Vísir - 04.06.1928, Blaðsíða 2

t
VISIR
Höfum tils
saltaðar rflllupylsur
mjög góða vöpu.
Nýkomið:
Handkoffopt 30/70 Ctm 2, teg.
Strigaskór. Cólfmottur
A. Obeohaupt.
Veedol
- V""*«»ahia «au.
■ THÍ LUBPiCANI'*
IS»» 1LH
V ;>Mrú».NÍrMpccii**ý:Í-3'.
:J'°f Oa fó'N tvi'-vbiÍK:
Nýjai* tegundir af VEEDOL bifreiðaolíum eru konm-
ar á markaðinn. pær eru gerðar fyrir miklu hraðgeng-
ari vélar en alment gerist og þola þvi miklu meiri hita
en aðrar bifreiðaolíur.
pessar olíur er hyggilegt að nota, enda mæla stærstu
bifreiðaverksmiðjurnar með þeim eftir að hafa reynt
þær á bifreiðunum og á efnarannsóknarstofum sínum.
Jóh. Ólafsson & Co.
Sími 584.
Reykjavík.
Sími 584.
Símskeyti
—o—•
London, 2. júni. FB.
Viðtökur íþróttakvenna í. R. í
London.
Ógleymanlegar móttökur í
London. Sýndum í dag kl. 3 i
leikfimissal K.F.U.M. Viðstadd-
ir voru fulltrúar frá sambandi
bresku leikfimisfélaganna, Ling
leikfimisfél., Chelsea íþróttahá-
skólanum og íþróttafulltrúar
borgarstjórnariunar í London,
fulltrúar mentamálaráðs Queen
Alexandra’s College o.s.frv. Auk
þess 200 „profcssional“ léikfim-
iskennarar viðsvegar að fráEng-
landi. Margir þeirra ferðuðust
dagleið til þess að geta verið við-
staddir sýninguna. Margir urðu
frá að hverfa vegna rúmleysis.
Með nægum fyrirvara hefðum
við getað fylt stærsta leikfim-
issal Lundúnaborgar.
íslenska kerfið og kvenflokk-
urinn talinn framúrskarandi af
sérfræðingum Englands.
Förum til Edinborgar kl. 1%
í fyrramálið.
Ivliöfn, 3. júní. FB.
Hemaðurinn í Kína.
Frá Peking er símað: Norður-
herinn hefir beðið mikinn ósig-
ur við Liuliho. Féllu 4000 af liði
þeirra í bardögunum. — Chang
Tso-lin er fluttur frá Pelcing,
sennilega til Mukden. Gerði
hann fyrst ráðstafanir til þess,
að þjóðernissinnar gæti tekið
Peking á friðsamlegan hátt.
Hersliöfðingjar þjóðernissinna
hafa fallist á, að velferðarnefnd
gæti reglu í Peking, þangað til
þjóðernissinnar taka borgina.
Júgóslavar og ítalir.
Frá Berlín er símað: Stjórn-
in í Júgóslavíu hefir svarað orð-
sendingu Ítalíustjórnar og segist
hafa fyrirskipað rannsókn út af
æsingunum. Lofar hún því, að
hinum seku verð refsað og að
greiða Itölum fullar skaðabæt-
ur.
Verkfall í Finnlandi.
Frá Helsingfors er símað:
Hafnarverkfall Iiófst í gær í öll-
um höfnum Finnlands. 12 þús-
undir manna taka þátt í verk-
fa-llinu, heimta samning fyrir
allar hafnirnar.
Nordenskjöld landkönnuður
látinn.
Frá Gaulaboi’g er símað: Pró-
fessor Otto Nordenskjöld land-
könnúður er látinn.
Flugferð til Ástralíu.
Frá Honolulu er símað:
Ástralskur flugmaður að nafni
Smitli flaug liingað frá Oakland
í Californiu. Ætlar hann til
Ástralíu.
Athngasemd.
(Reykjavik, 3. júní 1928.
par sem ritstj. Morgunblaðs-
ins hefir ekki enn þá birt eftir-
farandi grein, samkvæmt til-
mælum mínuin, þá leyfi eg mér
hér með að senda yður. hana og
biðja yður að gera svo vel að
ljá lienni rúm í næsta blaði
Vísis.
Virðingarfylst.
Jón Halldórsson).
Herra ritstjóri !
Eg er ekki óvanur því, að sjá
lítt vingjarnlega og órökstudda
dóma frá liendi Sigfúsar Ein-
arssonar, sem er nú söngdómari
Morgunblaðsins, um samsöngva
félags þess, sem leyfir mér að
stjórna söng sinum (sbr. til
dæmis söngmálablaðið Heimi).
Mér hefir þó eldci þótt ómaks-
ins vert að andmæla þeim. I
þelta sinn hafði félagið fengið
sér til aðstoðar 13 söngkonur
og 2 hljóðfæraleikendur við
samsönginn í dómkirkjunni 22.
þ. m., og þykir mér því meiri
ástæða en áður til andmæla,
enda finst mér söngdómurinn
gefa fult tilefni til þess.
Söngdómarinn byrjar á því,
að fara niðrandi orðum um
tvær aðaltónsmíðarnar, sem
fram voru fluttar, 95. sálm
Davíðs, eftir Mendelssohn, og
„Gallia“, eftir Gounod. Báðar
eru tónsmíðar þessar frægar, og
bera höfundum sínuin fagurt
vitni. Um sálminn farast honum
þannig orð: ....eins og veik-
ur endurhljómur af kórsöngv-
um ofurmenna fyrri tíða
(Bachs og Hándels)“. Hvað
meinar hann með þessum orð-
uni? Meinar liann að sáhnurinn
sé léleg stæhng á körsöngum
Bachs og Hándels? Ef svo er
ekki, því er liann þá að gera
lítið úr Mendelssolm við liliðina
á þeim? Var liann ekki líka of-
urmenni í sönglistinni? petta
verk Mendelssohns kalla pjóð-
verjar „ódaúðlegt meistara-
verk“ (Reinecke), og er eg fyr-
ir mitt leyti því fyltilega sam-
þylckur. — Mér er sama livað
hann á við; uinmæli haus verða
ekki skilin öðruvisi en sem
máttlaust nart. — „Gallia“ seg-
ir hann að sé ærið misjöfn að
gæðum, áhrifarík í blettum en
þess á milli veigalítill skáldskap-
ur. Öll eru þessi ummæli mjög
óviðeigandi og óréttmæt, og
gengur yfir mig, að Sigfús Ein-
arsson skuli ekki liika við að
knésetja þessa meistara söng-
listarinnar vegna þessara tón-
verka, til þess eins að kasta rýrð
á samsönginn, því að auðvitað
er leikurinn til þess gerður.
Nú kemur að þeim kafla
söngdómsins, sem fjallar um
sönginn sjálfan, með hinum
margvíslegu kostum eða ókost-
um, sem á honum hljóta að
vera. Ætti sá kafli að yera hlut-
laus „kritik“ (lof og lasl eftir
ástæðum) á þeim, sem með
sönginn fara, og jafnframt leið-
beinandi og fræðandi fyrir
áhejæendur söngsins. Jh-iðji aðil-
inn, sein hér á hlut að máli, er
sönglistin sjálf. Ef eitlhvað er
lofað, sem á ekki lof skilið, þá
verður hún fyrir lasti, og áheyr-
endur jafnframt afvegaleiddir.
o. s. frv. Söngdómarinn leiðir
þetta hjá sér að mestu á afar-
einfaldan hátt, — hefir senni-
lega ekki álitið samsönginn i
lieild sinni þess verðan. Hann
segir: „En flokkurinn var of
liðfár, til þess að fara með þessa
kórsöngva.“ Hann smíðar sér
þarna trog, og sker sönginn nið-
ur við það umsvifalaust, og
leggurþessa fullyrðingu síðan til
grundvallar fyrir öllum aðfinsl-
um sínum. Hann gleymir þvi í
svipinn, að til undirleiks var að
eins („léleg“!) slagharpa, sem
hlaut að takmarka söngmanna-
fjöldann. Ef hann á við með
þessum orðum, að öllum 29
manna söngflokkum, eins og
þessi er (13 konur og' 16 karl-
ar), sé ofviða að syngja þessi
lög, þá er eg honum algerlega
ósamdóma. Eg álit það beinlinis
ranga staðhæfingu. Söngdóm-
arinn er nýbúinn að segja að
lögin (sálmurinn) séu „söng-
ræn, slétl og feld“ (það er samt
langt frá að þau séu það öll),
en hann varar sig ekki á því, að
þessi ummæli eru ágæt rök fyr-
ir því að þau séu vel sönghæf
fyrir lítinn söngflokk! Hvað er
svona erfitt í lögunum? — Eigi
hann að eins við söngflokk okk-
ar, þá ber honum að finna orð-
um sínum stað. Á meðan það
er ógert, skoða eg þetta sem
fullyrðingu út í bláinn. Spurn-
ingin er einungis um, íivernig
söngflokknum tólcst söngurinn,
vel eða illa. Hitt er annað mál,
að æskilegra hefði verið að söng-
flokkurinn liefði verið miklu
stærri, og góður orkesturundir-
leikur í stað slaghörpu.
Ef til vill ber að skoða áfram-
haldið tih-aun til sönnunar
þessu. Söngdómarinn segir:
„Vantaði þvi fylling og mátt i
sönginn.“ Sú fylling og máttur,
sem við er að búast af 29 manna
söngflokki var þarna i sæmi-
lega ríkum mæli, en fýlling og
máttur 50 eða 60 manna söng-
flokks auðvitað ekki. Er það
nokkuð tiltökumál? pað er eins
og söngdómarinn liafi haft fyrir
framan sig mynd af 60 eða
jafnvel 100 manna kór, og bor-
ið okkur svo saman við hann.
— Söng'dómarinn gerir sig sek-
an í þvi að rugla saman stærð
og gæðum, sem eru gerólík
hugtök.
Enn fremur segir liann:
„Jhirft hefði að minsta kosti af-
armikla nákvænmi um tón-
styrk einstakra radda og frá-
bæra aðgæslu um liljóðbrigði
(dynamik) til þess að bæta úr
fyrnefndum liðskorti og liylja
hann.“ pað má vel vera, að ein
og ein mannsrödd hafi lieyrst í
gegn þegar sterkt var sungið.
slikt er algengt í smáum kór-
um um forysturaddir, og er
varla tiltökumál. pað eru til
svo margar aðrar stærri smeldc-
leysur, sem söngstjórinn verður
að bægja frá. Samt dettur mér
ekki í liug að amast við þessari
aðfinslu. Hún gleður mig frem-
ur, því að hún er eflaust rétt-
mæt. Um liðskortinn er það að
segja, áð eg hafði enga tilhneig-
ingu til að bæta úr honum eða
liylja liann, enda þekki eg ekki
að „statistar“ séu notaðir í
söngflokkum! Um liljóðbrigðin
þykist eg hafa viðhaft þá að-
gæslu, sem eg á til. Söngdóm-
arinn lætur sér nægja að gefa
í skyn, að hún hafi ekki verið
frábær, og það verður áreiðan-
lega skilið á þann hátt, sem
hann ætlast til. — Eða hvað lief-
ir liann út á þau að setja? Vill
söngdómarinn ekki ganga beint
til verks og skýra frá því?
Hljóðfæraleilcendurna, Emil
Tlioroddsen og Kjartan Jóhann-
Ávalt mest úrval
AF FALLEGUM OG VÖND-
UÐUM VARNINGI FYRIR
KARLA:
Manchettskyrtur hvítar og misl.
Sportskyrtur ljósar og dökkar.
Hálslín lint og stífað.
Hálsbindi og treflar. Sokkar og
nærföt. Enskar húfur og hattar,
fjölbreytt úrval.
Regnfrakkar, Rykfrakkar og
buxur.
Vörur sendar gegn kröfu, hvert
á land sem er.