Vísir - 10.10.1928, Blaðsíða 6
Miðvikud. 10. okt. 1928
Ví SIR
Teggfóður.
Fjölbreytt úrval mjög ódýrt, nýkomið.
Guðmundur Ásbjörnsson
SlMI: 170 0.
LAUGAVEG 1.
H.f. F. H. Kjartansson & Co.
Nýkomið:
Rfsgpjón i 100 kg. Rangoon
do. — BO — —
do. — 25 — póleruð Japönsk,
Laukur, vínber og epll,
Kartöflumjöl, sago^og rísmjöl.
Rúslnur, sveskjur og döðlur.
Bl. ávextir, aprikosur og sukkat.
Veröið hvepgi lægra.
Landsins mesta úrval af rammalistum.
Myndir innrammaðar fljótt og vel. — Hvergi eins ódýrt.
Guðmundur Ásbjörnsson.
Laugaveg r.
Elnalang Reykjnviknr
Kemlsk fatahreinsnn og litnn
Langaveg 32 B. — Simi 1300. — Símnefni; Efnaiang.
Hreinsar með nýtísku áhöldum og aðferðum allan óhreinan fatnað
og dúka, úr hvaða efni sem er.
Litar upplituð föt og breytir um lit eftir óskum.
Eykur þaoglndi. Sparar fé.
úiPtmxíezr
límfarfinn er bestur innanhúss
sérstaklega í steinhúsum.
Galcitine |má einnig mála
yfir gamalt veggfóður. Galcitine-
límfarfinn er sótthreinsandi, á-
ferðatfagur og auðveldur í notkun.
Heildsölubirgðir hjá
G. M. BJÖRNSSON,
ínnflutningiversl. og umbo8»sal»
Skólavörðustig 25, Reykjavik
VÍSIS'KAFFID gerir alla glaða.
ifrastar
ílar ~m.
estip.
Bankastræti7.
gsími 2292.
í heildsölu:
Kryddvörur allsk.
Saltpétur.
Vinbepjaedik.
Edikssýra.
Blásteinn.
Cateebu.
HJ. ílnaoerð Revfjauikur.
Stigaskinnur,
Þröskuldaskinnur,
Borðskinnur,
Teppastengur i stiga og
Messingrör íyrirliggjandi.
Ludvig Storr.
Laugaveg 11.
• r-æ
æ
Suíusúkkulaðl, „Overtræk'
Átsúkkulaðl, Kakaó,
Óviðjafnanlegt að gæðum.
Lansasmiðjur
steðjar, smíðahamrar og smíðatengur.
Klapparstíg 29.
|VALD. POUL8EN.I
jlSiml 24.
siöööööoööööcööööööööööööo<íööí 10000000000000000^
\ Haflð jþetta jafnan í hnga: í
5 3
I „Toofani er oröiö ]
i 1,25 á borölð“. ]
|kíOOOíÍOOO< ÍOÍ ÍOOOOOÍXXÍOÍ10051ÖOOOOOOOOOOÍ ÍOOÍXIOOOO 5
FRELSISVINIR.
háttar stórræöum. Eg var nefnilega meö Harry, skal eg
segja þér, þarna hjá kjötsöluhöllinni i gærkveldi — þa'S
er á allra vitoríSi i Charlestown. Og, okkar í milli sagt,
þá á eg líka drjúgan þátt í árásinni . á pósthúsiö í
morgun!"
„Hvaö segiröu, Tom! — ertu alveg genginn frá vitinu
drengur! Hvernig gastu fengiö af þér aS gera þetta.
— HugsaSirðu hreint ekkert um þa'S, hvernig mér mundi
ver'Sa viS þetta?“ Rödd hennar titraSi af reiSi og sárs-
auka. „Hvernig gastu fengiö af þér, að koma mér í þenn-
an óumræSilega vanda?“
— HeyrSu, góSa mín! Eg fæ ekki séð, aS þú sért í
neinum vanda stödd. En Will er í slæmri klípu. AnnaS
hvort verSur hann aS láta taka mág sinn fastan — eSa
þá aS hann verður aS skifta um skoðun þegar í stað,
og hætta viS aS láta taka Harry Latimer fastan.“
ÞaS var bersýnilegt, aS hr. Tom Izard væri ekki alveg
sneyddur allri skarpskygni, þégar á þyrfti aS halda.
II. kapituli.
Mát.
Ásetningur landstjórans varS nálega aS engu fyrir
sameinaSar fortölur mágs hans og svila. Því aS heim-
sókn Miles Brewtons átti lika rót sína aS rekja til at-
burðanna, er gerst höfSu kvöldiS áður. Hann bjóst viö
þvi, að landstjórinn gæti ekki lengur setiS aðgerSa-
laus. Og hann kom til þess, að ráSleggja svila sínum að
taka á málinu meS varúS og gætni, William lávarSur
var einstakur vindhanl. Hann skifti um skoSun eftir því
hvernig vindur blés i þaS og þaS skiftiS. Og i þessu
máli var hann þegar á fullkomnu reiki milli ýmissa skoS-
ana, er hann kom aftur inn. í stofuna til konu sinnar.
— Og þar stóS hann augliti til auglitis viS Tom — og
hlýddi á úrslitakosti hans. Hann mintist'þess þá — og
þaS lá viS aS honum yrSi óglatt viS þá. tilhugsun —
að nafn Toms stóS á listanum yfir uppreisnarmenn þá,
er gert höfSu árásina á vopnabúriS, nóttina góSu í apríl-
mánuSi.
Honum komu þá skyndilega í hug nokkur orS, er
Mandeville hafSi sagt. Og þaS var sem björtu leiftri
brygSi fyrir í ráSaleysi því og vonleysi, er nú ríkti í
hug hans: „SýniS þeim einu sinni, aS þér séuS þrek-
maSur — aS þér látiS. ekki uppreisnargrýluna hrella
ySur og kúga. Ótti og þrekleysi ySar tignar, er ein helsta
máttarstoSin, sem uppreisnarmenn treysta á;“
Ef Mandeville hefSi á réttu aS standa — og William,
lávarSur var ekki í neinum vafa um þaS — þá ætti hót-
unin ein, um aS láta til skarar skríSa, aS hafa tilætluS
áhrif. Hótunin tim fang«lsun ætti aS geta losaS hann
við vandræSamanninn Harry Latimer. MéS hliðsjón af.
þessu, tók hann loks fullnaSar ákvörSun og tilkynti hana
með miklrun myndugleik.
„ÞaS er ekki hægt að ógilda skipun míúá um aS taka
Latimer f'astan. Eg tmdirrita hana i dag. Mér íinst
ástæSulaust aS vera aS skoSa huga sinn um þaS mál.
ÞaS er bláköld skylda landstjórans í Suður-Carolinu aS
hefjast handa, þegar órækar sannanir eru fyrir hendi
um þaS, aS einhver hafi gert sig sekan í drottinssvikum
og ránurn. En eg get tafiS tímann ofurlítiö.. Skipanin
skal ekki öSlast gildi fyr en eftir sólarhring — eSa —
látum okku sjá — tvo sólarhringá. VerSi ntaSurinn á
brottu úr SuSur-Caroiinu, áSur en sá fréstur er liSinii,
þá er eg ánægSur/'
„Þetta er þá einskonar brottrekstur — útlegS,“ sagSi
Miles Brewton meS hægð.
„Eg fer svo vægilega í þessar sakir, sem mér er unt.“
MeS þessu móti var hann í einni svipan búinn aS sjá
virSingu sinni borgiS og losa ríkiS viS háskalegan óróa-
segg — og þurfti þó engán að styggja. Og er hann hafði
tekiS þessa ákvörSun, var hann hinn léttasti í lund og
laus við alt hugarvíl og vonleysi. Mátti heita, aS hann
léki við hvern sinn fingur, er hann skömmu síöar gekk
inn í lestrarsalinn og gerSi orS eftir Mandeville.
„Eg ,er búinn aS undirskrifa skipan uni, aS Latimer
skuli tekinn fastur!" sagSi hinn tigni landstiór'i méS.