Vísir - 10.03.1928, Blaðsíða 2

VlSIH
Nýkoraið:
Hveiti,
Maísmjöl,
Maís, heill,
Biandad hænsnaföður,
Kandíssykur,
Kaffi'
Fyrirliggjandi:
Þykkar galv. fötur, Skógarn. Fiskihnífar
melí vöfðu skafti, Vasahnífar „Fiskekniv" 3 stærðir.
A. Obenhaupt.
Símskeyti
Khöfn 9. mars. FB.
Friöarmálin.
F'rá Genf er símað: Fundi ör-
yggisnefndarinnar er lokiö. Nefnd-
in heldur fund aö nýju í seinasta
lagi í júnimánuöi. Nefndin hefir
samið ýms uppköst aö samning-
i.m, og er merkast þeirra uppkast
r.ð alþjóðasamningi um gerðar-
dóm og sáttatilraunir i deilumál-
um. Ennfremur hefir hún gert upp-
kast að öryggissamningi á milli
tveggja eöa fleiri ríkja. Efast
margir um, að uppköst þessi verði
ahnent notuð.
• Stríðið byrjað.
Erá London er símaö: YVaha-
hitar hafa byrjað ófriðinn og hafa
þegar tekið herskildi nokkra smá-
hæi i Transjordaníu.
Landskjálftar á Sikiley.
Frá Rómaborg er símað: All-
mikil landskjálfti á Sikiley. Hús
hafa skemst víða á eynni.
Frá Alþingi.
Þar voru þessi mál til umræðu
5 gær:
Efri deild.
ir Frv. til 1. um breyting á 1.
um vörutoll (3, umr.) var samþykt
og afgreitt til-Nd.
2. Frv. til 1. um breyting á
iarðræktarlögum (1. umr.), sem
samþykt hefir verið í neöri deild,
var vísað til 2. umr. og nefndar.
3. Frv. til 1. um breyting á 1.
um heimild fyrir ríkisstjórnina til
þess að innheimta ýmsa tolla og
gjöld með 25% gengisviðauka (1.
umr) var einnig sent til 2. umr.
og nefndar.
4. Frv. til 1. um dómsmála-
starfa, lögreglustjórn, gjaldheimtu
0. fl., í Reykjavík, 2. umr. Meiri
hluti allshn., Ingvar og Jón Bald.,
iagöi til aö frv. þetta væri sam-
þykt meö nokkrum breytingum.
Vildi hann, aö laun þeirra þriggja
embættismaiyia (lögmanns, lög-
reglustjóra og tollstjóra), setn
koma eiga í stað núv. bæjarfógeta
og lögreglustjóra, yröu 8 þús. kr.,
op; hækkuöu á 6 árum upp t 9 þús.
kr. Eti í frv. er gert ráð fyrir 5
þús. kr. byrjunarlaunum, sem
hækki upp (6 þús. kr. Einnig lagði
tneiri hlutinn til, að sett væru skýr
ákvæði um það, að alt fé, sem em-
bættismenn þessir hafa undirhönd-
um vegna embættis síns, skuli á-
vaxtast til hagnaöar fyrir eigend-
i.r þess. — Mitmi hlutinn, Jón Þor-
láksson, lagöi á móti frv. Kvaö
ai þvi nntndit ýerða 33.700 kr.
aukinn kostnaö fyrir%rtkissjóð í
emhættislaunum, ef núv. bæjarfó-
geti og lögreglustjóri settust á biö-
laun, sem yrðu meö dýrtíðarupp-
hót 9.500 kr. fyrir hvorn þeirra.
Einnig mundi jiessi nýja skipun
á embættunum hafa stórutn aukiö
mannahald í för meö sér, þar setn
lögregla bæjarins yröi ekki leng-
ur tiltæk til neinna þeirra starfa,
er tollgæsluna snerta. Aukatekjur
þær, er þessir embættismenn liafa
haft, og fært gæti talist aö taka jtf
þeim, heföu siöasta ár ekki verið
svo háar, að vegið gæti á móti
hinum aukntt útgjöldum. En sið-
asta ár voru aukatekjur lögreglu-
stjóra tæpl. 23 þús. kr. og bæjar-
fógeta rúmar 15 þús. kr., en þar af
væri mestur hlutinn, eða á 11. þús.
kr„ innheimtulaun af uppboðs-
skuldutn, er bæjarfógeti bæri á-
Ijyrgð á að heimtust, og yrði því
aö liafa nokkur innheimtulaun
fyrir. Var meiri hluti nefndarinn-
ar þvt sammála, að bæjarfógeti
yrði að hafa nokkur innheimtu-
laun af upphoðsskuldunum, en
taldi annars líkur til sparnaðar af
frv., gagnstætt því, sem útreikn-
ingur J. Þ. benti til. Aukatekjurn-
ar hefðu verið með lang-rýrasta
móti s.l. ár ,hjá lögrcglustjóra, og
allar líkur væri til, aö menn þeir,
cr nú gegna embættunum, mundu
setjast í tvö hinna nýju embætta,
og biölaunin þánnig spárast.
Einnig yrði skiítingin borgurun-
um til hagræðis á ýmsa lund. —
J. Þ. kvaðst álíta leyfilegt aö taka
ýmsar af aukatekjunum af þessum
embættismönnum með einfaídri
lagasetningu, en um þaö er þó
ágreiningur méðal lagamanna. Eti
til þess er vitanlega leikurinn ger,
að mikltt leyti, að ríkissjóður nái
til sin því af tekjum þeim, er nú
fylgir þessum embættum fram
yfir það, er hæfilegt megi teljast.
— Að umræðu lokinni voru sam-
þyktar brtt. meiri hlutans og frv.
vísað fil 3. umr.
Neðri deild.
t. Frv. til laga utrt heimild fyr-
ir landsstjórnina til að reisa betr-
unarhús og letigarð, 3. umr. —
Sa'mþykt var brtt. frá Ásgeiri Ás-
geirssyni, jtess efnis, að ekki
skyldi nefndur í frv. ,,letigarður“,
htldttr „vinnuhæli“. Væri það t
samræmi við tilgang stofnunar-
innar að hún héti þvi nafni. —
Síðan var frv. samþykt og endur-
sfcnt efri deild.
2. Frv. til laga um viðauka við
lög um bændaskóla (ein umr.)
var sarríþykt og afgreitt sem lög
frá Alþingi.
3. Frv. til laga tnn nokkrar
breytingar til bráðabirgða á hegn-
itigarlöggjöfinni og viðauka við
ltana, 3. unir. Siguröttr Eggerz
har fram nokkrar brtt., sem allar
vorti samþyktar. Hin fyrsta var
þess efnis, að liflátshegniog væri
úr lögum numin, en „hvarvetna
þess, er glæpur varðar lifláti,
komi í þess stað typtunarhúss-
vinna a»filangt.“ Líflátsdómur hef-
ir ekki vcrið framkvæmdur hér á
landi síðan 12. febrúar 1830. Aðr-
ar brtt. S. E. voru um aö gera
hegningarlögin íslensk að því
leyti, að í staö „hins danska ríkis“
o. s. frv. skitli koma hið íslenska
ríki o. s. frv. — Síðan var frv.
samþykt og afgreitt til efri deild-
ar.
4. Frv. til laga ttm Strandar-
kirkju og sandgræðslu í Strandar-
landi, 2. umr. Landbúnaðarnefnd
lagði með frv. meö litlum breyt-
ingum. Var þaö og samþykt af
deildinni, þótt Magnús Jónsson
maldaði nokkuð í móinn, nema
ffcld var niður sú grein, er segir,
aö endurreisa tnegi hin fornu Sel-
vogsþing sem sérstakt prestakall.
Fór frv. síðan til 3. ttmr.
5. Frv. til laga um breyting á
lögum itm hvíldartíma háseta á ísl.
botnvörpuskipum, frh. 2. utnr. —
Lmræöur þessa máls tirðu bæöi
langar og heitar, þótt svo sé sann-
ast frá sagt, að ekkert þaö kont
iram i málinu, er eigi var áöur
t itaö. ■ Meiri hluti sjávarútvegs-
nefndar taldi lögboöinn hvíldar-
titna eigi tnega skemri vera en 8
klst., ef ekki ætti aö ofþjaka
vinnuþoti hásetanna. Minni hluti
nefndarinar, 'Ólafur Thors og Jó-
hann Jósefsson taldi hins vegar
óþarft að lögbjóða 8 stunda lág-
markshvíld. Ef hún væri réttmæt,
yröi hún upp tekin fljótlega án
valdboös. Varaöi tninni hlutinn
menn sérstaklega við því aö álíta,
að nú væri daglega unniö 18 klst.
i sólarhring á botnvörpuskipunum.
Svo langur vinnutími kæmi að eins
fvrir fáa daga á ári. Ásgeir Ás-
geirsson talaöi meö frv. af Fratn-
sóknarmanná líálfu. Fréttaritari
þessa blaðs var þá ekki viöstadd-
ur, en Jón Ólafsson sagöi, að Ás-
geir heföi komist svo langt frá
eíninu, að hann hafi veriö farinn
aö tala uni sálarlíf sjómannanna.
—•• Loks kom frv. til atkv. undir
miönættið. Var 1. gr. samþykt, aö
viðhöfðu nafnakalli, með 16: 10
aíkv. Já sögðu: Sig. Eggerz, jafn-
er besta átsukkuladi,
sem selt er á landinu.
Fæst hvarvetna.
aöarmenn og Framsóknarmenn
nema Lárus Ilelgason. Nei sögöu
íhaldsmenn og L. H. (M. Guöm.
og H. Stef. voru ekki við). Aðrar
greinar frv. voru samþ. og því vís-
að til 3. umr.
6. Frv. til laga utn varnir gegn
því, að gin- og klaufaveiki og aðr-
ir alidýrasjúkdómar berist til
landsins, 1. umr. Áður en frv. var
vísaö til 2. umr. stóðu þeir upp
Pétur Ottesen og Jörundur Brynj-
^ólfsson og víttu efri deild harölega
fvrir gálauslega aöferö um þaö, að
vilja leyfa innflutning hættuleg-
ustu hluta, eins og eggja og græn-
metis, þótt þeir væru alóþarfir og
að eins til að „seöja fýsnir manna
og sælkeralanganir". Hélt Jörund-
ur, aö óhjákvæmilegt væri aö
skera efri deild niður, ef verjast
ætti veikinni. — Fleiri þm. töluðu,
en ekki eins kföftuglega og þess-
ir. — Þegar umr. lauk var kl. 12
á íniðnætti.
Athugasemd.
Herra ritstjóri!
Eg ætla ekki aö blanda mér t
deilú þeirra Sigfúsar Einarssonar
og Þóröar Kristleifssonar. Þar
veitir hvorugutn betur, og er rétt
aS láta þá sjálfa á sjást og eina
um glímuna. — En citt atriöi í
grein Sigfúsar er Jiann veg vaxið,
að mér þykir hlýða, að gera við
■Jiað litla athugasemd.
Hr. S. E. segir, aö hver sá, sem
ritar ttm hljómleika hér í bæ af
„fullri hreinskilni ogsamviskusemi
veröi aö vera viö aököstum bú-
inn“. Þctta er vafalaust rétt. En
greinarhöfundinum hefir alveg
láðst aö geta þess um leið, aö
slíkum „aðköstum“ verði menn að
taka með fullkominni hugarrósemi
og kurteisi. Sérstaklega ætti þetta
að vera auðvelt þeitn mönnum,
setn ráðsettir ertt orönir og hafa
ger( sér Jiess fulla greitt, að „að-
kastanna“ kunni jafnan að vera
von úr ýmsttm áttum. Slíkum
mönnum ætti ekki að vera óklcift
að ræða ágreiningsmálin af fullri
skynsemi og kurteisi. — Hið satna
verður trauðlega heimtað af ung-
lingum og angurgöpum.
Hr. S. E. fttllyrðir, að í öðrum
nienningarlöndutn sé reglan sú, að
þlööin bægi frá sér öllum „aö-
köstum“ í garð þeirra manna, er
um hljótnleika rita „af fullri hrein-
skihti og samviskusemi". — Þetta
getur vel veriö og veit eg þó ekk-
ert um þaÖ tneð vissu. Hugsast
gæti samt, aö full-örðugt kynni að
reynast stundum, að vinsa úr
„samviskusömu" höfundana. Skilst
mér, að hitt og anuað gæti komið
til álita við þvílíkt mat, og ekki
æfinlega > auövelt úr því aö skera
tueö öruggri vissu, livort greinar-
höf. væri samviskusamur eða ekki.
Viö hrein|skilnina væri sjálfsagt
hetra að fást, Jiví aö sú hliö máls-
ins liggur fremur í augum uppi.
Þeir, sem lesiö hafa hljómlistar-
dóma í blööumun hér, munu ekki
geta á þaö íallist, að rétt sé aö
binda opinberar umræöur um
hljómlist viö nöfn einhverra á-
kveöinna matina. Dómarnir hafa
ckki veriö með þeim hætti, að slikt
geti talist æskilegt. Hitt mundi
réttara og vænlegra til árangurs,
aö gefa sem flestum hæfum mönn-
um kost á því, að láta álit sitt í
ljós. — Eg er algerlega mótfall-
irtn allri cinokun — ekki síst í
mati á andlegum verðmætum. Eg
vil að allir hæfir menn og fróð-
ir hafi fult leyfi til að segja
óörum til vegar. En þeir eiga að
gera Jiað á prúðmannlegan hátt, og
þeir eiga að rökstyðja mál sitt,
hvort sem Jieir skrifa lof eða last.
Stóryröi og hróp út i loftið,
rakalausar fttllyrðingar, háskýja-
lof eöa níð um einstaka menn og
geðvonsku-raus, á ekki aö eiga
neinn rctt á sér.
Þeir, sem þvílíkum vopnum
beita, fella á sjálfa sig þunga
dóma.
Listavinnr.
70 ðra reynsla
og visindalegar rannsóknir
tryggja gteði kafCbætisins
VEROl
enda er hann heimsfrægnr og
hefur 9 s i n u u m hlotið gull-
og silfurmedaliur vegna fram-
úrskarandi gœða sinna.
Hér á landi hefur reynslan
sannað að VEBO er miklu
betrl og drýgrl en nokkur
annar kaffihætir,
Notið aðeins VERO,
það marg borgar slg.