Vísir - 10.06.1928, Síða 6

Sunnudaginn 10. júní 1928.
VlSIR
40tXSíXSÍÍ0ÍSÖ!Íttí5SStS5Ítí0ö»ÍÍíS0Kííí
Stdrt flrval
af
I fataefnum
o
I fyripliggj andi,
« af öllum teg,
| Komið sem fyrst.
| Guðm. B. Vikar I
Sími 658. Laugaveg 21. «
ni»Aivvwwsrtn n /s

Uppað Álafossi
allan daginn í dag
frá
Steindóri.
Til leigu.
Stórt herbergi á loftinu i húsi
mínu er til leigu nú þegar.
Gott fyrir 2 mæðgur eða ein-
hleypa. Nokkur þægindi fylgja.
VO N.
StSOOOQOOOOOtSt ií x stsoot yootiooot
og ódýpast ep
jafnan úpvaliö ö
af |
karlmannafötum
í
Fatabúðinni.
KXSCOOOOOO! X it X XXXXÍOSXXStttXX
Gi'immístimplai'
eru búnir til í
FélagsprenU'miðjunni.
Vandaðir og ódýrir.
Fyrirliggjandi í heildsölu málningarvörur frá
BURREL & C O., LTÐ, London:
Calcitine-Distemper-Powder. Calcitine-penslar. Copallökk. Do-
do-livitt japanlakk. Dodo-Car Enamel-bílalökk. Dodoine-Dist-
emper-utanhúss. Ferrogen-þakfarfi. Fernisolía. Terpentína.
KíHi í olíu. Zinc Oxide kemisk hreint.
Vörurnar að eins fyrsta flol ’ís, og verðið er
lægsta markaðsverð.
O. M. BJÖRNSSON.
Innflutningsverslun og umboðssala.
Skólavörðustíg 25. Reykjavík.
Nýir amerískir mjölpokar, á kr. 0,75, gallalausir, óstimpl-
aðir en afmarkaðir með kxút. Má nota þá i lök, sængur- og
koddaver, nærfatnað o. fl. Tekur öllum öðrum vörum fram
að endingu og gæðum. Trygging: Fullkomin ánægja með kaup-
in, eða peningarnir verða endursendir. Sent um alt gegn póst-
kröfu að viðbættu burðargjaldi. Minst seld 10 stk. samhangandi.
Hvidevare-Lageret, Albanitorv 9. Box 188. Odense. Danmark.
og
KANDIS
nýkomið.
7p F. H. Kjarlansson & Go
8imap 1520 og 2013.
Teggfódnr.
Fjölbreytt úrval mjög ódýrt, nýkomið.
Guðmnndnr Asbjörnsson,
S í M I 1700. LAUGAVEG 1.
Lnndsins mesta irrnl al rnmmnHstnm.
Jdyndir innrammaðar fljótt og vel. — Hvergi eins ódýrt.
Gnðmnndar Asbjðnsson,
Laogaveg 1.
G. M. C.
(General Motors Truck).
Kr. 3950,00. Kr. 3950,00
G. M. C. vörubíllinn er með 6 „cylinder“ Pontiac vél,
með sjálfstillandi rafmagnskveikju, Joftlireinsara, er
fyrirbyggir að ryk og sandur komist inn i vélina, loft-
ræstingu í krúntappahúsinu, sem heldur smurnings-
olíunni í vélinni mátulega kaldri og dregur gas og sýru-
blandað loft út úr krúntappahúsinu svo það skemmi
ekki oliuna og vélina.
4 gír áfram og 1 afturábak. Bremsur á fram- og aft-
urhjólum. Hjólin úr stáli og óbilandi. Hvalbakur aftan
við vélarliúsið svo auðvelt er að koma yfirbyggingunni
fyrir. Hlíf framan við vatnskassann til að verja skemd-
um við árekstur. Vatnskassi nikkeleraður og prýðilega
svipfallegur.
Burðarnxagn 3000 pund, og yfirbygging nxá vera
1000 pund í ofanálag eins og verksmiðjan stimplar á
liverja bifreið.
Hér er loksins kominn sá vörubíll, sexn bifreiðanot-
endur liafa þráð til langferða. Hann ber af öðrum bíl-
um að styrkleika og fegurð og kostar þó litið.
G. M. C. er nýlt met í bifreiðagerð hjá General Mot-
ors, sem framleiðir nú helming allra bifreiða í veröld-
inni.
Pantið í tima, þvi nú er ekki eftir neinu að bíða. Öll
varastykki fyrirliggjandi og kosta ekki meira en í Chev-
rolet.
Síml 584. Sími 584.
Jóh, Ólafsson & Co,
Reykjavik.
Umboðsm. General Motors bíla.
s?'
Visis-kaffið gerir alla glaða:

FORINGINN.
í þetta nxund naut liann frægðarinnar i „borg lilj-§f$!
anna“. $0*"
Sendiboðinn liafði meðferðis áríðandi bréf til K"
iians, frá greifanum af Biandrate.
Og nú stóð Bellarion, hinn ungi, ITægi liersböfð-
ingi og lávarður, nxeð illa skrifað bréf í böndum
og reyndi að komast fram úr því. Hann var svo
búinn, að liann var í víðum, dökkrauðum atlask-
kvrtli, nxeð löngum ermunx. Hann hafði gullið belti
um sig miðjan og þunga gullkeðju um liálsinn. Hon-
um gekk seint lesturinn. Facino hafði liripað hréfið í
flýti. jþað var ritað í Alessandria, á degi hins Iieil-
aga •Antoníusar:
„Kæri sonur minn!“ — þannig komst Facino að
orði. — „Eg þarf á hjálp þinni að halda. Konxdu
undir eins, með alla þá menn, sem þú getur útveg-
að. Hertoginn liefir beðið Boucicault um aðstoð, og
hann er kominn til Mílanó með sex þúsundir her-
manna.BoucicauIt er skipaður ríkisstjóri í liertoga-
dæminu. Nú verð eg að hregða skjótt við* — áður
en á mig er ráðið.
Annars nxá búast við, að Mílanó verði gerð að
léni undir frakkneskri stjórn. Hertoginíi er stein-
blindur, — sér ekki, að með því móti yrði hann
þegn konungsins í Frakklandi. Þtegnar hertogans
biðja mig hjálpar. Eg hefi um nokkurra mánaða
skeið verið hraustur og laus við gigtina, en nú er
liún aftur tekin að kvelja nxig, óliræsið að tarna.
pvi miður ræðst hún altaf á mig, þegar eg þarf á
öllu mínu jn eki að halda.
Sendu mér orð með bréfberanum, og vona eg
að þau verði á þá leið, að þú komir sem allra lyrst.“
pegar Bellarion hafði lokið lestrinum, stóð hann
andartak kyr og liorfði út í hallargarðinn og sól-
skinið. Hann var hraustlegur og sólbrendur i and-
liti. Á siðustu árum hafði honum aukist þrek og
karhnenska og andlit hans bar þess glögg nxerki.
Hann lxorfði brosandi út í Iiallargarðinn. Honum
þótti ekki óskemtilegt að hertoginn væri í klípu.
Gian Mai-ia hegðaði sér illa og ómannlega og var
sjálfur orsök í vandræðum sínum. Úr því að her-
loginn hafði leitað til BoucicaultíandstjóraFrakka-
konungs í Genúa, hlaut hann að vera kominn í
öngþveiti.
Malatesta-stjórnin varð ekki langlíf. Hún hafði
sett Welfa í hvert einstaka embætti, og þeir stjórn-
uðu horginni með liai’ðri hendi. Hertoginn varð
sjálfur fyrir barðinu á þeim. Hann sá nú, um síð-
ir, að hann hafði hröklast úr öskunni í eldinn. ÞaS
hafði gerst, þegai’ hann setti Malatesta í atöðu Fa-
einos.
Gian Maria var skaplaus og reikull í ráði. Hann
sendi þvi nxenn til Facinos, til þess að hiðja hann
unx að hverfa aftur á sinn fund. En sendimennirnir
voru handteknir af njósnurum Malatesta. Hertoginn
vai’ð að leita liælis i Porta Giovia-víginu, til þess
að íorða- sér undan Ixeiftaræði stjói’narinnar. Þá
fór Malatesta til Brescia, tók borgina lierskildi og
settist þar að. Pandolfo stærði sig af þvi leynt og
ljóst, að liann skyldi ekki linna fyr, en liann væri
orðinn lierlogi í Mílanó. Þegar Gian Maxáa gengi
á bak orða sinna, skyldi hann sjálfan sig fyrir hitta.
Hertoginn var svo óttasleginn, að hann frarndi
Iivert hryðjuverkið öðru grimmilegra og andstyggi-
legra. Heiftaræði lxans var í algleymingi og tak-
mai’kalaust.
Þegar mesta iiættan var unx garð gengin, fór Gian
Maria úr víginu og í höll sína. Á leiðinni söfnuð-
ust vesalings þegnarnir að honum. Allur iðnaður
var í kaldakoli og liungursneyð yfirvofandi í land-
inu. Úr öllum áttum liróþaði lýðurinn i eymd sinni:
„Semjið frið, náðugi liertogi, semjið fi’ið! Gefið
okkur Facino fyrir landstjóra. Unnið oss friðar,
náðugi herra!“
Hertoginn skeiti skolleyrum víð þessu og hélt
leiðar sinuar. Hann skeytti því engu, þó að fólkið
ti’æðist undir hestunum. Menn héldu áfram aö æpa.