Vísir - 10.11.1928, Blaðsíða 2

VISIK
Bættngsduft, ýmsar teg,
Gerduftlð „BaGkln",
Kökudropa,
Cerebos borösalt ( dósum.
Símskeyti
Khöfn, 9. nóv. FB.
Frá forsetakosningunum.
•r.
Fra New York borg er símað:
Endanlegar atkvæðatölur- kosn-
inganna eru enn ókoinnar.
Hoover hefir sennilega fengið
22 miljónir atkvæða, en Smith
18 miljónir. Kjörmannaatkvæð-
in falla sennilega eins og frá
var skýrt í skeytinu í gær. Hin
mörgu kjörmannaatkvæði, sem
Hoover fær grundvallast á þvi,
að það forsetaefnið, sem liefir
meiri hluta atkvæða í einstöku
ríki, fær öll kjörmannaatkvæði
þess ríkis. pannig hefir Hoover
t. d. fengið 45 kjörmannaat-
kvæði New York rikis, þótt
Smith hefði þar 2 milj. atlcvæða.
(Hoover fekk þar 2 milj. og 100
þús. atkv.). Hoover fær fleiri
kjörmannaatkvæði en nokkurt
fo'rsetaefni hefir fengið hingað
til, en þótt Smith hafi færri
kjörmannaatkvæði en nokkurt
forsetaefni áður, þá hefir hann
fengið fleiri kjósendaatkvæði en
nokkurt forsetaefni demokrata
hefir * nokkurn tíma fengið.
Kjósendaatkvæðatala demo-
krata hefir aukist meira en kjós-
endaatkvæðatala republikana.
Meiri hluta hafði Smith i átta
ríkjum, nefnilega: Alabama,
Arkansas, Georgia, Luisiana,
Missisippi, South Carolina, Mas-
sachusetts og Rhode Island.
Hoover (republikanir) hefir
fengið að minsta kosti 255 af
435 þingsætum i fulltrúadeild
þjóðþingsins og 54 af 9(5 í öld-
ungadeild þjóðþingsins. Úrslit
kosninganna hafa valdið all-
mikilli verðhækkun i kauphöll-
inni.
Enn þá er erfitt að spá um
afleiðingarnar af úrslitum
kosninganna. Sennilegt er talið,
að Hoover bjóði Borah, öld-
ungadeildarþingmanni, utanrík-
ismálaráðherrastöðurfa, en vafa-
samt hvort Borah þiggur boðið.
Morrow, sendiherra Bandarikj-
anna í Mexico, er annars talinn
líklegastur utanríkismálaráð-
herra. Búist er við, að Mellon
verði áfram fjármálaráðherra
og TJiedore Roosevelt (elsti son-
ur Roosevelt heitins forseta)
flotamálaráðherra, og loks að
ein kona, Mrs. Willebrandt, fái
sæti í stjórninni.
Frá London er símað: Bresk
blöð óska Iloover til hamingju,
en minnast samtímis ágætra
hæfileika Alberts Smith. Minn-
ast blöðin með þakklæti hjáíp-
arstarfsemi Hoovers í Evrópu á
heimsstyrjaldarárunum og ár-
unum þar á eftir. Benda blöðin
á það, að það sé mikils um
vert, live kunnugur Hoover sé
högum þjóðanna í Evrópu, hafi
langt um meiri þekkingu til
brunns að bera á því sviði, lield-
ur en fyrirrennarar hans og
vænta þess vegna, að liann
verði liðlegri í samningum um
ófriðarskuldirnar, en samt er
alment búist við því, að Hoover
muni fylgja utanríkismála-
stefnu Galvins Coolidge ó-
breyttri, en afleiðing liennar sé:
háir verndartollar, hörð versl-
unarsamkepni við England og
unnið að þvi, að herskipafloti
Bandarikjanna verði jafnoki
breska flotans og lolcs, að eng-
ar ófriðarskuldir verði gefnar
eftir.
Khöfn, 10. nóv. FB.
Hermál Frakka og Breta.
Frá London er símað: Á fundi
í efri málstofunni hefir Thom-
son Iávarður óskað eftir upp-
lýsingum viðvikjandi tilslökun-
um Breta til Frakka viðvikjandi
Ieyfum til ótakmarkaðra kaf-
bátabygginga og áformi því, að
íakmörkun landhers snerti ekki
varaliðið.
Cushendún lávarður svaraði
því, að frakknesk-breslca flota-
samþyktin væri úr sögunni.
Bretland væri þess vegna livorki
bundið við tilslakanir viðvíkj-
andi flotunum né varaliðinu, en
hinsvegar sé ólíklegt, að Bret-
land afturkalli tilslakanir við-
víkjandi varaliðinu, þar eð öll
ríkin á meginlandi Evrópu séu
sammála Frakklandi þeim mál-
um viðvíkjandi, og væri því
mótspyrna Breta þýðingarlaus
Loks kvað Cushendun stjórnina
í Bretlandi vera að athuga livort
líkur séu fyrir því, að bresk-
amerisk samningatilraun um að
takmarka heildarstærð flot-
anna geti hepnast.
Stjórnarskiftin í Frakklandi.
Frá París er sirnað: Poincaré
lýsti því yfir í gær, að hann vílji
að eins.mynda samstevpustjórn
með þátttöku sömu flokka og
áður, en er liins vegar ófáanleg-
ur til þess að fallast á loröfur
radikala Iandsfundarins. ]?ess
vegna er ósennilegt að radikali
flokkurinn vilji styðja þess kon-
ar stjórnarmyndun, þótt sumir
radikalir séu hlyntir þeirri úr-
lausn. Líkur eru því ekki fvrir
því, að Poincaré taki að sér að
mynda stjórn.
Frá Pólverjum.
Frá Königsberg er símað:
Nýrri ráðstefnu á milli Pólvérja
wEsja“
fer héðan á miðvikudagskveld,
14. nóvember, kl. 8, austur og
norður um land.
Vörur afhendist á mánudag
eða fyrir hádegi á þriðjudag, og
farseðlar óskast sóttir á þriðju-
dag.
og Lithauenbúa út af deilumál-
um þessara ríkja er lokið, án
þess hún bæri nokkurn árangur.
Látinn söngmaður.
Frá Rómaborg er síraað:
Söngmaðurinn Battistini er lát-
inn.
Nýr kírkjugarðnr.
--X--
Eins og menn vita, er kirkju-
garðurinn í Reykjavik að verða
of lítill. Hann var stækkaður til
mikilla muna fyrir rúmum 10
árum og var þá víst búist við,
að sú stækkun mundi duga all-
lengi, en reyndin liefir orðið sú,
að garðurinn, eða hinn nýi hluti
hans, er nú meira en að liálfu
leyti tekinn í.fulla notkun. Er
þvi bersýnilegt, að liann muni
ekki endast önnur 10 árin.
Sumum mun hafa dottið i
liug, að láta nú úr þessu fara að
nota eldri liluta garðsins af
nýju. En væntanlegá fær sú
skoðun lítinn byr. Margir
hlynna enn að legstöðum löngu
dáinna vina sinna og vanda-
manna og mundu kunna þvi
illa, ef farið væri að hrófla við
gröfum þeirra. Og til og frá
um allan gamla garðinn eru ný-
leg leiði, þar sem jarðsett liefir
verið i fornum ættargrafreitum.
það virðist því ekki tiltækilegt,
að taka ncinn hluta gamla
kirkjugárðsins til endurnotkun-
ar fyrst um sinn, og best fynd-
ist mér og æskilegast, að aldrei
yrði við honum hróflað.
En eitthvað verður að' gera.
Bærinn verður að koma sér upp
nýjum garði hið allra fyrsta. —
Sóknarnefndin eða sóknar
nefndirnar munu hafa hugsað
um þetta mál á undanförnum
árum, en ekki fundið neinn til-
tækilegan stað her i bænum eða
j næsta námunda við bæinn.
Einhverju sinni mun hafa lcom-
ið fram fillaga um það, að fá
nýlt garðstæði einlivers staðar
á Seltjarnarnesinu, en liklega
hafa þótt vera á því einhverjir
annmarkar, og víst er um það,
að lítt hefir þeirri tillögu vei-ið
flíkað nú upp á siðkastið.
Mér er uú ekki kunnugt um,
livort kirkj umálast j órnin og
sóknarnefndirnar muni vera
komnar að nokkurri niðurstöðu
um land handa hinum nýja
Lucana
Mf, 1 Vipginifi.
20 stk.
1. krúna
kirkjugarði, en kvisast hefir, að
komið liafi til orða, að ætla
honum stað suður í Fossvogi
vestan megin vegarins, við vog-
inn norðanverðan. Tel eg vafa-
laust, að þar sé afbragðs garð-
stæði í sjálfu sér, en gallinn er
sá, að það er of langt frá bæn-
um, svo langt, að tæplega get-
ur komið til mála, að velja garð-
inum stað þar syðra, nema því
að eins, að ómögulegt reynist
að útvega honum stað nær bæn-
um.
íslendingar hafa haldið þeim
fagra sið öldum saman, að
fylgja vinum sínum og ættingj-
um til moldar. Einstakar radd-
ir liáfa að vísu heyst um það,
'æssum síðustu og verstu tím-
um ræktarleysis og snápsháttar,
að sá siður væri óþarfur og
æíti að leggjast niður. Eg vona
nú samt, að íslendingar hlýði
ekki á þær raddir og haldi fast
við gamlar og góðar venjur í
þessum efnum. En langt mundi
það reynast gömlu fólki og elli-
beygðu, að fylgja ástvinum sín-
um til moldar alla leið suður í
Fossvog.Yrði mörgum vafalaust
ofraun að ganga þá löngu leið,
en dýrt að kaupa bifreiðir til
slíkra ferða, ekki síst þeim, sem
lítið eiga eða ekkert af þessa
heims gæðum, en þann veg er
ásíatt um margt gamalt fólk,
svo sem kunnugt er.
pá er og þess að gæta, að
flestir eru svo skapi farnir, að
þeir vilja hlynna að legstöðum
ástvina sinna, sjálfum sér til
hugarhægðar og af ræktarsemi
við þá, sem í gröfunum hvíla.
Væri garðurinn suður í Foss-
vogi, mundi æðimörgum reyn-
ast ókleift með öllu, að sinna
legstoðum ástvina sinna, svo
sem hugur ^þeirra stæði til. —
Má nærri geta, að mörgum
mundi þykja sárt, að geta ekki
litið eftir Ieiðunum timunum
saman. Fer langur tími til þess
að ganga suður í Fossvog og
heim aftur, enda mega víst fæst-
ir af þeim tíma sjá frá dagleg-
Um störfum. Hitt mundi mörg-
um um megn, að kaupa sér bif-
reiðarfar þangað daglega, eða
svo oft, sem þá langaði til að
líta á hinsta Iivílurúm áslvina
sinna.
Að öllu þessu athuguðu virð-
isl mér því sem vart geti komið
til mála, að garðinum verði
fengið land suður i Fossvogi
eða á öðrum álíka fjarlægum
slað. Og eg vænti þess fastlega,
að ekki verði horfið að því ráði,
fyrr én þrautreynt hefir verið,
hvort ekki sé fáanlegt sæmilegt
iand nær bænum.
Nú hefir mér dottið í hug,
hvort ekki mætti fá sæmilegt
kirkjugarðsstæði hér á melun-
um fyrir sunnan bæinn. Mér
slcilst, að um tvo sfaði gæti ver-
ið að velja. Annar er túnin vest-
ur undir Haga, og á eg þar við
tún þau, sem eru á hægri hönd,
þegar vestur eftir er gengið. Eg
veit ekki hverir eiga þau, ea
annað túnið er girt með öflug-
um grjótgörðum, og er allstórt,
en hitt er nokkuru minna. Feng-
ist þarna gríðarstórt garðstæði,
en ef til vill eru þar klappir í
jörðu, svo að nokkurum örðug-
leikum væri bundið, að nota
Iandið til þessara hluta. Gera má
ráð fyrir, að tún þessi yrðí
nokkuð dýr, en ekki væri í það
horfandi, ef staðurinn reyndist
nothæfur. Hinn staðurinn, sem
eg mintist á, er austan íþrótta-
vallaríns, þ. e. hallinn niður að
Vatnsmýrinni. ]?að svæði er
stórt og eru matjurtagarðar í
einhverjum litlum hluta þess nú
sem stendur og tún, er neð-
ar dregur. Sennilega er þar
ekki grjót í jörðu, svo að neinu
nemi. þessi staður liggur mjög
vel við sólu, í lialla móti austri,
og þarna mundi verða mikil
prýðj að fögrum og vel hirtum
kirlgugarði. En líklega gæti
garður þarna ekki orðið rétt-
hyrndur ferhyrningur, nema