Vísir - 15.08.1928, Blaðsíða 2

VÍ3ÍR
Höfum til:
Raudan, belgiskan
kandíssykup
í 25 kg. kössum ódýran.
Nýkomið:
Kartöflnmjöl Superior,
hrísmjöl og hrísgrjón 3 teg.
A. Obenliaupt.
Símskeyti
Khöfn, 14. ágúst. F. B.
Bretar og Kínverjar.
Frá London er símað: Bréf
þau, sem undanfarið hafa farið
á milli breskra og kínverskra
stjórnarvalda hafa nú verið birt.
Bera þau það með sér, að stjórn-
in í Bretlandi er fús til þess að
semja um endurskoðun bresk-
kínverskra samninga. Hins veg-
ar lofar Nankingstjórnin því, að
greiða skaðabætur fyrir ofbeld-
isverk framin í Nanking og
skuldbindur sig til þess að á-
byrgjast, að slíkt komi ekki fyr-
ir í framtíðinni. Bresk-kín-
verskri nefnd liefir verið falið
að gera út um skaðabótakröfur
Bretlands.
Ófriðarbannið.
Frá Wasbington er simað:
Kellogg hefir tilkynt, að þótt
ófriðarbannssáttmálinn verði
undirskrifaður í París, þá verði
hann samt varðveittur i Was-
hington,
Ægilegt vatnsflóð.
Frá Karachi er símað: I
Kashmírfjöllum sprakk jökul
stífla i Shyo-f ljóti (?), þverá
Indusfljóts. Á að giska 120
miljónir tonna vatns brjótos'
niðúr Indusdalinn. Fyrirsjá >.n-
legt, að áratuga ræktunarSiarf-
semi í frjósömum héruðum i
Efra-Indlandi eyðileggist.
(Karachi er borg í Sind-hér-
aði við Indlandshaf, ein af mestu
verslunarborgum Indlands, 152
þús. íbúar. Indusfljótið á upp-
tök sín i Himalayafjöllum og er
lengsta fljót, i Indlandi).
Sandalar
með hrágúmliiotnum
fyrir öörn og unglinga
nýkomnir.
Hvannbergsbræður.
+ .
Sigurðnr Loftsson
fyrrum bóndi á Heiðarbæ.
Hann andaðist 29. f. m. að
heimili sinu, Ivárastöðum í
Þingvallasveit, eftir langvinnan
sj úkleik.,
Sigurður Loftsson var fædd-
ur að Efri-Brú í Grímsnesi 1.
ágúst 1864. Foreldrar lians voru
Loftur bóndi Gunnarsson á
Efri-Brú og kona hans, Ingi-
gerður Guðmundsdóttir, ættuð
úr Þingvallasveit. Var lnin syst-
ir Þorláks alþm. Guðmundsson-
ar i Hvammkoti, Hannesar lieit-
ins i Skógarkoti og þeirra syst-
kina.
Sigurður ólst upp með for-
eldrum sinum, þar til er hann
var 18 vetra. Fór hann þá vist-
ferlum til Hannesar móður-
'bróður síns ogdvaldist með hon-
um um 11 ára skeið. Bjó Hann-
es þann tíma allan í Skógar-
koti, nema fyrsta árið. Frá
Skógarkoti fluttist Sigurður
heitinn að Hrauntúni, en liafði
þar skamma dvöl. Hann kvænt-
ist árið 1895 og gekk að eiga
Elisabetu Eyjólfsdóttur, ættaða
úr HúnavatnssýsJu. Er hún ná-
skyld Hafna-fólki á Skaga,
mesta atorkukona og einkar-
frið sýnum á yngri árum..—
Lifir hún mann sinn og dvelst
nú hjá dóttur sinni og tengda-
syni á Kárastöðum í Þingvalla-
sveit.
Þau Sigurður heitinn og EI-
ísabet reistu bú á Skeggjastöð-
um i Mosfellssveit og bjuggu
þar nokkur ár. Þaðan fluttust
þau austur í Þingvallasveit og
bjuggu lengst af á Heiðarbæ,
uns þau 'brugðu búi. Eftir það
áttu þau enn heimili þar eystra
noklcur ár, en fluttust þá lil
Reykjavikur. — Síðustu 4 árin
voru þau á Kárastöðum og þar
andaðist Sigurður, eins og áður
er getið.
Þeim Iijónum varð þriggja
barna auðið og lifa þau öll. Er
hið elsta húsfrú Guðrún a
Kárastöðum,kona Einars Iirepp-
stjóra Halldórssonar, annað Jón,
kvæntur maður og búsettur hér
i bænum, þriðja Guðbjörg,
vcrslnnarmær, f orstoðukona
„Barnafefaversluiiarinnar“ á
\ r. ...
Klapparsfog. Oll eru þau syst-
kini liiir mannvænlegustu og
prýðilcga g'efin.
Sigurður heitinn Loftsson var
merkilegur maður á marga
lund. — Eg kynlist lionum ekki
fyrr en á síðitstu árum lians og
var hann þá tnjög þrofinn að
kröftum. — Nær helming ævi
sinnar átti hann við að stríða
ólæknandi sjúkdóm, máttléysi i
fótum, sem gerði lionum örðugt
um gang og alla vinnu. Kendi
hann þess fyrst í öðrum fæti og
fór veikin hægtiim sínn, en síð-
an ágerðist magnlcysíð svo, að
hann mátti lieita ófær til gangs
síðustu 20 ár ævinnar. Eu hann
bar sjúkleik sinn með mikilli
hugar-ró og kvartaði ekkí. Mörg
síðustu árin kendi liann þess lítt
eða ckki, hvort honum var heitt
eða kalt á fótum, enda mátti þá
hejta, að liann væri magnláus
og dofinn upp undir mittí. Samt
hafði liann fótavist að jafnaði
og staulaðist um við staf. — En
síðastliðið liaust hnignaðí heilsu
uans mjög og lá hann þá Iéngi
vetrar, en hrestist þó nokkuð er
voraði. Seint i júlímánuði tók
liann . lungnabólgu, og var þá
sýnt hvernig fara miimfi.
Sigurður heitinn var ekki til
menta settur í æsku og mun
íann þó hafa verið prýðilega til
náms fallinn. — Fram um íví-
tugsaldur starfaði hann mest-
megnis að fjárgæslu allan árs-
ins hring. Segja svo kunnugir
menn, að það starf hans hafi
verið með miklum ágætum.
Hann var ákaflega natinn fjár-
maður og svo glöggur, að undr-
um sætti. Hann þekti hvcrja-
dnd, er hann hafði umsjön með,
og á haustin þekti liann lömb-
in af svip mæðranna eða sér-
stökum einkennum, er hann
hafði veitt eftirtekt og sett á sig
að vorinu.
Sigurður Loftssou var bók-
elskur maður, las alt sem hann
náði i og varð allvel að sér í
ýmsum þjóðlegum fræðum.
Hann var ágætlega viti borinn
og athugull i besta lagi. Hugs-
unin var tiltakanlega ljós og
minnið óvenju trútt. Hann var
yfirleitt mildur i dömum um
aðra og var ljúfara að afsaka en
ásaka. — En væri honum mikil
mötgerð sýnd og óréttvisi, mun
hann hafa verið nokkuð þung-
ur fyrir og ált örðugt með að
sveigja liug sinn tií sátta' af
fyrra bragði. Hann var hæglát-
ur jafnan og öhlutdeilinn, bjálp-
fús, raungóður og æðrulaus, þó
að á móti blési.
Það hafði borið við örfáum
sinnuni, að Sigurður heitinn
flytti tölu á opinberum mann-
fundum. Segja þeir, er á þær
ræður lilýddu, að ekki geti
neinn vafi á því leikið, að hann
hefði orðið míkill ræðumaður,
ef hann liefði tamið sér ])á list.
— Þetta er vafalaust rétl. —
Honum var einkar lélt u’m mál
og hafði jafnan á hraðbergi
mikinn fjölda, orða og líkinga.
Var a'íinlega einhvcr veigur í
því sem hann sagði, og ónola-
legur gat hann verið í orði og
örðúgur andmælandi, ef því var
að skifta.
Hveiti
ýmsar tegundir.
Haframjel
(Flaked Oats).
Fypirliggjandi.
ÞÖRÐIIR SVEINSSON & CO.
Sigurður Lotfsson var mikill
maður vexti og karlmenni á
yngri árum. — Hann var ekki
smáfríður í andliti, en sóindi
sér vel. — Ennið var livelft og
mikið, augun övenjú greindar-
leg, sviþurinn liýr og góðmann-
legur. Við fráfall hans er til
moldar genginn vitur maður og
góður, ráðhollur og grandvar.
Mun hans lengi minst verða af
eftirlifándi ástvimmr og öTlúmi
þeim, er þektii' liann best. *
P. S.
Búkarfregn.
Ferðafélág fslands. Árbók
1928. Reykjavík., fsa-
í’t>1 darpreuts iniðja h. f.
1928.
Férðafélagið var stofnað 27.
nóv.. s. 1. og er Jörr Þorfáksson
forseti ])e.ss„ en 10 eru; með-
stjórnendur, auk varaforseta.
— Félágiðs mun einkanlega
léggja stumf á að glæða áhuga
landsmanna á férðalögum <og
vil! á alTan hátt greiða götu
þéirra, s\(> sein með því að
koma upp sæluhúsum, varða og
ryðja vegu o„ s. frv. Einnig ætlar
það að gefa út ferðalýsingar.
Árbók sú, sem félagið hefir
nú geíið út, má teljast fyrsti
ávöxtur af starfi þess og félag-
inu til mikils söma. Fragangur
er mjög vandaður og mynd-
irnar miklu betri en menn liafa
átt að venjast í svipuðum bök-
um. Þær eru og flestar (eða all-
ar) ’nýjar og prýðilega teknar.
Inngangsorð eru þar eftir for-
seta félagsins, þá ritgerð unt
Þjórsárdal eftir Jón Ófeigsson
yfirkennara og fylgir ágætur
uppdráttur. Enginn ætti að fara
i Þjórsárdal án þess að hafa
ritgerð þessa með sér, þvi að
hún mun reyn.ast ferðamönn-
uin liinn besti förunautur. —
„Args aðal“ heitir stutt grein
cftir „Farandkarl“, réttmætar
aðfinslur um ýmislegt athæfi
hugsunarlausra ferðamanna. —
Prófessor Sigurður Nordal ritar
um „Gestrisni hygða og óbygða‘,
atbyglisverða grein. Þá er bálk-
ur um „Útbúnað á ferðalögum“
eftir Nj. og „Hjálp i viðlögum”
eftir Gunnl. Einarsson lækni.
Um síðustu aldamót þótti
það viðburður, ef íslendingar
Nýkomid:
Eskilstnnia-siiríðatólm pjóð-
ffægu þ. á. m. Santfviks^
sagirnar gnðkunnu, Stungu-
gafflar og Kvíslar, Garðftríf-
ur, Sköflur, Hurðarhúnar
margar gerðir fl. á m. nikkel
iátúns útitfyra, með löngum
skiltum, sjálftrassantfi á að^
eins kr. 5,50 m. m. fl.
Versl. B. H. Bjarnsson.
ferðuðust um Tandið sér tií
skemtunar. Nú skifta þeir þús-
urrdúm, sem héðan fara úr
Reykjavík sér til skemtunar út
um sveitir landsins. VeTdur
þessu breyttur hugsunarliáttur,
betri efni og ástæður og eink-
anlega bættar samgöngur. Menn
verða aldrei hvattir nógsam-
iega til þess að ferðast á sumr-
in og Ferðafélagið á mikið og
gott verfcefni fyrir höndum að
greiða götu þeiira, sem vilja
fara um bygðir og öbygðir.
Fastlega má ráða mönnum
til þess að ganga í Ferðafélag-
ið, hæði ttngum og' gömlum.
Árbökin ein ætti að auka félaga-
töluna um mörg hundruð á
þessö ári.
F, M. H.
Meistaramót í. S. I.
bélt áfram í gærkveldi. Fyrst
var kept í 400 stiku hlaupi. Það
vann Sveinbjörn Ingimundar-
son og setti nýtt met um leið,
líminn var 54,1 sek. Þá var
kúluvarp. Það vann Trausti
Haraldsson og varpaði kúlunni
19,66 sfikur, er það rösklega
gert af 18 ára gömlum manni
og mun ekki í annan tíma liafa
verið betur gert, nema þá er
Þorgeir, kappinn frá Varmadal,
setti met í þessari iþrótt. Met
lians er 20,2 stikur.
Næst var þrístökk. í því var
lélegur árangur, enda var veður
óbagstætt, vindur í fangið.
Lengst stökk R. Sörensen, 12,24
stikur, þá Sveinbjörn 11,56 stk.
og Ingvar Ólafsson 11,23 stk.
Næst var kept í grindahlaupi.
Er það skeintileg íþrótt og ættí