Vísir - 21.10.1928, Blaðsíða 4

Sunnudaginn 21. okt. 1928
VISIR
Heidx*uðu húsmæður I
Sparið fé yðar og notið eingöngu lang-
besta, drýgsta og því ódýpasta
Skóáburðinn Gólfáburðinn
Fæst í öllum helstu verslunutn landsins.
Yeggfóður.
Fjölbreytt úrval mjög ódýrt, nýkomið.
Guðmundur Ásbj örnsson
SIMI: 1 7 0 0. LAUGAVEG 1.
Alt verður spegilfagurt sent
fágað er með fægileginum „FjaHkon.an*\
Efnagerr) Reykjamkut
kemisU verksmiðja.
Landsins mesta úrval af rammalistum
Myndír mnrammaðar fljótt og vel. — Hvergi eins ódýrt.
Guðmundur Ásbjörnsson.
Laugaveg z.
Gúmmífstimpiai!*
eru búnir til !
Félagsprentamiöjunni.
VandaCir og ódýrir.

Guðm. B. Vikar.
Fyrsla flokks klæðaverslun
og saumastofa, Laugaveg 21. —
Stórt úrval af fata- og frakka-
efnum. — Nýjar vörubirgðir
með liverri ferð.
Vínber, Perur,
Epli, Glóaldin og
Guialdin.
Kjötbúð flafnarfjarðar.
Sími 158.
Speglai*
Stórt úrval af speglum, bæði
Iiinrömmuðum og án ramma,
nýkomið.
Ludvig Storr
Laugaveg 11.
Kjöt.
Reykt íolaldakjöt, ieitt og
gott, 65 aura x/2 kg.
Besta sælgætið.
Kjöthúðin 1 Von.
Sími 1448 (2 linur).
Studebaker
eru bíla bestir.
B. S. R. hefir Studebaker
drossíur.
B. S. R. hefir fastar ferðir til
Vífilsstaða, Hafnarfjarðar og
austur í Fljótshlið alla daga.
Afgreiðslusímar: 715 og 716.
Gólfdúkap,
Otvega beint frá verksmiðj-
unni hina alkunnu „Staines“-
gólfdúka. Sýnishorn fyrirliggj-
andi.
Ludvig Storr
Laugaveg 11.
Nýkomið:
Appikósux* 'Extra Choioe- (ný nppskera).
Rió-Kaffi(
Hpísgpjón.
I. Brynjólfsson & Kvaran.
Commander er orðid,
krönu á borðið!
æ
æ
Lansasmiðjur
steðjar, smíðahamrar og smfðatengur.
Klapparstíg 29.
■
VALD. POULSEN.
Síml 24.
H.f. F. H. Kjartansson & Co.
Ný egg, Nýjar kartöflur,
Molasykur, Strausykur,
Rísmjöl,
Sago,
Sveskjur,
Rísgrjón,
Hveitl,
Rúsíaur,
Þurk. epli og Aprikosur.
Verðið bvergi lægra.
VÍSIS'KAFFIB gerir alla glaöa.
FRELSISVINIR.
ferð út í Fagralund í gær í því skyni einu, a‘ð gera okkur
viðvart, svo að Featherstone yrði undankomu auðið, meðan
tími væri til —!“
„Jæja, gerði hann það?“ greip Sir Andrew fram í. „Ertu
þá búinn að gleyma því, að hann sagðist hafa komið bein-
línis í þeim tilgangi, aö komast á snoðir utn það, hvort
ágiskanir sínar væri réttar. Guð almáttugur komi til!
Þorparinn hefir eiginlega gert okkur meðseka sér i þessu
ógurlega hryðjuverki!“
„Nei, nei, Sir Andrew!“ Höfuðsmaðurinn heyrði að
dyrnar opnuðust, og að gengið var inn í stofuna. En hann
lét sem ekkert væri og hélt áfram að tala. „Eg verð að
taka sökina á mínar herðar að miklu leyti. .Skríllinn gerði
ekki vart við sig, íyrr en tveitn klukkustundum eftir að eg
kom aftur til Charlestown. Ef mér hefði ekki tekist leitin
hálf-klaufalega, þá hefði mátt bjarga Featherstone — og
eg held næstum því, ef sátt skal segja, að það hafi verið
ætlun Latimers, að honum yrði bjargað. Þér verðið að líta
á allar ástæður sem geta orðið honum til málsbóta, áður en
þér áfellist hann.“
Hann sneri sér við og stóð þá augliti til auglitis við ung-
frú Myrtle, sem komið hafði inn í stofuna. Hún gekk til
móts við hann, létt í spori. Hugur hennar var fullur þakk-
látssemi, og fögnuðurinn var auðsær á æskurjóðu andlit-
inu. Augun voru djúp og skínandi fögur.
„Ef þú bara vissir hversu það fær mér mikillar ámægju,
að heyra þig segja þetta, Robert,“ sagði húni innilega, er
hann laut niður og kysti hönd hennar. „Eg hefi einmftt
verið að reyna að benda pabba á þetta, hvað eftir annr
að. Emi það er engu líkara eni að sorg og reiði hafi
blindað hann gersamlega.“
„Blindað mig, jungfrú góð!“ Karlinn rauk upp og
nötraði af vonsku. „Blindað, segirðu! Nei, telpa mín!
Þvert á móti. Eg hefi aldrei séð ömurlegan, sanmleik-
anrt einis skýrt og greinilega og núna, á þessu augna-
bliki. Eg bar þenna pilt fyrir brjóstinu og gekk hon-
um í föðurstað. En eg er búinn að komast að raun um,
að hann er harðbrjósta og vanþakklátur mannhundur.
Argvítugasti mannhundurinn, sem eg hefi kynst á allri
minni löngu æfi.“
„Sir Andrew. Iilusitið á ]>að, sem eg ætla að segja!“
sagði Mandeville í bænarrómi. „Setjist niður og hlust-
ið rólega á mig.“ Hann skýrði því næst kuldaiega og
rólega frá þvi, hvernig málum væri nú komið. „Það
er búið að gefa út skipan um, a'ð taka Latimer fastan.
Verði hann ekki farinn á brott úr Charlestown kl. io á
föstudagsmorgun, verður hami skilyrðislaust tekinn
fastur." /
Sir Andrew greip alt i einu fram í: „Hvers vegna í
andskotanum ekki fyr en á föstudag? Hvers vegna ekki
nú þegar? Hvernig í ósköpunum stendiur á þessu? Það
er rangt að gefa svikara og morðingja hið allra minsta
svigrúm til þess, að komast undani.“
„William lávarður hefir verið fenghijn tii þess, að
hafa þetta svona!“
„Hver hefir fengið hann til þess? — Hver er sá
asnakjálki, seini þessa ósvinnu hefir i frammi haft —
spyr eg enn og aftur?'* Sir Andrew starði fast á höf-
uðsmannimii, er hann svaraði ekki samstundis. „Hefir
þú komiið þessu í kring, Robert? — Já — eg veit, að
þú hefir gert þaö! En hvers vegna? Viltu gera svo
vel að útskýra það fyrir mér?“
Höfuðsmaðurinn stundii þungan. „Til þess liggja
tvan- ástæður. Fyrst tel eg þá ástæðuna, að forn ást
yðar .til hans —“
„Er eg ekki margbúinn að segja þér, að sú ást er
dauð og grafin. Eg skal sýna það svart á hvítu, ef
nauðsyn krefur: Eg er þess albúinn að bera vitni gegn
honum, svo að hann verði hengdur sem allra fyrst.“
„Verði hengdur —'Myrtle hljóðaði hástöfum. Hrifn-
ingarróðinn hvarf af "vöngum hennar í einni svipan.
Faðir hennar og Mandeville stóðu gi'afkyrrir andar-
tak og horfðu á hajia. Að lokum sagði höfuðsmaður-
inn: „Já, — Myrtle. Hann hlýtur að verða „festur
upp“, eí hann verður kyr í Charlestown og lætur taka
sig fastan. Hann verður sendur til Englands og stefnt
fyrir dómstólana þar. Og það eru ekki jniklar líkur ,til,
að hóiium; Vérði auðsýnd iieín miskunrisemi"