Vísir - 07.07.1928, Blaðsíða 2

VISIR
))HaTHaM&OisEMÍ
Möfum til:
Umbndapappír í rnllni
20, 40, 57 em.
Nýkomid:
Rió-kaffi
prima.
A leiðinni: Hrísgrjón, Hpfsmjöl.
A. Obenliaupt.
G. M.C.
(General Motors Truck).
f^SSflToVOOTTIÍ^ :^;Kr7l3»5Ö7oo'
G. M. C. vörubíllinn er me8 6 „cylinder“ Pontiac vél,
með sjálfstillandi rafmagnskveikju, Jofthreinsara, er
fyrirbyggir að ryk og sandur komist inn í vélina, loft-
ræstingu i krúntappahúsinu, sem heldur smurnings-
oliunni i vélinni mátulega kaldri og dregur gas og sýru-
blandað loft út úr krúntappahúsinu svo það skemmi
ekki olíuna og vélina.
4 gír áfram og 1 afturábak. Bremsur á fram- og aft-
urhjólum. Hjólin úr stáli og óbilandi. Hvalbakur aftan
við vélarhúsið svo auðvelt er að koma yfirbyggingunni
fyrir. Hlíf framan við vatnskassann til að verja skemd-
ym við árekstur. Vatnskassi nikkeleraður og prýðilega
svipfallegur.
Burðarmagn 3000 pund, og yfirbygging má vera
1000 pund í ofanálag eins og verksmiðjan stimplar á
hverja bifreið.
Hér er loksins kominn sá vörubíll, sem bifreiðanot-
endur hafa þráð til langferða. Hann ber af öðrum bíl-
um að styrkleika og fegurð og kostar þó lítið.
G. M. C. er nýtt met í bifreiðagerð hjá General Mot-
ors, sem framleiðir nú lielming allra bifreiða í veröld-
inni.
Pantið í tíma, því nú er ekki eftir neinu að bíða. Öll
varastylcki fyrirliggjandi og kosta ekki meira en í Chev-
rolet.
Sími 584. Sími 584.
Jóbu Ólafsson & Go,
Rey^javík.
Umboðsm General Motors bíla.
Strákaðall
(icolcos)
5” nokkrar rúllur fyrirliggjandi.
Þörður Sveinssoo & Co
Símskeyti
—o—
Khöfn 6. júlí. FB.
Samvinnutilraunir vinnuveit-
anda og’ verkamanna í Bret-
landi.
Frá Lóndon er simað: Full-
trúar verkamanna og atvinnu-
rekenda, sem hafa verið að
leitast við að finna grundvöll
til tryggingar iðn.aðarfriðin-
um, hafa samþykt tillögur um
iðnaðarráð, sem verkamenn og
atvinnurekendur eigi fulltrúa
i. Aðalhlutverk iðnaðarráðsins
verður að reyna að koma i veg
fyrir vinnudeilur, og að vinna
að iðnaðarframförum.
Löwenstein auðmaður bíður
bana.
Frá London er símað: Belg-
iski auðmaðurinn Löwenstein
datt úr flugvél, sém var á leið
}Tir Ermarsund, og fórst. peg-
ar er andlát lians fregnaðist,
varð mikið verðfall á hluta-
bréfum ýmissa mikilia iðnað-
arfyrirtækja í Evrópu og Ame-
ríku, sem Löwenstein var við
riðinn.
Stjórnarskifti í Grikklandi.
• Frá Aþenuborg er símað:
Deila er upp komin á milli
Venizelosar og Káphandarisar
viðvíkjandi fjármálum, og lief-
ir deilan orsakað fall Zaimis-
stjórnarinnar. Venizelos hefir
myndað stjórn og liefir hann
ákveðið að rjúfa þingið.
Frá Júgóslavíu.
Frá Belgrad er símað: Stjórn-
in í Júgóslavíu Iiefir beðist
lausnar vegna deilunnar á
milli Serba og Króata. Er talið
nauðsynlegt að mynda sam-
steypustjórn, sem reyni að
jafna sundurlyndið á milli
Serba og Króata, en hinsvegar
talið vafalaust, að myndun
nýrrar stjórnar muni ganga
erfiðlega.
Utan af landi.
Hvanneyri G. júlí. FB.
Skúrir hafa komið til og frá
í héraðinu og farið misjafnt
yfir, en er þó til bóta. Menn
eru alment byrjaðir að slá. Af-
ar illa sprottið á harðvellistún-
um. Útjörð illa sprottin. Flæði-
erigjar upp undir meðallag.
fláskólanám
íslendinga erlendis.
A meðan að íslenskir stúdent-
ar nutu námstyrks þess i Kaup-
mannahöfn, sem kallaður var
„Garð-styrkur“, þurfti fátækt
ekki að jafnaði að hamla þeim
að leita þangað til náms. En
síðan Garðstyrkurinn var af-
numinn, hafa fáir efni á að
stunda liáskólanám erlendis,
nema þeim komi opinber
styrkur, en hann er að eins
veiltur fjórum mönnum á ári
og til fjögra ára, en að jafnaði
muini npkkuru fleiri sækja.
Þeir munu oftast sitja fyrir
þessum stvrk, sem reynst hafa
bestir námsmenn liér í Menta-
skólanum, og virðist það ekki
nemá sanngjarnt, en vel mætti
þeir menn koma til greina,
sem reynst liafa framúrskar-
andi í einhverri einni grein, þó
að þeir liafi ekki verið sérleg'-
ir námsmenn að öðru leyti.
Má og vera, að það hafi stund-
um ráðið vali þeirra, sem
fengið liafa utanfararstyrk.
Aulc þeirra, sem þessa styrks
liafa notið, iiafa fáeinir feng-
ið hjálp vina eða vandamanna
til liáskólanáms erlendis.
Námið hafa þeir einkum
stundað i Noregi, Þýskalandi
og Frakklandi, og enn helst
„stúdenta-nýlenda“ í Ivaup-
mannahöfn, þó að hún sé nú
svipur lijá sjón á móts við það,
sem áður var.
í tilkynningu þeirri, sem
nýlega birtist í dagblöðunum
frá hinu nýskxpaða menta-
málaráði, er þess getið, liverj-
ar námsgreinir þeir ætli að
stunda, sem fengið liafa utan-
fararstyrk að þessu sinni. Um-
sækjendur geta þess, þegar
þeir beiðast utanfararstyrks-
ins, hvað og livar þeir ætli að
nema, en mentamálaráðið mun
engin afskifti liafa af því. En
ef litið er á þörf landsins eina,
þá virðist svo, sem ekki sé
brýn þörf á lærðum mönnum
í sumum þeim greinum, sem
sumir þessir menn ætla að
stunda, og ekki sérlega líklegt,
að þeir eigi kost á sæmilegri
atvinnu hér að loknu námi.
„Þeir um það!“ kulma ein-
hverjir að segja, „eða á menta-
málaráð að segja við umsækj-
anda, sem vill lesa heimspeki,
að hann geti fengið styrk til
náms í verkfræði, eða við
sagnfræða-nema, að hann geti
fengið styrlc til stærðfræði-
náms?“
Nei! Eg verð að játa, að þetta
vakir ekki fyrir mér. En liitt
teldi eg rnjög æskilegt, að
mentamálaráðið gerði sér
Ijósa grein fvrir, hverskonar
lærdómsmanna vér þörfnumst
lielst, ög gerði það síðan upp-
skátt árlega, l. d. á miðjum
vetri, að það teldi æskilegt, að
styrkja menn til þessa náms
eða liins. Ef engir efnilegir
menn gæfi sig fram, yrði
styrkurinn auðvitað ekki veitt-
ur, og gengi þá eftir sem áð-
ur til þeirra, sem sjálfir veldi
sér viðfangsefni.
Enn er eitt í þessu utanfara-
máli, sem mér virðist að betur
mætti fara. Nú er stúdenli ein-
um veittur styrkur til þess að
nema ensku í ‘París, og um
annan stúdent veit eg, sem
stundar enskunám í Hafnar-
lxáskóla. Eg efa ekki ágæta
kenslu í ensku í þessum skól-
uin, en hitt er víst, að ensku-
nám yrði auðveldara og eðli-
legra i einhverjum enskum
háskóla.
Hvers vegna leita menri þá
út fyrir England til ensku-
náms? Eg hygg, að til þess
liggi einkum tvær ástæður.
Önnur mun vera sú, að nám
sé nokkuru dýrara i Englandi
en þeim löndum, sem nú voru
nefnd, en tæplega skiftir það
mjög' miklu máli. Hitt er
þyngra á metunum, ef satt er,
að islenskir stúdentar geti
ekki náð liáskólavist i Kng-
landi, nema þeir gangi þar
undir inntökupróf, sem seinka
mundi námi þeirra um eitt ár,
og liafa hlutfallslega aukinn
kostnað í för með sér.
Mér virðist óliklegt að ó-
reyndu, að ekki megi kippa
þessu í lag, ef rétt væri að far-
ið, það er, ef stjórn landsins
leitaði alvarlega fyrir sér um
þetta málefni við enska eða
skotska liáskóla. Eg liefi átt
tal um þetta við enskan liá-
skólakennara, sem hér var á
ferð nýlega, og taldi hann
sennilegt, að ná mætti sam-
komulagi um þetta, og ef til
vill gæti stúdentaskifti komið
til mála, því að íslensk fræði
eru kend í sumum liáskólum
Bretlands. 1 öðru lagi mætti
grenslast eftir, liver þau skil-
yrði væri, sem þyrfti að full-
nægja til þess, að islenskum
stúdentum veittist aðgangur að
breskum liáskólum. Má ætla,
að þeim væri ekki ókleift að
fullnægja þeim með sérstöku
námi liér lieima, annað livort
síðasta vetur sinn í Mentaskól-
anum eða með framhaldsnámi
einn vetur hér heima, að loknu
stúdentsprófi, sem orðið gæti
þeim þó ódýrara en utanför í
þvi skyni.
Skifti íslendinga og Breta
aukast með ári liverju, og þeg-
ar af þeirri ástæðu einni væri
mjög æskilegt, að íslendingar
stunduðu nám i Bretlandi. Ilitt
er og alkunnugt, að Bretar
liafa reynst íslendingum á-
gætavel á margan liátt, og veit
eg, að margir eru inér sammála
um, að þaðan gæti oss borist
liin liollustu áhrif. Má og ætla,
að góðir íslendingar virðist
Bretuin vel, því að þeir eru
öllu líkari að skapferli en flest-
ar aðrar þjóðir.
Academicus.