Vísir - 02.11.1928, Síða 6

Fgstudaginn 2. nóv. 1928.
VlSIR
Veggfédur.
Fjölbreytt úrval mjög ódýrt, nýkomið.
Gnðmundnr Ásbjörnsson
SÍMI: 1700.
LAUGAVEG 1.
Lausasmiðjur
steðjar, smíðahamrar og smíðatengur.
Klapparstlg 20.
VALD. POULBEN.
Siml 24.
Efmlang Eeykjivikar
Kemlsk fatahreinsan og llttm
Langaveg 32 B. — Simi 1300. — Simnefni; Efnalang.
tirtinsar með nýtísku áhöldum og aöferHum allan óhreinan fatnaS
og dúka, úr hvaða efni sem er.
Litar upplituð föt og breytir um lit eftir óskum.
Eykur þagíndi. Sparar fé.
Landsins mesta úrval af rammalistum,
Myndix innrammaðar fljótt og rel. — Hvergi eins ódýrt.
Gnðmundur Ásbjörnsson.
Laugaveg i.
Vi Leverep:
Transmisjoner, Pumper, alle slags, Drivremmer, Transport-
remmer, Kamelhaarremmer for Sildeoljefabrikker, Armatur,
Skinnemateriel, Sikteduk, Kjætting og Ankere, Luftverktöi,
Luftkompressorer, Verktöimaskiner, Verktöi, Begerverk, Kjede-
transportörer, Heisespil, Kraner, Baatmotorer, Stationære mo-
torer, Dampmaskiner og Dampkjeler. —
A|s G. HARTMANN V
p. boks I. OSLO, Norge. o/\
X
Vélalakk,
BUalakk,
Lakk á miðstnBvar.
Einar 0. Malmberg
Vesturgötu 2. Sími 1820.
SOOOOOOOOtXXXXXXXXXXiOOOOOÍ
UsJtaaperin ‘I'cwder
limfarfinn er bestur innanhúss
sérstaklega i steinhúsum.
Calcitine má einnig mála
yfir gamalt veggfóður. Calcitine-
límfarfinn er sótthreinsandi, á-
ferðarfagur og auðveldur i notkun.
Heildsölubirgðir hjá
G. M. BJÖRNSSON,
innflutningaversl. og umboBnals,,
Skóiavörðustíg 25, Reykjavik.
SOOOOOOOOÍSCXXXXXXSOOOOÍSOOOÍ
Ameriskir
Stálskautar,
lægst verð.
Sportvöruhús Reykjavíkur.
(Einar Björnsson)
Bankastr. 11. Simi 1053.
SOOOOOOOCCXSCX5Í5ÍXSCSOOOOOOOOC
Studebaker
eru bíla bestir.
B. S. R. hefir Studebaker
,drossíur.
B. S. R. hefir fastar ferðir til
Vífilsstaða, Hafnarfjarðar og
austur í Fljótshlíð alla daga.
Afgreiðslusímar: 715 og 716.
SSOOOOÖOOOCSCXSCSCSCSCSCSOCOOOOOOCS
Allir „8pecials“-menn \
eru ánægðir Farlð að f
X eins og þeir og biðjið
x um — „tuttugu og
ú fjörar hæfilega stórar“.
sc
X
X
X
X
X
X
ÍÍOCÖOOCOOCSCXXXXXXSOOOOÖOÖÖCÍ
I. Brynjólfsson & Kvaran.
H.f. F. H. Kjartansson & Co
æ
Ný egg,
Molasykur,
Risgrjón,
Hvelti,
Rúsinur,
Þurk. epli og
Nýjar kartöflur,
S tr au sykur,
IRísmjöl,
-Sago,
ISveskjur,
Aprikosur.
Verðið hvergi lægra.
FRELSISVINIR.
„Harry!“ Rödd hennar var gröm og ásakandi. „Þetta
er ljótt og viSbjóöslegt —“
„Já, viö erum alveg á sama máli utn það. En loíaðu
mér að ljúka máli míniu. Það er stórum, erfiðara, að íá
mig útrekinn úr Charlestown, en af heimili föður þíns.
Það þarf á meiri lævísi að halda. Því miður var eg höf-
uðsmánninum liðsinnandi í því fyrirtæki. En til þess að
vera viss um, að ná sér niðri á mér, hikaði höfuðsmað-
urinn.ekki við að steypa einum af sínum eigin mönn-
um í glötun — og dauða.“ Hann talaði lengi um fyrir
henni til þess aö sýna henni fram á, að hann hefði rétt
fyrir sér, og til að sefa reiði hennar og beiskju. En það
bar engan árangur.
„Ertu þá svona illgjarn og heimskur — að trúa því-
líku um, Mandeville höfuðsmann ?“
,,Þetta, er ótrúlegt — eg kanrnst við það. En það
‘skýfist, þegar málið er skoðað niður í kjöliun."
„Geturðu ekki látið þér skiljast, að það er hatur þitt,
sem villir þér sýn?“ hrópaði hún. „Það var Mandeville
höfuðsmaöur —: hann og enginn annar — sem íékk Wil-
liam lávarð til þess að gefa þér tveggja sólarhringa
frest."
„Eg efast ekki um, að hann nwtnii telja þér trú um það.“
„Dettur þér i hug, að hann ljúgi? Þú trúir því lík-
lega ekki heldur, þó að eg segi þér það, að hann kom
i morgun til þess a'ð tala máli þinu við pabba. Hann
ætlaði að biðja pabba um að hvetja þig til að fara úr
bænum, áður en fresturinn væri útrunninn — sá frestur,
sem hann hafði útvegað þér.“
„Jú, eg trúi þessu vel. Eg var nýbúinn aö benda hon-
um á, að það mundi hafa óþægilegar afleiðingar í för
með sér fyrir hann sjálfan — ef mér yrði stefnt fyrir
rétt. En mér finst þetta ástand skemitilegt og fróðlegt,
og eg ætla mér ekki ,að verða af skemtuninni, með því
að hlaupast á brott, áður en henni er lokið.“ Þvi næst
sló hann út í a'ðra sálma og fleygði þessuin hugsunum
frá sér, eins og menn fleygja frá sér verkfæri, sem þeir
þarfnast ekki lengur. ,„En mér þykir reglulega vænt um,
að þú skyldir koma, Myrtle. Það yljar mér öllum að
hugsa til þess að þú skulir muna eftir m,ér, hugsa um
mínar sakir og hafa samhygð með mér, þrátt fyrir alt,
sem á milli hefir borið.“
' Henni rann öll reiði samstundis. Hún gekk fast áð
honum, lagði báðar hendur á axlir honum og leit i augu
hans blíðlega. „Harry! — Hlustaðu nú á mig, Harry!
Þú verður að fara héðan úr Charlestown. —- Eitthva'ð’
langt — langt — burtu!“
Hann stóð kyr og horfði á hana. Srnárn saman færðist
eins og endurskin af brosi á andlit hans. Hann brosti
rólega, yfirlætislega, jafnvel skapraunandi. Hún fann, að
það var ekki gamla, ylhýra brosið, sem enginn átti ,til
nema hann.
„Til þess að nýi unnustinn fái nægilegt svigrúnt —
eða hvað? Vertu róleg, Myrtle. — Það er allsendis ónauð-
synlegt. Eg skal ekki verða nærgöngull við þig — ekki
að neinu leyti.“
Hún hrökk aftur á bak, eins og undan hnífstungu.
„Nýi unnustinn minn — unnusti minn!“ æpti hún
stamandi.
„Já — þessi elskulegi frændi þinn — prúðmennið göf-
uglynda, sem þjónar konungi sínum og föðurlandi á
þenna -göfuga hátt. Hann hefir vafalaust fyrstur manna
komið þér í skilning umi það, að þú mættir með engu
móti óvirða sjálfa þig og ætt þína með því, að ganga
að eiga uppreisnarmann. Svo guðlaus ilímenni væri þér
ekki samboðin —! Hann gefur þér, ef til vill einhvem
tíma jarlsfrúar-titilinn — þessi ástúðlegi .frændi þinn!
Myrtle — Myrtle! —Hvers vegna ertu .ekki sönn og
hreinskilim við mig ?•“
„Sönn og hreinskilin!“ Hún varð skyndilega ofsareið.
Roðinn hljóp fram í kinnarnar og augun leiftruðu
iskyggilega. „Hvenrig dirfist þú — Að þú skulir geta
fengið af þér að móðga mig á þennan hátt ? Hvernig
getur þér dottið í hug að bera mér á brýn, að eg hafi
ekki altaf verið sönn og hreinskilin við þig 1“
„Jæja, hefirðu verið það! — Myrtle! Hvers vegna