Vísir - 03.08.1928, Blaðsíða 4

v l s i n
XlQOaOOQaQCXXXXXXXXXXXXXXX
TillÞingvalla
og Þrastaskógs
með STEINDÖRS
Buickflrossinm.
iTil Eyrarbakka
og Fljótshlíðar
daglega.
»
reiio ðteiiidórs.
ÍOOÍSÖOOOÍKSOÍÍÍXXXÍÖCSOOCOOÍÍOÍ
illsls-killi! gerlr illa glaie.
Solinpiiinr
eru framleiddar úr hrein-
um jurtaefnum, þær hafa
engin skaðleg áhrif á lík-
amann, en góð og styrkj-
andi áhrif á meltingarfær-
in.Sólinpillurlireinsa skað-
leg efni úr blóðinu. Sólin-
pillur hjálpa við vanlíðan
er stafar af óreglulegum
hægðum og hægðaleysi. —
Notkunarfyrirsögn fylgir
hverri dós. Verð að eins kr.
1,00. — Fæst í
LAUGAVEGS APÓTEKI.
Snkkniaði.
Ef þér kaupið súkkuIaCi, þá
gætið þess, a8 þaC sé
Lxlln-súkkniaöi
eða
Fjailkonn-súkknlgöl.
0.1. EM Beiiior.
Þeir sem ætla í ferðalög
ættu áður að líta inn til Yikars.
Sportsokkar, sportbuxur, ferða-
jakkar, sporthúfur, axlabönd,
ermabönd, karlmannasokkar frá
75 aur. o. m. fl.
Guðm. B. Vikar,
Sími 568. Laugaveg 21.
f
TILKYNNING
1
Spegillinn kemur út á venju-
legum tíma á morgun (44
Nýja Fiskbúðin hefir síma 1127.
Sigurður Gíslason. (210
Vatryggiö áöur en eldsvoCann
ber aC. „Eagle Star“. Sími 281.
(914
HUSNÆÐI
1
3—4 herlsergja íbúö óskast til
leigu 1. okt., helst í v'esturbænum.
Uppl. hjá Agli Vilhjálmssyni.
BifreiöastöC Reykjayikur (30
Ólafur Ólafsson kristniboSi, ósk-
ar eftir 2—3 herbergja íbúS frá 1.
okt. Til viötals í síma 1297 kl.
-—3 e. h. (29
Góö íbúö, helst í vesturbænum
óskast 1. október. Uppl. í síma 660
eöa 1034. (27
2 herbergi og aðgangur að
eldhúsi til leigu strax. Uppl.
p’ingholtsst'ræti 15. (41
5 herbergi og eldhús óskast í
haust. Tilboð ,auðkent: „56“, sé
komið á afgreiðslu Vísis fjTÍr
11. >. m. (37
Stofa og svefnherbergi
méð öllum þægindum óskast til
leigu 15. september í Vestur-
bænum, helst í nýju liúsi. Uppl.
á skrifstofu Vísis. (47
Ágætar stofur til leigu ásamt
ágælu fæði. Kirkjutorgi 4. —
Ragnheiður Einars. (757
PÆÐl
1.
5—6 menn geta fengið fæði
fyrir 2,50 á dag. Laugaveg 27,
niðri . (42
VINNA
1
Ivaupakona óskast. Uppl. á
Sellandsstíg 18, eftir kl. 6. (40
Kaupamaður og kaupakona
óskast nú þegar austur í Árnes-
sýslu. Uppl. á Urðarstíg 7 A.
(38
Akstur. 500 hestvagnar af
möl og sandi óskast tekið og
flutt frá sjó um 500 metra. —
Tilhoð merkt: „Möl“, sendist
Vísi. . (36
Tilboð óskast nú þegar um að
steypa kjallara 14x14 álnir,
hæð 4 x/o alin. Steypt gólf. Hólf-
að í fernt. — Eins má bjóða í
kjallara með efni. Tilboð merkt:
„K“, sendist Vísi. (35
Budda með peningum fanst
að Álafossi í gær. Réttur eig-
andi vitji hennar i búðina á
Baldursgötu 39, gegn greiðslu
þessarar auglýsingar. (46
Rauð, lítil hók með peningum
tapaðist í dag frá lækningastofu
Jóns Kristjánssonar, gegnum
Skólaport, að Amtmannsstíg 2.
Finnandi beðinn að skila til
Jóns Kristjánssonar, gegn fund-
arlaunum. (49

LKIGA
Til leigu verslunarbúö meö
skrifstofuherbergi. Uppl. í síma
892. ' (32
Hesthús og hlaöa til le.igu í
Miöstræti 8 B. (31
Fjelagsprentsmiöjan.
r
KAUPSKAPUR
n
ÍSLENSK FRÍMERKI keypt á
Uröarstig 12. (34 -
Nýjar valdar kartoflur 18 aura
j/j kg., strausykur 30 aura >2 kg.f
melís 35 aura ýí kg., hveiti 25 au.
Jý kg., hrísgrjón 25 au. Jý kg.,.-
ísl. smjör 1,40 y2 kg., ný egg 14
au., ísl. egg 18 au., riklingur bar-
inn og óbarinn, verðiíj lækkaÍS,
rauömagi 20 au. stk., niöursoðnir
ávextir hlægilega ódýrir, muniö'
flugnaveiðarana góöu á 15 au. stk,
Versl. Óöinsgötu 30. Sími 1548.
(33
Til sölu með tækifærisverði 1 B,.
Kornett hjá Guðlaugi Magnússyni
gullsmiö, Laug'aveg 12. (28
Karlmannshjól og presening
af bifreið fundið. Vitjist Hverf^
isgötu 20. (43
Nýjar Akraneskartöflur ný-
komnar í Vöggur, Laugaveg 64.
(39t'
Skuldabréf að upphæð ca.
5000 kr. lil sölu með 25% af-
föllum. A. v. á. (45
Bifreið, 5 manna í góðu standi'
til sölu með tækifærisverði. —
Uppl. í síma 1803. (48
Islensk frímerki eru keypt hæsta
verði í Bókavcrslim Arinbjarnar
Sveinbjarnarsonar, Laugavegi 41.
_____‘______________________(397
Nýtt kjöt af folöldum fæst í
sláturhúsinu í dag og á morg-
un í heilum skrokkum og pört-
um á 1 kr. til 1,40 kg. Blomster-
berg, slátrari. (49
Hver selur best kaffi? Hver
selur mest kaffi? Hver selur ó-
dýrast kaffi? Versl. þórðar frá>
Iljalla. (1397
FORINGINN.
„þér ha'fið þó hlotið frægð og frama og völd í ríkum
maeli, á þessum fimm árum.“
„Þessháttar er einskis virði í mínum augum. Alt er
hégómi, vitfirring, ágirnd og blóöþorsti. Mitt ríki er
ekki hér. Eg er ekki skapaöur til aö starfa í þessum
heimi eöa fyrir þennan heim. Ef þaö heföi ekki verið
ytBar vegua — vegna þess, að mig langaði til að þjóna
yíöur — þá heföi eg aldrei ílenst héma“
' „En eignir yðar — Cavi og Valsassina?“
„Þær gef eg yður, madonna, ef þér viljið þiggja þær
af mér að skilnaði." : (
Nú varð þögn. Prinsessan þokaði sér fjær, svo að
skugga bar á andlit hennar. „Þér taliö víst í óráöi,“
sagði hún með titrandi röddu. „Þér eruð særður maður
— með ’hitasótt í Iblóðinu/‘
Bellarion andvarpaði. „Nei, eg er með ifullu ráði. Og
eg skil yöur vel. Það hlýtur að vera dálítið erlfitt fyrir
fólk af háum stigum, að skilja það, að aðrir láti ekki
blindast, af glysi heimsins og hégóma. — En einu sé
eg þó eftir.“
„Og hvað er það?“, spurði prinsessan og stóð á önd-
ínni.
„Að eg vanrækti að læra grísku.“
Nú varð aftur löng þögn. Því næst sagði hennar há-
tígn: „Eg held að þjónarnir yðar séu n.ú á ferðinni til
yðar. Og þá er víst best að eg fari frá yður.“
„Eg þakka vinsemd yðar. Guð veri með yður.“
En Valeria fór ekki. Hún stóð kyr noklcura stund,
þögul og hugsandi. Hún var fögur og grannvaxin í
bjarmanmn frá arninum. Hún var búin nærskornum guð-
vefjarkjól. Utan yfir honum bar hún víðan kyrtii úr
bláu flaueli, bryddan í hélsmál og á ermum með herme-
lins-skiimi. Um rauðgullið og fagurt hárið var brugðið
neti úr silfurvír, alsettu safirsteinum.
„Svona lituð þér út, madonna, þegar eg sá yður í
íyrsta sinni,“ sagði Bellarion dreymandi. „Og þannig
mun eg ætíð minnast yðar. Það er dásamlegt, að hafa
átt þess kost, að þjóna yður, fagra mær. Það hefir stækk-
að mig i rnínum eigin augum.“
„Þér eruð mikilmenni að almannadömi, herra fursti.“
„Hvers virði er álit annara?“
Prinsessan þokaði sér nær. Hún var mjög föl yfirlit-
mn. En augu hennar dökk og fögur vom dularfull og
órannsakanleg.
„Er álit mitt'líka einskisvirði, Bellarion?"
Bellarion brosti — dauflega, munarblitt.
„Langar yður til að fá að vita það ? í fimm ár hefi eg
starfað fyrir yður — helgað yður starf mitt — yður og
engumi öðrum. Með þeim hæiti hefi eg 'sýnt yður, að
engin kona hefir verið manni meira virði,' >en þér hafið
verið mér. Og samt spyrjið þér —“
Valeria stóð við hlið hans. Varir hennar titruðu —
því að þetta fékk mjög á hana. Loks hóf hún máls og
byrjaði þá á nýju umtalsefni.
„Eg klæðist litunum yðar, Bellarion!“
„Það var skrítin tilviljun!“ svaraði Bellarion og virt-
ist undraníi.
„Það er engin tilviljun. Það er# af ásettu ráði gert.“
„Það er fallega gert af yöur, að auðsýna mér þvílíka
sæmd.“
„Eg geri það ekki eingöngu í því skyni. Getur yður
ekki dottið neitt annað í hug?“
Hún hafði þekt hann lengi. En hún, hafði aldrei séð
ótta bregða fyrir í augum hans fýr en nú.
„Nei, það er auðséð, að yður dettur ekki neitt annað í
hug,“ sagði prinsessan. „Þér hafið lika sagt, að þér
girntust ekkert i þessumi heimi.“
„Ekkert — sem eg get eignast. En að langa til að
eignast hið ófáanlega — það er beiskara en dauðinn
sjálfur."
„Er þá nokkur hlutur ófáanlegur — í yðar augum,
Bellarion ?“
Hann starði á hana og mátti ekki mæla.
Hún stóð við hlið hans og laut ofan að honum með
bros á vörum og tárvot augu. Hann rétti ósáru höndinS-
í áttina til hemiar og hún tók hana í báðar sínar.
„Eg hlýt að vera orðinn brjálaður,“ tautaði hann hás-r
tim og torkennilegum rómi.
„Ekki brjálaður, Bellarion, en ofurlitla ögn tornæmur.
Er það nú alveg áreiðanlegt, að ekkert sé til i heimin-
um, sem yður langar til að eiga?“
„Jú, eitt — að eins eitt“ —' Bellarion varð dreyrrauð-
ur í andliti. „Eitt er til, sem breyta mundi glysi og fá-
nýti heimsins i skýrasta gull — sem breytt gæti dauf-'
legri ævi í sæludraum. En guð rninn góður. -— hvað et
ég að segja?“
„Hvers vegna hélduð þér ekki áfrayi, Bellarion ?“
„Eg er hræddur.“
„Við miig? Þér hafið gert alt fyrir mig — fyrir mig
éina. Búist þér við, að ég geti neitað yður um nokkum
hlut? Eg get það ekki. Langar yður ekki til að biðja'
migneins ?“
„Valeria!“
„Eg taldi sjálfri mér trú um, að ég hataði þig, en eg
elskaði þig í raun og veru,“ hvislaði prinsessan, blíð-
lega. „Þegar eg misskildi þig og hélt að þér hefði farist
ómannlega, var eg sorgbitin, örvæntingarfull. Eg hefði
átt að lofa hjarta mínu að ráða, en ekki skynseminni —-
því að hún biekti mig. Eg hefi þ’jáðst rnikið öll þessí
ár, Bellarion — þjáðst eins og allir þeir, sem eiga í stöð-
ugri baráttu við sjálfa sig.“
„Þetta er alt saiimn draumur," sagði Bellarion skjálf-
andi röddu og með andköfum. „Það er alt saman óráð
— draumórar.“
Meira ifékk hann ekki sagt. Valeria laut ofan að hon-
um og kysti hann.
SÖGULOK.