Vísir - 05.10.1928, Blaðsíða 4

Föstudaginn 5. október 1928
V 1 S I R
Lansasmiðjnr
steðjar, smíðahamrar og smíðatengnr.
Klapparstíg29.
VALD. POULSEN.
Slml 24.
Efnalsng Beykjiviknr
Kemlsk fatahrelnsnn og lltnn
Laagaveg 32 B. — Simi 1300. — Simnelni; Efnalang.
Hrainsftr meS nýtisku áhöldum og aíferSum allan óhreinan fatnað
og dúka, úr hvaSa efni sem er.
Litar upplituð föt og breytir um lit eftir óskum.
Eykur þ»gindi. Spam fé.
Teggióður.
Fjölbreytt úrval mjög ódýrt, nýkomið.
Gnðmundur ísbjörnsson
SlMl: 1700. LAUGAVEG 1.
■'•í- 'HaP'hk
lýsa best, — endast lengst og
kosta minst.
Allar stærðir frá 5—32 kerta
adeins eina^króam stykkið.
Hálfvatts-perur afar ódýrar:
30 40 60 75 100 150 Vatt
Kr. 1,30 1,40 1,65 1,80 2,75 4,00 stykkiö.
Helgi Magnússon & Co.
IOOíSSSOOíXXSOOí X Sí X XSÖOOOOOOOÍ
Wiiva Ö130SQ

æ
œ
Teggflísar - fiólfflísar
| Fallegastar - Bestar - Odýrastar. |
00 00
1 Helgi Magnússon & Co. |
Landsins mesta úrval af rammalistnm.
Myndir innrammaðar fljótt og rel. — Hvergi eins ódýrt.
Guðmundur Ásbjörnsson.
Laugaveg i.
ö
íslensku
gaffalbitarnir
eru þeir bestu.
Reynið þáT
Fáat i flestum matvöru-
verslunum.
V#
»
SOOOOOOOOOOOÍ X X stsooooooooöc
rj)istenip&r in Powder
iimfarfinn er bestur innanhúss
sérstaklega i steinhúsum.
Calcitine má einnig mála
yfir gamalt veggfóður. Calcitine-
límfarfinn er sótthreinsandi, á-
ferðarfagur og auðveldur í notkun.
Heildsölubirgðir hjá
G. M. BJÖRNSSON.
ínnflutningsversl. og umbo8ual».
Skólavörðustíg 25, Reykjavik
æs$
•fgfj.faöjd |í*
H.f. F. H. HiartanssflUJEtf.
Ný komid:
M0BOÍ fi
';; n |
Rísgffjóu Í2 ÍOO kg. Rangoon
do. -~ 50 I ■ • . .-...-■„..-fc,.-.- vk:.-'
do. - 25 - póleruð Japönsk,
r , . . _ .. . • <i
Laukur, vínber ogjepli,1 - -
Kavtöflumjöl, sago og rísmjöL :
Rúsinur, sveskjur og döðlur.'
Bl. ávextir, aprikosur ogsukkat. ;
Vei»ðið bvevgi iægra.
QÖ

M0LA8YKUR,
8TRAU8YKUR,
EPLI 'biirkuð' (ný uppskera)
, ' ■ \, , .
I. BRYNJOLFSSON &
>;’0 ‘‘aói i;
•'ri'lití jurúsarw
MíJaol >iói)n:vi'l
:4 fötmí jíii; ‘
jo uii‘iö‘i.d«bfiSí
í&Ílíí&'íZÍiJ f.t
iitftiff xa
Um
jnóv *iena'.HÍ
;í
■ -ií!
FRELSiSVINIR.
eins og hann var, þegar hann dró skammbyssuna upp úr
vasa sínum. Hann þreifaði þá fyrir sér á nýjan leik :
„Búist þér við, aS skammbyssa hr. Latimers hafi verið
hlaðin?"
„Ef’eg hefði gert minstu tilraun til þess, aS komast a'S ,
því, mundi þaB hafa orSið bráSur bani minn.“ Hann
var húinn aS glopra þessu út úr sér, áSur en hann vissi
aí því. Þá sá hann og þó um seinan, hversu miklu hann
haföi ljóstaö upp.
„Og hverir voru hinir tveir?“ spurSi William lá-
varSur.
„Spyrjið mig ekki — í öllum guösbænum spyrjiS mig
ekki um þaS, tigni landstjóri. Þetta voru menn úr ný-
lenduráSinu. Og1 þangaS hefir pokinn veriS fluttur —
eSa til einhverrar af undirnefndunum."
„HvaS ætlist þér nú fyrir, William; láyarSur?“ spurSi
Mandeville rólega, er Stevens var á burtu genginn.
„Ja — hvaS eigurn viS nú aS taka, til bragfSs C' spurSi
hinn tign'i landstjóri.
„Mér virðist auSsætt, hvaS nú skuli til bragSs tekiS,“
sagSi Mandeville. Hann sló óþolinmóSlega á tóbaks-
dósir sínar. „Eg — eg bíS einungis eftir skipunum yS-
ar, tigni landstjóri." ,
Landstjórinn reiddist.
„Fjandinn sjálfur taki allar ráSagerSir ySar, Mande-
ville!" Því n:æst tók hann annað tal og mælti: „En eg
býst nú raunar ekki viS, aS ])aS hafi veriS neinar fyrir-
skipanir til mín i póstinum aS þessu sinni. Fyrirskip-
anirnar komu meS „Tamar“, og eg býst ekki viS, aS
þar hafi þurft neinu viS aS bæta.“
Mandeville íhuga'Si þetta og tók í nefiS, hægt og ró-
lega. „ViS skulum vona þaS. En glæpurinn er hinn
sami, hvort sem svo er eSa ekki. Á Englandi er dauSa-
hegning lögS viS ráni á póstsendingum stjórnarinnar.'‘
„Og ef eg tek Latimer fastan — eins og þér í raun-
inni ráSiS mér til — þá rætist alt, sém eg hefi áSur sagt
aS fram mundi koma, og meira til — miklu meira. Þá
hætti eg aS stjórna hér — af þeirri einföldu ástæSu, aS
mér verSur fleygt á dyr. Og þá gýs hér upp borgara-
styrjöld. En þér hafiS rétt aS mæla, Mandeville. Þessi
maSur er svo háskalegur, aS hann má ekki ganga laus
— aS minsta kosti ekki hér í Cbarlestown. Ef þaS er
tilætlunin, aS skríllinn hér troSi mig undir fótum, þá
má mér á sama standa um orsökina. Mig má þá einu
gilda, hvort þaS verSur sökum þess, aS eg láti taka
Latimer fastan, eSa vegna hins, aS hann skipi skrílnum
aS gera þaS. Þá hefi eg þó aS minsta kosti gert skyldu
mína gagnvart ríkinu. Innes, viljiS þér gera svo vel
og útbúa skipun um, aS Latimer skuli tekinn fastur.
LátiS skjaliS vera filhúiS til Undirskríftar þegar eftir
morgunverS. Þá skal eg undirskrifa ])áö. En' MandeviIle
getur sagt fyrir um þaS hvérnig áfeééfáVl skúli orðuS.“
Því uæst fór hann niSur til- iflói^ú’nverS'áfL
Þau hjónin sátu ætí'S ein sér afe mbrgunVérði ög hann
var framreiddur í stofu frúariunaf.' VáF þaS Trti'l'stofa,
snotur og vistleg. í þetta simvTar' I'aiMstjóri'nif mjög
annars hugar og orSfár. Fruin Véi'iífii Jívr' eftíftékt, aS
bóndi hennar var í slæmu' ákápIJb^'Íifé^itóií því,
aS .hinn sorglegi atburSur, er gersfi líafSi EveldíS áSur,
ætti sök á því. Hún var vitúr kð'nál bg reýndi ékki aS
leita frétta um þa'S, hvaS ýlli ógleSi háiis. fíúrt beiS þess
meS þolinniæSi, aS hann trySi • liénn'i fýfir'því-, sjálfur.
En er morgunverSinum var lokiS, Áát Íiánú’enn J)ögull
°g þungbúinn. Þá þoldi hún ekki 'fliátlS'’ lérffúr. Hún
gat ekki duliS ótta sinn og áhyggjtff;' ■ v
Hún innti hann eftir því meS Ineá'S'. hvá’ð’ áð honum
gengi. Hann svaraSi tafaríausit og skýrði hennf'frá árás-
inni á pósthúsiS. Og hann bætti ])vf’viS, 'aS'íiahn væri
aS gefa út skipun um, að taká Harrý fastárt1—ífög fleira
sagSi hann þár að lútandi. Hún varS seni þrtlmú lost-
in og yfirkomin af þeirri fregn. Hárry LátSmer var
æskuvinur hennar og ]>eirrá sýStkirta.' -^ Töttl 'óg’Harry
höfSu tekiS ástfóstri íivor viS-' an’ndn ftá! þViþ’tír þeir
voru smásveinar. • J(< invd Uiinim'. ,
Myrtle Carey var innileg vjnstÚlkA. hennar og trún-
aSarvinur. Sally landstjórafrú vissi vel, aS fáleikar voru