
stjórn póst- og símamála.
Jörundúr Brynjólfsson, Jón A.
Jónsson, Jóhann Jósefsson, Pétur
Ottesen, Jóix Sigurðsson, Bjanii
Ásgeirsson og Gunnar Sigurðsson
flyája frv. til 1. um viðauka við
1. unx skemtanaskatt og þjóöleik-
hús.
Gunnar Sigui'ðson, Einar Jóns-
ron og Jóhann Jósefsson flytja
tiU. til þál. um raforkuveitu til
almenuingsnota.
Jörundur Brynjólfsson og Magn-
ús Torfason flytja fi'v. til 1. urn
ófriðun sels í Ölfusá.
Leiðrétting. í þingfréttum í gæx;
féllu úr af vangá tvö frv., sem
til meðferðar voni á undan eld-
húsdegi í Nd. Var lxið fyrra uni
baxin gegn dragnótaveiði í land-
helgi og hið síðai'a frv. til 1. um
Menningarsjóð. Voru jxau hæöi til
j. uinr., og Var vísað til nefndar.
Hegningarhúsvistin
í Beykjavík.
Eftir Sigurbjöm Á. Gíslason.
(Niöurl:)
VIII.
Vera iná áð einhverjir lésendúr
húist við að eg skýri frá áhrifum
fangavistai'innar i Rvík, eða a. m.
k. geti lient á að heimsókxxir mín-
ar í rnörg ár í fangelsið liáfi ein-
hver áhrif haft. 1—• En jxar verð
eg fáorður; hefi af litlu að státa
sjálfur, og liefi aldrei ætlast til
annars en að, ef eg gæti einhver
góð áhrif haít, þá. yrði jxað eitika-
mál en ekki blaðamál. — Di*. B.
Þórðarson segir í margnefndri bók
sinni (248. bls.) : „Hegixingarvist
atls Jxorra hetrunarhússfanga hér
er svo stutt, að hún er neðan við
lágmai'k þess tíma, sem surnir
refsifræðingar telja, að jxurfi, til
þess að. uppeldisleg áhrif í hegn-
ingarvist'inni geti komiðtiIgreina“.
— Þótt eg sé ekki refsifræðingur,
tr eg alveg sammála jxessum „sum-
um“, og veit að greifafi'ú Matt-
hilde WTede, „postula fanganna“ á
Finnlandi, reyndist langerfiðast að
lxafa nokkur varanleg áhrif á jxá
fanga, sem stuttan tíma sátu í
íangelsum þar í landi.
Ætti jxví engirin að furða sig á,
jxótt eg hafi sársjaldaix treyst mér
til að gefa fanga nokkurt vottorð
um bi'eytta viljastefnu. Hitt hefi
eg oftar verið hræddur uni, að
íangavistin hafi spilt mönnum.
Einu sinni fékk eg þrjá góð-
kunna embættismenn hér í hæ, til
að sækja með mér unx leyfi til að
fiytja vikulega fræðandi erindi

Mvíta sápan
með rauða bandinu
er besta handeápan sem hægt er
ab fá. — Gerir húðina hvita og
mjúka. — Hún er drjúg og ódýr.
Fæst hvarvetna.
íyrir fangana, og var það auðsótt.
En lítið vai'ð úr þeim framkvæmd-
um, af Jxví að fangarnir voru alt
af að fara og koma. Hópurinn, sem
viö séi'staklega höföum haft í
lxuga, er við sóttuixi um leyfið, var
horfinn á braut, meðfi'am fyrir
„náðanir", fyr en við var búist.
’Eitt dæmi lringar mig samt til
að nefna að lokum, sem oft hefir
Verið mér uppörvun, þegar að nxér
var hvíslað: „Það er ekki til
iieins“ :
Sunnudagsmorgun, fyrir ínörg-
um árum, bjóst eg' til að fara upp
i hegningarhús, — ekki til að „pré-
dika“, jxv.í Jxað geri eg jxar sár-
sjaldan, heldur að skrafa við fang-
ana í einrúmi. Eg tók smárit úr
bókaskápnum til að gefa jxeim, eins
og oftar, en jxegar eg leit á þau,
sá eg að meðal jxeirra var dansk-
ur ritlingur eftir síi'a Kokl, sem
nú er formaður Heimati'úboðsins
danskaÁ
„Þeir skilja ekki dönsku, fang-
ai'nir, sem nú eru í liegningarhús-
inu,“ hugsaði eg með mér, og ætl-
aði að taka jxetta rit frá hinum,
en svo kom mér í liug, aö gefa
J.-að sjúkling, sem eg Lætlaði að
koma til á eftir, og tók því danska
íitið með mér, eins og jxau ís-
lensku.
Þegar eg' konx í fangelsiö, var
mér tjáð, áð fyrir nokkrum dög-
um hefði komið jxangað danskur
piltur, er ætti aö vei'a jxar nokkra
iiánuði. — Þá jxótti mér vænt unx,
að hafá rit með, sem hann skildi,
og Jxegai' eg kom iiui í klefa hans,
sá eg að „pilturinn danski“ var
ungúr maður, léttúðugur á svip en
með engum glæpamannshrag. —
Ekkert skildi hann í íslensku, svo
þrið sem hér er sagt af samtali
okkar er þýðing.
„Mér þykir vænt um að hafa rit
l’érna, sem jxér skiljið. Raunar
hafði eg enga hugmynd tun að hér
væri danskur maður, og hefi eng-.
an landa yðar áður liitt í Jxessu
húsi,“ sagði eg um leið og eg rétti
honum ritið.
Hann leit á Jxað, skifti litum og
mælti: „Þetta er einkennilegt og
undarlegt; fyi'sta hókin, sem mér
er færð til lesturs í hegningarlxús-
inu á Islandi, er eftir prestinn, sern
fermdi mig.“
Mér kom jxetta alveg óvænt, en
mælti: „Þarna sjáið Jxér að eilífir
armar Drottins eru að leita aö
yður.“
„Þér komið jxá mcð sama orö-
* Það rit var síðar jxýtt á ís-
lensku af Ái'ixa Jóhannssyni, og
l'.eitir jxá „Sundurkramið hjarta“.
VisisKaffið gerir alla glaða
«
tækið og hún móðir mín notar,“
mælti hann.
„Þá eigið jxér trúaða móður, og
þá fer eg að skitja hvers vegna eg
var tátinn taka jxetta rit meö mér
áðan, því að óvart tók eg það úr
skápnum og ætlaði fyrst að skilja
það eftir heima. En móðir yðar
hefir vei'ið að biðja fyrir yður í
morgun, og hér er svaiáð komið.“
Eg er viss unx að þessi Dani
gleymir aldrei ritinu og komu
miuni jxenna dag; og sárfáir fang-
ar eða engir hafa eins fljótt „snú-
ist til mín“ sem hann. En þess
háttar vinfengi er gagnslítið í har-
attunni við freistirigamar, — og,
— nei, æfisaga hans á ekki hér
heima. ,
Nottð aðciiiís VERO,
það marg borgar slg.
og vísindalegar rannsóknir
tryggja gœði kaffibœtisins
RO
enda er hann heirasfrægur og
liofur 9 sinnuiu lilolið gull-
og silfurraednliur vegna fram-
úrskurandi gæðu sinna.
Hé.r ú landi liefur reynslan
gannað að VEBO er iniklu
betri og drýgrl en nokkur
annur kaffibælir.
Skyrtnr
hv. ogmisl.
Fitbbar
linir og
slífir.
Hálsbindi
og Kaýti.
Nátttöt
m. teg.
Vasaklút-
ar m teg.
Axlabönd
Ermabönð
Soaka-
bönd
aianchetl-
bnappar.
Silki-
treíiar.