Vísir - 10.06.1928, Blaðsíða 2

VISIR
Höfum fengið:
Ullapballa 7 lbs
Gaddavir Granchada,
Víplykkjar do.
Fypipliggjandi:
Ríó-kaffi.
Ulsis-kal gerir alla glaia.
aÖ geta fengiS a'Ö bregÖa sér út úr
bænum í þessum merkilega „sjálf-
renniugi“. En aÖrir, og þeir hafa
sjálfsagt verið miklu fleiri, létu sér
fátt um finnast. —
Mér er ekki kuunugt, hvernig
gekk, ]>egar bifreiÖin var reynd í
fyrsta sinni. En kátkgar voru sög-
urnar, sem af því gengu. — Og
sjálfsagt hafa þær flestar verið
sannar aö einhverju leyti. En öll-
um bar saman um þaÖ, að helming
leiðarinnar, sem farin var i hvert
skifti ,hafi þeir orðið að ýta bif-
mteams
mm
Innilegaj: þakkir fyrir auðsýnda samúð við fráfall og jarðarför
Bjarna Magnússonar steinsmiðs, Bergstaðastraeti 9.
Sólveig Siguxðardóttir og böm.
m
m
Þessi kunnu Raehals píanó eru
komin aftur, úp mahogni, ekta fíla-
beini, með 3 pedölum. Ódýp kontant.
A. Obexiliatipt.
Hrísxnj el.
Kandís.
A. Obenhau.pt
Símskeyti
—0'~**
Khöfn, 9. júní. F. B.
Frá Kina.
Frá London er símað: Menri
búast við, að síðustu flokkar
Norðurhersins fari frá Peking
í dag. SuSurherinn er kominn
að borgarmúrunum. Borgin hef-
ir verið lýst í ófriðarástandi. Er-
lendar þjóðir, sem eiga forrétt-
indasvæði í borginni, hafa gert
ráðstafanir til þess að verja þau,
ef þörf krefur. Símasambandið
við Peking er slitið.
Stjórnarmyndun í þ>ýskalandi.
Ríkiskanslari bendir á jafn-
aðarmanninn Hermann Miiller.
Flokkarnir semja um stjórn-
armyndunina. Marx ríkiskansl-
ari hefir ráðlagt Hindenburg að
fela jafnaðarmanninum Her-
mann Miiller að gera tilraun til
þess að mynda stjórn með þátt-
töku jafnaðarmanna, demo-
krata, miðflokksins og þjóð-
flokksins.
V opnasmyglunarmálið.
Frá Genf er símað: Á ráðs-
f undi J?j óðabandalagsins var rætt
ungverska vopnasmyglunarmál-
ið. Lét ráðsfundurinn í ljós ó-
ánægju sína yfir afstöðu Ung-
verja til málsins og lieimilaði
forseta ráðsins að kalla saman
auka-ráðsfund, ef svipað mál
kæmi fyrir í framtíðinni.
Farartæki.
—0—
Miklar eru framfarirnar. Nú er-
um viö farnir aö fljúga!
í æsku minni voru hestarnir
einu farkostirnir á landi, fyrir ut-
an „tvo jafnfljóta“, og svo haföi
þaö veriö frá elstu tíö.
Þar, sem eg ólst upp, var aldrei
minst á kerrur eöa aöra vagna.
Állar vörur bænda, úr kaupstað
og í, voru fluttar á hestum. Alt var
bundið og lyft á klakk. — Mátt-
arviðir til húsabygginga voru
þó fluttir í „drögum“.
Þegar eg kom hingað til Reykja-
víkur, um aldamótin, voru tví-
hjóla kerrur all-mikiö notaðar til
vöruflutninga. Samt sáust þá oft
langar lestir af baggahestum. Mér
varð einna starsýnast á þorsk-
liausa-lestirnar. Einu sinni sá eg
12—16 hesta í slíkri lest. Þaö
þótti mér- merkilegur flutningur.
Þorskhausalestir sáust aldrei i
mínu bygöarlagi.
Um þessar mundir munu mann-
flutningavagnar hafa komið til
sögunnar. — Póstvagninn austur
áð Ægissíöu er sennilega fyrsti
farþegavagninn, sem í förum hef-
ir verið hér á landi.
Póstvagna-feröirnar austur hóf-
ust áriö 1900. Fyrsti póstvagninn
var léttur og góður tvíækisvagn.
Hann brotnaði og féll í lamasess
eftir nokktir ár. Póstvagn-ferðum
var haldið áfram austur á sumr-
in, þar til er bifreiðir komu til
sögunnar.
Nú er komiÖ meira og minna af
akfærum vegum um allar sveitir
landsins. Bændur eru aÖ miklu leyti
hættir aÖ „lyfta bagga á klakk“ í
kaupstaÖ. — Flestir hafa keypt sér
vagna og flytja á þeim allar nauð-
synjar sínar, — nema heyið. ÞaÖ er
enn þá reytt saman víÖsvegar í
landareigninni og flutt á hestum,
alveg eins og fyrir þúsund árum.
Það mun hafa verið skömmu eft-
ir aldamótin, að Alþingi tók rögg
á sig og veitti nokkurt fé til þess,
að bifreið yrði reynd á vegununt
hér. Einhver besti rithöfundur þjóð-
arinnar hefir sagt frá því einkar-
skemtilega, hvílika ótrú ýmsir höfðu
á því, að bifreiðaakstur gæti hless-
ast hér á landi. — Menn vissu, að
vegirnir voru slæmir, og haft er fyr-
ir satt, að stöku maður hafi trúað
þvi, að loftslagið íslenska kynni að
vera einhvcrnveginn með þeim
hætti, að bifreiðir gæti ekki komist
leiðar sinnar. — Líklega er nú var-
legra, að taka þetta ekki alveg bók-
staflega. — Hitt er víst, að ótrú
sumra manna var mjög mikil, enda
hafÖi fyrsta tilraunin, sem gerÖ var
meÖ bifreiðaakstur hér á landi, ger-
samlega mishepnast. —
D. ‘ Thomsen, konsúll og kaup-
maður, hlaut styrk þann, sem Al-
þingi veitti til þess, að bifreið yrði
reynd á vegunum hér. Thomsen brá
sér utan og 'skömmu síðar kom bif-
reiðin. Fólki varð starsýnt á þetta
furðuverk, og hugðu sumir gott til,
reiðinni áfram. Og margir komu
sveittir og uppgefnir úr þeim ferÖa-
lögum.
ViÖ tókum okkur saman, þrír eða
fjórir ungir menn, og mæltumst til
þess, aö fá að sitja í bifreiðinni
eitthvað út úr bænum. ÞaÖ var tal-
ið velkomiÖ. Og nú var lagt af stað.
— EitthvaÖ gekk ferðalagíð skriti-
lega upp Bankastræti. UrÖum við
að ýta á eftir annað veifíð, en þess
á milli tók bifreiÖin mikla kippi og
þeyttist áfram tvo eða ]*rj á faömá.
— Og svona gekk þetta inn allan
Laugaveginn. — Okkur var heitið
fari inn að Elliðaám og heim aft-
ur. —- En þegar komið var — eftir
rúman hálftíma — inn undir „Árna
póst“, neitaði „kvíkindið" að fara
fetinu lengra. — Mun láta nærri, að
við höfum ýtt bifreiðinni á undan
okkur helming þeirrar leiðar, en
hinn spölinn hafi hún gengið fyrir
eigin afli, meö ógurlegustu rykkjum
og gauragangi. — Og nú var ekki
um annað að gera, en að ýta henni
öfitgri niður í bæinn, og það gerð-
um við. — Eftir þetta mun bifreið-
argarminum lítið hafa verið flíkað
á almannafæri, og bráðlega gleymd-
ist. hún alveg.
Þetta voru fyrstu kynni Islend-
inga af bifreiðum. Liðu svo nokk-
ur ár. að ekkert var um bifreiðir
hugsað, en þá komu hingað Vestur-
íslendingar tveir. og hófu bifréiða-
ferðir. — Síðan mun vera liðinn
meir en hálfur annar áratugur. —
Eins og menn vita, eru bifreiðirnar
nú orðnar aðal-flutningatækin á öll-
um akfærum vegum landsins. —
Og nú eru íslendingar farnir að
fljúga! — Járnbraut er ekki nefnd
á nafn lengur, nema af fáeinum
hræðum, sem sennilega telja hags-
muni sina með einhverjum hætti
hundna við slíkt fyrirtæki.
íslendingar vilja miklu heldur
leggja nokkurar miljónír króna í
bifreiðafæra vegi um land alt og
flugvélar, en í stuttan járnbrautar-
spotta, sem vitanlega getur með
éngu móti borið sig í rekstri.
Borgari.
vi5 gleraugna-
mátun er aðelns
í:
sérfpæðlngsins
2 LAUGAVEG 2
— Engin úlbu. —
M Sími 2222.
VeðriS.
í gærkveldi var norðaustan átt
um land alt. Kuldi og þykkviðri
á irorðausturlandi og Austurlandi.
Þurt og bjart véstan lands og
sunnan nema skúraleiðingar á
stöku stað sunnanlands. — í dd£
er sennilegt, að ekki verði veru-
legar breytingar á veðráttunni.
Grasaferðín
eftir Jónas Hallgrímsson er
nýlega (1927) komin út í
danskrí þýðingu, er gert hefir
frú Margretlie Löhner Jörgen-
sen. Heitír sagan á dönsku „Til
Fjælds efter Mos“ og er gefin
út i sérstökum pésa, ásamt vin-
samlega rituðum og skemtileg-
um inngangsorðum eftir Olaf
skáld Iíansen. — Frú Mar-
grethe Löbner Jörgensen her
mikla ást í hrjósti til ísleuskra
bókmenta, lornra og nýrra, og
hefir þýtt hitt og þetta úr bók-
mentum vorum á dönsku, vel
og smekkvíslega.
Margrethe Löbner Jörgensen
hefir ritað langa grein um
liveranotkun liér á landi í
„Modersmaalet" 21. f. m.
Leikhúsið.
„Æfintýrið“ verður leikið í
kveld. Einn leikandinn, Har-
aldur Á. Sigurðsson, er farinn
hurt úr hænum. Hefir Frið-
finnur Guðjónsson tekið að sér
að leika Kranz hirkidómara
að þessu sinni. Friðfinnur hef-
ir leikið hlutverkið áður og
þótti skemtilegur.
Skoskur flokkur
knattspyrnumauna kemur
hingað í sumar laust fyrir
miðjan júlí og verður hér liálfa
aðra viku á vegum knatt-
spyrnufélaganna hér í bænum.
Að líkindum verða þeir 15.
Súlan
flaug til Vestmannaeyja síðdeg-
is í gær og kom þaðan um kl. 7
og settist ú innri höfnina. Ferðin
gekk mjög að óskum.
Ágætur afli
var á SiglufirÖi i gær og fyrra-
dag, en áður haföi verið góður afli
um nokkurt skeið. Beita hefir ver-
ið nægileg til þessa, en var litil í
gær. H'afsild hefir veiðst þar að
undanförnu i reknet, nema í gær;
]*á veiddist nær ekkert.
Á ísafirði
hefir verið beitulítið síðustu
daga, en góður afli út af Horni.
Esja
fór frá Vestmannaeyjum laust fyr-
ir kl. 10 í gærkveldi. Meðal far-
þéga þaðan er Gunnar Ólafsson
konsúll.
Hjálparbeiðni.
í trausti þess, að bæjarbúar rétti
enn einu sinni hjálparhönd þeim
sem bágt eiga, eru linur ]>essar rit-
aðar. Svo er ástatt, að hér í bæu-
um, í litlu kjallaraherbergi, býr blá-
fátæk stúlka með tvö börn. Hún er
ein síns liðs og hefir ekkert fyrir
sig að leggja. Vona eg að bæjar-
húar sýni enn örlæti sitt og rétti
þessari bágstöddu stúlku hjálpar-
hönd, þvi að þörfin er áreiðanlega
mikil. „Vísir“ hefir góðfúslega lof-
aö að veita væntanlegum gjöfum
móttöku og koma þeim til skila.
Nánari upplýsingar um ástæður
]>essarar stúlku er hægt að fá á af-
greiðslu blaðsins.
Kitnnugur.
Prófi í lögum
luku í gær i Háskólanum þeir
Gústaf A. Sveinsson, með I. eink.
Hin þektasta og brautryðjandl
Gleraugnavepslun
Laagavegs Apoteks
er elsta gleraugnaverslun íslands, stofnsett 1919. Um lengri
tíma hefir hún notað sérstök rannsóknar & skoðunarborð.
pað sem aðrir hrósa sér af að sé nýtt, er stæling’ eftir
okkur.
Aðeins Laugavegs Apótek er elsta, þektasta og braut-
ryðjandi gleraugnaverslunin liér á landi.
Villist ekki lil ólærðra gleraugnaslípara, til þess er sjón
ykkar of dýrmæt. Snúið yður til Laugavegs Apóteks, því
| þar getið þér verið örugg um að lritta útlærðan glei’augna-
sérfræðing, sem nákvæmt og ókeypis mátar á yður gler-
1 augu.