Vísir - 22.04.1928, Blaðsíða 2

V I S I R
)) ffef
ínir
i
Hötum t i 1 :
Girðinganet, 68 og 92 cm. há.
Ennfiemur hænsnagiiöinga
og steypunet.
Gaðdavir:
Gauchada stálvir. — Einnig
venjnlegan gaddavir.
Girðingastóipa úr járni.
Ennfremur sléttan vír og
virkengi.
Fypipliggjandi:
Rio-'kaffi
og
Strausykup.
A. Obenh&upt.
r
•—
Geip T. Zoéga pektop.
Geir rektor Zoégá lést 15. þ. m.
fra hinni heimsþektu verksmið|U
Fabrique Nattonale d’Ármes de Guerre,
Beigíu. höfum við fyrirliggjandi.
Verð kr. 130,00.
Jóli. Óiafsson & Oo.
cigarettan
með þópsmepkinu.
Kostar 1 kr. 20 stk.
BeriS þær saman viS aðrar te«undir af sama verði.
Hann haífii einn yfir sjötugit og
var því húinn aö ná þeini atdri,
er tali'ð er sjálfsagt annarstaöar,
aö ínenn láti af embæbti. Skólaár
þetita hefði og vafalaust orSiS hans
síðasíta, þótt honum héfSi orSiS
lengra lífs auSiö. ÞingiS veitti hon-
um fyrir skemstu full eftirlaíui, ef
hann léti af einl)ætti, en hann hafði
látiS þá ósk í ljós viS kunningja
sína, að hann vildi draga sig í hlé
og vinna eingöngu aS orSalxSkar-
starfseini sinni. Sumum mun ef til
Vill finnast, aS hann hafi hnigiS
í valinn á réttunr tíma. Hann lieföi
crSiS fimmtíu ára stúdent i vor,
en slíkum tímamótum fylgir ávalt
beiskjublandin gleSi. Hitt er og
sönnu nær, aS fáum mun geSfelt,
er á reynir, að yfirgefa starf, er
menn hafa iSkaö um áratugi, þótt
ísvíld og' kyrS lcomi í staSinn.
Kennari í 44 ár, yfirkennari í
23 ár, rektor í 15 ár, —■ þessar töl-
ur tala sínu þögla máli. Flestir
Stúdentar íslands, er nú lifa, eru |
lærisveinar hans, og kendi liann j
þeim aSallega latínu, ensku og 1
irönsku. líanu mun hafa sest um
40 þúsund sinnuin í kennarastól
og miðlaS mörgum hundruSum ís-
lendinga af sinni víStæku þekk-
ingtt á ýmsum tung'umálum.
Hann hefir á þessum hálfa fimta
tirg ára kyust hinum ólíkustu
mentamömium, skapstórum rnönn-
um og UppivöSslusömum, er ó-
beislaSir voru af líísreynslu, og
hægfara mönnum, er hjotið, höfðu
mildi í vöggugjöf. Hann hafði séð
margan ungan óg bráðgáfaSan
mentamann verða sjálfum sér að
f jörlesti, vegna framhleypni og
festuleysis, en einnig marga þeirra,
er álitnir vom lakari námsmenn
cg tregir, ná settu marki, vegna
þrautseigju sinnar og mannkosta.
ITonum mun vafalaust hafa ver-ið
borið á 'brýn af ýmsum þeim, er
unna stormi og hávaSa, aS hann
væri enginn skörungur, — líkt og
Nýkomið:
Violet rakblffð
Giíette rakblöð
Bello slípvélar
Gilette rakvélar
Játpnvöpudeild
Jes Zimsen.
Jóni heitnum Magnússyni forsætis-
íáðherra. Eu Geir rektor unni
friðnum og kyr'Sinni. Hann var
a.tíð fús á að laga misfellur og
liðka snurður þær, er óumílýjan-
lega hlutti að verða margar í sam-
búð við óstýriláta og oft ósann-
gjania pilta, á jafnlangri Hfsleið.
Samhúð hans vi,ð pilta var þvi hiu
ákjósanlegasta, og engir viðburð-
rt urðu þeir í rektorstíð hans, er
slciftu skólanum í tvo andvíga
ílokka, eins og oft vildi til í lat-
ínuskólauum gamla. Má þvi meÖ
sauni segja, aö hann haíi verið
g ó ð u r r e k t o r. Eát })ar við
hættist, að honum var mjög ant
um velferð nemanda sinna, og var
bann vanur við skólauppsögn að
gefa stúdentum holl ráð unt fram-
tíðarnám. Hann leit vafalaust
þatmig á, að stúdentspróf værí
eítirsóknarverður mentunargrund-
völlur uridir lífið, og að háskóla-
nátn æ-tti }>eir einir aS stunda, er
fyndi sérstaka köllun hjá sér til
þess. Þótt hann væri latmumaður
ágætur, mun hann hafa litið svip-
ttðum augum á gildi forntungn-
anna eins og Gertz prófessor íDan-
mörku. Ilaim undi því vel hinu
nýja skólaskipulagi, er tekið var
v.pp i tíS hans, og var lítið um
margar breytingartillögttr þær, er
liornar hafa verið fram í seinni
tíð, þó að honum væri ljóst, að
skólinn væri áð sprengja af sér öll
bönd.
Geir rektor v’ar einn af starfsöm-
u.stu mönnum þjóðarinnar, lengst-
’an hluta ævinnar, enda gekk hann
svo fram af sér um eitt'skeið, að
hann varð að leita sér heilsubótar
erlendis. Eftir langa og þreytandi
kensludaga settist hann að orða-
bókarvinnu sinni og santdi þrjár
orðabækur: ensk-ísleriska, íslensk-
enska og orðabók yfir fornmálið
íslenska með enskum þýðingum.
Hann gerðist brautryðjandi áþessu
sviði, því að bækur þessar eru
fyrstu orðabækurnar unt ný-ís-
lenskt mál, er því nafni mega
néfnast. Hann var glöggtir á ís-
ienskt mál og vandvirkur, og hafði
í huga, ef honum endist aldur, að
auka eim við og bæita íslensk-
ensku og ensk-íslensktt orðabók-
ina, er báðar hafa komið út í tveim
útgáfum.
Geir rektor var gæfusantur mað-
ur og heimilislíf hans hið ástrík-
p.sta í sambúö við ágæta konu og
börn. Hver maður, sem á heimili
}æirra kont, fann samúð þá og ein-
drægrii, er ríkti þar. HeintiTisgleði
hans mun og hafa átt drjúgan þátt
i hinu mikla starfi, er hontun
Idotnaðist að leysa af hendi.
En hjól tímans snýst á.n afláts,
og saga })jóðarinnar geymir að-
eins örfá nöfn frá hverri öld. Geirs
rektors mun lengi veröa minst, og
um hann má segja það, er stendur
á legsteini Péturs biskups: Virtus
post fata perennat.
A. J.
Símskeyti
Khöfn 21. apríl. FB.
Frá Kína.
Ræðismenn Bretlands og Banda-
tíkjanna hafa ráðlagt útlending-
um að flytja frá Tsinan, vegna
ófriðarins. — Japan hefir sett her
sjóliðsmanria á land í Tsingtau og
lýst yfir ófriðarásitandi þar.
(Tsinan er höfuðborgin í Shan-
nmg-héraði, íbúar 300 þús. Þaðan
er 450 km. löng járnbraut til
Tsingtau).
Enn um landskjálftana í Búlgaríu.
Frá Berlín er símað: Á annað
liundrað menn hafa farist í land-
skjálftunum í Búlgaríu. Tvö þús-
und hús hafa gereyðilagst. Marg-
ir íbúanna x Sofía flýja óttaslegn-
ir frá heimilum sínum.
Frá Berlín.
Frá London er símað: Samkv.
fregn frá Basra', hefir stjórnin í
Persíu heimtað, að tollgæslumenn
frá Irak flytji frá Abadan, á bakka
Schatt-el-Arabs-fljótsins. Ennfrem-
ur neitar Persíustjórn þvi, að bresk
herskip hafi rétt til þess að varpa
rkkerum við Abadan. Búast menn
við, að þetta mtmi hafa óheppileg-
r.r afleiðingar fyrir sambúðina á
milli Persa og 'Breta.
Smápistlar
frá Noregi.
Eftir Indriða Einarsson.
—o—
Konungurinn.
Það var forn venja hjá Norð-
mönnum/ að konungurimi varð að
vera sjálfur í hvenú orustu. Há-
kon konungur hefir litið svo á, að
hann ætti að gera sitt til að gera
100 ára minningu Ibsens sem há-
tíðlegasta. Hann lét leikhússtjórn-
ina vita, að hann mundi sækja leik-
húsið öll kvöldin. Komu þeir á
hverju kvöldi, áður en byrjað var,
feðgamir, konungur og Ólafur
krónprins, og fóru ekki fyr en síð-
ustu framköTlunum var lokið. Ann-
ars var mér sagt, að konungur
kæmi fremur sjaldan i leikhúsíð.
En konungur „Ték við ljóðmögu"
1 þessa dagana, eins og Eyvindur
skáldaspillir sagði um Hákon AS-
alsteinsfóstra.. Og Hákon konung-
ur gerði meira en það; harin veítti
öllum, erlendu gestunum áheyrn
einn daginn. Gekk hver þjóð fyrir
bann í einu. Við Þorsteinn Gísla-
son komum þar saman, og það
vakti eftirtekt okkar, að „adjú-
tant“ konungs, sem hleypti gestun-
um irin, sagði okkur-, að hann hefði
verið á Seyðisfirði um tíma fyrir
nokkru. Konungurinn tók glaðlega
á móti okkur, og þakkaði okkur
fyrir að heimsækja sig, „þið, sem
komið heim á morgnana klukkaa
sjö.“ Viö sögðum, að það væri
konungleg ástúð, að vilja sjá okk-
ur. Hann talaði um, að nú mundi
„Reykjavík vera mikið l>reytt frá
því sem hún var, þegar hann var
þar. „Nú farið þið tim alt í bíl-
um; þegar eg var þar, var alt farið
á hestbaki. Þá voru þar 5000
nianns." Við sögðum, að þar væru
nú 25000 manns, og að bílamir
mundu vera um eða yfir 200. En
t. f því væri margir flutningabíl-
ar. Hann talaði um Ibsens-leikina;
hversu norsku leikaramir lékju
vel, og nefndi sérstaklega Egil
Eide. Hann var hinn glaðlegasti
og fjörugasti, og öll áheyrnin var
svo eðlileg og ástúðleg, að eg taut-
aði fyrir munni mér, þegar eg fór,
vísuorðin úr ljóðum Eyvindar
skáldaspillis eftir Hákon Aðal-
steinsfóstra:
„gramur hinn glaðværi
stóð und gullhjálmi".
Norðmenn gera mikið til þess,
að tengja saman nútíð óg fornöld,
og það alveg uþp í topp. Konung-
u. rinn • heitir enn Hákon, og Ólaf-
tu’ krónprins er einn hinna fremstu
íþróttamanna Noreg's, og ákaflega
vinsæll. Fyrir islenskum augum er
þar að vaxa upp annar Ólafur